ოლგა ჩეტვერიკოვა.
გარყვნილთა "ახალი სამყარო", როგორც მსოფლიო სოდომური ანტიეკლესია.
ჰომოსექსუალიზმის რეაბილიტაციამ არა მარტო გარყვნილთა რაოდენობის მატება გამოიწვია, არამედ ექსპანსიის ახალ ფორმებზე გადასასვლელად ამ აგრესიული საზოგადოების კონსოლიდაციაც. როგორც სწორად შენიშნა ერთმა მკვლევარმა, ჰომოსექსუალისტები კიბოს უჯრედებივითაა, რადგან ორგანიზმის იმუნირი სისტემა ანგარიშობს და ანადგურებს კიბოს ცალკეულ უჯრედებს, რომ გადარჩეს, ისინი ჯგუფებად არსებობენ და იმუნურ სისტემის უჯრედებს ატყუებენ. "ისინი ისე ვითარდებიან, რომ უჯრედების ზედა ფენები აწვებიან ქვედა ფენებს და ჭყლეტენ მათ. შედეგად გამოდის ლპობადი მასა, რომელიც წამლავს ორგანიზმს, ვითარდება ე. წ. სიმსივნური ინტოქსიკაცია. ეს არის "ცისფერი მაფიის" პირდაპირი ანალოგია (http://www.realisti.ru/main/homosexualism/gomoseksualizm-bolezn-smi.htm).
მართლაც, არ იკმარეს რა ლეგალიზაცია, გარყვნილებმა, ბანდიტური საზოგადოებების პრინციპების მსგავსად, თავიანთთვის განსაკუთრებული სტატუსი და უფლებები მოითხოვეს, რომლებიც მათ ჩააყენებდა უნიკალურ მდგომარეობაში და შესაძლებლობას მისცემდა ღიად ექადაგათ და საზოგადოებისთვის თავს მოეხვიათ საკუთარი მსოფლმხედველობა და ცხოვრების წესი. სწორედ ამაში მდგომარეობს მათ მიერ საკუთარი უფლებების დაცვის მთელი არსი. შემოიტანეს რა "სექსუალური უმცირესობის" ცნება, რომელიც ახლა იურიდიულ დოკუმენტებშიც გამოიყენება, მათ დაიწყეს გამოსვლები არა მარტო ანტიდისკრიმინაციულ კანონებში მათი მოხსენიების ჩასართავად, არამედ ცალკეული კანონების მისაღებადაც "სექსუალური უმცირესობების" შესახებ; მეტიც, ისინი ითხოვენ კონსტიტუციის სტატიებშიც კი პირდაპირ იქნეს მოხსენიებული "სექსუალური ორიენტაცია და გენდერული იდენტურობა".
გარყვნილთა "ახალი სამყარო", როგორც მსოფლიო სოდომური ანტიეკლესია.
5. სოდომური მაფიის იურიდიული აღიარება
ჰომოსექსუალიზმის რეაბილიტაციამ არა მარტო გარყვნილთა რაოდენობის მატება გამოიწვია, არამედ ექსპანსიის ახალ ფორმებზე გადასასვლელად ამ აგრესიული საზოგადოების კონსოლიდაციაც. როგორც სწორად შენიშნა ერთმა მკვლევარმა, ჰომოსექსუალისტები კიბოს უჯრედებივითაა, რადგან ორგანიზმის იმუნირი სისტემა ანგარიშობს და ანადგურებს კიბოს ცალკეულ უჯრედებს, რომ გადარჩეს, ისინი ჯგუფებად არსებობენ და იმუნურ სისტემის უჯრედებს ატყუებენ. "ისინი ისე ვითარდებიან, რომ უჯრედების ზედა ფენები აწვებიან ქვედა ფენებს და ჭყლეტენ მათ. შედეგად გამოდის ლპობადი მასა, რომელიც წამლავს ორგანიზმს, ვითარდება ე. წ. სიმსივნური ინტოქსიკაცია. ეს არის "ცისფერი მაფიის" პირდაპირი ანალოგია (http://www.realisti.ru/main/homosexualism/gomoseksualizm-bolezn-smi.htm).
მართლაც, არ იკმარეს რა ლეგალიზაცია, გარყვნილებმა, ბანდიტური საზოგადოებების პრინციპების მსგავსად, თავიანთთვის განსაკუთრებული სტატუსი და უფლებები მოითხოვეს, რომლებიც მათ ჩააყენებდა უნიკალურ მდგომარეობაში და შესაძლებლობას მისცემდა ღიად ექადაგათ და საზოგადოებისთვის თავს მოეხვიათ საკუთარი მსოფლმხედველობა და ცხოვრების წესი. სწორედ ამაში მდგომარეობს მათ მიერ საკუთარი უფლებების დაცვის მთელი არსი. შემოიტანეს რა "სექსუალური უმცირესობის" ცნება, რომელიც ახლა იურიდიულ დოკუმენტებშიც გამოიყენება, მათ დაიწყეს გამოსვლები არა მარტო ანტიდისკრიმინაციულ კანონებში მათი მოხსენიების ჩასართავად, არამედ ცალკეული კანონების მისაღებადაც "სექსუალური უმცირესობების" შესახებ; მეტიც, ისინი ითხოვენ კონსტიტუციის სტატიებშიც კი პირდაპირ იქნეს მოხსენიებული "სექსუალური ორიენტაცია და გენდერული იდენტურობა".
ჩამოაყალიბა რა გავლენიანი ლობი საერთაშორისო ორგანიზაციებში, ლგბტ-თანამეგობრობამ მიაღწია იმას, რომ 1993 წ. ჰომოსექსუალისტთა და ლესბოსელთა საერთაშორისო ასოციაციები გაერო-ში აკრედიტირებულ ორგანიზაციათა სიაში შეიყვანეს. ეს ორგანიზაცია აწარმოებს ვითარების მონიტორინგს და ყოველწლიურად, 17 მაისს აქვეყნებს რუქას, რომელიც ასახავს სექსუალურ უმცირესობათა უფლებების დაცვის მდგომარეობას მთელს მსოფლიოში. ამავე წელს გაერო-ს უმაღლესი კომისარის სამმართველომ დევნილთა საკითხში თავის საკონსულტაციო დასკვნებში ჰომოსექსუალისტებს უკვე "განსაკუთრებულ სოციალურ ჯგუფს" უწოდებს, ხოლო 1995 წ. გაერო-მ სექსუალურ უმცირესობათა უფლებების დარღვევა ადამიანის ძირითად უფლებათა დარღვევების რანგში აიყვანა.
გარყვნილთა ყველაზე თანმიმდევრული და უკომპრომისო დამცველი გახდა ევროპის საბჭო. ამ საკითხში მის აქტიური პოზიციას დასაბამი მიეცა 1994 წ., როდესაც ევროპარლამენტის კომიტეტმა სამოქალაქო თავისუფლების და შინაგან საქმეებთან დაკავშირებით შეადგინა და მიიღო მოხსენება "თანაბარი უფლებები ჰომოსექსუალისტებისა და ლესბოსელებისთვის ევროპის საბჭოში". ამ მოხსენების ავტორი გახლდათ კლაუდია როტი, გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკის მწვანეთა პარტიის თავმჯდომარე. მოსმენათა შედეგის მიხედვით, პარლამეტნმა მიიღო რეზოლუცია მინისტრთა საბჭოს რეკომენდაციებით, რომელიც ითვალისწინებს ყოველგვარ დისკრიმინაციის აკრძალვას სექსუალური ორიენტაციის მიხედვით (ამაში შედის კანონები პარტნიორობისა და ბავშვთა მიშვილების შესახებ), მაგრამ იმ დროს არსებული შეთანხმება ევრო საბჭოსთან ჯერ კიდევ სრულად ვერ უზრუნველყოფდა შესაბამის საკანონმდებლო ბაზას.
ამ მდგომარეობის გამოსასწორებლად ლგბტ-თანამეგობრობამ თანასწორობისთვის მერბრძოლ სხვა ჯგუფებთან ერთად დაიწყო ევროპის სახელმწიფოთა მთავრობების ლობირება, რათა ამ უკანასკნელთ შეესწორებინათ ხსენებული შეთანხმება. შედეგად ამსტერდამის ახალი 1997 წლის შეთანხმების თანახმად (ძალაში შევიდა 1999 წლის 1 მაისს) შეტანილ იქნა შესწორება, რომელიც ევროპის საბჭოს აძლევდა იურიდიულ უფლებას ებრძოლა სექსუალური ორიენტაციის ნიადაგზე გამოვლენილი დისკრიმინაციის წინაღმდეგ. ამის შესახებ ნათქვამი იყო შეთანხმების 13-ე სტატიაში, რომელიც გახდა პირველი საერთაშორისო დოკუმენტი, სადაც ღიად არის ლაპარაკი სექსუალურ ორიენტაციაზე. 2000 წელს ამგვარი დისკრიმინაცია აკრძალა ევროპის საბჭოს ქარტიამაც ევროპის საბჭოს ქვეყნების მოქალაქეთა ძირითადი უფლებების შესახებ.
და ბოლოს, 2006 წ. ევროპარლამენტმა მიიღო რეზოლუცია "ჰომოფობია ევროპაში"ს, რომელშიც გარყვნილთა მიუღებლობა განისაზღვრება ბენტამის ფორმულით, როგორც "ირაციონალური შიში და ზიზღი ჰომოსექსუალობისადმი, ლესბოსელების, გეების, ბისექსუალებისა და ტრანსვესტიტებისადმი, რომლებიც თავიანთი ცრურწმენების მიხედვით, რომელიც რასიზმთან, ქსენოფობიასთან, ანტისემიტიზმთან და სექსიზმითან არის წილნაყარი"
(http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+20060118+ITEMS+DOC+XML+V0//EN&language=DE#sdocta9).
სხვათა შორის, ფორმებს შორის, რომლებშიც შეიძლება გამოიხატოს ჰომოფობია, ჩამოთვლილია არა მარტო დევნა და მკვლელობანი, არამედ ზიზღით აღსავსე ლაპარაკი, ქადაგებები, დაცინვები და სიტყვიერი შეურაცხყოფანი. საქმე იქამდეც კი მივიდა, რომ ზოგიერთი ექსპერტი წინადადებით შემოდის რასიზმთან და სექსიზმთან ერთად ჰომოფობია კლასიფიცირებულ იქნას, როგორც "ადამიანის პიროვნების მოუთმენელი აშლილობა", და უახლოეს მომავალში ამისთვის, შესაზლოა, მსგავსად მოაზროვნე ადამიანები მოათავსონ ფსიქიატრიულ საავადმყოფოებში.
2010 წელს შესაბამისი რეზოლუციით ("დისკრიმინაცია სექსუალური ორიენტაციისა და გენდერული იდენტურობის მიხედვით") მიიღო ევროპის საბჭომაც. მასში ხაზგასმულია პარლამენტარების განსაკუთრებული პასუხისმგებლობა, რომელთაც ამ სფეროში მიმდინარე ცვლილებების ინიციირება და კანომდებლობის დამკვიდრების ხელშეწყობა ევალებათ.
გარყვნილთა ყველაზე თანმიმდევრული და უკომპრომისო დამცველი გახდა ევროპის საბჭო. ამ საკითხში მის აქტიური პოზიციას დასაბამი მიეცა 1994 წ., როდესაც ევროპარლამენტის კომიტეტმა სამოქალაქო თავისუფლების და შინაგან საქმეებთან დაკავშირებით შეადგინა და მიიღო მოხსენება "თანაბარი უფლებები ჰომოსექსუალისტებისა და ლესბოსელებისთვის ევროპის საბჭოში". ამ მოხსენების ავტორი გახლდათ კლაუდია როტი, გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკის მწვანეთა პარტიის თავმჯდომარე. მოსმენათა შედეგის მიხედვით, პარლამეტნმა მიიღო რეზოლუცია მინისტრთა საბჭოს რეკომენდაციებით, რომელიც ითვალისწინებს ყოველგვარ დისკრიმინაციის აკრძალვას სექსუალური ორიენტაციის მიხედვით (ამაში შედის კანონები პარტნიორობისა და ბავშვთა მიშვილების შესახებ), მაგრამ იმ დროს არსებული შეთანხმება ევრო საბჭოსთან ჯერ კიდევ სრულად ვერ უზრუნველყოფდა შესაბამის საკანონმდებლო ბაზას.
ამ მდგომარეობის გამოსასწორებლად ლგბტ-თანამეგობრობამ თანასწორობისთვის მერბრძოლ სხვა ჯგუფებთან ერთად დაიწყო ევროპის სახელმწიფოთა მთავრობების ლობირება, რათა ამ უკანასკნელთ შეესწორებინათ ხსენებული შეთანხმება. შედეგად ამსტერდამის ახალი 1997 წლის შეთანხმების თანახმად (ძალაში შევიდა 1999 წლის 1 მაისს) შეტანილ იქნა შესწორება, რომელიც ევროპის საბჭოს აძლევდა იურიდიულ უფლებას ებრძოლა სექსუალური ორიენტაციის ნიადაგზე გამოვლენილი დისკრიმინაციის წინაღმდეგ. ამის შესახებ ნათქვამი იყო შეთანხმების 13-ე სტატიაში, რომელიც გახდა პირველი საერთაშორისო დოკუმენტი, სადაც ღიად არის ლაპარაკი სექსუალურ ორიენტაციაზე. 2000 წელს ამგვარი დისკრიმინაცია აკრძალა ევროპის საბჭოს ქარტიამაც ევროპის საბჭოს ქვეყნების მოქალაქეთა ძირითადი უფლებების შესახებ.
და ბოლოს, 2006 წ. ევროპარლამენტმა მიიღო რეზოლუცია "ჰომოფობია ევროპაში"ს, რომელშიც გარყვნილთა მიუღებლობა განისაზღვრება ბენტამის ფორმულით, როგორც "ირაციონალური შიში და ზიზღი ჰომოსექსუალობისადმი, ლესბოსელების, გეების, ბისექსუალებისა და ტრანსვესტიტებისადმი, რომლებიც თავიანთი ცრურწმენების მიხედვით, რომელიც რასიზმთან, ქსენოფობიასთან, ანტისემიტიზმთან და სექსიზმითან არის წილნაყარი"
(http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+20060118+ITEMS+DOC+XML+V0//EN&language=DE#sdocta9).
სხვათა შორის, ფორმებს შორის, რომლებშიც შეიძლება გამოიხატოს ჰომოფობია, ჩამოთვლილია არა მარტო დევნა და მკვლელობანი, არამედ ზიზღით აღსავსე ლაპარაკი, ქადაგებები, დაცინვები და სიტყვიერი შეურაცხყოფანი. საქმე იქამდეც კი მივიდა, რომ ზოგიერთი ექსპერტი წინადადებით შემოდის რასიზმთან და სექსიზმთან ერთად ჰომოფობია კლასიფიცირებულ იქნას, როგორც "ადამიანის პიროვნების მოუთმენელი აშლილობა", და უახლოეს მომავალში ამისთვის, შესაზლოა, მსგავსად მოაზროვნე ადამიანები მოათავსონ ფსიქიატრიულ საავადმყოფოებში.
2010 წელს შესაბამისი რეზოლუციით ("დისკრიმინაცია სექსუალური ორიენტაციისა და გენდერული იდენტურობის მიხედვით") მიიღო ევროპის საბჭომაც. მასში ხაზგასმულია პარლამენტარების განსაკუთრებული პასუხისმგებლობა, რომელთაც ამ სფეროში მიმდინარე ცვლილებების ინიციირება და კანომდებლობის დამკვიდრების ხელშეწყობა ევალებათ.
წინა თავი.
4.,,ქვირ’’-რევოლუცია სქესთა თანასწორობიდან მათ გაუქმებამდე.
Комментариев нет:
Отправить комментарий