აღემართენით წმინდა მამებო, ქრიზოსტომოს, გრიგორი, გერმანუს, ნიკიფორე, ფოტი და დანარჩენები, ასევე კონსტანტინოპოლის ყოფილო და ამჟამინდელო წმინდა პატრიარქებო, რომელთაც თავი შესწირეთ თქვენი სამწყსოსთვის, აღემართენით, რათა იხილოთ, ვინ იკავებს თქვენს სამეუფო ტახტს. თქვენ როგორც პატიოსანმა მწყემსებმა მსხვერპლად შესწირეთ საკუთარი სულები თქვენს ცხვრებს, მაშინ როცა დღეს მოღვაწენი პირიქით სწირავენ ცხვრებს თავიანთ თავებს და ამ გზით ფართოდ უღებენ კარს მგლებს და ეპატიჟებიან სამწყსოს გასანადგურებლად.
როდის დაეცა პატრიარქი ისე რომ ის ნებაყოფლობით იბრძვის თავისი სამწყსო მგლებს გადასცეს დასაგლეჯად? მიზეზი არის სიამაყე, გამომწვევი ყველა ცოდვისა, ყოველივე ბოროტების, ერესებისა და უბედურებებისა, ასევე დიდი მწუხარებისა და უფრო მეტისაც ვიდრე შეიძლება უბედურება ან გასაჭირი იყოს, ეს არის ღმერთის დიდებულების მითვისება.
მგლების მწყემსები, ცრუ მასწავლებლები და ცრუ წინასწარმეტყველები, ცრუ ქრისტიანები, განდევნილ იქნებიან ქრისტეს სამწყსოდან და როგორც სინანულის არ მქონენი ისინი გადაეცნენ მუდმივ ანათემას წმინდა მამების მიერ, როემლებიც მთავარი მწყემსის ქრისტეს მიმდევრები იყვნენ, ისინი იყვნენ პატიოსანი, მართალი და ღვთიური მწყემსები და რაც მთავარია შვიდი მსოფლიო საეკლესიო კრების უბადლო მცველები.
მართლმადიდებლური ეკლესია არ არის ჩვეული სიახლეების დანერგვას, როგორც ამას დასავლელები და პროტესტანტები აკეთებენ. მართლმადიდებლური ეკლესიიდან გამოყოფის შემდეგ მათ არ შეუწყვეტიათ სიახლეების და რეფორმების შემოღება, იმდენად შეურაცხმყოფელ და შეურაცხად ზომებს მიაღწიეს რომ ქრისტიანულ საიდუმლოებებში და საღვთო ტრადიციებში შეიტანეს ცვლილებები, ასევე თავიანთი ნებით გააუქმეს მრავალი ტრადიცია.
არსებობს ორი მიზეზი, რომლებიც აიძულებენ ამჟამინდელი იერარქიის წარმომადგენლებს განაახლონ საეკლესიო რეფორმები:
1. ეს არის სიამაყე, თვისება რომელიც აფიქრიანებს იერარქებს (რამოდენიმე მათგანის გამოკლებით), რომ ისინი უფრო ჭკვიანები არიან ვიდრე წმინდა მამები.
2. არის გაუმაძღრობა და საკუთარი თავის სიყვარული. ბევრი მათგანი უკვე იქცა ხორცის მოტრფიალედ, ამიტომაც დატოვა ისინი სულიწმიდის მადლმა.
თუ პაპს ისევ ჩვენთან გაერთიანება სურს, მაშინ მან უნდა აღიაროს და მოინანიოს თავისი ტყუილები, ერესები და ინოვაციები, რომლებიც ჯერ კიდევ სხვა პაპებმა წამოიწყეს დიდი ხნის წინ და დროის განმავლობაში აგრძელებდნენ, რითაც დაშორდნენ მართლმადიდებელ ეკლესიას. პაპს მხოლოდ მაშინ მიიღებენ, როცა მოინანიებს, მწარედ იტირებს და თავს დაიმდაბლებს.
თუ პაპი და პატრიარქი არ განაგდებენ სიამაყეს და თავს არ დაიმდაბლებენ, კვლავ განაგრძობენ ღმერთის მიბაძვას, ისინი არამც თუ წარემატებიან, არამედ უფრო შეუწყობენ ხელს დედა ეკლესიიდან თავიანთი თავის გამოყოფას და ამითგამოიწვევენ ბევრ სკანდალს, დაბრკოლებას, დაბნეულობას, ასევე დიდ ზიანს მიაყენებენ მრევლს და დაკარგავენ სამწყსოს. მათ რომ ღმერთისთვის თავმდაბლურად მიებაძათ ჩვენი შეერძთება გამართლდებოდა. ისინი დიდ სარგებელს მოუტანდნენ საკუთარ თავსაც და მრევლსაც და ღვთის სახელიც განდიდებულ იქნებოდა მათ მიერ, როგორც ამას მოციქულები აკეთებდნენ, რადგანაც "ღმერთი უარყოფს ქედმაღლებს და აღაზევებს თავმდაბლებს".
პაპიზმი ანტიქრისტეს წინამორბედია.
მართლმადიდებლობა განამტკიცეს მოციქულებმა და იმ წმინდა მამებმა, რომლებიც შვიდი საეკლესიო კრების შედეგად იქნენ დადგენილნი. ისინი სულიწმიდის მადლით იყვნენ განბრძნობილნი.
პაპიზმი ანტიქრისტეს წინამორბედია, რადგანაც პაპი შეპყრობილია ქედმაღლობითა და პატივმოყვარეობით და სურვილი აქვს ჰქონდეს უზენაესი ძალაუფლება ეკლესიაშიც და სახელმწიფოშიც, მან დაანაწევრა ქრისტეს ეკლესია. პაპის თაყვანისმცემლები ჩაცვივდნენ მრავალ ცრუ სარწმუნოებაში და ერესში, რომელთა სწავლებითაც შეიცვალა მართლმადიდებლურიეკლესიის წმინდა საიდუმლოებები. ნათლობის ნაცვლად, ისინი მხოლოდ წყალს ასხურებენ, ზიარების საიდუმლოებაში პურის ნაცვლად ებრაულ ხმიადს იყენებენ. მათ თავი ანებეს მარხვასა და წმინდა ზეთის აღიარებას, ვერც ნაკურთხი წყლით დალოცვა შეუძლიათ, რადგანაც დაშორდნენ დედა ეკლესიას და მათი დალოცვა ვერ აღესრულება.
თავს არ შევიკავებ იმის მოყოლისგან, რისი მოწმეც გავხდი წმინდა მთაზე მოსალოცად წასული. როდესაც იმპერატორი კონსტანტინე მიქაელი და პატრიარქი ვეკომი(ისინი პაპის თაყვანისმცემლები იყვნენ) წმინდა მთაზე გაემგზავრნენ 1170-1200 წლებში, ისინი ძალდატანებით მოითხოვდნენ ბერებისაგან პაპიზმის მიღებას და პაპის თაყვანისმცემლებთან ერთად წირვა-ლოცვაში მონაწილეობას, იმ ბერების სხეულები ვინც თანხმობა განაცხადა და მონაწილეობაც მიიღო ლოცვაში, გარდაცვალების შემდეგ უხრწნელი დარჩა, მაგრამ მათი სხეულები გამოსცემს მყრალ სუნს. მათი წმინდა ნაწილები კი, ვინც უარი განაცხადა მწვალებლებთან ერთად ლოცვაზე და რომლებიც პაპისტებმა დახოცეს, საოცარ სურნელებას აფრქვევენ. მე ვისურვებდი სულიწმიდის მადლით ყველას მოგეცეთ ნათელი გონება და სიმტკიცე და უარყოთ ილუზიები ამ სულის წარმწყმედელ ტყუილზე და დაუბრუნდეთ ეკლესიის წიაღს.
,,თუ ამჟამინდელი იერარქები არ მიიღებენ და უარყოფენ იმ გადაწყვეტილებებს, საეკლესიო წესებს და ტრადიციებს, რომლებიც დაგვიტოვეს ქრისტეს მოციქულებმა და წმიდა მამებმა, მაშინ ვინღა დარჩება მათი პატივისმცემელი?"
ეკლესიას, სახელმწიფოსა და მის ლიდერებს ამ ავბედითი ჟამისა, ღრმად სძინავთ გულგრილობისა და სიზარმაცის ძილით, და თუ არ გამოიღვიძებენ, არა მარტო სამღვდელოება, არამედ მონანული ხალხი, რომელიც ეკლესიურად, ღვთის მცნებებზე დაყრდნობით ცხოვრობს და სავსეა სათნოებებითა და კეთილი საქმეებით, პასუხს აგებს დიდ სამსჯავროზე და დაისჯებიან.
ჩაებღაუჭეთ თქვენს სარწმუნოებას
ჩაებღაუჭეთ თქვენს სარწმუნოებას და იდექით შეურყევლად წმინდა მამების ტრადიციებზე, რადგანაც ჩვენ ისეთ ეპოქაში ვცხოვრობთ, ყველაზე მტკიცენიც კი თავიანთ რწმენაში იღუპებიან.
ჩვენ დიდი შრომა უნდა გავწიოთ განუწყვეტელ სწავლით, რადგანაც ყველაფერი კარგი დიდი გარჯისა და ტანჯვის ფასად მიიღწევა. ჩვენ კი არაფრად ჩავთვალოთ სათნოებისათვის გაღებული შრომა, მაშინ როცა წამებულებს და წმინდანებს გავიხსენებთ, სამაგიეროდ მომავალში ჩვენ ამისთვის დავჯილდოვდებით.
როგორი დალოცვილები და ბედნიერები ვიქნებით, თუ პატარა შრომით ღირსეულად განვისჯებით და ღვთის სასუფეველში დავიმკვიდრებთ ადგილს. ამინ!
მოციქული პავლე, ქრისტეს პირი, ამბობს: ,,ნუ მიიღებთ მონაწილეობას არაფრისმომცემ შავბნელ საქმეებში, რომ სხვისი სამართავი არ გახდეთ. ისეთ შემთხვევებში, როცა ჩვენს მართლმადიდებლურ სარწმუნოებას უარყოფენ და აუგად იხსენიებენ, დასაშვებია , რომ შეამოწმო ისინი და გქონდეს გარკვეული მრისხანება, მაგრამ სიჩუმე (უმოქმედობა) დაუშვებელია. შემოწმებაც დიდი შორსმჭვრეტელობითა და სიფრთხილით უნდა გაკეთდეს, მრისხანება და შეწუხება არაფრის მომტანია. სიბრაზე მხოლოდ იმ შემთხვევაშია დასაშვები, როცა იგი ღვთიური სიყვარულითაა განმსჭვალული. ღმერთი არასდროს ტოვებს თავის ეკლესიას, ისინი კი ვინც ამ უკანასკნელთან ბრძოლას გადაწყვეტენ, ღმერთისგან დამდაბლდებიან და როგორც თიხის სახურავი ისე დაიმსხვრევიან. სულ სხვა რამ ელით მართლმადიდებელ მორწმუნეებს, რომლებიც სიკვდილამდე ინარჩუნებენ აღმსარებლობას, ისინი კურთხეულ იქნებიან უფლისაგან.
მე გულით გლოცავთ და გაკურთხებთ, რომ არასდროს შეგრცხვეთ თქვენი ბრძოლის, მაშინაც კი, როცა დაინახავთ, რომ ეკლესიის მტრები ძლიერდებიან. მას ვინც მართლმადიდებლობისათვის და წმინდა ეკლესიისთვის იბრძვის შემწედ ყოვლისშემძლე უფალი ჰყავს. მას კი, ვინც ტყუილისათვის იბრძვის დამხმარედ ცბიერი ეშმაკი ჰყავს. ბნელეთის სუსტი ბატონი, ყოველგვარი ტყუილისა და ერესის, ბოროტებისა და ცდომილებების ავტორი. არაფერია უფრო პატივსაცემი, თავმდაბლური და წმინდა, როცა ადამიანი იბრძვის სარწმუნოებისათვის. და თუ ბრძოლის დროს მას მტრები მოკლავენ რწმენაში შეურყეველს, ის ბრწყინვალე გამარჯვებული იქნება და მიიღებს ჯილდოს ზეცაში და ღვთაებრივ გვირგვინს. ასე რომ, იბრძოლეთ რწმენისათვის სიკვდილამე, რათა მოიპოვოთ ღირსეული მემკვიდრის ადგილი სამოთხეში.
დღევანდელ ვითარებაში, როცა ეკლესიას ყოველი მხრიდან ყველა საშუალებით ესხმიან თავს სხვადასხვა მებრძოლები, შენი მცდელობა დაპირისპირებისა და ბრძოლისა ღმერთის დახმარებით წარმატებული იქნება და რამოდენიმეს მაინც გადაარჩენს, დღევანდელი ცოდვის მორევისაგან.
მე გილოცავთ, რომ ამხელა გულმოდგინებას იჩენთ ქრისტიანული ჭეშმარიტების გავრცელებაში, რისთვისაც დაჯილდოვდებით. უნდა ვიცოდეთ, რომ ჩვენი შრომისა და მზაობისათვის, სამაგიერო ჯილდო მოგვეცემა ქრისტესგან. სანამ ჯერ კიდევ დროა, მოდით ვიშრომოთ სულიერად, დავთესოთ შრომით, რათა მოვიმკათ (ყოფა) სიმშვიდეში.
qadageba.ge
როდის დაეცა პატრიარქი ისე რომ ის ნებაყოფლობით იბრძვის თავისი სამწყსო მგლებს გადასცეს დასაგლეჯად? მიზეზი არის სიამაყე, გამომწვევი ყველა ცოდვისა, ყოველივე ბოროტების, ერესებისა და უბედურებებისა, ასევე დიდი მწუხარებისა და უფრო მეტისაც ვიდრე შეიძლება უბედურება ან გასაჭირი იყოს, ეს არის ღმერთის დიდებულების მითვისება.
მგლების მწყემსები, ცრუ მასწავლებლები და ცრუ წინასწარმეტყველები, ცრუ ქრისტიანები, განდევნილ იქნებიან ქრისტეს სამწყსოდან და როგორც სინანულის არ მქონენი ისინი გადაეცნენ მუდმივ ანათემას წმინდა მამების მიერ, როემლებიც მთავარი მწყემსის ქრისტეს მიმდევრები იყვნენ, ისინი იყვნენ პატიოსანი, მართალი და ღვთიური მწყემსები და რაც მთავარია შვიდი მსოფლიო საეკლესიო კრების უბადლო მცველები.
მართლმადიდებლური ეკლესია არ არის ჩვეული სიახლეების დანერგვას, როგორც ამას დასავლელები და პროტესტანტები აკეთებენ. მართლმადიდებლური ეკლესიიდან გამოყოფის შემდეგ მათ არ შეუწყვეტიათ სიახლეების და რეფორმების შემოღება, იმდენად შეურაცხმყოფელ და შეურაცხად ზომებს მიაღწიეს რომ ქრისტიანულ საიდუმლოებებში და საღვთო ტრადიციებში შეიტანეს ცვლილებები, ასევე თავიანთი ნებით გააუქმეს მრავალი ტრადიცია.
არსებობს ორი მიზეზი, რომლებიც აიძულებენ ამჟამინდელი იერარქიის წარმომადგენლებს განაახლონ საეკლესიო რეფორმები:
1. ეს არის სიამაყე, თვისება რომელიც აფიქრიანებს იერარქებს (რამოდენიმე მათგანის გამოკლებით), რომ ისინი უფრო ჭკვიანები არიან ვიდრე წმინდა მამები.
2. არის გაუმაძღრობა და საკუთარი თავის სიყვარული. ბევრი მათგანი უკვე იქცა ხორცის მოტრფიალედ, ამიტომაც დატოვა ისინი სულიწმიდის მადლმა.
თუ პაპს ისევ ჩვენთან გაერთიანება სურს, მაშინ მან უნდა აღიაროს და მოინანიოს თავისი ტყუილები, ერესები და ინოვაციები, რომლებიც ჯერ კიდევ სხვა პაპებმა წამოიწყეს დიდი ხნის წინ და დროის განმავლობაში აგრძელებდნენ, რითაც დაშორდნენ მართლმადიდებელ ეკლესიას. პაპს მხოლოდ მაშინ მიიღებენ, როცა მოინანიებს, მწარედ იტირებს და თავს დაიმდაბლებს.
თუ პაპი და პატრიარქი არ განაგდებენ სიამაყეს და თავს არ დაიმდაბლებენ, კვლავ განაგრძობენ ღმერთის მიბაძვას, ისინი არამც თუ წარემატებიან, არამედ უფრო შეუწყობენ ხელს დედა ეკლესიიდან თავიანთი თავის გამოყოფას და ამითგამოიწვევენ ბევრ სკანდალს, დაბრკოლებას, დაბნეულობას, ასევე დიდ ზიანს მიაყენებენ მრევლს და დაკარგავენ სამწყსოს. მათ რომ ღმერთისთვის თავმდაბლურად მიებაძათ ჩვენი შეერძთება გამართლდებოდა. ისინი დიდ სარგებელს მოუტანდნენ საკუთარ თავსაც და მრევლსაც და ღვთის სახელიც განდიდებულ იქნებოდა მათ მიერ, როგორც ამას მოციქულები აკეთებდნენ, რადგანაც "ღმერთი უარყოფს ქედმაღლებს და აღაზევებს თავმდაბლებს".
პაპიზმი ანტიქრისტეს წინამორბედია.
მართლმადიდებლობა განამტკიცეს მოციქულებმა და იმ წმინდა მამებმა, რომლებიც შვიდი საეკლესიო კრების შედეგად იქნენ დადგენილნი. ისინი სულიწმიდის მადლით იყვნენ განბრძნობილნი.
პაპიზმი ანტიქრისტეს წინამორბედია, რადგანაც პაპი შეპყრობილია ქედმაღლობითა და პატივმოყვარეობით და სურვილი აქვს ჰქონდეს უზენაესი ძალაუფლება ეკლესიაშიც და სახელმწიფოშიც, მან დაანაწევრა ქრისტეს ეკლესია. პაპის თაყვანისმცემლები ჩაცვივდნენ მრავალ ცრუ სარწმუნოებაში და ერესში, რომელთა სწავლებითაც შეიცვალა მართლმადიდებლურიეკლესიის წმინდა საიდუმლოებები. ნათლობის ნაცვლად, ისინი მხოლოდ წყალს ასხურებენ, ზიარების საიდუმლოებაში პურის ნაცვლად ებრაულ ხმიადს იყენებენ. მათ თავი ანებეს მარხვასა და წმინდა ზეთის აღიარებას, ვერც ნაკურთხი წყლით დალოცვა შეუძლიათ, რადგანაც დაშორდნენ დედა ეკლესიას და მათი დალოცვა ვერ აღესრულება.
თავს არ შევიკავებ იმის მოყოლისგან, რისი მოწმეც გავხდი წმინდა მთაზე მოსალოცად წასული. როდესაც იმპერატორი კონსტანტინე მიქაელი და პატრიარქი ვეკომი(ისინი პაპის თაყვანისმცემლები იყვნენ) წმინდა მთაზე გაემგზავრნენ 1170-1200 წლებში, ისინი ძალდატანებით მოითხოვდნენ ბერებისაგან პაპიზმის მიღებას და პაპის თაყვანისმცემლებთან ერთად წირვა-ლოცვაში მონაწილეობას, იმ ბერების სხეულები ვინც თანხმობა განაცხადა და მონაწილეობაც მიიღო ლოცვაში, გარდაცვალების შემდეგ უხრწნელი დარჩა, მაგრამ მათი სხეულები გამოსცემს მყრალ სუნს. მათი წმინდა ნაწილები კი, ვინც უარი განაცხადა მწვალებლებთან ერთად ლოცვაზე და რომლებიც პაპისტებმა დახოცეს, საოცარ სურნელებას აფრქვევენ. მე ვისურვებდი სულიწმიდის მადლით ყველას მოგეცეთ ნათელი გონება და სიმტკიცე და უარყოთ ილუზიები ამ სულის წარმწყმედელ ტყუილზე და დაუბრუნდეთ ეკლესიის წიაღს.
,,თუ ამჟამინდელი იერარქები არ მიიღებენ და უარყოფენ იმ გადაწყვეტილებებს, საეკლესიო წესებს და ტრადიციებს, რომლებიც დაგვიტოვეს ქრისტეს მოციქულებმა და წმიდა მამებმა, მაშინ ვინღა დარჩება მათი პატივისმცემელი?"
ეკლესიას, სახელმწიფოსა და მის ლიდერებს ამ ავბედითი ჟამისა, ღრმად სძინავთ გულგრილობისა და სიზარმაცის ძილით, და თუ არ გამოიღვიძებენ, არა მარტო სამღვდელოება, არამედ მონანული ხალხი, რომელიც ეკლესიურად, ღვთის მცნებებზე დაყრდნობით ცხოვრობს და სავსეა სათნოებებითა და კეთილი საქმეებით, პასუხს აგებს დიდ სამსჯავროზე და დაისჯებიან.
ჩაებღაუჭეთ თქვენს სარწმუნოებას
ჩაებღაუჭეთ თქვენს სარწმუნოებას და იდექით შეურყევლად წმინდა მამების ტრადიციებზე, რადგანაც ჩვენ ისეთ ეპოქაში ვცხოვრობთ, ყველაზე მტკიცენიც კი თავიანთ რწმენაში იღუპებიან.
ჩვენ დიდი შრომა უნდა გავწიოთ განუწყვეტელ სწავლით, რადგანაც ყველაფერი კარგი დიდი გარჯისა და ტანჯვის ფასად მიიღწევა. ჩვენ კი არაფრად ჩავთვალოთ სათნოებისათვის გაღებული შრომა, მაშინ როცა წამებულებს და წმინდანებს გავიხსენებთ, სამაგიეროდ მომავალში ჩვენ ამისთვის დავჯილდოვდებით.
როგორი დალოცვილები და ბედნიერები ვიქნებით, თუ პატარა შრომით ღირსეულად განვისჯებით და ღვთის სასუფეველში დავიმკვიდრებთ ადგილს. ამინ!
მოციქული პავლე, ქრისტეს პირი, ამბობს: ,,ნუ მიიღებთ მონაწილეობას არაფრისმომცემ შავბნელ საქმეებში, რომ სხვისი სამართავი არ გახდეთ. ისეთ შემთხვევებში, როცა ჩვენს მართლმადიდებლურ სარწმუნოებას უარყოფენ და აუგად იხსენიებენ, დასაშვებია , რომ შეამოწმო ისინი და გქონდეს გარკვეული მრისხანება, მაგრამ სიჩუმე (უმოქმედობა) დაუშვებელია. შემოწმებაც დიდი შორსმჭვრეტელობითა და სიფრთხილით უნდა გაკეთდეს, მრისხანება და შეწუხება არაფრის მომტანია. სიბრაზე მხოლოდ იმ შემთხვევაშია დასაშვები, როცა იგი ღვთიური სიყვარულითაა განმსჭვალული. ღმერთი არასდროს ტოვებს თავის ეკლესიას, ისინი კი ვინც ამ უკანასკნელთან ბრძოლას გადაწყვეტენ, ღმერთისგან დამდაბლდებიან და როგორც თიხის სახურავი ისე დაიმსხვრევიან. სულ სხვა რამ ელით მართლმადიდებელ მორწმუნეებს, რომლებიც სიკვდილამდე ინარჩუნებენ აღმსარებლობას, ისინი კურთხეულ იქნებიან უფლისაგან.
მე გულით გლოცავთ და გაკურთხებთ, რომ არასდროს შეგრცხვეთ თქვენი ბრძოლის, მაშინაც კი, როცა დაინახავთ, რომ ეკლესიის მტრები ძლიერდებიან. მას ვინც მართლმადიდებლობისათვის და წმინდა ეკლესიისთვის იბრძვის შემწედ ყოვლისშემძლე უფალი ჰყავს. მას კი, ვინც ტყუილისათვის იბრძვის დამხმარედ ცბიერი ეშმაკი ჰყავს. ბნელეთის სუსტი ბატონი, ყოველგვარი ტყუილისა და ერესის, ბოროტებისა და ცდომილებების ავტორი. არაფერია უფრო პატივსაცემი, თავმდაბლური და წმინდა, როცა ადამიანი იბრძვის სარწმუნოებისათვის. და თუ ბრძოლის დროს მას მტრები მოკლავენ რწმენაში შეურყეველს, ის ბრწყინვალე გამარჯვებული იქნება და მიიღებს ჯილდოს ზეცაში და ღვთაებრივ გვირგვინს. ასე რომ, იბრძოლეთ რწმენისათვის სიკვდილამე, რათა მოიპოვოთ ღირსეული მემკვიდრის ადგილი სამოთხეში.
დღევანდელ ვითარებაში, როცა ეკლესიას ყოველი მხრიდან ყველა საშუალებით ესხმიან თავს სხვადასხვა მებრძოლები, შენი მცდელობა დაპირისპირებისა და ბრძოლისა ღმერთის დახმარებით წარმატებული იქნება და რამოდენიმეს მაინც გადაარჩენს, დღევანდელი ცოდვის მორევისაგან.
მე გილოცავთ, რომ ამხელა გულმოდგინებას იჩენთ ქრისტიანული ჭეშმარიტების გავრცელებაში, რისთვისაც დაჯილდოვდებით. უნდა ვიცოდეთ, რომ ჩვენი შრომისა და მზაობისათვის, სამაგიერო ჯილდო მოგვეცემა ქრისტესგან. სანამ ჯერ კიდევ დროა, მოდით ვიშრომოთ სულიერად, დავთესოთ შრომით, რათა მოვიმკათ (ყოფა) სიმშვიდეში.
qadageba.ge
Комментариев нет:
Отправить комментарий