მღვდელი ანდრია გორბუნოვი
მხეცის საიდუმლო
აპოკალიფსისის წინასწარმეტყველების გახსნის მცდელობა
(მე-4, შესწორებული და შევსებული გამოცემის მიხედვით)
თავი 12
ახალი მსოფლიო წესრიგი და თალმუდი *
(* თალმუდი - იუდაიზმის დოგმატური, რელიგიურ-ეთიკური და სამართლებრივი განწესებების კოდექსი).
1. ვის და რისთვის დასჭირდა თუ არა სატანას და სხვა დაცემულ სულებს ეს პირუტყვივით დანომრილი და დადაღული, დაბრმავებული და აშკარა ჭეშმარიტების ვერდამნახავი, გარყვნილებასა და თავქარიანობას მიცემული გაუსახურებული მასა? ვინ არიან ეს ბოროტმზრახველი ძალები? ამ კითხვას რომ ვუპასუხოთ, აუცილებელია გავარკვიოთ, როგორი იდეოლოგია უდევს საფუძვლად ადამიანთა გაუსახურებისა და გაპირუტყვების ჩვენს თვალწინ მიმდინარე პროცესებს.
2. უპირველეს ყოვლისა უნდა ვთქვათ, რომ გაუსახურების ქმედება ახასიათებს არა მარტო ფსევდორელიგიურ, არამედ საერთოდ, ყოველგვარ ანტიქრისტეანულ იდეოლოგიებსა და ფილოსოფიურ, პოლიტიკურ, სოციალურ და ფსიქოლოგიურ სწავლებებს. თანამედროვე ღვთისმეტყველების თქმით, ყველა სწავლება შეიძლება დავყოთ ორ სახეობად: სწავლებად ქრისტესი და სწავლებად ანტიქრისტესი. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ყველა სწავლება იყოფა იმ მიმართულებებად, რომლებიც ქმნიან და ამტკიებენ ადამიანში პიროვნებას, და იმ სწავლებებად, რომლებიც, პირიქით, ანგრევენ ამას. უკანასკნელი სხვა არაფერია თუ არა შავი, აპოკალიფსური კვამლი უფსკრულიდან, რომლის შესახებაც ლაპარაკია აპოკალიფსისში (გამოცხ. 9:2).
3. მრავალი ანტიქრისტეანული და ადამიანის ღირსების გამაუფასურებელი სწავლება და მსოფლმხედველობითი სისტემა შემუშავებულია სიონომასონობის მიერ, ან კიდევ სარგებლობენ უკვე არსებული მსგავსი სწავლებებით. მათ უნდა განვაკუთვნოთ, მაგალითად, დარვინიზმი (რომლის მიხედვითაც ადამიანი წარმოიშვა მაიმუნისგან და მას სხვა მიზანი არა აქვს, გარდა ბიოლოგიური არსებობისა), მალთუსიანელობა (რომელსაც ადამიანებს პირუტყვთა ჯოგად მიიჩნევდა, რომლის რაოდენობა უნდა დარეგულირდეს და არ იქნას დაშვებული "ზედმეტი მოსახლეობა") და მარქსიზმი. მარქსიზმის უღმერთობა, რომელიც დაფუძნებულია იუდეომასონობის მიერ (იხ. Боголюбов Н. Тайные общества ХХ века. Изд. 2-е. СПб., 1997. С. 33-34; Истоки зла (тайна коммунизма). М., 2000; Маркс // Букварь: Наука, философия, религия. Кн. 1), ადამიანებს აჯერებდა კაცობრივი ბუნების მატერიალურობაში, ადამიანს აიგივებდა მის სხეულთან და უთანაბრებდა პირუტყვს.
4. მარქსიზმმა მკვეთრად დასწია ადამიანის წარმოდგენა საკუთარ თავზე. მარქსის სწავლების თანახმად, ადამიანის ინტერესი ძირითადად ეკონომიკის სფეროში მდებარეობს. ადამიანი აწარმოებს ნივთებს საკუთარი საჭიროებისთვის, ამ მიზნითვე შედის ურთიერთობაში სხვა ადამიანებთან. ეს არის საზოგადოების საფუძველი, რომელსაც მარქსი ბაზისს უწოდებდა. ცოლ-ქმრობა, სიყვარული, მეგობრობა, ხელოვნება, მეცნიერება, რელიგია, ფილოსოფია - ყველაფერ ამას, არავითარი კავშირი არა აქვს კუჭთან და წარმაოდგენს ზედნაშენს, რომელიც, საბოლოო ჯამში, მაინც კუჭის მოთხოვნილებით არის განპირობებული.
5. არ არის გასაკვირი, რომ მარქსი ძლიერ გაახარა დარვინის წიგნმა, რომელიც, მისი აზრით, კიდევ ერთ დარტყმას წარმოადგენდა სარწმუნოების წინააღმდეგ, რომელიც ადამიანს ღვთითგაჩენილობას ასწავლის და უმაღლეს მიზნებს უსახავს.
6. მარქსისა და ენგელსის მოძღვარი, ებრაელი მოსე ჰესი კიოლნში ენგელსთან ერთ-ერთი შეხვედრის შემდეგ ამბობდა: "ის ჩემგან წავიდა, როგორც გულანთებული კომუნისტი. ასე ვთესავ მე გაპარტახებას". ნამდვილი, სატანისტური სიძულვილით აღძრული მარქსი წერდა: "ზიზღით მივახლი სახეში ხელთათმანს მთელს მსოფლიოს და ვაკვირდები, როგორ ილევა ეს ქონდრისკაცი, მაგრამ მისი დაცემაც კი ვერ ანუგეშებს მისდამი ჩემს სიძულვილს. ღმერთივით დავიწყებ ბორიალს მსოფლიოს ნანგრევებზე და, მივცემ რა ჩემს სიტყვებს ნამდვილ ძალს, ვიგრძნობ შემოქმედთან ჩემს ტოლფასოვნებას".
7. კაცობრიობის ("ქონდრისკაცის") განადგურებისთვის საჭირო წინაპირობები მარქს თავის კომუნისტურ მანიფესტში აქვს ჩამოთვლილი: "არსებობს ერთგვარი მარადიული ჭეშმარიტება, როგორიცაა თვისუფლება, სამართლიანობა, და ა. შ. კომუნიზმი კი აუქმებს ამ მარადიულ ჭეშმარიტებებს, ის აუქმებს რელიგიას, მორალს (და არ ცდილობს მის გადაკეთებას ახლებურად), კომუნიზმი ეწინააღმდეგება წინმსწრობი განვითარების ფორმებს... კომუნიზმი რადიკალურად წყვეტს კავშირს ყოველ ადრე არსებულ იდეასთან".
8. მარქსი ამბობდა იმის შესახებ, რომ "კომუნიზმი პირდაპრი ათეიზმიდან" და "ადამიანის ნივთად და მოხმარების საგნად" გადაქცევიდან იწყება. "მუშათა კლასს" მარქსი "მარადიული ბრძოლისკენ" მოუწოდებდა. 1871 წელს მარქი მიესალმა პარიზელ კომუნისტებს, რომლებმაც გამოაცხადეს: "ღმერთი - ჩვენი მტერია. ღმრთის სიძულვილი - დასაბამია სიბრძნისა". მარქსის თანახმად, თავისუფლად შეიძლება მხოლოდ იმ ადამიანის მართვა, ვინც დამოუკიდებლად ვერ აზროვნებს. ეს მართვადი ადამიანი ავტომატურად იქცევა მანქანად ისეთი "მარადიული ჭეშმარიტებების" გარეშე, როგორიცაა: "თავისუფლება", "სამართლიანობა", "რელიგია" და "მორალი".
9. "მე დავცინე ზეცას, - ამბობდა სატანისტი მარქსი, - მე ზუსტად ვიცი. ჩემი სული, რომელიც ოდესღაც ღმერთს ეკუთვნოდა, ახლა ჯოჯოხეთის საკუთრება გახდა. დიახ, მარადისობა - ეს ჩვენი მარადიული სატანჯველია" (Цит. по: Букварь: Наука, философия, религия. Кн. 2. С. 1268-1269).
10. მარქსს სძულდა ღმერთი და მისი მარადიული "თანამოსაუბრე" - ადამიანი. ამ სიძულვილმა და შურისგების გრძნობამ უბიძგა მარქსს შეექმნა ათეისტური ფილოსოფია, სადაც ჭეშმარიტებას ცვლის დიალექტიკა, ხოლო ღმრთის არსებობა მატერიალისტური პოზიციებიდან არის უარყოფილი.
11. მარქსის პროგრამა მიმართულია მოაზროვნე ადამიანის განადგურებისკენ საყოველთაო კეთილდღეობის მქონე სახელმწიფოს შემქნის გზით (მარქსის მიხედვით: არ არსებობს პრობლემა - არ არსებობს აზროვნება), სახელმწიფოს აბსოლუტიზაციის გზით. რადგანაც ნათელია, რომ არსებას, რომელსაც წაართვეს სული და ჭეშმარიტება, რომელიც არის მხოლოდ ბიოლოგიური არსება, გააჩნია მხოლოდ გრძნობა და მგრძნობელობა, პირუტყვის დონეზე იმყოფება და არ შეუძლია გააჩნდეს პიროვნული ურთიერთობა ღმერთთან, მარქსმაც დაისახა წაერთმია სული და ჭეშმარიტება ადამიანისთვის. ქრისტე კი საპირისპიროდ ბრძანებს: "ღმერთი სულია და მისი თაყვანისმცემელნიც სულითა და ჭეშმარიტებით უნდა სცემდნენ თაყვანს" (ინ. 4:24).
12. სატანამ ვერ შესძლო ღმრთის ძლევა, ამიტომაც გააუფასურა მან ადამიანი. ადამიანი, ღმრთის ხატი და გვირგვინი ქმნილებისა, მარქსმა და დარვინმა კუჭის მონისა და პირუტყვის შთამომავლის მდგომარეობამდე ჩამოაქვეითეს. მოგვიანებით ფროიდმა გააგრძელა ამ ორი სატანური გიგანტის საქმე და ადამიანის არსი ფაქტობრივად სქესობრივ ლტოლვას და ინსტინქტურ აგრესიულობას გაუთანაბრა. შემთხვევითი არ არის ის, რომ აშშ-ს კომუნისტური პარტიის პროგრამაში ნათქვამია: "გარყვენით ახალგაზრდობა, გაათავისუფლეთ ის რელიგიის ზეგავლენისგან, გაუღვივეთ მას სექსისადმი ინტერესი" (Там же. С. 1269).
13. მარქსის თანამედროვე ნიცშე წერდა: "სოციალიზმი - ეს არის ნახირის მორალი, რომელიც ბოლომდეა მიყვანილი" (Там же. С. 1268). "მართავდნენ რა იუდეველებთან ერთად ყველა სოციალურ მოძრაობას, - წერდა 1906 წელს. ა. ს. შმაკოვი წიგნში "Свобода и евреи" ("თავისუფლება და ებრაელები"), - მასონები სარგებლობენ ამ საშინელი იარაღით, ჯერ არნახული ტირანიის საშუალებით, როგორც გზით რომელმაც უნდა მიიყვანოს თანამედროვე საზოგადოება პირუტყვულ მდგომარეობამდე" (Цит. по: Игум. Феодосий (Кульчицкий). Кто мастера вкусной приправы? Кто они? Прочтешь – прозришь, не прочтешь – рабство. М., 1996. С. 29).
14. ფინეთში მყოფი ლენინი წერდა: "ჩვენ აუცილებლად გავიმარჯვებთ, რადგან ხალხი უკვე სასოწარკვეთამდე და გამხეცებამდეა მისული" (Анненков Ю. Дневник моих встреч. Цит. по: Воробьевский Ю., Соболева Е. Пятый Ангел вострубил. С. 259). ბუხარინი, ლენინის თანამებრძოლი, აცხადებდა: "არა თუ ღმრთისადმი, არამედ მოყვასისადმი სიყვარულიც კი საშინელი მტერია კომუნიზმის... უნდა გავანადგუროთ ქრისტეანული სიყვარული მოყვასისადმი, როგორც ჩვენი დაუძინებელი მტერი, ეს არის მსოფლიოს დაპყრობის საშუალება" (Букварь: Наука, философия, религия. Кн. 2. С. 1269).
15. სხვა არაკაცი და კაცთმოძულე, ებრაელი ლევ (ლეიბა) ტროცკი (ბრონშტეინი), მეორე ფიგურა ბოლშევიკურ მთავრობაში, პირდაპირ აცხადებდა: "... ჩვენ ისეთ სისხლისღვრას მოვაწყობთ, რომლის წინაშეც შეძრწუნდება და გაფერმკრთალდება კაპიტალისტური ომების ყოველგვარი ადამიანური დანაკარგი. ოკეანისგაღმელი უმსხვილესი (ებრაელი - ავტ.) ბანკირები უმჭიდროვეს კონტაქტში იმუშავებენ ჩვენთან ერთად. რევოლუციას თუ მოვიგებთ და გავსრისავთ რუსეთს, მის ნანგრევებზე გავამყარებთ სიონიზმის ძალაუფლებას და ისეთ ძალად გარდავიქმნებით, რომლის წინაშე მსოფლიო დაიჩოქებს... ტერორისა და სისხლის აბანოების გზით რუს ინტელიგენციას სრულ გამოთაყვანებამდე, იდიოტიზმამდე და გაპირუტყვებამდე მივიყვანთ" (Цит. по: Яковицкий А. Геноцид в Новозаветной истории: цели, методы, средства // Общественно-политический сборник «Стояние за истину». М.: МОО «Святая Русь», 2002. С. 19). როდესაც ე. წ. შრომით რაზმებს ქმნიდა, ტროცკი წერდა: "შრომისმოყვარეობა სულაც არ არის ბუნებრივი თვისება: ის წარმოიშვება ეკონომიკური ზეწოლით და საზოგადოებრივი აღზრდით. შეიძლება ითქვას, რომ ადამიანი საკმაოდ ზარმაცი პირუტყვია" (Цит. по: «Русский Вестник». 1991, № 5. С. 6).
16. დავიმოწმოთ რამოდენიმე ციტატა დიდი რუსი მეცნიერის, აკედემიკოს ფ. ი. შიპუნოვის წიგნიდან "დიდი რუსეთის ჭეშმარიტება": "... და აქ საჭირო იყო იდეები არა იმის შესახებ, როგორ უნდა გადაიქცეს სახელმწიფო ერთიან საკონცენტრაციო ბანაკად "ხალხის მტრების" იზოლაციისა და განადგურებისთვის (რაც უკვე განხორციელებული იყო), არამედ იმისთვის, როგორც გაკეთდეს მისგან ჯოჯოხეთის საცავი - დახვეწილი შურისძიება ყველაზე კეთილშობილ, ღვთისმოსავ, უმორჩილეს, უკეთილშობილეს პიროვნებაზე შურიან და საძაგელ არსებათა მხრიდან. და ასეთი იდეები აღორძინებულ იქნა ქვესკნელიდან, ეშმაკის სამკვიდროდან. თავიდანვე იყო განსაზღვრული უმთავრესი: ამჯერად საქმე ჰქონდათ უჩვეულო "კლასობრივ მტერთან", რომელიც განსაზღვრავდა რევოლუციის ბედს, - "გლეხობასთან", რომლის ლიკვიდაცია თუ არ მოხდებოდა, შესაძლო იყო ბედის ბორბალი დაბრუნებულიყო უკან - "ექსპლუატატორულ კაპიტალისტურ წყობილებაში".
17. ამ მიზნების განსახორციელებლად გულაგის (ГУЛАГ) ლენინურ-ტროცკისტულ წიაღში გამოიყო გიგანტური, უბოროტესი გუიტლაგი (ГУИТЛАГ - Государственное Управление Исправительно-Трудовых Лагерей). მსოფლიოს არც ერთ ქვეყანაში არც ერთი მთავრობა არ ჩადიოდა ამგვარ სისაძაგლეს. თვით ჩანაფიქრიც ხომ არნახული იყო: დაეგლიჯათ, მიწასთან გაესწორებინათ ხალხის დიადი სხეული, რომელიც საკუთარ თავში ატარებდა ქრისტეანობის ორათასწლოვან შემოქმედებით სულს. სხვაგვარად, გუიტლაგი (ГУИТЛАГ) საჭირო გახდა როგორც ეშმაკის "მახვილი" დედამიწაზე, რათა ბოლო მოეღოთ იმ სულისთვის და ისტორიის მსვლელობა უკუღმა შემოეტრიალებინათ არა პირუტყვული სამეფოსკენ, არამედ - გასულიერებული მხეცობისკენ".
18. "70 წლის გავლის შემდეგ ისინიც კი, ვისაც არ გააჩნდა ჭეშმარიტი სახელმწიფო მშენებლობის ცოდნის საფუძვლები, ხედავენ, რომ მასში შეგნებულად უჭერენ მხარს დამღუპველ ინტერნაციონალურ პოლიტიკას, რომელიც უარყოფდა სამშობლოს, ეროვნულ კულტურას, თვით ეროვნებას, როგორც სულიერ მოვლენას. შედეგად მიღებულ იქნა უზარმაზარი ბრბოები, რომლებიც შედგებოდნენ სულიერი არამზადებისგან, რომლებიც ცდილობენ გახდნენ "ზეკაცები". მაგრამ მათ ეს არ გამოუვათ: სრულიად კაცობრიობა სულიერი მდგომარეობაა, რომელიც მხოლოდ ადამიანის სულიერ-ეროვნული გამოვლენისთვის არის მისაწვდომი. უსულგულო ინტერნაციონალიზმი მიედინება იმგვარ პირუტყვულ დონემდე, სადაც მხოლოდ ყველას დაცემა და ურთიერთაღრევაა შესაძლებელი".
19. "... ულიანოვ ლენინი - არა მარტო ძალაუფლების უზურპატორი იყო, არამედ ტიპიური სატანისტიც, კაცეშმაკა. ის კაც-"ღმერთ" ანტიქრისტეს ერთ-ერთი მკაფიო წინასახეა, რომელმაც შვა "მხეცი-სახელმწიფო", მოწყობილი მისი გამომგზავნის ხატისაებრ და მსგავსებისაებრ. ეს ყველაზე უსაშინელესი წინასახეა მთელს მსოფლიოში!"
20. ბოლშევიკებმა ხალხი "ადამიანებად" და "არაადამიანებად" დაჰყვეს. "არაადამიანებში" მოჰყვნენ - "ექპროპრიატორები", "მდიდრები", "რევოლუციის მტრები", "მშრომელი ხალხის მტრები" და სხვა. "არაადამიანების" განადგურება ცოდვად არ ითვლებოდა; ამგვარი მოქმედებისადმი არ უნდა გამოყენებულიყო მორალის არანაირი ნორმა.
21. ადამიანის ყოველგვარი ადამიანურობისგან "გათავისუფლებას" ნაციონალ-სოციალისტი ჰიტლერიც ცდილობდა. ის აცხადებდა: "ათმა მცნებამ დღეს თავისი აზრი სრულად დაჰკარგა. სინდისი - ეს ებრაული გამოგონებაა. მე ვათავისუფლებ ადამიანს სინდისის დამამცირებელი და ბინძური გამათრახებისგან. ღვთაებრივი მაცხოვარის ნაცვლად მე გთავაზობთ სწავლებას ფიურერზე, რომელიც ათავისუფლებს მორწმუნთ თავისუფალი არჩევანის ტვირთისგან" (Букварь: Наука, философия, религия. Кн. 2. С. 1268.), ანუ თავისუფალი ნებისგან, რომელიც, როგორც სინდისი, ადამიანური პიროვნების განუყრელი და დამახასიათებელი ნიშანია.
22. შინაგანად გაპარტახებული და სულიერად მკვდარი ღმრთისმბრძოლნი და ეშმაკის ძენი, თავის ირგვლივ თესავენ სიკვდილსა და განადგურებას. თავიანთი "მამის" კვალად, ისინი, რომლებიც თვითონაც არაკაცებად გარდაქმნილან, ყველა ადამიანი პირუტყვის მსგავს ქმნილებებად და ჯოგებად მიაჩნიათ. ადამიანებისადმი ასეთი დამოკიდებულების პირდაპირი წყარო კი სწორედ თალმუდიზმის იდეოლოგია გახლავთ. თალმუდი ჩვენ ადამიანებად არ გვთვლის. ჩვენ მისთვის "ბიოლოგიური ნაგავი" ვართ. თალმუდის მიხედვით, "ადამიანები არიან მხოლოდ ებრაელები, სხვა ხალხებს კი მხეცური თვისებები აქვთ, რადგან წარმომდგარნი არიან მხეცებისგან", "არაებრაელი - ცხოველია" (Баба Мциа 114а – 114в. Talmud (1935). Soncino Edition), "ყველა არაებრაელის შვილი - ცხოველია" (Йевамот 98а. Talmud. Yebamoth (1936). Soncino Edition), "არაებრაელთა სულები წარმოსდგებიან უწმინდური სულისგან". ყველა ქრისტეანი და საერთოდ არაებრაელი - "გოიმია" (goi, მრავლ. – goim), რომელთაც არა აქვთ ქორწინება, ქონება, სული, ვითარც პირუტყვებს. "გოი"-ს თალმუდში ხან ძუკნა ძაღლი, ხან ვირი, ხან კიდევ ღორი ეწოდება.
23. ჯერ კიდევ XX საუკუნის დასაწყისში თალმუდიზმის კაცთმოძულეობრივი არსი აჩვენა ცნობილმა ღვთისმეტყველმა ი. ე. პრანაიტისმა: "... მესიანური იდეის საფუძველზე ებრაელობაში მისტიციზმმა შექმნა სწავლება იმის შესახებ, რომ ქმნიდა რა სამყაროს, იეღოვამ ცოცხალ არსებებში თავისი ღვთაებრივი სიწმიდის ნაწილები ცეცხლის ნაპერწკლებივით ჩაჰყარა. კეთილი და ბოროტი მხარეების შექმნის დროს ღვთიურმა ნაპერწკლები ბოროტ მხარესაც მოხვდნენ. ამ ნაპერწკლების გათავისუფლება და მათი ზეცაში, პირველწყაროსთან დაბრუნება - დააჩქარებს მესიის მოსვლას. აქედან გამომდინარეობს ის პოზიცია, რომ მესიის მოლოდინით აღსავსე ებრაელი თალმუდისტი მოწსრაფე უნდა იყოს მკვლელობის სახით ამ ნაპერწკლების "გათავისუფლებისა" და სანუკვარი მესიის მოსვლის დაჩქარებისა".
24. სწორედ ამაში ხედავს პრანაიტისი თალმუდისტების მიერ ადამიანთა რიტუალური მსხვერპლშეწირვის მისტიკურ საფუძველს: "იერუსალემის ტაძრის დანგრევის შემდეგ ებრაელებს მხოლოდ ერთი სახის მსხვერპლშეწირვა დარჩათ - არაებრაელთა დახოცვა, მათ შორის ქრისტეანთა. – "არ გვაქვს ჩვენ სხვა მსხვერპლი, გარდა იმისა, რომელიც უწმინდური მხარის გაუქმებაში მდგომარეობს" (კაბალისტური წიგნი "ზოჰარი". III, 227. ციტ.: Воробьевский Ю. Ю. Путь в Апокалипсис: точка Омега. Сергиев Посад, 1999).
25. თალმუდი - ეს არის მანიაკი-მკვლელების აგრესიული კანონი. თალმუდის მიხედვით "გოებზე", განსაკუთრებით კი "აკუმებზე" (ქრისტეანებზე) (თალმუდი ქრისტეანობას კერპთაყვანისმცემლობას უთანაბრებს, ამიტომაც თალმუდში ქრისტეანები კერპთაყვანისმცემელ "აკუმებად" იწოდებიან) ძველაღთქმისეული კანონები, მცნებები და დადგენილებები აბსოლუტურად არ ვრცელდება. თალმუდი დეტალურად აღწერს იმ პრინციპებსა და წესებს, რომელთა მიხედვითაც "გოები" რაც შეიძლება მაქსიმალურად უნდა შევიწროვდნენ, ნებადართულია მათი გაძარცვა, გაქურდვა, დაკაბალება, ხორციელი და სულიერი მკვლელობა. "არაებრაელთაგან საუკეთესონი უნდა მოიკლან" (Вавилонский Талмуд. Funk and Wagnall`s Jewish Encyclopaedia. (1907) /Gentile). "ის, რასაც ებრაელი ქურდობით მოიპოვებს არაებრაელისგან, შეუძლია შეინახოს" (Talmud. Sanhedrin (1935). Soncino Edition. 57a. p. 388). "არაებრაელები კანონგარეშენი არიან, და ღმერთი მათ ფულს ისრაელს აძლევს". "ებრაელს არაებრაელის წინაშე თავის დასაძვრენად შეუძლია მოიტყუოს" (Talmud. Baba Kamma. (1935). Soncino Edition. 37b. p. 664-665). ებრაელს მკაცრად ეკრძალება გოების სიკვდილისგან გადარჩენა, გოებზე შეიძლება ნებისმიერი წამლისა და შხამის გამოცდა, ებრაელი არ შეიძლება სასამართლოზე გოის სასარგებლო მოწმედ დადგეს, რადგან არაებრაელი ძაღლზე უარესია" (Х. Мишнат, 227) (თალმუდიზმის მორალის შესახებ უფრო დაწვრილებით იხ.: Нравственное богословие евреев-талмудистов. Пер. с нем. прот. А. Ковальницкого. Изд. 2-е. СПб., 1898).
26. აი კიდევ ერთი ციტატა ყაზანის სასულიერო აკადემიის რექტორის, სარატოვისა და ცარიცინის ეპისკოპოსის ალექსის (დოროდნიცინის) ნაშრომიდან, რომლის სახელწოდებაა: "თალმუდის მორალი" (1913): "თალმუდი მთელს კაცობრიობას ჰყოფს ორ ნაწილად: ებრაელებად და არაებრაელებად, უკანასკნელთ კი გოებს (goi, goim) უწოდებს. ქრისტეანები ებრაელთა განსაკუთრებული სიძულვილის საგანია. თალმუდისტების აზრით ღმერთმა მხოლოდ ებრაელები შეჰქმნა, ყველა დანარჩენი ადამიანი ეშმაკის ნამოქმედარია. "ებრაელები უფრო ესათნოება ღმერტს, ვიდრე ანგელოზები". რამდენადაც მაღლა დგანან ადამიანები ცხოველებზე, იმდენად მაღლაა ებრაელი ყველა დანარჩენ ადამიანზე. ებრაელები რომ არ ყოფილიყვნენ, დედამიწაზე არავითარი კურთხევა არ იქნებოდა: არც მზის სხივები, არც წვიმა, და ადამიანები უბრალოდ ვერ იარსებებდნენ. ყველა რაბინი თანმხდება ერთმანეთში, რომ არაიუდეველს წმიდად პირუტყვული ბუნება აქვს. ისინი გოებს ხან ძაღლებს ადარებენ, ხან ვირებს, ხან კიდევ ღორებს. "მხოლოდ ებრაელი ერია ღირსი მარადიული ცხოვრებისა, ყველა სხვა ხალხი კი ვირების ჯოგია", - ამბობს რაბი აბრაბანელი. "თქვენ იუდეველებო, სულ სხვა ადამიანები ხართ. დანარჩენები კი არაადამიანები არიან, რადგან მათი სული უწმიდური სულისგან მომდინარეობს, მაშინ როდესაც ებრაელთა სულები წმიდა ღმერთის სულისგან არიან", - არწმუნებს თავის თანამემამულეებს რაბი მენაჰემი. ასე განსჯის რაბი ჟალკიუ, რომელიც ამბობს: "მხოლოდ ებრაელებს აქვთ უფლება იწოდონ ადამიანებად, გოები კი, რომლებიც უწმინდური სულისგან არიან წარმომდგარნი, მხოლოდ ღორებად თუ შეიძლება იწოდონ".
27. როგორც ცნობილია, თავისი ღვთითრჩეულობა ებრაელებმა გაიგეს არა როგორც პასუხისმგებლობა ღმრთის წინაშე და მოვალეობა წარმართებისთვის მიეტანათ ჭეშმარიტი რელიგიისა და ერთი ღმერთის თაყვანისცემის ნათელი სწავლება, არამედ როგორც მანდატი მსოფლიო ძალაუფლებაზე, ყველა ხალხის მმართველობაზე. საკუთარი ღვთითრჩეულობის ამგვარი დამახინჯებული გაგების შედეგი გახდა იუდეონაციზმის თვით სატანის მიერ შთაგონებული იდეოლოგია. "ქვეყნები ებრაელთათვის ის სივრცეა, სადაც ხალხთა მასები მხოლოდ გამწევი ძალაა, ჯოგია, ანუ უსახური და მონური საფუძველია სახელმწიფოებრივი კეთილდღეობისა, - წერს "ებრაული საკითხის" მკვლევარი ი. მ. ივანოვი, - ადამიანები, ებრაელთა თვალსაზრისით, - მხოლოდ საერთაშორისო ზოოლოგიის უდაბლესი ფორმაა" (Иванов Ю. М. Евреи в русской истории. М., 2000. С. 41).
28. დოსტოევსკი წერდა ებრაელებზე: "საგნის არსსა და სიღრმეში შეუსვლელადაც, თუნდაც გარეგნულად მაინც შეიძლება წარმოვიდგინოთ ზოგიერთი ნიშანი სახელმწიფოში არსებული ამ "სახელმწიფოსი". ეს ნიშნებია: გაუცხოება რელიგიური დოგმატის დონეზე, შეურწყმელობა, რწმენა იმისა, რომ მსოფლიოში არსებობს მხოლოდ ერთი ეროვნული პიროვნება - ებრაელი, სხვები თუმც არიან, მაგრამ ისინი არარსებულად უნდა ჩაითვალონ. "გამოდი ხალხებისგან და შენი საკუთარი შეადგინე, და უწყოდე, ამ დროიდან ღმერთს მხოლოდ შენ ჰყევხარ, სხვები კი გაანადგურე, ან დაიმონე, ან კიდევ ექსპლოატაცია გაუწიე. გჯეროდეს, შენ გაიმარჯვებ მთელს სამყაროზე და ყველა შენ დაგემორჩილება... მანამ კი იცხოვრე, უგულებელჰყავი, შეუამხანაგდი, იმსახურე და, რაც მთავარია, ელოდე, ელოდე..." აი ამ სახელმწიფოში არსებული "სახელმწიფოს" მთავარი იდეა, ამას მოსდევს შინაგანი, შესაძლოა დაფარული კანონები, რომლებიც იცავენ და მალავენ ამ იდეას..." («Дневник писателя», 1877 года, март, гл. 2, стр. 93-95).
29. თალმუდისტური იდეოლოგიის მთავარი არსი ღმრთის მიერ შექმნილი ადამიანური ბუნებისადმი სიძულვილში მდგომარეობს. ამ სიძულვილიდან გამომდინარეობს კაცობრიობასთან ებრაელობის ბრძოლის ათასწლოვანი ომის საიდუმლო პროგრამები, რომელიც ებრაელთა მიერ მსოფლიოს დაპყრობისკენ არის მიმართული. ეს საიდუმლო სრულიად გაიხსნა XX საუკუნის ცხრაასიანი წლების დასაწყისში, როდესაც ს. ა. ნილუსმა გამოაქვეყნა "სიონელ ბრძენთა ოქმები" (Нилус С. А. Близ есть, при дверех. СПб., 1996).
30. "ჩვენ აუცილებლად უნდა შევარყიოთ სარწმუნოების საფუძვლები, გოების თავებიდან ამოვშანთოთ ღვთაებრიობისა და სულის თვით პრინციპებიც კი და ეს ყოველივე არითმეტიკული გათვლებითა და მატერიალური მოთხოვნილებებით შევცვალოთ", - ასე აყალიბებენ თავიანთ ამოცანებს "სიონელი ბრძენკაცები" (ოქმი # 4). "გოები - ცხვრების ფარაა, ჩვენ კი მგლები; და იცით რა მოსდით ცხვრებს, როდესაც ფარეხში მგელი იპარება?..." (ოქმი # 11). "გოების წმიდად პირუტყვულ გონებას არ ძალუძს ანალიზი და დაკვირვება, აქედან კი წინასწარხედვა და პროგნოზირება; ამაშია განსხვავება გოების აზროვნებასა და ჩვენს შორის, ამაში შეიძლება დავინახოთ ჩვენი რჩეულობისა და ადამიანურობის ბეჭედი, გოების ინსტინქტური, პირუტყვული ცნობიერებისგან განსხვავებით" (ოქმი #15).
31. "სულ უფრო ფართოდ შლიან თავიანთ ქსელს სატანის საიდუმლო კულტის მიმდევარი საზოგადოებრივ-პოლიტიკური ორგანიზაციები, - წერდა XX საუკუნის შუაწლებში არქიეპისკოპოსი ამბერკი (ტაუშევი). - ზუსტად ასევე იმოქმედებს თვით ანტიქრისტეც, "ჯოჯოხეთური მზაკვარებითა და პირმოთნეობით. ისინი თანდათანობით იპყრობენ ძალაუფლებას მთელს მსოფლიოში არა მარტო საზოგადოებრივ-პოლიტიკური განხრით, არამედ რელიგიური მიმართულებითაც და ყოველივეს ერთი მიზნისკენ წარმართავენ - მოამზადონ ის პირობები, რომლის შემდეგაც მთელი კაცობრიობა მიიღებს ანტიქრისტეს და თაყვანს სცემს მას, როგორც საკუთარ ღმერთსა და მეფეს" (Архиеп. Аверкий (Таушев). Современность в свете слова Божия. Слова и речи. Т. 1. СПб., 1994. С. 75).
* * * * *
გაგრძელება იქნება
მხეცის საიდუმლო
აპოკალიფსისის წინასწარმეტყველების გახსნის მცდელობა
(მე-4, შესწორებული და შევსებული გამოცემის მიხედვით)
"მაშინ ანგელოზმა მითხრა: რად გიკვირს? მე გეტყვი საიდუმლოს ქალისას და მისი მტვირთველი მხეცისას, რომელსაც აქვს შვიდი თავი და ათი რქა".
გამოცხ. 17:7
"ხოლო როცა დაიწყება ყოველივე ამის ახდენა, აღიმართეთ და მაღლა ასწიეთ თავი, ვინაიდან ახლოვდება თქვენი გამოხსნა".
ლუკა 21:28
გამოცხ. 17:7
"ხოლო როცა დაიწყება ყოველივე ამის ახდენა, აღიმართეთ და მაღლა ასწიეთ თავი, ვინაიდან ახლოვდება თქვენი გამოხსნა".
ლუკა 21:28
თავი 12
ახალი მსოფლიო წესრიგი და თალმუდი *
(* თალმუდი - იუდაიზმის დოგმატური, რელიგიურ-ეთიკური და სამართლებრივი განწესებების კოდექსი).
1. ვის და რისთვის დასჭირდა თუ არა სატანას და სხვა დაცემულ სულებს ეს პირუტყვივით დანომრილი და დადაღული, დაბრმავებული და აშკარა ჭეშმარიტების ვერდამნახავი, გარყვნილებასა და თავქარიანობას მიცემული გაუსახურებული მასა? ვინ არიან ეს ბოროტმზრახველი ძალები? ამ კითხვას რომ ვუპასუხოთ, აუცილებელია გავარკვიოთ, როგორი იდეოლოგია უდევს საფუძვლად ადამიანთა გაუსახურებისა და გაპირუტყვების ჩვენს თვალწინ მიმდინარე პროცესებს.
2. უპირველეს ყოვლისა უნდა ვთქვათ, რომ გაუსახურების ქმედება ახასიათებს არა მარტო ფსევდორელიგიურ, არამედ საერთოდ, ყოველგვარ ანტიქრისტეანულ იდეოლოგიებსა და ფილოსოფიურ, პოლიტიკურ, სოციალურ და ფსიქოლოგიურ სწავლებებს. თანამედროვე ღვთისმეტყველების თქმით, ყველა სწავლება შეიძლება დავყოთ ორ სახეობად: სწავლებად ქრისტესი და სწავლებად ანტიქრისტესი. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ყველა სწავლება იყოფა იმ მიმართულებებად, რომლებიც ქმნიან და ამტკიებენ ადამიანში პიროვნებას, და იმ სწავლებებად, რომლებიც, პირიქით, ანგრევენ ამას. უკანასკნელი სხვა არაფერია თუ არა შავი, აპოკალიფსური კვამლი უფსკრულიდან, რომლის შესახებაც ლაპარაკია აპოკალიფსისში (გამოცხ. 9:2).
3. მრავალი ანტიქრისტეანული და ადამიანის ღირსების გამაუფასურებელი სწავლება და მსოფლმხედველობითი სისტემა შემუშავებულია სიონომასონობის მიერ, ან კიდევ სარგებლობენ უკვე არსებული მსგავსი სწავლებებით. მათ უნდა განვაკუთვნოთ, მაგალითად, დარვინიზმი (რომლის მიხედვითაც ადამიანი წარმოიშვა მაიმუნისგან და მას სხვა მიზანი არა აქვს, გარდა ბიოლოგიური არსებობისა), მალთუსიანელობა (რომელსაც ადამიანებს პირუტყვთა ჯოგად მიიჩნევდა, რომლის რაოდენობა უნდა დარეგულირდეს და არ იქნას დაშვებული "ზედმეტი მოსახლეობა") და მარქსიზმი. მარქსიზმის უღმერთობა, რომელიც დაფუძნებულია იუდეომასონობის მიერ (იხ. Боголюбов Н. Тайные общества ХХ века. Изд. 2-е. СПб., 1997. С. 33-34; Истоки зла (тайна коммунизма). М., 2000; Маркс // Букварь: Наука, философия, религия. Кн. 1), ადამიანებს აჯერებდა კაცობრივი ბუნების მატერიალურობაში, ადამიანს აიგივებდა მის სხეულთან და უთანაბრებდა პირუტყვს.
4. მარქსიზმმა მკვეთრად დასწია ადამიანის წარმოდგენა საკუთარ თავზე. მარქსის სწავლების თანახმად, ადამიანის ინტერესი ძირითადად ეკონომიკის სფეროში მდებარეობს. ადამიანი აწარმოებს ნივთებს საკუთარი საჭიროებისთვის, ამ მიზნითვე შედის ურთიერთობაში სხვა ადამიანებთან. ეს არის საზოგადოების საფუძველი, რომელსაც მარქსი ბაზისს უწოდებდა. ცოლ-ქმრობა, სიყვარული, მეგობრობა, ხელოვნება, მეცნიერება, რელიგია, ფილოსოფია - ყველაფერ ამას, არავითარი კავშირი არა აქვს კუჭთან და წარმაოდგენს ზედნაშენს, რომელიც, საბოლოო ჯამში, მაინც კუჭის მოთხოვნილებით არის განპირობებული.
5. არ არის გასაკვირი, რომ მარქსი ძლიერ გაახარა დარვინის წიგნმა, რომელიც, მისი აზრით, კიდევ ერთ დარტყმას წარმოადგენდა სარწმუნოების წინააღმდეგ, რომელიც ადამიანს ღვთითგაჩენილობას ასწავლის და უმაღლეს მიზნებს უსახავს.
6. მარქსისა და ენგელსის მოძღვარი, ებრაელი მოსე ჰესი კიოლნში ენგელსთან ერთ-ერთი შეხვედრის შემდეგ ამბობდა: "ის ჩემგან წავიდა, როგორც გულანთებული კომუნისტი. ასე ვთესავ მე გაპარტახებას". ნამდვილი, სატანისტური სიძულვილით აღძრული მარქსი წერდა: "ზიზღით მივახლი სახეში ხელთათმანს მთელს მსოფლიოს და ვაკვირდები, როგორ ილევა ეს ქონდრისკაცი, მაგრამ მისი დაცემაც კი ვერ ანუგეშებს მისდამი ჩემს სიძულვილს. ღმერთივით დავიწყებ ბორიალს მსოფლიოს ნანგრევებზე და, მივცემ რა ჩემს სიტყვებს ნამდვილ ძალს, ვიგრძნობ შემოქმედთან ჩემს ტოლფასოვნებას".
7. კაცობრიობის ("ქონდრისკაცის") განადგურებისთვის საჭირო წინაპირობები მარქს თავის კომუნისტურ მანიფესტში აქვს ჩამოთვლილი: "არსებობს ერთგვარი მარადიული ჭეშმარიტება, როგორიცაა თვისუფლება, სამართლიანობა, და ა. შ. კომუნიზმი კი აუქმებს ამ მარადიულ ჭეშმარიტებებს, ის აუქმებს რელიგიას, მორალს (და არ ცდილობს მის გადაკეთებას ახლებურად), კომუნიზმი ეწინააღმდეგება წინმსწრობი განვითარების ფორმებს... კომუნიზმი რადიკალურად წყვეტს კავშირს ყოველ ადრე არსებულ იდეასთან".
8. მარქსი ამბობდა იმის შესახებ, რომ "კომუნიზმი პირდაპრი ათეიზმიდან" და "ადამიანის ნივთად და მოხმარების საგნად" გადაქცევიდან იწყება. "მუშათა კლასს" მარქსი "მარადიული ბრძოლისკენ" მოუწოდებდა. 1871 წელს მარქი მიესალმა პარიზელ კომუნისტებს, რომლებმაც გამოაცხადეს: "ღმერთი - ჩვენი მტერია. ღმრთის სიძულვილი - დასაბამია სიბრძნისა". მარქსის თანახმად, თავისუფლად შეიძლება მხოლოდ იმ ადამიანის მართვა, ვინც დამოუკიდებლად ვერ აზროვნებს. ეს მართვადი ადამიანი ავტომატურად იქცევა მანქანად ისეთი "მარადიული ჭეშმარიტებების" გარეშე, როგორიცაა: "თავისუფლება", "სამართლიანობა", "რელიგია" და "მორალი".
9. "მე დავცინე ზეცას, - ამბობდა სატანისტი მარქსი, - მე ზუსტად ვიცი. ჩემი სული, რომელიც ოდესღაც ღმერთს ეკუთვნოდა, ახლა ჯოჯოხეთის საკუთრება გახდა. დიახ, მარადისობა - ეს ჩვენი მარადიული სატანჯველია" (Цит. по: Букварь: Наука, философия, религия. Кн. 2. С. 1268-1269).
10. მარქსს სძულდა ღმერთი და მისი მარადიული "თანამოსაუბრე" - ადამიანი. ამ სიძულვილმა და შურისგების გრძნობამ უბიძგა მარქსს შეექმნა ათეისტური ფილოსოფია, სადაც ჭეშმარიტებას ცვლის დიალექტიკა, ხოლო ღმრთის არსებობა მატერიალისტური პოზიციებიდან არის უარყოფილი.
11. მარქსის პროგრამა მიმართულია მოაზროვნე ადამიანის განადგურებისკენ საყოველთაო კეთილდღეობის მქონე სახელმწიფოს შემქნის გზით (მარქსის მიხედვით: არ არსებობს პრობლემა - არ არსებობს აზროვნება), სახელმწიფოს აბსოლუტიზაციის გზით. რადგანაც ნათელია, რომ არსებას, რომელსაც წაართვეს სული და ჭეშმარიტება, რომელიც არის მხოლოდ ბიოლოგიური არსება, გააჩნია მხოლოდ გრძნობა და მგრძნობელობა, პირუტყვის დონეზე იმყოფება და არ შეუძლია გააჩნდეს პიროვნული ურთიერთობა ღმერთთან, მარქსმაც დაისახა წაერთმია სული და ჭეშმარიტება ადამიანისთვის. ქრისტე კი საპირისპიროდ ბრძანებს: "ღმერთი სულია და მისი თაყვანისმცემელნიც სულითა და ჭეშმარიტებით უნდა სცემდნენ თაყვანს" (ინ. 4:24).
12. სატანამ ვერ შესძლო ღმრთის ძლევა, ამიტომაც გააუფასურა მან ადამიანი. ადამიანი, ღმრთის ხატი და გვირგვინი ქმნილებისა, მარქსმა და დარვინმა კუჭის მონისა და პირუტყვის შთამომავლის მდგომარეობამდე ჩამოაქვეითეს. მოგვიანებით ფროიდმა გააგრძელა ამ ორი სატანური გიგანტის საქმე და ადამიანის არსი ფაქტობრივად სქესობრივ ლტოლვას და ინსტინქტურ აგრესიულობას გაუთანაბრა. შემთხვევითი არ არის ის, რომ აშშ-ს კომუნისტური პარტიის პროგრამაში ნათქვამია: "გარყვენით ახალგაზრდობა, გაათავისუფლეთ ის რელიგიის ზეგავლენისგან, გაუღვივეთ მას სექსისადმი ინტერესი" (Там же. С. 1269).
13. მარქსის თანამედროვე ნიცშე წერდა: "სოციალიზმი - ეს არის ნახირის მორალი, რომელიც ბოლომდეა მიყვანილი" (Там же. С. 1268). "მართავდნენ რა იუდეველებთან ერთად ყველა სოციალურ მოძრაობას, - წერდა 1906 წელს. ა. ს. შმაკოვი წიგნში "Свобода и евреи" ("თავისუფლება და ებრაელები"), - მასონები სარგებლობენ ამ საშინელი იარაღით, ჯერ არნახული ტირანიის საშუალებით, როგორც გზით რომელმაც უნდა მიიყვანოს თანამედროვე საზოგადოება პირუტყვულ მდგომარეობამდე" (Цит. по: Игум. Феодосий (Кульчицкий). Кто мастера вкусной приправы? Кто они? Прочтешь – прозришь, не прочтешь – рабство. М., 1996. С. 29).
14. ფინეთში მყოფი ლენინი წერდა: "ჩვენ აუცილებლად გავიმარჯვებთ, რადგან ხალხი უკვე სასოწარკვეთამდე და გამხეცებამდეა მისული" (Анненков Ю. Дневник моих встреч. Цит. по: Воробьевский Ю., Соболева Е. Пятый Ангел вострубил. С. 259). ბუხარინი, ლენინის თანამებრძოლი, აცხადებდა: "არა თუ ღმრთისადმი, არამედ მოყვასისადმი სიყვარულიც კი საშინელი მტერია კომუნიზმის... უნდა გავანადგუროთ ქრისტეანული სიყვარული მოყვასისადმი, როგორც ჩვენი დაუძინებელი მტერი, ეს არის მსოფლიოს დაპყრობის საშუალება" (Букварь: Наука, философия, религия. Кн. 2. С. 1269).
15. სხვა არაკაცი და კაცთმოძულე, ებრაელი ლევ (ლეიბა) ტროცკი (ბრონშტეინი), მეორე ფიგურა ბოლშევიკურ მთავრობაში, პირდაპირ აცხადებდა: "... ჩვენ ისეთ სისხლისღვრას მოვაწყობთ, რომლის წინაშეც შეძრწუნდება და გაფერმკრთალდება კაპიტალისტური ომების ყოველგვარი ადამიანური დანაკარგი. ოკეანისგაღმელი უმსხვილესი (ებრაელი - ავტ.) ბანკირები უმჭიდროვეს კონტაქტში იმუშავებენ ჩვენთან ერთად. რევოლუციას თუ მოვიგებთ და გავსრისავთ რუსეთს, მის ნანგრევებზე გავამყარებთ სიონიზმის ძალაუფლებას და ისეთ ძალად გარდავიქმნებით, რომლის წინაშე მსოფლიო დაიჩოქებს... ტერორისა და სისხლის აბანოების გზით რუს ინტელიგენციას სრულ გამოთაყვანებამდე, იდიოტიზმამდე და გაპირუტყვებამდე მივიყვანთ" (Цит. по: Яковицкий А. Геноцид в Новозаветной истории: цели, методы, средства // Общественно-политический сборник «Стояние за истину». М.: МОО «Святая Русь», 2002. С. 19). როდესაც ე. წ. შრომით რაზმებს ქმნიდა, ტროცკი წერდა: "შრომისმოყვარეობა სულაც არ არის ბუნებრივი თვისება: ის წარმოიშვება ეკონომიკური ზეწოლით და საზოგადოებრივი აღზრდით. შეიძლება ითქვას, რომ ადამიანი საკმაოდ ზარმაცი პირუტყვია" (Цит. по: «Русский Вестник». 1991, № 5. С. 6).
16. დავიმოწმოთ რამოდენიმე ციტატა დიდი რუსი მეცნიერის, აკედემიკოს ფ. ი. შიპუნოვის წიგნიდან "დიდი რუსეთის ჭეშმარიტება": "... და აქ საჭირო იყო იდეები არა იმის შესახებ, როგორ უნდა გადაიქცეს სახელმწიფო ერთიან საკონცენტრაციო ბანაკად "ხალხის მტრების" იზოლაციისა და განადგურებისთვის (რაც უკვე განხორციელებული იყო), არამედ იმისთვის, როგორც გაკეთდეს მისგან ჯოჯოხეთის საცავი - დახვეწილი შურისძიება ყველაზე კეთილშობილ, ღვთისმოსავ, უმორჩილეს, უკეთილშობილეს პიროვნებაზე შურიან და საძაგელ არსებათა მხრიდან. და ასეთი იდეები აღორძინებულ იქნა ქვესკნელიდან, ეშმაკის სამკვიდროდან. თავიდანვე იყო განსაზღვრული უმთავრესი: ამჯერად საქმე ჰქონდათ უჩვეულო "კლასობრივ მტერთან", რომელიც განსაზღვრავდა რევოლუციის ბედს, - "გლეხობასთან", რომლის ლიკვიდაცია თუ არ მოხდებოდა, შესაძლო იყო ბედის ბორბალი დაბრუნებულიყო უკან - "ექსპლუატატორულ კაპიტალისტურ წყობილებაში".
17. ამ მიზნების განსახორციელებლად გულაგის (ГУЛАГ) ლენინურ-ტროცკისტულ წიაღში გამოიყო გიგანტური, უბოროტესი გუიტლაგი (ГУИТЛАГ - Государственное Управление Исправительно-Трудовых Лагерей). მსოფლიოს არც ერთ ქვეყანაში არც ერთი მთავრობა არ ჩადიოდა ამგვარ სისაძაგლეს. თვით ჩანაფიქრიც ხომ არნახული იყო: დაეგლიჯათ, მიწასთან გაესწორებინათ ხალხის დიადი სხეული, რომელიც საკუთარ თავში ატარებდა ქრისტეანობის ორათასწლოვან შემოქმედებით სულს. სხვაგვარად, გუიტლაგი (ГУИТЛАГ) საჭირო გახდა როგორც ეშმაკის "მახვილი" დედამიწაზე, რათა ბოლო მოეღოთ იმ სულისთვის და ისტორიის მსვლელობა უკუღმა შემოეტრიალებინათ არა პირუტყვული სამეფოსკენ, არამედ - გასულიერებული მხეცობისკენ".
18. "70 წლის გავლის შემდეგ ისინიც კი, ვისაც არ გააჩნდა ჭეშმარიტი სახელმწიფო მშენებლობის ცოდნის საფუძვლები, ხედავენ, რომ მასში შეგნებულად უჭერენ მხარს დამღუპველ ინტერნაციონალურ პოლიტიკას, რომელიც უარყოფდა სამშობლოს, ეროვნულ კულტურას, თვით ეროვნებას, როგორც სულიერ მოვლენას. შედეგად მიღებულ იქნა უზარმაზარი ბრბოები, რომლებიც შედგებოდნენ სულიერი არამზადებისგან, რომლებიც ცდილობენ გახდნენ "ზეკაცები". მაგრამ მათ ეს არ გამოუვათ: სრულიად კაცობრიობა სულიერი მდგომარეობაა, რომელიც მხოლოდ ადამიანის სულიერ-ეროვნული გამოვლენისთვის არის მისაწვდომი. უსულგულო ინტერნაციონალიზმი მიედინება იმგვარ პირუტყვულ დონემდე, სადაც მხოლოდ ყველას დაცემა და ურთიერთაღრევაა შესაძლებელი".
19. "... ულიანოვ ლენინი - არა მარტო ძალაუფლების უზურპატორი იყო, არამედ ტიპიური სატანისტიც, კაცეშმაკა. ის კაც-"ღმერთ" ანტიქრისტეს ერთ-ერთი მკაფიო წინასახეა, რომელმაც შვა "მხეცი-სახელმწიფო", მოწყობილი მისი გამომგზავნის ხატისაებრ და მსგავსებისაებრ. ეს ყველაზე უსაშინელესი წინასახეა მთელს მსოფლიოში!"
20. ბოლშევიკებმა ხალხი "ადამიანებად" და "არაადამიანებად" დაჰყვეს. "არაადამიანებში" მოჰყვნენ - "ექპროპრიატორები", "მდიდრები", "რევოლუციის მტრები", "მშრომელი ხალხის მტრები" და სხვა. "არაადამიანების" განადგურება ცოდვად არ ითვლებოდა; ამგვარი მოქმედებისადმი არ უნდა გამოყენებულიყო მორალის არანაირი ნორმა.
21. ადამიანის ყოველგვარი ადამიანურობისგან "გათავისუფლებას" ნაციონალ-სოციალისტი ჰიტლერიც ცდილობდა. ის აცხადებდა: "ათმა მცნებამ დღეს თავისი აზრი სრულად დაჰკარგა. სინდისი - ეს ებრაული გამოგონებაა. მე ვათავისუფლებ ადამიანს სინდისის დამამცირებელი და ბინძური გამათრახებისგან. ღვთაებრივი მაცხოვარის ნაცვლად მე გთავაზობთ სწავლებას ფიურერზე, რომელიც ათავისუფლებს მორწმუნთ თავისუფალი არჩევანის ტვირთისგან" (Букварь: Наука, философия, религия. Кн. 2. С. 1268.), ანუ თავისუფალი ნებისგან, რომელიც, როგორც სინდისი, ადამიანური პიროვნების განუყრელი და დამახასიათებელი ნიშანია.
22. შინაგანად გაპარტახებული და სულიერად მკვდარი ღმრთისმბრძოლნი და ეშმაკის ძენი, თავის ირგვლივ თესავენ სიკვდილსა და განადგურებას. თავიანთი "მამის" კვალად, ისინი, რომლებიც თვითონაც არაკაცებად გარდაქმნილან, ყველა ადამიანი პირუტყვის მსგავს ქმნილებებად და ჯოგებად მიაჩნიათ. ადამიანებისადმი ასეთი დამოკიდებულების პირდაპირი წყარო კი სწორედ თალმუდიზმის იდეოლოგია გახლავთ. თალმუდი ჩვენ ადამიანებად არ გვთვლის. ჩვენ მისთვის "ბიოლოგიური ნაგავი" ვართ. თალმუდის მიხედვით, "ადამიანები არიან მხოლოდ ებრაელები, სხვა ხალხებს კი მხეცური თვისებები აქვთ, რადგან წარმომდგარნი არიან მხეცებისგან", "არაებრაელი - ცხოველია" (Баба Мциа 114а – 114в. Talmud (1935). Soncino Edition), "ყველა არაებრაელის შვილი - ცხოველია" (Йевамот 98а. Talmud. Yebamoth (1936). Soncino Edition), "არაებრაელთა სულები წარმოსდგებიან უწმინდური სულისგან". ყველა ქრისტეანი და საერთოდ არაებრაელი - "გოიმია" (goi, მრავლ. – goim), რომელთაც არა აქვთ ქორწინება, ქონება, სული, ვითარც პირუტყვებს. "გოი"-ს თალმუდში ხან ძუკნა ძაღლი, ხან ვირი, ხან კიდევ ღორი ეწოდება.
23. ჯერ კიდევ XX საუკუნის დასაწყისში თალმუდიზმის კაცთმოძულეობრივი არსი აჩვენა ცნობილმა ღვთისმეტყველმა ი. ე. პრანაიტისმა: "... მესიანური იდეის საფუძველზე ებრაელობაში მისტიციზმმა შექმნა სწავლება იმის შესახებ, რომ ქმნიდა რა სამყაროს, იეღოვამ ცოცხალ არსებებში თავისი ღვთაებრივი სიწმიდის ნაწილები ცეცხლის ნაპერწკლებივით ჩაჰყარა. კეთილი და ბოროტი მხარეების შექმნის დროს ღვთიურმა ნაპერწკლები ბოროტ მხარესაც მოხვდნენ. ამ ნაპერწკლების გათავისუფლება და მათი ზეცაში, პირველწყაროსთან დაბრუნება - დააჩქარებს მესიის მოსვლას. აქედან გამომდინარეობს ის პოზიცია, რომ მესიის მოლოდინით აღსავსე ებრაელი თალმუდისტი მოწსრაფე უნდა იყოს მკვლელობის სახით ამ ნაპერწკლების "გათავისუფლებისა" და სანუკვარი მესიის მოსვლის დაჩქარებისა".
24. სწორედ ამაში ხედავს პრანაიტისი თალმუდისტების მიერ ადამიანთა რიტუალური მსხვერპლშეწირვის მისტიკურ საფუძველს: "იერუსალემის ტაძრის დანგრევის შემდეგ ებრაელებს მხოლოდ ერთი სახის მსხვერპლშეწირვა დარჩათ - არაებრაელთა დახოცვა, მათ შორის ქრისტეანთა. – "არ გვაქვს ჩვენ სხვა მსხვერპლი, გარდა იმისა, რომელიც უწმინდური მხარის გაუქმებაში მდგომარეობს" (კაბალისტური წიგნი "ზოჰარი". III, 227. ციტ.: Воробьевский Ю. Ю. Путь в Апокалипсис: точка Омега. Сергиев Посад, 1999).
25. თალმუდი - ეს არის მანიაკი-მკვლელების აგრესიული კანონი. თალმუდის მიხედვით "გოებზე", განსაკუთრებით კი "აკუმებზე" (ქრისტეანებზე) (თალმუდი ქრისტეანობას კერპთაყვანისმცემლობას უთანაბრებს, ამიტომაც თალმუდში ქრისტეანები კერპთაყვანისმცემელ "აკუმებად" იწოდებიან) ძველაღთქმისეული კანონები, მცნებები და დადგენილებები აბსოლუტურად არ ვრცელდება. თალმუდი დეტალურად აღწერს იმ პრინციპებსა და წესებს, რომელთა მიხედვითაც "გოები" რაც შეიძლება მაქსიმალურად უნდა შევიწროვდნენ, ნებადართულია მათი გაძარცვა, გაქურდვა, დაკაბალება, ხორციელი და სულიერი მკვლელობა. "არაებრაელთაგან საუკეთესონი უნდა მოიკლან" (Вавилонский Талмуд. Funk and Wagnall`s Jewish Encyclopaedia. (1907) /Gentile). "ის, რასაც ებრაელი ქურდობით მოიპოვებს არაებრაელისგან, შეუძლია შეინახოს" (Talmud. Sanhedrin (1935). Soncino Edition. 57a. p. 388). "არაებრაელები კანონგარეშენი არიან, და ღმერთი მათ ფულს ისრაელს აძლევს". "ებრაელს არაებრაელის წინაშე თავის დასაძვრენად შეუძლია მოიტყუოს" (Talmud. Baba Kamma. (1935). Soncino Edition. 37b. p. 664-665). ებრაელს მკაცრად ეკრძალება გოების სიკვდილისგან გადარჩენა, გოებზე შეიძლება ნებისმიერი წამლისა და შხამის გამოცდა, ებრაელი არ შეიძლება სასამართლოზე გოის სასარგებლო მოწმედ დადგეს, რადგან არაებრაელი ძაღლზე უარესია" (Х. Мишнат, 227) (თალმუდიზმის მორალის შესახებ უფრო დაწვრილებით იხ.: Нравственное богословие евреев-талмудистов. Пер. с нем. прот. А. Ковальницкого. Изд. 2-е. СПб., 1898).
26. აი კიდევ ერთი ციტატა ყაზანის სასულიერო აკადემიის რექტორის, სარატოვისა და ცარიცინის ეპისკოპოსის ალექსის (დოროდნიცინის) ნაშრომიდან, რომლის სახელწოდებაა: "თალმუდის მორალი" (1913): "თალმუდი მთელს კაცობრიობას ჰყოფს ორ ნაწილად: ებრაელებად და არაებრაელებად, უკანასკნელთ კი გოებს (goi, goim) უწოდებს. ქრისტეანები ებრაელთა განსაკუთრებული სიძულვილის საგანია. თალმუდისტების აზრით ღმერთმა მხოლოდ ებრაელები შეჰქმნა, ყველა დანარჩენი ადამიანი ეშმაკის ნამოქმედარია. "ებრაელები უფრო ესათნოება ღმერტს, ვიდრე ანგელოზები". რამდენადაც მაღლა დგანან ადამიანები ცხოველებზე, იმდენად მაღლაა ებრაელი ყველა დანარჩენ ადამიანზე. ებრაელები რომ არ ყოფილიყვნენ, დედამიწაზე არავითარი კურთხევა არ იქნებოდა: არც მზის სხივები, არც წვიმა, და ადამიანები უბრალოდ ვერ იარსებებდნენ. ყველა რაბინი თანმხდება ერთმანეთში, რომ არაიუდეველს წმიდად პირუტყვული ბუნება აქვს. ისინი გოებს ხან ძაღლებს ადარებენ, ხან ვირებს, ხან კიდევ ღორებს. "მხოლოდ ებრაელი ერია ღირსი მარადიული ცხოვრებისა, ყველა სხვა ხალხი კი ვირების ჯოგია", - ამბობს რაბი აბრაბანელი. "თქვენ იუდეველებო, სულ სხვა ადამიანები ხართ. დანარჩენები კი არაადამიანები არიან, რადგან მათი სული უწმიდური სულისგან მომდინარეობს, მაშინ როდესაც ებრაელთა სულები წმიდა ღმერთის სულისგან არიან", - არწმუნებს თავის თანამემამულეებს რაბი მენაჰემი. ასე განსჯის რაბი ჟალკიუ, რომელიც ამბობს: "მხოლოდ ებრაელებს აქვთ უფლება იწოდონ ადამიანებად, გოები კი, რომლებიც უწმინდური სულისგან არიან წარმომდგარნი, მხოლოდ ღორებად თუ შეიძლება იწოდონ".
27. როგორც ცნობილია, თავისი ღვთითრჩეულობა ებრაელებმა გაიგეს არა როგორც პასუხისმგებლობა ღმრთის წინაშე და მოვალეობა წარმართებისთვის მიეტანათ ჭეშმარიტი რელიგიისა და ერთი ღმერთის თაყვანისცემის ნათელი სწავლება, არამედ როგორც მანდატი მსოფლიო ძალაუფლებაზე, ყველა ხალხის მმართველობაზე. საკუთარი ღვთითრჩეულობის ამგვარი დამახინჯებული გაგების შედეგი გახდა იუდეონაციზმის თვით სატანის მიერ შთაგონებული იდეოლოგია. "ქვეყნები ებრაელთათვის ის სივრცეა, სადაც ხალხთა მასები მხოლოდ გამწევი ძალაა, ჯოგია, ანუ უსახური და მონური საფუძველია სახელმწიფოებრივი კეთილდღეობისა, - წერს "ებრაული საკითხის" მკვლევარი ი. მ. ივანოვი, - ადამიანები, ებრაელთა თვალსაზრისით, - მხოლოდ საერთაშორისო ზოოლოგიის უდაბლესი ფორმაა" (Иванов Ю. М. Евреи в русской истории. М., 2000. С. 41).
28. დოსტოევსკი წერდა ებრაელებზე: "საგნის არსსა და სიღრმეში შეუსვლელადაც, თუნდაც გარეგნულად მაინც შეიძლება წარმოვიდგინოთ ზოგიერთი ნიშანი სახელმწიფოში არსებული ამ "სახელმწიფოსი". ეს ნიშნებია: გაუცხოება რელიგიური დოგმატის დონეზე, შეურწყმელობა, რწმენა იმისა, რომ მსოფლიოში არსებობს მხოლოდ ერთი ეროვნული პიროვნება - ებრაელი, სხვები თუმც არიან, მაგრამ ისინი არარსებულად უნდა ჩაითვალონ. "გამოდი ხალხებისგან და შენი საკუთარი შეადგინე, და უწყოდე, ამ დროიდან ღმერთს მხოლოდ შენ ჰყევხარ, სხვები კი გაანადგურე, ან დაიმონე, ან კიდევ ექსპლოატაცია გაუწიე. გჯეროდეს, შენ გაიმარჯვებ მთელს სამყაროზე და ყველა შენ დაგემორჩილება... მანამ კი იცხოვრე, უგულებელჰყავი, შეუამხანაგდი, იმსახურე და, რაც მთავარია, ელოდე, ელოდე..." აი ამ სახელმწიფოში არსებული "სახელმწიფოს" მთავარი იდეა, ამას მოსდევს შინაგანი, შესაძლოა დაფარული კანონები, რომლებიც იცავენ და მალავენ ამ იდეას..." («Дневник писателя», 1877 года, март, гл. 2, стр. 93-95).
29. თალმუდისტური იდეოლოგიის მთავარი არსი ღმრთის მიერ შექმნილი ადამიანური ბუნებისადმი სიძულვილში მდგომარეობს. ამ სიძულვილიდან გამომდინარეობს კაცობრიობასთან ებრაელობის ბრძოლის ათასწლოვანი ომის საიდუმლო პროგრამები, რომელიც ებრაელთა მიერ მსოფლიოს დაპყრობისკენ არის მიმართული. ეს საიდუმლო სრულიად გაიხსნა XX საუკუნის ცხრაასიანი წლების დასაწყისში, როდესაც ს. ა. ნილუსმა გამოაქვეყნა "სიონელ ბრძენთა ოქმები" (Нилус С. А. Близ есть, при дверех. СПб., 1996).
30. "ჩვენ აუცილებლად უნდა შევარყიოთ სარწმუნოების საფუძვლები, გოების თავებიდან ამოვშანთოთ ღვთაებრიობისა და სულის თვით პრინციპებიც კი და ეს ყოველივე არითმეტიკული გათვლებითა და მატერიალური მოთხოვნილებებით შევცვალოთ", - ასე აყალიბებენ თავიანთ ამოცანებს "სიონელი ბრძენკაცები" (ოქმი # 4). "გოები - ცხვრების ფარაა, ჩვენ კი მგლები; და იცით რა მოსდით ცხვრებს, როდესაც ფარეხში მგელი იპარება?..." (ოქმი # 11). "გოების წმიდად პირუტყვულ გონებას არ ძალუძს ანალიზი და დაკვირვება, აქედან კი წინასწარხედვა და პროგნოზირება; ამაშია განსხვავება გოების აზროვნებასა და ჩვენს შორის, ამაში შეიძლება დავინახოთ ჩვენი რჩეულობისა და ადამიანურობის ბეჭედი, გოების ინსტინქტური, პირუტყვული ცნობიერებისგან განსხვავებით" (ოქმი #15).
31. "სულ უფრო ფართოდ შლიან თავიანთ ქსელს სატანის საიდუმლო კულტის მიმდევარი საზოგადოებრივ-პოლიტიკური ორგანიზაციები, - წერდა XX საუკუნის შუაწლებში არქიეპისკოპოსი ამბერკი (ტაუშევი). - ზუსტად ასევე იმოქმედებს თვით ანტიქრისტეც, "ჯოჯოხეთური მზაკვარებითა და პირმოთნეობით. ისინი თანდათანობით იპყრობენ ძალაუფლებას მთელს მსოფლიოში არა მარტო საზოგადოებრივ-პოლიტიკური განხრით, არამედ რელიგიური მიმართულებითაც და ყოველივეს ერთი მიზნისკენ წარმართავენ - მოამზადონ ის პირობები, რომლის შემდეგაც მთელი კაცობრიობა მიიღებს ანტიქრისტეს და თაყვანს სცემს მას, როგორც საკუთარ ღმერთსა და მეფეს" (Архиеп. Аверкий (Таушев). Современность в свете слова Божия. Слова и речи. Т. 1. СПб., 1994. С. 75).
* * * * *
გაგრძელება იქნება
Комментариев нет:
Отправить комментарий