სიონის საკათედრო ტაძრის მოძღვარი, დეკანოზი, მამა დავით ლასურაშვილი იმ სასულიერო პირებს შორისაა, რომლებიც საქართველოს მთავრობის მიერ წარდგენილ ანტიდისკრიმინაციულ კანონპროექტს აქტიურად აპროტესტებენ. აღნიშნულ საკითხზე საზოგადოებრივი მაუწყებლის ეთერში მამა დავითის გამოსვლას ცხრა არასამთავრობო ორგანიზაციის საჩივარი და პროტესტი მოჰყვა. «საქართველო და მსოფლიოს» მამა დავით ლასურაშვილი ესაუბრა.
_ მამაო, თქვენ ერთ-ერთი ხართ იმ სასულიერო პირთაგან, რომლებიც ანტიდისკრიმინაციულ კანონპროექტს აპროტესტებენ. გთხოვთ, მკითხველს განუმარტოთ, კონკრეტულად რა არის მიუღებელი და რა საფრთხეს ხედავთ ამ კანონპროექტის დამტკიცების შემთხვევაში?
_ კანონპროექტი ეწინააღმდეგება კონსტიტუციას და ამკვიდრებს ახალ ტერმინებს, რომელთაც არ სცნობს და არ იცნობს კონსტიტუცია. მაშინ, როდესაც, ყველა ნორმა, ყველა მიღებული კანონი უნდა შეესაბამებოდეს კონსტიტუციას და კონსტიტუციურ შეთანხმებას ეკლესიასა და სახელმწიფოს შორის.
ამ კანონპროექტის მესვეურებს უმრავლესობის უფლებების შელახვის ხარჯზე სურთ, კანონიერად დაამტკიცონ ზოგიერთი უმცირეობის უფლება, რომელსაც ისედაც არავინ ზღუდავს. ანტიდისკრიმინაციული კანონპროექტის საფუძველზე უმცირესობებს ჭარბი უფლებები მიენიჭებათ. უწმინდესმა სააღდგომო ეპისტოლეში უკვე ბრძანა, ვინ დაიცავს უმრავლესობის უფლებებსო.
ანტიდისკრიმინაციული კანონპროექტი ჯერ კანონადაც არ ქცეულა და საკუთარი აზრის გამოთქმის გამო, საზოგადოებრივი მაუწყებლის წინააღმდეგ უკვე საჩივარია შესული და წარმოიდგინეთ, ეს კანონი რომ ძალაში შევა, რა მოხდება.
_ საზოგადოებრივი მაუწყებლის პირდაპირ ეთერში სწორედ ანტიდისკრიმინაციულ კანონპროექტზე თქვენს კომენტარს 9 არასამთავრობო ორგანიზაციის საჩივარი მოჰყვა...
_ მე გახლავარ სასულიერო პირი, რომელსაც მეორე სასულიერო პირთან ერთად მაცხოვრის საფლავზე ცეცხლის გადმოსვლის პირდაპირი რეპორტაჟი მიმყავდა. ცეცხლის გადმოსვლის მოლოდინის რეჟიმში, ხელისუფლებას ვთხოვე, გაეთვალისწინებინა ჩვენი ეკლესიის, უწმინდესის თხოვნა და არ მიეღო კანონპროექტი ამ ფორმით, როგორაც ის იყო წარმოდგენილი, ვინაიდან ეს აუცილებლად გამოიწვევდა ერში შეხლა-შემოხლას.
ზოგიერთი არასამთავრობო ორგანიზაცია ბრალს მდებს, თითქოს შეურაცხმყოფელი ტერმინებით მოვიხსენიე სექსუალური უმცირესობები. ეს სიცრუეა. ბიბლიაში წერია, რომ მამათმავლობა ღვთისთვის საძაგელი ცოდვაა, ამიტომ ეს ურთიერთობები მე მოვიხსენიე, როგორც ბილწი და მე არც ერთი კონკრეტული ადამიანისთვის ან კონკრეტული ჯგუფისთვის შეურაცხყოფა არ მიმიყენებია. აქედან გამომდინარე, თავის მართლებას და არავისთვის ბოდიშის მოხდას არ ვაპირებ, რადგან ის ადამიანები, რომლებიც ლგბტ საზოგადოებას მიეკუთვნებიან, ეკლესიის მიერ დავიწყებულნი არ არიან. ყველა მათგანს აქვს უფლება, იყოს მართლმადიდებელი ეკლესიის შვილი. მერწმუნეთ, არაერთი ასეთი ადამიანი მოსულა ეკლესიაში ჩემთან და სინანული გამოუთქვამს საკუთარი ცხოვრების გამო, მაგრამ არავის მათი დისკრიმინაცია არ უფიქრია. ეკლესია გადარჩენის ერთადერთი საშუალებაა.
საზოგადოებრივ მაუწყებელს არც ერთი მუხლი არ დაურღვევია და იმედი მაქვს, საზოგადოებრივი მაუწყებლის მესვეურები ჩემ გამო ბოდიშს არ მოიხდიან. ეს არასწორი იქნება.
რიგი არასამთავრობო ორგანიზაციის საქმიანობა იქით არის გამოსაკვლევი, თუ ვისი დაკვეთით რა პროექტებს ახორციელებენ და საერთოდ რა მიზნები აქვთ. ბოლო დროს ყველა მოვლენაზე კომენტარს აკეთებენ. ამ ე. წ. «ენჯეოების» საქმიანობამ და გააქტიურებამ საქართველოში უკვე საკმაოდ საშიში სახე მიიღო.
გახსოვთ, ალბათ, როგორ მოხდა უახლოეს წარსულში კანონპორექტის მიღება, რომელიც ითვალისწინებდა რელიგიური გაერთიანებებისთვის საჯარო სამართლის პირის იურიდიული სტატუსის მინიჭებას. ეკლესიამ თავისი პოზიცია დააფიქსირა, ათიათასობით ადამიანმა გამოხატა პროტესტი, ლოცვითი მსვლელობაც მოეწყო, თავად პატრიარქმაც ითხოვა, ვეტო დადებოდა ამ კანონპროექტს, მაგრამ იმავე საღამოს, ეკლესიის წინააღმდეგობის მიუხედავად, პრეზიდენტმა სააკაშვილმა კანონპროექტს ხელი მოაწერა. ამით პარლამენტმა და პრეზიდენტმა შეურაცხყვეს პატრიარქი და ეკლესია და ასეთი ფაქტები არაერთი იყო.
კიდევ კარგი, კონკორდატი სახელმწიფოსა და ეკლესიას შორის გაფორმებულია, თორემ არც წინა და არც ამ ახალი ხელისუფლების პირობებში, ვფიქრობ, ამის შესაძლებლობა არ იქნებოდა.
_ ჩვენ გვახსოვს შემთხვევები, როდესაც ხელისუფლება არ ითვალისწინებდა ეკლესიისა და პატრიარქის პირდაპირ თხოვნასაც კი, რა ვითარებაა ახლა, ახალი ხელისუფლების მოსვლის შემდეგ?
_ საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქმა აღნიშნულ საკითხებზე თავისი პოზიცია არაერთხელ დააფიქსირა, მათ შორის, ახლახან სააღდგომო ეპისტოლეშიც ისაუბრა, მაგრამ პატრიარქის მოსაზრებების გათვალისწინების კონკრეტულ პრეცედენტებს, სამწუხაროდ, ჯერჯერობით ვერ ვხედავ.
ზოგიერთი სასულიერო პირი პარლამენტში საკომიტეტო მოსმენებსაც ესწრებოდა და თავისი პოზიციაც დააფიქსირა, მაგრამ ზოგიერთი კომიტეტის ხელმძღვანელისგან მხოლოდ აგრესია მიიღო პასუხად. სამწუხარო იქნება, თუ ყოფილი ხელისუფლების მიერ დაწყებულ ეკლესიის შეურაცხყოფას ახალი ხელისუფლებაც გააგრძელებს.
წმინდა კვიპრიანე კართაგენელის სიტყვებს შეგახსენებთ, რომლისთვისაც ეკლესია დედა არ არის, მისთვის არც ღმერთია მამა. ხელისუფლებას მორალური პასუხისმგებლობა აქვს, უსმენდეს ეკლესიას. ანტიდიკრიმინაციული კანონის მიღება იმ სახით, როგორადაც გვთავაზობენ, აუცილებლად გამოიწვევს არეულობას.
არაერთი ღირსეული პიროვნებაა დღეს საქართველოს პარლამენტში და არ ვიცი, რამ აიძულა ეს ადამიანები, ასე მდუმარედ და ერთხმად მიეღოთ ეს ანტიდისკრიმინაციული კანონპროექტი. მე ვიცი მათი პოზიცია, თუმცა ხმამაღლა ვერ აფიქსირებენ საკუთარ აზრს. მინდა მივმართო საქართველოს პარლამენტის წევრებს, მოწოდების სიმაღლეზე დარჩნენ და დააფიქსირონ საკუთარი მართებული პოზიცია.
_ რატომ ვერ აფიქსირებენ, რისი ეშინიათ?
_ ჩვენთვის კულუარულად ცნობილია, საიდან მოდის ეს ყველაფერი, ამჯერად არ დავასახელებ კონკრეტულ გვარებს, მაგრამ გეტყვით, ხელისუფლების მაღალი ეშელონებიდან არსებობს მითითება, რადაც არ უნდა დაუჯდეთ, სასწრაფოდ მიიღონ ეს კანონპროექტი.
ვფიქრობ, იმდენად მტკივნეული და ფაქიზი თემაა, კარგი იქნება, საქართველოს ხელისუფლებამ აღნიშნულ საკითხთან დაკავშირებით რეფერენდუმი ჩაატაროს. გავიგოთ, რამდენად უჭერს მოსახლეობა მხარს ამ და მსგავსი კანონების მიღებას.
_ მამაო, ანტიდისკრიმინაციული კანონპროექტის მიღება ის ერთ-ერთი მოთხოვნაა, რომლის დაკმაყოფილებაც საქართველომ ევროკავშირთან მოკლევადიანი უვიზო რეჟიმის მიღების მიზნით იკისრა. როგორ უნდა მოვიქცეთ ამ შემთხვევაში?
_ დიახ, რამდენადაც ჩვენთვის ცნობილია, ევროკავშირის დირექტივაა ამ კანონმდებლობის მიღება. იმის გამო, რომ ჩვენს მოქალაქეებს ამა თუ იმ ქვეყანაში უვიზო რეჟიმი ჰქონდეთ, ასეთ მძიმე კომპრომისებზე არ უნდა მივდიოდეთ. დაუშვებელია საკუთარი ღირსების, ტრადიციების, რწმენის ნიველირება, რათა უვიზო მიმოსვლის ღირსნი გაგვხადონ.
თუ ევროკავშირის სივრცე პლურალიზმით განთქმული სახელმწიფოების ადგილია, მაშინ მათ ჩვენ ტრადიციებსაც პატივი უნდა სცენ. ყოველდღირად ბევრ ადამიანს ვესაუბრები და ვიცი ხალხის განწყობა. ხალხი ცალსახად ამბობს _ რომ ჩვენ არ გვინდა ფრანსუა ოლანდის ევროპა, რომელმაც ერთსქესიანთა ქორწინება დააკანონა. ჩვენ იმ 800 ათასი ფრანგის ევროპა გვინდა, რომელიც ამ კანონის წინააღმდეგ გამოვიდა. თუმცა, სამწუხაროდ, ამდენი ხალხის პროტესტმაც კი ერთი პწკარიც ვერ შეაცვლევინა საფრანგეთის ხელისუფლებას. ევროპიდან განათლების სისტემაში რაღაც პოზიტიური სიახლეები გადმოვიღოთ, მეცნიერულ-ტექნიკურ მიღწევებს ვეზიაროთ, მაგრამ არის საკითხები, რომლებზეც ევროპასთან ვერ შევთანხმდებით, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ევროპასთან არ უნდა ვითანამშრომლოთ.
თუნდაც მეზობელ ქვეყნებთან, რომლებიც რელიგიურად და მენტალურად განსხვავდებიან ჩვენგან, წარმატებული ურთიერთობა გვაქვს და კონკრეტულ სფეროებში ვთანამშრომლობთ აზერბაიჯანთან, სომხეთთან, თურქეთთან, ირანთან და ერთმანეთს პრეტენზიებს არ ვუყენებთ, ყველა საკითხი ერთნაიარად აღვიქვათ.
2010 წლის 31 მარტს ევროპის საბჭოს კომიტეტმა მიიღო რეკომენდაცია «სექსუალური ორიენტაციისა და გენდერული იდენტობის საფუძველზე დისკრიმინაციასთან ბრძოლის ზომების შესახებ». მიუხედავად იმისა, რომ ეს მხოლოდ რეკომენდაციაა, ევროკავშირის წევრ სახელმწიფოებს მისი შესრულების ვალდებულება ეკისრებათ. მშობელს, რომელიც შეამჩნევს შვილს საკუთარი იდენტობიდან გადახვევის ნიშნებს, ეკრძალება ბავშვი ექიმთან მიიყვანოს.
მიუხედევად იმისა, რომ უკანასკნელ წლებში საქართველოს რამდენიმე კანონში შევიდა ცვლილებები, ეს ქმედებები არ წარმოადგენს მთავრობის გამიზნული პოლიტიკის შედეგს. ეს ცვლილებები განხორციელდა ევროპის საბჭოს ზეწოლის შესაბამისად, რათა მომხდარიყო საქართველოს კანონმდებლობის ლიბერალიზაცია.
ჩვენ ვხედავთ საშიშროებას, რომ შეიძლება ზოგიერთებმა გარყვნილების პროპაგანდა კიდევ უფრო წაახალისონ. ამიტომ ვთხოვეთ ხელისუფლებას, გაითვალისწინოს ეკლესიის პოზიცია და აკრძალოს გარყვნილების პროპაგანდა. გასულ წლებში 17 მაისსა და სხვა დღეებშიც ადგილი ჰქონდა მოწოდებებს _ «გაფერადდი», «იყავი ჩემნაირი» და ა. შ. ეს მოწოდებები არის პირდაპირ ადამიანის დაღუპვისკენ მიმართული.
ესაუბრა შორენა ცივქარაშვილი
