ადამიანის გულში არის ცოდვის ეკლებით ამოზრდილი ყანა;

მისი დამუშავებისას ქრისტიანს მტკიცედ უნდა ახსოვდეს, რომ ვნებების ფესვი სრულად მასში სიკვდილამდე არ ამოიფხვრება და ჩვენი მხრიდან დაბნეულობასა და გაუფრთხილებლობას შეუძლია, გამოიღოს ყლორტები, რომლებიც დაუბრკოლებლად დაახშობენ კეთილ თესლს, გაჭირვებით დათესილსა და გახარებულს. ხშირად ჩვენი ზნეობრივი მიძინებისა და დაუდევრობის ერთი წუთი საკმარისია იმისათვის, რომ ჩვენს გულში დამკვიდრდეს ბოროტება, რომლის ამოსაძირკვადაც ცხოვრების მთელი წლებია საჭირო?




სხვა მოძღვარი