„ქურდული“ იდეოლოგია თავისი სახელწოდებით, არსით, ტრადიციებით, ცხოვრების წესით არის სრულიად ანტიქრისტიანული.
„ქურდული“ იდეოლოგიისთვის მისაღებია ადამიანის მოკვლა შურისძიების მიზნით.
ქრისტიანობა კი გვასწავლის – „არა კაც-კლა“.
„ქურდული“ იდეოლოგიისთვის მისაღებია მრუშობა და მამათმავლობა.
ქრისტიანობა კი გვასწავლის – „არა იმრუშო“.
„ქურდული“ იდეოლოგიისთვის მისაღებია მოპარვა.
ქრისტიანობა კი გვასწავლის – „არა იპარო“.
„ქურდული“ იდეოლოგიისთვის მისაღებია შურისძიება, დაჩაგვრა, დაშინება.
ქრისტიანობა კი გვასწავლის მიტევებას, თავმდაბლობას, მტრების სიყვარულს.
„ქურდული“ იდეოლოგიისთვის მიუღებელია შრომა.
ქრისტიანობა კი გვასწავლის – „ვისაც შრომა არ სურს, ნურც ჭამს“.
როდესაც ადამიანი ამბობს: „მე ვარ ქურდული იდეოლოგიის მიმდევარი“, ეს ნიშნავს, რომ მისთვის მისაღებია ყველა ის ცოდვა, რომელიც დაშვებულია „ქურდული“ იდეოლოგიის მიერ. ე.ი. ის არის „ქურდული“ იდეოლოგიის მიმდევართა საზოგადოების წევრი, ამიტომ ის ვერ იქნება ქრისტიანი, თუნდაც რომ საქმით არ ჩადიოდეს ამ ცოდვებს. სიტყვიერ აღიარებას აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა, რომ განისაზღვროს, ქრისტიანია თუ არა ადამიანი. ღვთის სწავლების, ღვთის მცნებების სიტყვიერი უარყოფა ღვთის უარყოფაა; ქრისტიანობის საწინააღმდეგო იდეოლოგიის აღიარება, ან მის მიმდევართა საზოგადოებასთან თავის მიკუთვნება ღვთის უარყოფაა; „ქურდული“ იდეოლოგიის აღიარება, მხოლოდ მისი სახელწოდებიდან გამომდინარე, უკვე ღვთის უარყოფაა.
ეკლესია ზიარებას უკრძალავს ღვთის უარმყოფელს, ასევე ნებისმიერ მძიმე ცოდვაში მყოფ ადამიანს, ვიდრე ის არ განეშორება ამ ცოდვას სიტყვითაც და საქმითაც.
ეკლესიის სწავლებიდან გამომდინარე, ადამიანი, რომელიც თავს „ქურდული“ იდეოლოგიის მიმდევრად აცხადებს, თუნდაც ამტკიცებდეს, რომ არც ერთ მძიმე ცოდვას არ ჩადის, მხოლოდ იმ შემთხვევაში შეიძლება მოინათლოს ან ეზიაროს, თუ დაგმობს ამ იდეოლოგიას და უარს იტყვის მის მიმდევრობაზე, რადგან ნათლობის საიდუმლოს აღსრულებისას დადებული აღთქმა: „განვეშორები ეშმაკისაგან და ყოველთა საქმეთა მისთაგან...“ ეხება „ქურდულ“ იდეოლოგიასაც, რომლის მიმდევრები წარმოადგენენ კაცთა შორის ეშმაკის საქმეებისა და საეშმაკო ცხოვრების წესის დამნერგველ მოძალადე სექტას, რომელიც ინიღბება სამართლიანობით და ვაჟკაცობით, მაგრამ სინამდვილეში მას საფუძვლად ანტიქრისტიანული პრინციპები უდევს: ამპარტავნება, ჩაგვრა, მოპარვა, შურისძიება, სხვისი ნაშრომის მიტაცება.
მღვდელი ბასილ იაშაღაშვილი
თუ რას წარმოადგენს სინამდვილეში „ქურდული“ იდეოლოგია და „ქურდული“ საზოგადოება, კარგად ჩანს მისი ყოფილი წარმომადგენლის, რეზო ხარძიანის წერილში, რომელიც მან მოძღვრის კურთხევით დაწერა.
ქურდული იდეოლოგია და მართლმადიდებლობა
იმის წარმოსაჩენად, თუ სინამდვილეში რა არის ქურდული იდეოლოგია და რამდენად ეწინააღმდეგება იგი მართლმადიდებლურ მოძღვრებასა და სახელმწიფოს კეთილდღეობას, აღვნიშნავ იმ აკრძალვებსა და ვალდებულებებს, რომელთაც ქურდული იდეოლოგია განუსაზღვრავს თავის მიმდევრებს და რომელთა შესრულებაც არის ერთგვარი ინდიკატორი ქურდული იდეოლოგიისადმი ერთგულებისა.
გამომდინარე იქიდან, რომ ასეთი აკრძალვები და ვალდებულებები არის ძალიან ბევრი, რის გამოც მათი სრულად ჩამოთვლა ამ შემთხვევაში ფაქტიურად შეუძლებელია, ყურადღებას გავამახვილებ მხოლოდ რამდენიმე მათგანზე.
ქურდული იდეოლოგიის მიმდევარს უფლება არ აქვს: მონაწილეობა მიიღოს ომში; იმსახუროს სავალდებულო სამხედრო სამსახურში; თავისი ქმედებით ან საქმიანობით რაიმე სარგებელი მოუტანოს სახელმწიფოს; დაემორჩილოს იმ კანონებს, რომელთაც სახელმწიფო უდგენს თავის მოქალაქეებს; ქურდულ იდეოლოგიასა და მის ინტერესებზე წინ დააყენოს ვინმე ან რამე, თუნდაც ეს იყოს სარწმუნოება, ოჯახი, ახლობელი ან მეგობარი. ასევე, უფლება არ აქვს ანაზღაურების სანაცვლოდ ეწეოდეს რაიმე საქმიანობას, ანუ თავისი შრომით შემოსავლის მიღება მისთვის არის შეუძლებელი. ერთადერთი, რითაც მას შემოსავლის მიღება შეუძლია, არის მოპარვა ან სხვა ისეთი სახის კანონსაწინააღმდეგო საქმიანობა, რომელიც არ ეწინააღმდეგება ქურდული იდეოლოგიის პრინციპებსა და ღირებულებებს.
რაც შეეხება ვალდებულებებს, ქურდული იდეოლოგიის მიმდევარი ვალდებულია მოიპაროს. ასევე, სძულდეს ყველა ის პროფესია, რომელიც გულისხმობს კრიმინალთან ბრძოლას და მართლმსაჯულების აღსრულებას. აქედან გამომდინარე კი, იძულებულია სძულდეს ყველა ასეთი პროფესიის ადამიანიც და ვალდებულია მათ მიმართ იყოს მაქსიმალურად მკაცრი და დაუნდობელი. სიმკაცრე და დაუნდობლობა ევალება იმ ადამიანების მიმართაც, ვინც თავისი აზროვნებითა და ცხოვრების წესით ეწინააღმდეგება ან თავისი ქმედებით შეურაცხყოფს და ზიანს აყენებს ქურდულ იდეოლოგიას. კიდევ ერთი ვალდებულება, რომელსაც ეს დანაშაულებრივ-მკრეხელური მოძღვრება ითხოვს თავისი მიმდევრისაგან, არის იმ ადამიანის მოკვლა, ვინც რაიმე სახით მონაწილეობას მიიღებს ქურდული იდეოლოგიის იერარქიის მიხედვით უმაღლესი სტატუსის მქონე ე.წ. ქურდის მკვლელობაში და ვის მიმართაც ე.წ. ქურდული სამყაროს ლიდერების (ე.წ. ქურდების) მიერ გამოტანილი იქნება სასიკვდილო განაჩენი, თუნდაც ეს ადამიანი იყოს მისი ახლობელი ან მეგობარი.
ვფიქრობ, რომ ჩამოთვლილი აკრძალვებისა და ვალდებულებების გარდა აუცილებლად უნდა აღინიშნოს ისიც, თუ რას არ უკრძალავს ეს დანაშულებრივ-მკრეხელური მოძღვრება თავის მიმდევრებს.
ქურდული იდეოლოგია თავის მიმდევრებს არ უკრძალავს: მართლმადიდებლური მოძღვრების საწინააღმდეგო წესით ცხოვრებას; ტყუილსა და ღალატს, თუ ეს ზიანს არ აყენებს ქურდულ ინტერესებს; ყველა სახის ნარკოტიკის მიღებას; ბილწსიტყვაობას; სიძვასა და მრუშობას; მამათმავლობას (ოღონდ მხოლოდ მამაკაცის პოზიციიდან); აზარტულ თამაშებს; კაცის კვლას, თუ ეს არ აზიანებს ქურდულ ინტერესებს და ა.შ. სხვა მრავალი ისეთი სახის ცოდვასა და ბოროტებას, რომელიც არ ეწინააღმდეგება ქურდული იდეოლოგიის პრინციპებს, ღირებულებებს და ასევე, მის მთავარ მიზანს.
ყოველივე ზემოთაღნიშნული, მიუხედავად იმისა, რომ არის ძალიან მწირი განმარტება იმის შესახებ, თუ სინამდვილეში რა არის ქურდული იდეოლოგია, სავსებით საკმარისია იმის სათქმელად, რომ ქურდული იდეოლოგია თავისი პრინციპებითა და ღირებულებებით, თავისი არსითა და მიზნით არის ანტიმართლმადიდებლური, ანტისახელმწიფოებრივი, ეწინააღმდეგება ადამიანურ ღირებულებებს და პირდაპირ ემსახურება ბოროტებას.
მიუხედავად ამისა, ჩვენდა სამწუხაროდ, საქართველოში, განსაკუთრებით პატიმრებში, ძალიან ბევრია ისეთი ადამიანი, ვინც აქტიური მიმდევარია ქურდული იდეოლოგიის და თავისი აზროვნებით და ცხოვრების წესით ემსახურება ამ დანაშაულებრივ-მკრეხელურ მოძღვრებას, რაც, მე ვფიქრობ, შეშფოთების საგანი უნდა გახდეს ყველასთვის, რადგან ეს ადამიანები იმყოფებიან ბოროტების ტყვეობაში და თუ დროულად არ მოხდა მათი გამოხსნა ამ ტყვეობიდან, რაც შეუძლია მხოლოდ მართლმადიდებელ ეკლესიას, ისინი განწირულნი არიან ჯოჯოხეთისთვის.
მსჯავრდებული რეზო ხარძიანი
martlmadidebloba.ge
„ქურდული“ იდეოლოგიისთვის მისაღებია ადამიანის მოკვლა შურისძიების მიზნით.
ქრისტიანობა კი გვასწავლის – „არა კაც-კლა“.
„ქურდული“ იდეოლოგიისთვის მისაღებია მრუშობა და მამათმავლობა.
ქრისტიანობა კი გვასწავლის – „არა იმრუშო“.
„ქურდული“ იდეოლოგიისთვის მისაღებია მოპარვა.
ქრისტიანობა კი გვასწავლის – „არა იპარო“.
„ქურდული“ იდეოლოგიისთვის მისაღებია შურისძიება, დაჩაგვრა, დაშინება.
ქრისტიანობა კი გვასწავლის მიტევებას, თავმდაბლობას, მტრების სიყვარულს.
„ქურდული“ იდეოლოგიისთვის მიუღებელია შრომა.
ქრისტიანობა კი გვასწავლის – „ვისაც შრომა არ სურს, ნურც ჭამს“.
როდესაც ადამიანი ამბობს: „მე ვარ ქურდული იდეოლოგიის მიმდევარი“, ეს ნიშნავს, რომ მისთვის მისაღებია ყველა ის ცოდვა, რომელიც დაშვებულია „ქურდული“ იდეოლოგიის მიერ. ე.ი. ის არის „ქურდული“ იდეოლოგიის მიმდევართა საზოგადოების წევრი, ამიტომ ის ვერ იქნება ქრისტიანი, თუნდაც რომ საქმით არ ჩადიოდეს ამ ცოდვებს. სიტყვიერ აღიარებას აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა, რომ განისაზღვროს, ქრისტიანია თუ არა ადამიანი. ღვთის სწავლების, ღვთის მცნებების სიტყვიერი უარყოფა ღვთის უარყოფაა; ქრისტიანობის საწინააღმდეგო იდეოლოგიის აღიარება, ან მის მიმდევართა საზოგადოებასთან თავის მიკუთვნება ღვთის უარყოფაა; „ქურდული“ იდეოლოგიის აღიარება, მხოლოდ მისი სახელწოდებიდან გამომდინარე, უკვე ღვთის უარყოფაა.
ეკლესია ზიარებას უკრძალავს ღვთის უარმყოფელს, ასევე ნებისმიერ მძიმე ცოდვაში მყოფ ადამიანს, ვიდრე ის არ განეშორება ამ ცოდვას სიტყვითაც და საქმითაც.
ეკლესიის სწავლებიდან გამომდინარე, ადამიანი, რომელიც თავს „ქურდული“ იდეოლოგიის მიმდევრად აცხადებს, თუნდაც ამტკიცებდეს, რომ არც ერთ მძიმე ცოდვას არ ჩადის, მხოლოდ იმ შემთხვევაში შეიძლება მოინათლოს ან ეზიაროს, თუ დაგმობს ამ იდეოლოგიას და უარს იტყვის მის მიმდევრობაზე, რადგან ნათლობის საიდუმლოს აღსრულებისას დადებული აღთქმა: „განვეშორები ეშმაკისაგან და ყოველთა საქმეთა მისთაგან...“ ეხება „ქურდულ“ იდეოლოგიასაც, რომლის მიმდევრები წარმოადგენენ კაცთა შორის ეშმაკის საქმეებისა და საეშმაკო ცხოვრების წესის დამნერგველ მოძალადე სექტას, რომელიც ინიღბება სამართლიანობით და ვაჟკაცობით, მაგრამ სინამდვილეში მას საფუძვლად ანტიქრისტიანული პრინციპები უდევს: ამპარტავნება, ჩაგვრა, მოპარვა, შურისძიება, სხვისი ნაშრომის მიტაცება.
მღვდელი ბასილ იაშაღაშვილი
თუ რას წარმოადგენს სინამდვილეში „ქურდული“ იდეოლოგია და „ქურდული“ საზოგადოება, კარგად ჩანს მისი ყოფილი წარმომადგენლის, რეზო ხარძიანის წერილში, რომელიც მან მოძღვრის კურთხევით დაწერა.
ქურდული იდეოლოგია და მართლმადიდებლობა
იმის წარმოსაჩენად, თუ სინამდვილეში რა არის ქურდული იდეოლოგია და რამდენად ეწინააღმდეგება იგი მართლმადიდებლურ მოძღვრებასა და სახელმწიფოს კეთილდღეობას, აღვნიშნავ იმ აკრძალვებსა და ვალდებულებებს, რომელთაც ქურდული იდეოლოგია განუსაზღვრავს თავის მიმდევრებს და რომელთა შესრულებაც არის ერთგვარი ინდიკატორი ქურდული იდეოლოგიისადმი ერთგულებისა.
გამომდინარე იქიდან, რომ ასეთი აკრძალვები და ვალდებულებები არის ძალიან ბევრი, რის გამოც მათი სრულად ჩამოთვლა ამ შემთხვევაში ფაქტიურად შეუძლებელია, ყურადღებას გავამახვილებ მხოლოდ რამდენიმე მათგანზე.
ქურდული იდეოლოგიის მიმდევარს უფლება არ აქვს: მონაწილეობა მიიღოს ომში; იმსახუროს სავალდებულო სამხედრო სამსახურში; თავისი ქმედებით ან საქმიანობით რაიმე სარგებელი მოუტანოს სახელმწიფოს; დაემორჩილოს იმ კანონებს, რომელთაც სახელმწიფო უდგენს თავის მოქალაქეებს; ქურდულ იდეოლოგიასა და მის ინტერესებზე წინ დააყენოს ვინმე ან რამე, თუნდაც ეს იყოს სარწმუნოება, ოჯახი, ახლობელი ან მეგობარი. ასევე, უფლება არ აქვს ანაზღაურების სანაცვლოდ ეწეოდეს რაიმე საქმიანობას, ანუ თავისი შრომით შემოსავლის მიღება მისთვის არის შეუძლებელი. ერთადერთი, რითაც მას შემოსავლის მიღება შეუძლია, არის მოპარვა ან სხვა ისეთი სახის კანონსაწინააღმდეგო საქმიანობა, რომელიც არ ეწინააღმდეგება ქურდული იდეოლოგიის პრინციპებსა და ღირებულებებს.
რაც შეეხება ვალდებულებებს, ქურდული იდეოლოგიის მიმდევარი ვალდებულია მოიპაროს. ასევე, სძულდეს ყველა ის პროფესია, რომელიც გულისხმობს კრიმინალთან ბრძოლას და მართლმსაჯულების აღსრულებას. აქედან გამომდინარე კი, იძულებულია სძულდეს ყველა ასეთი პროფესიის ადამიანიც და ვალდებულია მათ მიმართ იყოს მაქსიმალურად მკაცრი და დაუნდობელი. სიმკაცრე და დაუნდობლობა ევალება იმ ადამიანების მიმართაც, ვინც თავისი აზროვნებითა და ცხოვრების წესით ეწინააღმდეგება ან თავისი ქმედებით შეურაცხყოფს და ზიანს აყენებს ქურდულ იდეოლოგიას. კიდევ ერთი ვალდებულება, რომელსაც ეს დანაშაულებრივ-მკრეხელური მოძღვრება ითხოვს თავისი მიმდევრისაგან, არის იმ ადამიანის მოკვლა, ვინც რაიმე სახით მონაწილეობას მიიღებს ქურდული იდეოლოგიის იერარქიის მიხედვით უმაღლესი სტატუსის მქონე ე.წ. ქურდის მკვლელობაში და ვის მიმართაც ე.წ. ქურდული სამყაროს ლიდერების (ე.წ. ქურდების) მიერ გამოტანილი იქნება სასიკვდილო განაჩენი, თუნდაც ეს ადამიანი იყოს მისი ახლობელი ან მეგობარი.
ვფიქრობ, რომ ჩამოთვლილი აკრძალვებისა და ვალდებულებების გარდა აუცილებლად უნდა აღინიშნოს ისიც, თუ რას არ უკრძალავს ეს დანაშულებრივ-მკრეხელური მოძღვრება თავის მიმდევრებს.
ქურდული იდეოლოგია თავის მიმდევრებს არ უკრძალავს: მართლმადიდებლური მოძღვრების საწინააღმდეგო წესით ცხოვრებას; ტყუილსა და ღალატს, თუ ეს ზიანს არ აყენებს ქურდულ ინტერესებს; ყველა სახის ნარკოტიკის მიღებას; ბილწსიტყვაობას; სიძვასა და მრუშობას; მამათმავლობას (ოღონდ მხოლოდ მამაკაცის პოზიციიდან); აზარტულ თამაშებს; კაცის კვლას, თუ ეს არ აზიანებს ქურდულ ინტერესებს და ა.შ. სხვა მრავალი ისეთი სახის ცოდვასა და ბოროტებას, რომელიც არ ეწინააღმდეგება ქურდული იდეოლოგიის პრინციპებს, ღირებულებებს და ასევე, მის მთავარ მიზანს.
ყოველივე ზემოთაღნიშნული, მიუხედავად იმისა, რომ არის ძალიან მწირი განმარტება იმის შესახებ, თუ სინამდვილეში რა არის ქურდული იდეოლოგია, სავსებით საკმარისია იმის სათქმელად, რომ ქურდული იდეოლოგია თავისი პრინციპებითა და ღირებულებებით, თავისი არსითა და მიზნით არის ანტიმართლმადიდებლური, ანტისახელმწიფოებრივი, ეწინააღმდეგება ადამიანურ ღირებულებებს და პირდაპირ ემსახურება ბოროტებას.
მიუხედავად ამისა, ჩვენდა სამწუხაროდ, საქართველოში, განსაკუთრებით პატიმრებში, ძალიან ბევრია ისეთი ადამიანი, ვინც აქტიური მიმდევარია ქურდული იდეოლოგიის და თავისი აზროვნებით და ცხოვრების წესით ემსახურება ამ დანაშაულებრივ-მკრეხელურ მოძღვრებას, რაც, მე ვფიქრობ, შეშფოთების საგანი უნდა გახდეს ყველასთვის, რადგან ეს ადამიანები იმყოფებიან ბოროტების ტყვეობაში და თუ დროულად არ მოხდა მათი გამოხსნა ამ ტყვეობიდან, რაც შეუძლია მხოლოდ მართლმადიდებელ ეკლესიას, ისინი განწირულნი არიან ჯოჯოხეთისთვის.
მსჯავრდებული რეზო ხარძიანი
martlmadidebloba.ge
Комментариев нет:
Отправить комментарий