გვარდიელი ომში მიდის, გვიღიმის.
ომში მიდის, მაგრამ მაინც გვიღიმის.
თუმც სამშობლოს ზეცა ომის ფერია,
გვარდიელის ღიმილს მაინც ფერი აქვს.
თუ სამშობლო-მიწას მტერი ესევა,
არ მოითმენს იგი, ცრემლი გვერევა.
გაღიმება გვიჭირს , თუმცა ცხადია,
ქვეყნის დაცვა მუდამ მისი ვალია.
გავიღიმოთ, გავიღიმოთ ,თუმცა ძნელია.
გაღიმება ეხლა ჩვენთვის მართლაც ძნელია.
გვარდიელო დაიხსომე აქ რომ გელიან,
შენს მოსვლას და გაღიმებას მუდამ ელიან.
ომი დამთავდა და ჩვენთან მღერიან.
ამ სიხარულს ცრემლიც ბლომად ერია.
ამბობენ , რომ მუხას მუმლი ეხვია,
მაგრამ მუმლი მუხას ვერმორევია.
სამშობლოს ცა ეხლა ზღაპრის ფერია.
თაიგულებს გიძღვნის შენი ფერია.
გაღიმება ეხლა უფრო ძნელია,
დანაკარგი მეტად, მეტად ბევრია.
გავიღიმოთ, გავიღიმოთ ,თუმცა ძნელია.
გაღიმება ეხლა ჩვენთვის მართლაც ძნელია.
გვარდიელო დაიხსომე აქ რომ გელიან,
შენს მოსვლას და გაღიმებას მუდამ ელიან.
Комментариев нет:
Отправить комментарий