მაგრამ, სამწუხაროდ, არ ვჩქარობთ ამ შიმშილის დაოკებას, რადგან სულიერი შიმშილის გრძნობა დაგვიჩლუნგდა, ისევე როგორც ხორციელი შიმშილის გრძნობა უჩლუნგდებათ მძიმე ავადმყოფებს. ჩვენ ავად ვართ ცოდვით, დაბრმავებული ვართ ჩვენი ავხორცული, თავაშვებული, ანგარებიანი ცხოვრებით; საბოლოოდ ჩავიხშეთ სინდისი. სულის ასეთი უგრძნობი მდგომარეობა არის ადამიანის ცოდვიანი სიკვდილი, რომელიც დროებითიდან შეიძლება მარადიულში გადავიდეს.
არქიმანდრიტი იოანე კრესტიანკინი
არქიმანდრიტი იოანე კრესტიანკინი
Комментариев нет:
Отправить комментарий