ავადმყოფის მდგომარეობა იმ კაცისას ჰგავს, გარედან და შიგნიდან მძიმე ბორკილები რომ ადევს.

მაგრამ ამ მდგომარეობას კაცზე უშვებს ღმერთი, "რამეთუ რომელი უყვარს ღმერთსა, სწავლის და ტანჯის" (ებრ. 12, 6). ამიტომ ავადმყოფობა ერთ-ერთ იმ ღვაწლად არის შერაცხული, რომელიც ცხონების მოპოვებაში შეგვეწევა. ყოველგვარ მოღვაწეობას სწორად წარმართვა მოეთხოვება. ავადმყოფის ღვაწლი კი მაშინ იქნება სწორად წარმართული, თუ იგი მის გამო ღმერთს მადლობს.ავადმყოფობას, რომელსაც თან ახლავს მადლობა და დიდება ღმრთისა, წმ. მამები ორ უდიდეს მონაზვნურ ღვაწლს _ დაყუდებასა და მორჩილებას უტოლებენ.

წმ. ეპისკოპოსი ეგნატე (ბრიანჩანინოვი)