суббота, 31 мая 2014 г.

გთავაზობთ მამა გაბრიელის კადრების სრულ ვერსიას.

გთავაზობთ მამა გაბრიელის ვიდეოკადრების სრულ ვერსიას. კადრები გადაღებულია სამთავროს მონასტერში მამა გაბრიელის გარდაცვალებამდე ერთი წლით ადრე.
ღირსმა გაბრიელმა დალოცოს სრულიად საქართველო!


ვიდეოს ავტორის თხოვნით გაცნობებთ, რომ კვირას, 20 საათზე, იმედის არხზე გადაცემა "პანორამაში" იხილავთ და მოისმენთ ამ ვიდეოკადრებთან დაკავშირებულ საინტერესო ისტორიებს.




ელექტრონულ პირადობის მოწმობაზე დამატებით ინფორმაციის დატანა მხოლოდ მოქალაქის თანხმობით მოხდება


იუსტიციის სამინისტროს მიერ მომზადებული და საქართველოს მთავრობის მიერ ინიცირებული ცვლილებები კანონში – „საქართველოს
მოქალაქეთა და საქართველოში მცხოვრებ უცხოელთა რეგისტრაციის, პირადობის (ბინადრობის) მოწმობისა და საქართველოს მოქალაქის პასპორტის გაცემის წესის შესახებ“ – ძალაში შევიდა.

კანონის თანახმად, სტანდარტული მონაცემების გარდა, პირადობის მოწმობაში რაიმე სხვა მონაცემის შეტანა მისი მფლობელის თანხმობის გარეშე ვერ მოხდება.

ცვლილების ინიციატორი იუსტიციის მინისტრი თეა წულუკიანია. მან არაერთგზის განაცხადა, რომ მოქალაქის ნებართვის გარეშე ახალ პირადობის მოწმობაში არ შევა ისეთი მონაცემიც კი, როგორიცაა სტუდენტის სტატუსი.

კანონი პირადობის მოწმობაზე ნებიმიერი ახალი ინფორმაციის დატანისათვის მფლობელის ნებართვის აუცილებლობას აწესებს. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ სახელმწიფო იღებს ვალდებულებას, პირის სახელის, გვარის, დაბადების თარიღის, გამცემი ორგანოს დასახელების, დოკუმენტის გაცემის თარიღის, მოქმედების ვადისა და ციფრული ხელმოწერის გარდა, არცერთი მონაცემი არ დაიტანოს პირადობის ელექტრონულ მოწმობაზე მისი მფლობელის თანხმობის გარეშე.


ambioni.ge


ღირსი ბერი გაბრიელის სიცოცხლის დროინდელი უცნობი ვიდეოკადრები



სოციალურ ქსელში ღირსი მამა არქიმანდრიტი გაბრიელის აღმსარებლისა და სალოსის დღემდე უცნობი ვიდეოკადრები ვრცელდება.

შეგახსენებთ, საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის წმიდა სინოდმა მამა გაბრიელი (ურგებაძე) წმიდანად შერაცხა და მისი ხსენების დღედ 2 ნოემბერი დააწესა.


ambioni.ge



„შესაძლოა, 3 ივნისს, უწმინდესი და უნეტარესი, ილია მეორე პენსიაზე გაუშვან“

დიაკონ მამა ელიზბარის (დიაკონიძე) განცხადებით, აღნიშნული გადაწყვეტილება შესაძლოა 3 ივნისს, წმინდა სინოდის სხდომაზე მიიღონ.


„სინოდის სხდომაზე განცხადება გაკეთდება, რომლის წინააღმდეგიც თავად უწმინდესი გახლავთ. იმდენად დიდია შიში კაცისა, რომ სამშაბათს ასეთ შედეგს მივიღებთ - უწმინდესი გავა დამსახურებულ პენსიაზე და ეკლესიას უმამოდ დატოვებენ.

დადგენილებაში ჩაწერენ ასეთ ფრაზას - სანამ, ჩვენ, საკათალიკოსო კადრს მოვამზადებთ, მანამდე სინოდი მართავს საქართველოს ეკლესიას.


ანუ, ის რაც გაიარა რუსულმა ეკლესიამ და აღადგინა სტალინმა, ჩვენ უნდა გავიაროთ და დაველოდოთ სტალინს", - განაცხადა მამა ელიზბარმა (დიაკონიძე) "რეპორტიორის" პრესკლუბში სტუმრობისას.

30 05 2014

http://www.fmabkhazia.com/



დიაკონი ელიზბარ დიაკონიძის პრესკონფერენცია

https://www.youtube.com/watch?v=SV-n2JJBWy4




ამოუცნობ მფრინავ ობიექტთა პრობლემა და გაერთიანებული ერების ორგანიზაცია

ფ. ი. ზიგელი

შინაარსი:

1. შესავალი

2. ამო-ს შემსწავლელი VII საერთაშორისო კონგრესის გადაწყვეტილება

3. ამოუცნობი მფრინავი ობიექტები, როგორც გლობალური პრობლემა

4. ამო-ს პრობლემა და გაერო


5. ამო-ს პრობლემა გაერო-ში კვლავ წამოსწიეს


**


4. ამო-ს პრობლემა და გაერთიანებული ერების ორგანიზაცია



ერებისა და ორგანიზაციების წარმომადგენლები ამო-ს კვლევის VII საერთაშორისო კონგრესზე მაინცში საკუთარ თავზე იღებენ გამბედაობას გაერო-ს ასამბლეის ყურადღება მიაპყრონ შემდეგ საკითხს:


I

გაერო-ს კონსტიტუციას პირველ რიგში უნდა აწუხებდეს ჩვენი პლანეტისა და მისი სამ მილიარდ ნახევარი მაცხოვრებლის (ამდენი იყო დედამიწის მოსახლეობა იმ პერიოდში - რედ.) უსაფრთხოება, რადგან მაღალგანვითარებულ ცივილიზაციებთან კონტაქტის შემთხვევაში, რაც შეიძლება მოხდეს ჩვენი მხრიდან კოსმოსის მშვიდობიანი ათვისების შედეგად, და რამაც შესაძლოა საფრთხე შეუქმნას ადამიანთა სიცოცხლეს ჩვენს პლანეტაზე.


II

კონსტიტუციამ გაერო-ს უნდა მისცეს უმაღლესი ძალაუფლება კოსმიურ სივრცეში. ასტრო-კოსმონავტები გენერალური ასამბლეის კანონიერი წარმომადგენლები უნდა იყვნენ კოსმიურ სივრცესა და სხვა ზეციურ ობიექტებზე.


III

ჩვენი პლანეტის იონოსფერო, 80 კმ სიმაღლეზე (თეოდორ ფონ კარმანის ხაზი) 880 კმ-მდე, უნდა გამოცხადდეს დედამიწის სუვერენულ კოსმოტერიტორიად (კოსმოსში მის უსაფრთხო სარტყლად) და უნდა იმყოფებოდეს გაერო-ს იურისდიქციის ქვეშ. ეს სტატია უნდა ჩაემატოს საერთაშორისო აერონავიგაციის პარიზის ხელშეკრულებას (1919 წ.), ჩიკაგოს შეთანხმებას საერთაშორისო სამოქალაქო ავიაციის შესახებ (1944 წ.) ან ყველა სხვა ნებისმიერ ხელშეკრულებასა თუ შეთანხმებას, რომელიც ამ სფეროს ეხება.


IV

ამო-ს კვლევისა და ანალიზის საკონტინენტთაშორისო ქსელი, როგორც არაკომერციული ორგანიზაცია, რომელიც გამოდის წინამდებარე რეზოლუციით, წარადგენს გლობალური უსაფრთხოების საკუთარ პროექტს, რომელშიც ნათქვამია ერებს შორის ურთიერთთანამშრომლობაზე ამო-ს კვლევის საკითხში, ასევე ამ საკითხის დაინტერესებულ მეცნიერთა, მკვლევართა და მთავრობათა შორის; ლაპარაკობს გაერო-ს ეგიდით მსოფლიო, ცენტრალიზებული და ორგანიზებული საკონტინენტთაშორისო კვლევითი ინსტიტუტის შექმნაზე, რომელიც უნდა აშენდეს საჯაროდ ნაჩუქარ მიწაზე, რომელიც ექსტერიტორიალურად უნდა გამოცხადდეს, რათა თავისუფლად მიისწრაფვოდეს ზემოთ დასახული მიზნებისკენ.

გთავაზობთ რა ამ მსოფლიო რეზოლუციას, კონტინენტთშორისი ქსელი მოწიწებით გთხოვთ ყველას, - სახელმწიფოთა მეთაურებს, მთავრობებს, სახელმწიფო მოღვაწეებს, საეკლესიო ხელისუფალთ, სამხედროებს, საჰაერო და საზღვაო ძალებს, ასევე სამართალდამცავ ორგანოებს, განათლების სამინისტროებს, სამეცნიერო, საწარმოო, სავაჭრო და სასოფლო-სამეურნეო დაწესებულებებს, კერძო ორგანიზაციებს, საერთაშორისო საწარმოებს, ყველა კერძო პირს და განსაკუთრებით კი გაერთიანებული ერების ორგანიზაციას, - მორალურ, ინტელექტუალურ, ფინანსურ და ყოველგვარ აუცილებელ მხარდაჭერასა და დახმარებას ამო-ს კვლევის საკონტინენტთაშორისო ინსტიტუტის შექმნის საკითხში.

1967 წლის 6 ნოემბერი. მაინცი.

კოლმენ ფონ კევიცკი, ამო-ს ანალიზისა და კვლევის საკონტინენტთაშორისო ქსელის ხელმძღვანელი, პროექტ "გლობის" შემქმნელი.

კარლ ლ. ვეიტი, ამო-ს კვლევის VII საერთაშორისო კონგრესის თავმჯდომარე.

მაინცი, დასავლეთ გერმანია.

მისი უმაღლესობა, გაერო-ს გენერალური მდივანი უ ტანი, 1967 წლის 7 ნოემბერს მაინცის კონგრესის რეზოლუციის შესახებ უწყებულ იქნა ავიაფოსტით.

მართალია ამ რეზოლუციამ ვერ ჰპოვა ჯეროვანი გამოხმაურება გაერო-ს წევრ სახელმწიფოთა მხრიდან, კოლმენ ფონ კევიცკიმ თავისი ორგანიზაციის სახელით გააგრძელა ძალისხმევა პროექტ "გლობის" შესაქმნელად. 1968 წელს მან მომმართა მე შემდეგი წერილით:

"პატივცემულ პროფესორ ფელიქს ზიგელს.

მოსკოვის საავიაციო ინსტიტუტი, ვოლოკოლამსკის გზატკეცილი, 4, მოსკოვი, საბჭოთა კავშირი.



ძვირფასო პროფესორო ზიგელ!

ამო-ს კვლევის საკონტინენტთაშორისო ქსელი გულითადად გიწვევთ მიიღოთ მონაწილეობა სპეციალურ, ერთსაათიან სატელევიზიო პროგრამაში, რომელიც ეძღვნება ამო-ს გლობალურ პრობლემას. პროგრამის შინაარსი, ასევე მასში მოწვეულ მონაწილე სპეციალისთა სია მითითებულია ქვემოთ.

ეს მნიშვნელოვანი თემა გაშუქდება ინფორმაციის დახმარებით, სადაც ლაპარაკია ამო-სადმი კონფრონტაციის აუცილებლობაზე. ჩვენმა მთავრობებმა, ეს ობიექტები მეცნიერულად უნდა ცნონ უცხოპლანეტური სახელმწიფოების კოსმიურ ხომალდებად. ჩვენ უნდა განვსაზღვროთ, მრავალი უთანხმოებებისდა მიუხედავად, როგორ შეუწყონ ხელი ხალხებმა ამ პრობლემის ყველასთვის სასურველ გადაწყვეტას. თქვენი მსოფლიო ავტორიტეტი და თქვენი აზრი ამ საკითხთან დაკავშირებით უდიდეს დახმარებას გაუწევდა ხალხთა პასუხისმგებელ ხელმძღვანელობას და დამამშვიდებელ ძალად წარმოჩინდებოდა შეშფოთებული საზოგადოების წინაშე.

ამ პროგრამის ჩასატარებლად ჩვენ ახლა მოლაპარაკებებს ვაწარმოებთ ერთ-ერთ ყველაზე დიდ ამერიკულ ტელერადიოქსელთან და ვითხოვთ თქვენს თანხმობას ამ პროგრამაში მონაწილეობაზე.

გთხოვთ, თქვენი ყურადღება მიაპყროთ ამ საკითხს რაც შეიძლება მალე, რათა სატელევიზიო ქსელთან მიმდინარე მოსამზადებელი სამუშაოები მალე დამთავრდება. ხოლო თუ რაიმე პირადი მიზეზები არ გაძლევთ შესაძლებლობას ნიუ-იორკში ჩამობრძანებისა, ჩვენ შევეცდებით ავიღოთ თქვენგან ინტერვიუ იქ, სადაც თქვენ ინებებთ და მოგიხერხდებათ.

გულწრფელად თქვენი კოლმენ ფონ კევიცკი.

1968 წლის 20 მარტი.

მოწვეული პირების სია და მათი წოდებები:

ვერნერ ფონ ბრაუნი, აშშ. კოსმიური სივრცის კვლევისა და აერონავტიკის ეროვნული კომიტეტი. კოსმიური ზონდირება და სარაკეტო ტექნიკა.

ლ. მ. შასენი, სამხედრო საჰაერო ძალების გენერალი, საფრანგეთი. მოკავშირეთა საჰაერო ძალების საჰაერო თავდაცვის ყოფილი კოორდინატორი. ცენტრალური ევროპა. ეროვნული შეიარაღებული ძალები და ამო.

არტურ კლარკი, დიდი ბრიტანეთი. ბიტანეთის პლანეტთაშორისი საზოგადოების თავმჯდომარე. მეცნიერულ-ტექნიკური თემატიკის ცნობილი ავტორი. კოსმიური მეცნიერება და კვლევა.

პროფ. დოქტორ ედვარდ კონდონი, აშშ. ატმოსფერული მოვლენების კვლევის კომიტეტის თავმჯდომარე. კოლორადოს უნივერსიტეტი. სამთავრობო ამო- აშშ-ს პროექტი.

კნუტ ჰამერშელდი, კანადა. საჰაერო ტრანსპორტის საერთაშორისო ასოციაცია. ამო-ს პრობლემები და კომერციული ავიაცია.

პროფ. დოქტროი ალენ ჰაინეკი, აშშ. ჩრილოდასავლეთის უნივერსიტეტის ასტრონომი. ამო-ს საკითხების კონსულტანტი აშშ-ს სამხედრო-საჰაერო ძალებში. ამო-ს კვლევის მთავარი ექსპერტი. ამო-ს დამკვირვებელი აშშ-ს ტერიტორიაზე და მისი მკვლევარი.

პროფ. დოქტორი მაკ-დონალდი, აშშ. ასტროფიზიკოსი. არიზონას უნივერსიტეტი. ატმოსფერული ფიზიკის ინსტიტუტი. ამო-ს, როგორც გლობალური საკითხის მკვლევარი. გაერო.

პროფ. დოქტორ გერმან ობერტი
, გერმანია. სარაკეტო ტექნიკის სპეციალისტი. საერთაშორისო კოსმიური მეცნიერება და სარაკეტო ტექნიკა.

პროფ. დოქტორი ედვარდ ტელერი, აშშ. კალიფორნიის უნივერსიტეტი. ატომური ფიზიკის სპეციალისტი და მეცნიერი. ატომური ენერგია და კოსმოსი.

გენერალი პორფირე სტოლიაროვი
, საბჭოთა კავშირი. საბჭოური სამხედრო-საჰაერო ძალების გენერალი. საბჭოთა მთავრობის ამო-ს პროექტის მეთაური.

დოქტ. კურტ ვალდჰაიმი, ავსტრია. ავსტრიის ელჩი გაეროში. გაერო-ს გარე კოსმოსის საქმეთა კომიტეტის თავმჯდომარე. კოსმოსის საერთაშორისო მშვიდობიანი კვლევა და გლობალური უსაფრთხოება.

პროფ. ფელიქს ზიგელი, საბჭოთა კავშირი. ამო-ს მკვლევარი. მოსკოვის საავიაციო ინსტიტუტი. ასტრონომი. ამო-ს საერთაშორისო კვლევა".

როგორც მკითხველი შენიშნავს, კ. ფონ კევიცკი არცთუ ზუსტად იყო ინფორმირებული საბჭოთა კავშირში ამო-ს შესწავლის საკითხებთან დაკავშირებით. 1967 წელს ფრუნზეს სახელობის ავიაციისა და კოსმონავტიკის ცენტრალურ სახლში (მოსკოვი), სახლის ხელმძღვანელის, გენერალ-მაიორ ლ. დ. რეინოს გადაწყვეტილებით შეიქმნა ამო-ს კვლევის საზოგადოებრივი (და არა სახელმწიფო) სექცია. მიუხედავად ამისა, მოხერხდა მხოლოდ სექციის ორი სხდომის ჩატარება (1967 წლის 17 მაისს და 16 ოქტომბერს), რადგან იმავე წლის ნოემბრის მიწურულს ДОСААФ-ის ცენტრალურმა კომიტეტმა, არმიის გენერალ ა. ნ. გეტმანის მეთაურობით ამ სექციის დაშლის გადაწყვეტილება მიიღო (სწორედ ამ სექციას უწოდებს კევიცკი "ამო-ს საბჭოურ პროექტს").

ამგვარად, 1968 წლის მარტში, როდესაც მე მივიღე "იკუფონის" მოწვევა, საბჭოთა კავშირში ამო-ს შემსწავლელი საზოგადოებრივი ორგანიზაციას კი არ არსებობდა. ბუნებრივია, რომ ამ პირობებში კოლმენ ფონ კევიცკის წინადადებას მე ვერ მივიღებდი. სხვათა შორის, დღემდე არ ვიცი, შედგა თუ არა მათ მიერ დაგეგმილი "საერთაშორისო" ტელეგადაცემა. დაახლოებით ამ დროს მე მივიღე თანამშრომლობის მოწვევა პროფ. ედვარდ კონდონისკგან, აშშ-ს სტანდარტების ეროვნული კომიტეტის დირექტორისა და კოლორადოს უნივერსიტეტის ე. წ. "კოლორადოს პროექტის" მეთაურისგან (იხ. "Наблюдения НЛО в СССР", т. 1).

რა თქმა უნდა, ზემოთხსენებული მიზეზების გამო შეუძლებელი იყო ლაპარაკი რაიმე თანამშროლმლობაზე, თანაც პროფ. ე. კონდონის წინადადება საკმაოდ არასერიოზული გახლდათ - რისი გამოკვლევა შეიძლებოდა სამი თვის განმავლობაში? თუმცა, თავის მოხსენებაში "ამო-ს მეცნიერული შესწავლა" (1969 წ.) კონდონი ახსენებს თავის ჩემდამი მოწერილ წერილს და "რუსების უარს" თანამშრომლობაზე. მომდევნო მოვლენებმა აჩვენა, რომ კონდონის "პროექტი" მიზნად ისახავდა არა იმდენად ამო-ს პრობლემის მეცნიერულ შესწავლას, არამედ მის დეზავუირებას საზოგადოებრივი აზრის თვალში. საბჭოთა უფიოლოგებთან საერთაშორისო კონტაქტის დამყარებას ეცადა პროფ. ჯ. მაკ-დონალდიც. 1968 წელს მისგან მივიღე წერილი, სადაც ჯ. მაკ-დონალდსი დამტვრეული რუსულით მაუწყებდა:


ამხანაგო ზიგელ!

"თანდართული წერილი ინგლისურ ენაზე შეიცავს ორ თეზისს:

1. მე უკვე წელიწადია ვმუშაობ "ამოუცნობი მფრინავი ნივთების პრობლემაზე" და მივედი იმ დასკვნამდე, რომ ისინი რეალურია და შესაძლოა არამიწიერი წარმომავლობისაც იყოს. მე ვცდილობ დავაინტერესო მრავალი ამერიკელი მეცნიერი გამოიკვლიონ ეს მნიშვნელოვანი პრობლემა.

2. რადგან გაზეთში ვნახე თქვენი ნამუშევრები, ვისურვებდი მიმეღო გაზეთ "Смена"-ში ამო-ს თაობაზე გამოქვეყნებული თქვენი ამასწინანდელი სტატიის ასლი.

პატივისცემით: პროფ. ჯ. მაკ-დონალდი.

რა თქმა უნდა, მე გადავეცი მას სტატია ამო-ს შესახებ, რომელიც საბჭოთა პრესაში გამოქვეყნდა (იხ. ჟურნალები: "Смена" №7, 1967 г.; "Байкал", №4, 1967 г.; "Техника молодёжи" №8, 1967 г. და "Вокруг Света" №1, 1968 г.)".

თუმცა, ჩვენი კონტაქტები მხოლოდ ამ სტატიებით შემოიფარგლა.

მომდევნო წლების განმავლობაში კ. ფონ კევიცკი გასაოცარი სიჯიუტით აგრძელებს გაერო-ს ხელმძღვანელობაზე "შეტევას", და დაბეჯითებით ითხოვს მისი წინადადებების მიღებას. ბოლო სამი წლის განმავლობაში მან მოკავშირეც კი იპოვა გრენადის პრემიერ-მინისტრ სერ ერიკ ჰეირის სახით. როგორც გაერო-ს სრულუფლებიანი წევრი, გრენადის სახელმწიფო უკვე მეოთხე წელია მხარს უჭერს "იკუფონის" წინადადებას გაერო-ს ჩარჩოებში შეიქმნას დაწესებულება, რომელიც სერიოზულად შეისწავლიდა ამო-ს პრობლემის საკითხს.

მანამდე, სულ მცირე ხნით ადრე, კერძოდ, 1977 წლის 14 დეკემბერს, გაერო-ს შტაბ-ბინიდან ასოშიეიტედ პრესის სააგენტომ მსოფლიოში გაავრცელა შემდეგი სახის შეტყობინება: "გენერალურმა ასამბლეამ სამშაბათ აღნიშნა წინადადება ამო-ს შესწავლის შესახებ, მაგრამ მისი მოწონებისგან თავი შეიკავა".

ეს მოხდა იმიტომ, რომ გაერო-ს წევერბი ამო-ს მიიჩნევენ ისეთ საგნად, რომელიც განხილვად არ ღირს, - განაცხადა გრენადის ელჩმა ფრანკლინ დონალდმა. ის იყო ერთადერთი, რომელიც გამოდიოდა გენერალურ ასამბლეაზე ამო-ს საკითხებთან დაკავშირებით. უბრალოდ ისინი მიიჩნევენ, რომ საჭიროა მეტი დრო ამ ფენომენის შესასწავლად".

ასამბლეა ხმის მიცემის გარეშეც მოიწონებდა მოხსენებას, სადაც "მხედველობაშია მიღებული", და არა მოწონებული, გრენადის წინადადება იმის შესახებ, რომ გაერო-მ სხვდასხვა ქვეყნებისგან უნდა შეაგროვოს ამო-ს გარშემო არსებული დაკვირვებანი. ასამბლეა მიმართავს გაერო-ს სამდივნოს თხოვნით დაეგზავნოს გრენადის წინადადების ასლები გაერო-ს ყველა წევრ-ქვეყნის მთავრობებს, რათა მათ თავიანთი აზრი გამოთქვან ამ წინადადებაზე. შემდეგ კი მთავრობათა პასუხებს განიხილავს გაერო.

მაგრამ დონალდის გამოსვლა ახლო აღმოსავლეთისა და მსოფლიოს უღარიბესი ქვეყნებისადმი დახმარების საკითხებზე დებატებში "ჩაიკარგა".

გრენადის პრემიერ-მინისტრმა ერიკ ჰეირი, რომელმაც თქვა, რომ ერთხელ უნახავს ამო, გაერო-ში თავისი კამპანია ორი წლის წინ (იგულისხმება წერილის ავტორის დრო - რედ.) წამოიწყო. ის გამოვიდა წინადადებით, რათა გაერო-ს 1978 წელი "ამო-ს წლად" გამოეცხადებინა.

ჰეირი უარყოფს ცინიკურ მინიშნებებს იმაზე, რომ ის უბრალოდ საკუთარი ქვეყნის რეკლამას ეწევა, რომელიც ძლიერ არის დამოკიდებული ტურზმზე. მისი ერთ-ერთი ძირითადი წინადადება გახლდათ ის, რომ მას სურდა ამო-ს პრობლემის შემსწავლელი მსოფლიო კონფერენცია გრენადაში ჩატარებულიყო.

გავიდა კიდევ ერთი წელიწადი და მსოფლიო პრესა შემოიარა შემდეგმა შეტყობინებამ:


გაგრძელება იქნება.


apocalypse.ge



"ადამიანის განსჯა გარეგნული საქციელით ან ვინმეს მონაყოლით არ შეიძლება"

საბჭოთა კავშირმა მრავალ შეცდომასთან ერთად რელიგიური სიბნელე–ათეიზმიც დაამკვიდრა. სამწუხაროდ, საბჭოთა იმპერიის დანგრევის შემდეგაც ადამიანთა გარკვეული კატეგორია ათეისტად, ანუ ღვთის უარმყოფელად დარჩა. ამ უმძიმეს ცოდვას სხვადასხვა სახე აქვს. წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის დეკანოზი, მამა გიორგი (სხირტლაძე) განგვიმარტავს, თუ რა ნიშნებით გამოიხატება დღევანდელ ეპოქაში ღვთის გმობა.


– მამაო, რა არის ღვთის გმობის ცოდვის არსი?


– ღვთის გმობა უფლის სახელის შეურაცხყოფა და მისი ნების წინააღმდეგ წასვლაა. ამ საქციელის მოუნანიებლობა ყოველთვის ფატალური შედეგით მთავრდება – ამ სოფელშიც და მერმისშიც. ჰეროდე წინ აღუდგა უფლის გზის შემამზადებელ წინასწარმეტყველს – იოანე ნათლისმცემელს და ამიტომაც მას, ცოცხლადმყოფს, მატლები დაესია. ქრისტეს ღვთაებრიობის უარმყოფელი არიოზი საპირფარეშოში საშინელი ტანჯვით ნაწლავებად დაიცალა.

ერთობ შორს წაგვიყვანს ასეთი მაგალითები და თვალსაჩინოებისთვის, ვფიქრობ, მოყვანილიც საკმარისია. თავად უფალი ასე გვასწავლის: "არა მოიღო სახელი უფლისა ღვთისა შენისა ამაოსა ზედა". არათუ გმობა–შეურაცხყოფა, ღვთის სახელის წარმოთქმის მიზეზი მის სიყვარულთან, დიდებასთან, მადლიერებასთან, სიხარულთან, დიდებულებასთან უნდა იყოს დაკავშირებული და ამას მოკრძალებით უნდა აღასრულებდე.


– საიდან ჩნდება ადამიანში ღვთისმგმობელი აზრები და სურვილები?


– ღვთისმგმობელი აზრების წარმოშობის მიზეზი სხვადასხვაა, სახე კი – ღვთისგან განდგომა. იგი რამდენიმე კატეგორიად იყოფა: შეგნებული მოქმედება, მოტყუებულ–უმეცარი და შეუგნებელ–გაუაზრებელი მდგომარეობა. გამართლება არც ერთს აქვს.
ზოგჯერ პიროვნება თავისი შეგნებული მოქმედებით განუდგება შემოქმედს. უარყოფს, როგორც თავის საწყისს ან არ სურს მისი არსებობა. მის მცნებებს მიზანმიმართულად უგულებელყოფს, მის სახელს შეურაცხყოფს. ასეთ ადამიანს სინანულის სურვილი ნაკლებად უჩნდება. შესაბამისად, მისი ხსნა მეტად რთულია.

ტყუილში ცხოვრების მიზეზი ძირითადად უცოდინრობაა. ადამიანი უვიცობით სხვისი აზრის მატარებელი ხდება და ვითარების გამოუძიებლად იზიარებს მოწოდებულ იდეას. ამგვარი მდგომარეობის სახეა ადამის შეცოდება. ასევე, მრავალთათვის ნაცნობი ვითარებაა მე–20 საუკუნეში ათეიზმის თარეში, როდესაც იდეის ჩაგონება მოტყუებითა და ძალადობით ხდებოდა. ამ შემთხვევაში პიროვნების ხსნა მის კეთილგონიერებაზეა დამოკიდებული. თვითშემეცნება და ობიექტურობა მას სიმართლემდე მიიყვანს და უფალში სინანულით გამთლიანდება.

შეუგნებელ–გაუაზრებელი მდგომარეობაც უვიცობისა და საკუთრივ გულგრილობის, გონებადაბნელებულობის შედეგია. ადამიანი ღვთის შეურაცხმყოფელ სიტყვებს გაუაზრებლად ამბობს. გულწრფელი სინანული კი ყოველივეს აღხოცავს.


– ჩვენი ქვეყნის მაგალითზე რომ ვისაუბროთ, საზოგადოების გარკვეული ნაწილისთვის ღვთის გმობა პროგრესის გამოხატულებად მიიჩნევა ან სურთ, რომ მიიჩნეოდეს. რა ამოძრავებთ მათ?


– ღვთის წინააღმდეგ ბრძოლა ყოველი ეპოქისთვის არის დამახასიათებელი. სხვაობა მხოლოდ მეთოდებშია. ყოველ დროს თავისი ნიშან–თვისება ჰქონდა. ბოლო წლებისთვის სამი მკვეთრი ნიშანი გამოიყო: უღმერთობა, სექსუალური რევოლუცია და მამონა – ფულის სიყვარული. მათი მიზანი ამქვეყნიური ტკბობა–ძალაუფლებაა, რომელიც წარმავალია. თავისთავად, სამივე მდგომარეობა რეგრესს წარმოადგენს და ადამიანის არსს რადიკალურად არღვევს. ამ ნიშნით შეპყრობილებს კი ეს სასტიკად აღიზიანებთ და საკუთარი გულისთქმების დასაცავად "ვითარცა ცოფნი" კბილებს აღრჭიალებენ.

მინდა აღვნიშნო: ჯანყის ეს სამი სახე ამასოფლის მეტად ძლიერი გულისთქმანია. მიზანმიმართულად მიდის ამ ყოველივეს "მეცნიერულ" ჭრილში გატარება და ამით მისი გამართლება, ხოლო რელიგიური შეხედულებანი დროის ჩამორჩენილ მოსაზრებებად ცხადდება. ეს ერთგვარ პრიორიტეტულ და პროგრესულ სახედ წარმოჩნდება. ამგვარად, მიდის მორალური წნეხი და სულიერი ტერორი. აქ გასაკვირი არაფერია.

მაცხოვარი ამბობს: "უკეთუ სოფელი გძულობს თქუენ, უწყოდეთ, რამეთუ პირველად მე მომიძულა" (იოანე. 15.18). ვნებამორეული სუბიექტი გულისწადილის აღსასრულებლად სინდისის ხმას ახშობს, შესაბამისად, მას სირცხვილის გრძნობა ეკარგება. ყოველ იმ ფაქტორს კი, რომელიც მის სინდისს აღვიძებს და ამხელს, კბილებალესილი ებრძვის. თავისთავად ის გარემო, სადაც მისი ვნებადამოკიდებულება ჩანს, მეტად აღიზიანებს და ცდილობს გარშემომყოფთა გადაბირებას. სიმრავლეში მისი სიბინძურე უჩინარი ხდება.
მორწმუნეთა შორის გავრცელებულია შემდეგი ცდომილება, რომელიც უმეცრებითა და დაუფიქრებლობით არის გამოწვეული: ღვთის განგებულების განკითხვა, დაყვედრება, ურწმუნოება–ეჭვიანობა. დასაწყისშივე აღვნიშნეთ სინანულის საჭიროება. სინანული შეგნებული–გააზრებული განსჯის შედეგია. საღვთო ბუნებისა და საკუთარი არსის შემეცნება ადამიანს სწორად განსჯაში ეხმარება. ამას დამატებული რწმენა უკვე ნაყოფს გამოიღებს და ნაბიჯი თავისთავად გადაიდგმება. პირველ რიგში, ქრისტიანი ამაოდმეტყველებას, მრავალმეტყველებას, სულსწრაფობასა და უიმედობას უნდა განერიდოს. შემდგომ კეთილკრძალული მოთმინებით საღვთო სწავლებას დაეწაფოს, სადაც, გარდა შემოქმედის განგებულებისა, სასოებასა და რწმენას ჰპოვებს.


– როგორ უნდა მოიქცეს ადამიანი, როდესაც გარშემომყოფებისგან ღვთის გმობას ისმენს?


– ამ დროს მორწმუნე ასე უნდა მოიქცეს: გაემიჯნოს სიტყვითა და საქმით, უმეცართ ასწავლოს ან განერიდოს. "ვერვის ხელეწიფების ორთა უფალთა მონება: ანუ ერთი იგი მოიძულოს და სხუაი იგი შეიყუაროს, ანუ ერთისაი მის თავს იდვას და ერთი იგი შეურაცხყოს. ვერ ხელეწიფების ღმრთისა მონებად და მამონაისა" (მათ. 6.24). "რამ შეათანხმოს ქრისტე და ბელიარი? ან რა ხელი აქვს მორწმუნეს ურწმუნოსთან?" (კორინთ. 2. 6.15).

შეცდომილის მოქცევა ქრისტიანის უმთავრესი მოვალეობაა, ასევე – საღვთო სწავლების განმარტება და მტკიცედ დაცვა. წმინდა წიგნში წერია: "წარვედით და მოიმოწაფენით ყოველნი წარმართნი და ნათელ–სცემდით მათ სახელითა მამისაითა და ძისაითა და სულისა წმიდისაითა, და ასწავებდით მათ დამარხვად ყოველი, რაოდენი გამცენ თქუენ" (მათ. 28. 19.20); "ყოველმან, რომელმან აღიაროს ჩემდამო წინაშე კაცთა, მეცა აღვიარო იგი წინაშე მამისა ჩემისა ზეცათასა, და რომელმან უარმყოს მე წინაშე კაცთა, უარვყო მეცა წინაშე მამისა ჩემისა ზეცათასა" (მათ. 10. 32.33).

ადამიანები თანაგრძნობასა და კომპრომისს ხშირად ერთმანეთში ურევენ. ეს არამართებული დამოკიდებულებაა. გულისტკივილი და ზრუნვა პიროვნებაზე საღვთო წესია. ხოლო საღვთო სწავლების დათმობა–ცვლილება უგუნურებაა. პავლე მოციქული გვასწავლის: "და ნუ თანაეზიარებით საქმეთა მათ უნაყოფოთა ბნელისათა, არამედ უფროისღა ამხილებდითცა"; "ნუ მისცემთ სიწმიდესა ძაღლთა, ნუცა დაუფენთ მარგალიტსა თქუენსა წინაშე ღორთა, ნუუკუე დათრგუნონ იგი ფერხითა მათითა და მოიქცენ და განგხეთქნენ თქუენ" (მათ. 5.6).

ბევრი დამეთანხმება, რომ ღვთისმგმობელებთან კამათის დროს მაცხოვრის ეს სიტყვები მწარედ გახსენებიათ. მათი მხრიდან ირონიასა და ცინიზმს ადგილი ხშირად ჰქონია. ჩვენ პოლემიკაში კი არ ვერთვებით, არამედ ვსაუბრობთ ადამიანთან, რომელსაც გულწრფელად აინტერესებს ჭეშმარიტება და ის თავისი ცოდნით ჩვენთან კამათში შემოდის. როცა ურწმუნოსთან საუბარი პოლემიკაში გადადის, ჯობია განრიდება, მაგრამ შიშის გამო კი არა, ისევ ჩვენი რწმენის გამო – უფალიც დუმდა, როცა მას ჯვარცმის წინ უსამართლოდ განსჯიდნენ.


– რატომ არ შეიძლება ადამიანის განსჯა თავისი საქციელის მიხედვით?


– ჩვენ ადამიანზე ხშირად ვმსჯელობთ მისი საქციელის მიხედვით. ცუდად მოიქცა იგი? ჩვენ ვამბობთ, რომ ცუდი კაცია. თანაც ჩვენი ნათქვამის შესალამაზებლად ვიგონებთ და ვამატებთ რაღაცას. ასეთი მსჯელობა დაუშვებელია, რადგან ადამიანის შინაგანი ფიქრი ჩვენ არ ვიცით, არ ვიცით მისი ქცევის მიზეზი, რის გარეშეც ამა თუ იმ პიროვნების განსჯა შეუძლებელია. მაგალითად, ზოგიერთი თავმდაბლობის გამო ჩუმად აკეთებს სიკეთეს, ჩვენ ვერ ვხედავთ მის მიერ ფარულად გაღებულ წყალობას და ვამბობთ, რომ იგი ძუნწია. სამართლიანად ვმსჯელობთ ამ დროს? რა თქმა უნდა, არა!

ზოგიერთი ადამიანი ბუნებით ჩუმია, იგი სიტყვით კი არა, საქმით ჩადის სიკეთეს, ჩვენ კი არ ვიცით ამის შესახებ და ამ სიჩუმეზე დაყრდნობით მცდარად ვასკვნით, რომ იგი უგულოა. ადამიანი, რომელსაც არ სურს, იყოს ხალხის თვალში მმარხველი, ხშირად საზოგადოებაში ნუგბარს იგემებს ხოლმე, სახლში კი შავ პურსაც არ ჭამს. ჩვენ კი მათ ღორმუცელებს და ღვინის მოყვარულებს ვუწოდებთ. მცდარი ხომ არ არის ასეთი მსჯელობა?

გვხვდება სხვაგვარი შემთხვევებიც, მაგალითად ასეთი: ღირსი მამა ვიტალი წმინდა სპირიდონის სენაკში 60 წლიანი მოღვაწეობის შემდეგ ალექსანდრიაში წავიდა და იქ დაიწყო ცხოვრება. როგორც მის ცხოვრებაშია ნათქვამი, სურდა, თავი დაეღწია ამქვეყნიური დიდებისაგან და ასე იქცეოდა: დღისით მუშაობდა, გასამრჯელოდ ერთ ვერცხლს იღებდა, ამ ფულით თავისთვის საჭმელს ყიდულობდა. საჭმელში ცოტას ხარჯავდა, შემდეგ კი ღამით საროსკიპოში მიდიოდა და იქ მიჰქონდა ჯამაგირის ნარჩენი. მამა ვიტალი მეძავებს ევედრებოდა, თავი დაენებებინათ დამღუპველი ცხოვრების წესისათვის და მთელ ღამეს მათთან ერთად ფსალმუნების გალობაში ატარებდა. საროსკიპოდან მომავალი ქალებს პირობას ართმევდა, რომ არაფერი ეთქვათ იმის შესახებ, თუ რისთვის დადიოდა ბერი მათთან. ქალაქის მცხოვრებნი ლანძღავდნენ და წყევლიდნენ მამა ვიტალის, მას წარამარა ეუბნებოდნენ: "გასწი, უბადრუკო, შენ გარყვნილები გელოდებიან! ჯობდა, ცოლი შეგერთო, ვიდრე მონაზვნობის სიწმინდე შეგებღალა!".

მამა ვიტალი თავს არ იმართლებდა და ფარულად განაგრძობდა თავის კეთილ საქმეს. ბერმა ბოლომდე იღვაწა და ბევრი დაცემული იხსნა დაღუპვისაგან. ეს ყველაფერი კი მისი გარდაცვალების შემდეგ გაცხადდა, როდესაც მის სხეულს მაკურნებელი ძალა მიენიჭა. მასთან მიკარებისთანავე განიკურნა ეშმაკეული და მრავალი სხვა ავადმყოფი.
ეს კიდევ ერთი აშკარა მტკიცებულებაა იმისა, რომ გარეგნული საქციელით ადამიანზე მსჯელობა არ შეიძლება. ამ დროს ადვილად შესაძლებელია, შევცდეთ და, თუკი გარეგნულად არ შეიძლება ადამიანის შეფასება, მით უფრო შეუძლებელია სხვისი მონაყოლითა და მონაჭორით გავიგოთ რამე. საქციელის ან სხვისი მონათხრობის მიხედვით განსჯას სჯობს, ხმა საერთოდ არ ამოიღოთ.


მანანა ნოდია, ჟურნალი სარკე


sana.ge


четверг, 29 мая 2014 г.

სირიის სკოლებში რუსული ენა სავალდებულო საგნად შემოაქვთ

საერთაშორისო თანამშრომლობის რუსეთის ასოციაციის თავჯდომარის სერგეი სტეპაშინის განცხადებით, სირიის ყველა სკოლაში რუსული ენა აუცილებელი საგანი ხდება.

„რუსეთის ვიცე-პრემიერ დიმიტრი როგოზინის სირიაში ვიზიტის შემდეგ სირიის ხელმძღვანელობას ყველა სკოლაში რუსული ენა აუცილებელ საგნად შემოაქვს. ჩვენ უკრაინაში გვავიწროებენ, მაგრამ აგერ გადახედეთ სირიის მაგალითს. სირია ჩვენი არა მხოლოდ მოკავშირე იყო, არამედ ნამდვილი საყრდენი ახლო აღმოსავლეთში“-განაცხადა სტეპაშინმა.


ადრე სირიის განათლების სამინისტრომ საშუალო სკოლებში რუსული მეორე უცხოურ ენად შემოიღო, მისი არჩევა მოსწავლეებს მეშვიდე კლასის მერე ნებაყოფლობით შეეძლოთ.


მონიკა დავლიანიძე

29 May, 2014


frontnews.ge


***
Сирийские школьники будут учить русский язык

В знак уважения к России как союзника Сирии на Ближнем Востоке в сирийских школах ввели обязательное изучение русского языка.

Соответствующее решение руководство страны приняло после недавнего визита вице-премьера РФ Дмитрия Рогозина. После чего экс-глава Счетной палаты РФ Сергей Степашин на заседании комитета Госдумы по делам СНГ отметил: “Нас на Украине прижимают, а вот вам пример Сирии”.

Также Степашин заявил, что Сирия всегда была не просто союзником России, но и “настоящим форпостом на Ближнем Востоке”.

Ранее сирийские школьники могли выбрать русский или французский в качестве второго иностранного языка после английского, теперь же русский вошел в обязательную образовательную программу.

Отношения России и Сирии, действительно, в последнее время особенно крепки. Россия неуклонно поддерживала действующего президента Башара Асада, четыре раза использовала право ВЕТО, чтобы не допустить ввода иностранных войск (прежде всего американских) для урегулирования внутренних военных конфликтов, благодаря чему масштабы гражданской войны в Сирии не приобрели еще большего размаха, а власть и оппозиция практически пришли к взаимопониманию посредством переговоров.

После того же визита в Сирию вице-премьера РФ Дмитрия Рогозина Россия предоставила на “социальные нужды” Сирии 240 млн евро, часть из них безвозмездно. Формально, эти деньги пойдут на “укрепление режима Башара Асада”.

bloknot.ru



რომის პაპმა ისრაელის და პალესტინის ლიდერები ვატიკანში მიიწვია

რომის პაპმა ფრანცისკმა, რომელიც ამჟამად დასავლეთ ნაპირზე იმყოფება, პალესტინის ლიდერი მახმუდ აბასი და ისრაელის პრეზიდენტი შიმონ პერესი ვატიკანში მსოფლიოში მშვიდობისთვის სალოცავად მიიწვია.

ამის შესახებ „Agence France-Presse“ იუწყება.

„მახმუდ აბასსა და ისრაელის პრეზიდენტ შიმონ პერესს გთავაზობთ შემომიერთდეთ, რათა ერთად შევთხოვოთ უფალს, მსოფლიოს მშვიდობა მისცეს. ამ შეხვედრისა და ლოცვის ჩასატარებლად ჩემს სახლს გთავაზობთმ“– მიმართა რომის პაპმა ორი ქვეყნის პრეზიდენტს.

ცნობისთვის, რომის პაპმა ორი ქვეყნის ლიდერსა და მოსახლეობას მშვიდობისკენ მოუწოდა და სთხოვა, რომ ხელი შეუწყონ კონფლიქტის მშვიდობიანი გზით მოგვარებას, რათა რეგიონში მშვიდობა დამკვიდრდეს.

თავის მხრივ, პალესტინის ლიდერმა აბასმა პაპ ფრანცისკეს მოუწოდა, დაეხმაროს პალესტინელ ხალხს, რადგან ისინი თავისუფლებას ითხოვენ.

„ჩვენ შეუძლებელს არაფერს ვითხოვთ. მხოლოდ ის გვინდა, რომ ჩვენი პატარა სახელმწიფოს არსებობას ისრაელი შეეგუოს“.

დიმიტრი ახალაია

frontnews.ge

სასულიერო პირები გვასწავლიან, რომ სასოწარკვეთილებაში მყოფ ადამიანებზე ახლობლებმა უნდა იზრუნონ

რვა უმთავრეს მომაკვდინებელ ცოდვათაგან, რომლებიც მოუნანიებლობის შემთხვევაში, ადამიანის სულს საუკუნო სატანჯველს უმზადებს, ერთ-ერთია სასოწარკვეთილება. სასოწარკვეთილებას წმინდა მამები იმედის დაკარგვის ცოდვასაც უწოდებენ. სასოწარკვეთილება ადამიანს უზომო მწუხარებაში აგდებს. არქიმანდრიტი რაფაელი შენიშნავს: "სასოწარკვეთილებაში მყოფი ადამიანი, გარემომცველ სამყაროში ხედავს არა ღვთის იმედსა და სიბრძნეს, არამედ რაღაც შავ ქაოსს"...

ქრისტიანული მოძღვრებით, სასოწარკვეთილება იშვება მიწიერისადმი უზომო მიდრეკილებით - ანუ შედეგია ამქვყნიურ ხოვრებაზე მომეტებული ზრუნვისა. სასოწარკვეთილებაში ჩავარდნამდე, ადამიანს იპყრობს ნაღველი, მოწყინება, რაც თანდათან გადადის უზომო მწუხარებაში.

მოწყენილობას ხშირად, შობს ისეთი ცოდვები, როგორიცაა ნაყროვანება, ვერცხლისმოყვარეობა, მრუშობა, მრისხანება, შური.

რადგან სასოწარკვეთილება ადამიანთა ურწმუნოებაზე მიუთითებს, ბუნებრივიცაა, რომ სასოწარკვეთილებაში მყოფი, ღმერთის მოწყალებაზე არ ამყარებს იმედს. აქედან გამომდინარე, ვერც ეკლესიური წესებით შეებრძოლება ამ ცოდვას, რადგან მის სულს იმდენად ეპატრონება ბოროტი ძალა, რომ ამის გაკეთება მის ძალებს აღემატება. ამიტომაც სასოწარკვეთილებაში მყოფ ადამიანებზე უნდა იზრუნონ მისმა ახლობლებმა და გაამხნევონ, გაძლიერებულად ილოცონ მისთვის, გასცენ მის სახელზე მოწყალება. უიმედობაში მყოფი ადამიანის სახელზე შეუკვეთონ სპეციალური - სავედრებელი პარაკლისი და შეასრულონ სხვა საეკლესიო წესები, ღვთისმსახურთა რჩევა-მითითებების გათვალისწინებით. ამ შემთხვევაში კი, თუკი სასოწარკვეთილებაში ჩავარდნილ ადამიანს, მცირედით მაინც შესწევს ძალა, გააცნობიეროს, თუ რაოდენ მძიმეა ამ ცოდვით დაცემულ ადამიანთა მისაგებელი გუწლრფელად მოუნანიებლობის შემთხვევაში, მან გულში განუწყვეტლივ უნდა იმეოროს "იესოს ლოცვა", მანამ, სანამ არ სძლევს მწუხარებას და უიმედობას (კარგია, თუ მოახერხებს "ფსალმუნების" კითხვას, რადგან მას ბოროტი ძალის განდევნის საოცარი ძალა შესწევს). მას შემდეგ, როდესაც გაუჩნდება სინანულის გრძნობა, როგორმე უნდა სძლიოს თავს მივიდეს ეკლესიაში, ესაუბროს ღვთისმსახურს, მერე კი უფალი უჩვენებს ძალას, რომლითაც სატანა საბოლოოდ დაიძლევა.


წყარო: (ambebi.ge)


ლევან ფრუიძე: მოვითხოვთ ანტიდისკრიმინაციული კანონიდან მამათმავლობის ლეგიტიმაციის ყველა ნიშნის ამოღებას და ლგბტ პროპაგანდის აკრძალვას!

  «არა არს დაფარული, რომელი არა გამოცხადნეს»

შეთქმულება ქართველი ერის წინააღმდეგ

ღია წერილი საქართველოს მასმედიას (იშვიათი გამონაკლისების გარდა) და კერძოდ «მაესტროს ცხრიანს» ქართველ გვარიშვილთა დარბაზის სახელით



რაოდენ სამწუხაროა, როდესაც ხალხის ტელევიზია, უკვე მერამდენედ, ხალხის წინააღმდეგ სამსახურში დგება.


სხვანაირად როგორ უნდა ავხსნათ ის ფაქტი, როდესაც რუსთაველის გამზირზე, 17 მაისის აქციის გამართვასთან დაკავშირებით, მიზანმიმართულად მალავთ საპროტესტო მოწოდებაში (რომელსაც საზოგადოების უამრავი თვალსაჩინო მოღვაწეც აწერს ხელს) მისი ნამდვილი ორგანიზატორების, ქართველ გვარიშვილთა მონაწილეობას.


სწორედ ქართულ გვართა წინამძღოლთა დარბაზი წარმოადგენს ჭეშმარიტ, აპოლიტიკურ სამოქალაქო საზოგადოებას, რომელშიც, პოლიტიკოსები თუ ჩნდებიან, მხოლოდ ისე, როგორც საკუთარი გვარის წარმომადგენლები და არა რაიმე პოლიტიკური კურსის გამტარებლები.


ნუთუ შეთქმულების (საკუთარი ხალხისა და ზნეობის წინააღმდეგ) ნაწილს არ წარმოადგენს ქმედება, რომელიც მიზანმიმართულად აქციის რეალური ორგანიზატორის, სრულიად საქართველოს გვარების წინამძღოლთა დარბაზის ხელმძღვანელის, ანუ ჩემი, ლევან ფრუიძის, პიროვნებას (პირველი სწორედ მე ვაწერ ხელს ამ მოწოდებას) ჩქმალავს და საპირწონედ აქციის ორგანიზატორად თენგიზ კიტოვანს და თითქოს გაურკვეველ ვიღაც «ბიჭებს», ყოფილ გვარდიელებსა და მეომრებს ასახელებს.


მინდა გითხრათ, რომ აქციაზე მოსვლისა და მხარდაჭერის უფლება, რა თქმა უნდა, ნებისმიერ მოქალაქეს აქვს, ბ-ნ თენგიზსაც, მეომრებს, არამეომრებს, მორწმუნეებსა და არამორწმუნეებს, მაგრამ დამეთანხმებით, სხვაა ერის ერთად დგომის ჩვენება და სხვაა მიზანმიმართული მცდელობა, რუსული კვალის თავსმოხვევისა.


რაღაც ბოლო ხანებში საყოველთაო აბსურდამდე მივედით, პარლამენტის, ხელისუფლებისა და მათი დამქაშების აგიტაციიდან გამომდინარე:


«ვისაც მამათმავლობა არ უნდა, თურმე რუსეთი ნდომებია».


ნუთუ სწორედ ეს თეორია არ არის ყველაზე შეურაცხმყოფელი ევროპული ფასეულობებისა?!


ნუთუ ქართველი ერის ღირსებისა და ზნეობის წინააღმდეგ შეთქმულების ნაწილი არ არის ის, როდესაც ბ-ნ ლევან ვასაძის გამოსვლას მაინცდამაინც ძმათამკვლელი ომის მონაწილე კიტოვანისა და ამჟამად ეკლესიიდან განდგომილი ბასილ მკალავიშვილის კადრებს შორის ამონტაჟებ (თუმცა, რა თქმა უნდა, პიროვნულად ბასილ მკალავიშვილსა და თენგიზ კიტოვანსაც და ნებისმიერ ადამიანს მხოლოდ საუკეთესოს ვუსურვებთ)?!


ეს არ არის ბრძოლა ბ-ნ ლევან ვასაძის პიროვნების წინააღმდეგ, არამედ ეს არის ბრძოლა ჩვენი ზნეობის, ქრისტიანული, ქართული იდეოლოგიის წინააღმდეგ, რათა მოახდინონ მისი დისკრედიტაცია.


«არა არს დაფარული, რომელი არა გამოცხადნეს».


სიმართლე არ დაიმალება, ის მაინც იპოვის დღის სინათლეს. იმედს გამოვთქვამთ, ქართველი ერი არ შეირცხვენს თავს; იმედს გამოვთქვამთ, გაარღვევს ამ ბოროტების ბადეებსა და მახეებს და დაუმტკიცებს მსოფლიოს, თუ როგორ შეუძლია, დაიცვას საკუთარი ჭეშმარიტი ღირებულებები და ფასეულობები.


და ამ მოძრაობის ფლაგმანი სწორედ ქართული გვარების დარბაზი იქნება, ჭეშმარიტად აპოლიტიკური, სამოქალაქო საზოგადოება, რომელიც დღეს, ბრძოლის ამ ეტაპზე ანტიდისკრიმინაციული კანონიდან მამათმავლობის დამკანონებელი მცნებების, «სექსუალური ორიენტაციისა» და «გენდერული იდენტობის» ამოღებასა და დამატებით მამათმავლობის პირდაპირი თუ ირიბი პროპაგანდის აკრძალვას ითხოვს.


ჩვენ არ გვეგულება ოჯახი და მოქალაქე, რომელიც არ შეუერთდება ამ საყოველთაო ხელმოწერებს. არ გვეგულება მოქალაქე (მაქსიმუმ 500 ან 1000 კაცის გამოკლებით), რომელიც, მისი გვარის წარმომავლობის თუ ეროვნების მიუხედავად, არ შეუერთდება ამ მოთხოვნას.


ჩვენ გამოვიყენებთ ყველა მშვიდობიან ფორმას, თუნდაც რეფერენდუმს, თუნდაც ეროვნულ დაუმორჩილებლობას და, ღვთის შეწევნით, იმედს გამოვთქვამთ, რომ შევძლებთ ჩვენი ზნეობის დაცვას და იმ სირცხვილის აშორებას, რომელიც პარლამენტმა 2 მაისს (114 ხმით 0-ის წინააღმდეგ) გაგვიფორმა.


დასასრულ, იმედს გამოვთქვამთ და მოგიწოდებთ, მამათმავლობის მომაკვდინებელი ცოდვის დაკანონებით, ერის ღირსებისა და ზნეობის წინააღმდეგ შეთქმულებაში მყოფ მთავრობას, პარლამენტს, საეჭვო არასამთავრობოებს თუ მასმედიას, გამოერკვეთ, შეინანოთ და დადგეთ ხალხისა და ჭეშმარიტი ღირებულებების სამსახურში.


ქრისტესმიერი სიყვარულით,


სრულიად საქართველოს გვარების წინამძღოლთა


დარბაზის საბჭოს თავმჯდომარე


ლევან ფრუიძე.


geworld.ge

ნატოში მიღება ისეთივე ბოდვაა, როგორც ერთსქესიანი ქორწინებით «იბერიის გაბრწყინება»

საიდან დავიწყეთ და სად მივდივართ?! _ ამას დავით უსუფაშვილი შთამბეჭდავად განმარტავს: ან ისევ რუსეთში უნდა დავრჩეთ, ან ევროპაში უნდა წავიდეთო. რუსეთმა სექსუალური აღვირახსნილობა, გარყვნილება, გეიაღლუმები და პედერასტების თარეში აკრძალა და მართლმადიდებლობის ზნეობრივი და მორალური რწმენის ერთგული დარჩა. ევროპაში წასვლა კი, ანტიდისკრიმინაციული კანონით, პედერასტიაში მის თავდაყირა გადაშვებას ნიშნავს. ჩვენ იმ ბრწყინვალე, სპეტაკი ზნეობის, ვაჟკაცობის, სინდისისა და ნამუსის შარავანდედით შემკული წინაპრების შთამომავლებად ვითვლებით, რომლებმაც ისტორიის ქარცეცხლში გამოატარეს ეს ქვეყანა და მსოფლიოს ხალხთა საგანძურს ქართველობა ღვთისმშობლის კურთხეულ მარგალიტად დაუტოვეს. ჩვენ აქ დავრჩებით, არსად წავალთ და პატიოსნად ვიცხოვრებთ.


ყველა თაობა თავის დროზე წინაპრად გადაიქცევა და წინამორბედის მკაცრი სამსჯავროს წინაშე ანგარიშის ჩაბარება მოუწევს. ვის მოუწევს ანგარიშის ჩაბარება? ყველა ქართველს _ დაწყებული შრომის ოფლში ნაწრთობი მიწის მუშით, დამთავრებული სახელმწიფოს საჭეთმპყრობლით თუ ძალაუფლების მოსაპოვებლად ყველაფრის მკადრებელი სულიერით. რაკიღა ამ უწმინდეს მიწაზე დაიბადე და კაცთმოყვარეობის შარავანდედით შემკული ზნემაღალი ქართველის სახელს ატარებ, მშობელი ხალხის სხეულის ღრღნას თავი უნდა დაანებო.


პარლამენტის ამჟამინდელმა თავმჯდომარემ განაცხადა, რომ შვილს არ ასწავლის სამშობლოსთვის თავდადებას, ასწავლის, რომ პირადი ბედნიერებისთვის იბრძოლოს.


ყველა ქართველის ვალია, თავისი შესაძლებლობის წილი სიყვარული და თავდადება უძღვნას სამშობლოს და მისი ერთიანობის ციხესიმაგრეზე თავისი წილი აგური დადოს, თუ ეს არ ხელეწიფება, ნგრევას მაინც ნუ შეეცდება.


რას უძლებს მრავალჭირგამოვლილი, მტაცებელთა მიერ დაგლეჯილი და გაძარცული საქართველო?! ვერც წარსულში და ვერც ახლა უცხოელი მტაცებელი ვერას დაგვაკლებდა, რომ არა კუჭის კარნახს აყოლილი, თანამდებობაზე დახარბებული ყეყეჩების ღალატი და ორპირობა. დამოუკიდებლობის მოპოვების შემდეგ ეროვნული მთავრობა ავირჩიეთ, რომლისთვისაც ევროამერიკელთა წინაშე მუცელზე ხოხვა უცხო იყო. არც მიწები გაუყიდია და არც სახალხო მეურნეობა გაუნადგურებია მეგობრის ნიღბიანი მტრების რჩევით... ეროვნული ხელისუფლება ერთი წლის თავზე ცეცხლითა და მახვილით დაამხეს და ქვეყნის სადავეები მიართვეს თეთრ მელად მონათლულ, ქართველებისთვის უბედურების მომტან არსებას, რომელმაც საქართველოს ხერხემალში გადამტვრევა სამეგრელოს სასტიკი დარბევით დაიწყო და აფხაზეთის აწიოკებით დაამთავრა. მეანაბრეები გაძარცვა, მიწები და ქვეყნის სიმდიდრე გაანიავა, შემდეგ კი უმრავი მუხთლობით დამძიმებული ეს სოფლის მაოხრებელი გზირი კრწანისის რეზიდენციას შეეფარა. დაიშალა მისი «მოქალაქეთა კავშირი», რომლის ნამსხვრევებზე, როგორც მედუზა გორგონას მოჭრილი თავის სისხლის წვეთებიდან, უამრავი ასპიტი პარტია გამოიჩეკა. ამათგან ყველაზე შხამიანმა _ «ნაციონალურმა მოძრაობამ» _ ხელთ ხელისუფლების სადავეები იგდო.


ცხრა წლის განმავლობაში ქართველთა თავზე სისხლიანი კოშმარის დოლაბივით ბრუნავდა «ნაციონალური მოძრაობის» განუკითხაობა, რომლის მიზანი საქართველოს დაშლა, დაქუცმაცება, მოსპობა და ქართველთა გადაშენება იყო.


ვინ ჩამოთვლის იმ უამრავ ბოროტებას, რომლებიც ამ კრიმინალურმა ბანდამ დაატეხა თავს მრავალტანჯული ქართველების შაგრენის ტყავივით დაპატარავებულ სამშობლოს. შორს აღარ იყო დრო ხალხის აბობოქრებისა, მაგრამ გამოჩნდა ბიძინა ივანიშვილი, რომელმაც ხალხის რისხვა «ნაციონალური» ჭირის კანონიერი არჩევნებით დამხობისკენ მიმართა. იოლი არ იყო ყველა არჩევნების გამყალბებელი, ბანდიტური ხელისუფლების ამ მეთოდით დამხობა, მაგრამ ხალხმა სასწაული ჩაიდინა და «ნაციონალურმა» უბედურებამ პირველი მძლავრი პანღური იგემა.


ხელისუფლების სათავეში «ქართული ოცნება» მოვიდა, რომლის კოალიციაში ისეთი პარტიებიც გამოჩნდნენ, ხალხის უნდობლობით «ნაციონალებს» რომ არ ჩამოუვარდებოდნენ, მაგრამ ბიძინა ივანიშვილის ავტორიტეტს ყვავის ბახალებად შეფარებულნი, შესაფერის მომენტამდე ერიდებოდნენ ყრანტალს.


რამხელა ბედნიერებაა ოცნების ახდენის მოლოდინი?! «ქართული ოცნება» კი საქართველოს ნორმალურ კალაპოტში ჩაყენებაა. «ნაციონალური» ბანდისთვის დამსახურებისამებრ მიზღვის შედეგად აღდგებოდა სამართლიანობა, რასაც კარგად გრძნობდნენ «ნაციონალები» და, ცხინვალის სისხლიანი ავანტიურის შემდეგ, მეორედ მოუწიათ გასაქცევად ბარგის შეკვრა, მაგრამ «ქართულ ოცნებაში» შებუდებულმა ყვავის ბახალებმა ხმა ამოიღეს. «ნაციონალები» უნდა შევინარჩუნოთო, _ ბრძანეს რესპუბლიკელებმა და მათ მხარი თავდაცვის მინისტრმაც აუბა, საქართველოში რაკეტსაწინააღმდეგო თავდაცვიტი სისტემების განლაგების მოთხოვნით რომ დაშოკა ნატო და გააკვირვა საქართველოს ხელისუფლება. ჯონჯოლის საკრეფად ტყეში გასული ქართველები ვერ დაუცავს და კოსმოსში რაკეტებს ეპოტინება. ჯერ ავღანეთში ქართული საზარბაზნე ხორცით გააოცა მსოფლიო; ახლა ცენტრალური აფრიკის რესპუბლიკის კაციჭამიებს უგზავნის ქართველ ვაჟკაცებს; ვინ იცის, მომავალში სად გამოჩნდება ახალი მინოტავრი, ევროატლანტიკურ ლაქუცს აყოლილმა მინისტრმა ქართველი მამულიშვილების სისხლით რომ დააპუროს. ამერიკიდან კი ისეთი ჰონორით ჩამოვიდა, ეტყობა, მათი არმიის სერჟანტობა უკვე გაინაღდა და, თუ «მიშა მეორეობასაც» დაჰპირდნენ, მალე ვიხილავთ ამერიკული ფაფის მისაღებად რიგში მდგარს მიშას შემდეგ.


პარლამენტის თავმჯდომარემ კი ახალი ფრთიანი ფრაზა ააფრინა: «ნატოში თუ არ შევალთ, საქართველო გაქრებაო». ამის გამგონე ევროპელმა ჭირისუფლებმა ცრემლის გუბეები დააყენეს. თუმცა საქართველო ადგილიდან ვერ გაატოკეს.


საქართველო ნატოს გარეშე ყველა შეუბრალებელი დამპყრობლის დროსაც არსებობდა, მაგრამ არც არაბებს, სპარსელებს, მონღოლებს თუ სხვა მოძალადეებს არ უკადრებიათ ისეთი სიბინძურის დაკანონება, როგორსაც ნატო თუ ევროკავშირი ითხოვს _ ეს არის პედერასტების «აგულავების” დაკანონება.


ბოლოქანქარა რასმუსენისა და საქართველოს უბედურ პოლიტიკოსთა ურთიერთლაქუცი კი ისევ გრძელდება, მიუხედავად მისი სიყალბისა. რასმუსენმა განაცხადა თქვენ ნატოში მისაღებად რომ მელაქუცებით, მსიამოვნებს. თქვენც ხომ გსიამოვნებთ ნატოში მიღებას რომ გპირდებით და რაღას მთხოვთო?!


ყველამ ვიცით, მთქმელმა და მსმენელმაც, რომ ნატოში მიღება ისეთივე ბოდვაა, როგორც ერთსქესიანთა ქორწინებით დემოკრატიის გასხივოსნება.


საგარეო საქმეთა მინისტრმა ქალბატონმა, ეტყობა, საინფორმაციო სამსახურის თანამშრომლის ფუნქციებიც კარგად შეითვისა და მთავარ როლზე დამტკიცებული უნიჭო მსახიობის თვითკმაყოფილი ღიმილით ისე გვამცნობს ჩვენს გაევროპელების მცდელობაზე, იფიქრებ, ევროსაბჭო ისე გაქრება საქართველოს გარეშე, როგორც საქართველო უნატოოდო. ევროპა კი თავის დემოკრატიულობას პედერასტების დროშით ახვევს თავს მისგან მოჯადოებულ მთავრობებს, რომლებსაც გარყვნილებაზე როკვა ხალხის რისხვად ექცევათ.


დღეს კი რესპუბლიკელი პარლამენტარი, რომლის გადეპუტატება ხალხის ბრალი ნამდვილად არ არის, იკვეხნის, ანტიდისკრიმინაციული კანონის მიღება «ნაციონალებმაც» კი ვერ გაბედეს და ჩვენ ვერაფერმა შეგვაჩერაო. ხალხის ნების წინააღმდეგ თავხედობა სადაც გაიყვანთ, გაღმიდან გამოგვძახონ. პედერასტების აგულავების კანონიც ურთიერთჩახუტებითა და წარმოუდგენელი შეხმატკბილებით მიიღო ყველა დეპუტატმა ისე, რომ ერთს არ წამოუკნავლია, არ გვინდა გარყვნლების დაკანონებაო.


ნურც იმას დაივიწყებენ, რომ ცოდვიან შენობაში სხედან, სადაც სამამულო ომში დაღუპულთა ხსოვნის ობელისკის დანგრევას «ნაციონალებმა» უცოდველი დედა-შვილის სიცოცხლე შესწირეს. ყოველივე ამის შემდეგ ამ ცოდვით გაპოხილ შენობაში ისევ მათი უსირცხვილო ღავღავი ისმის, რომელიც ხალხს შეახსენებს, რომ, რაკი ესენი არ ფიქრობენ პარლამენტის რიგგარეშე არჩევნებზე, თვითონ უნდა იზრუნოს ამაზე.


«ქართულ ოცნებას» კი დაავადებასავით შეჰყრია ნაცისტებზე გულდამწვარი პარტიები. სასამართლოს თავისუფლებას რომ იკვეხნიან, სადაც კუბლაშვილების დიქტატი მძვინვარებს, ერთი მოსამართლეც არ მიუღიათ «ნაციონალთა» ფილტრში გავლის გარეშე. გული იმაზე დაგწყდება, რომ მოსამართლეების შერჩევის წესს კვლავ კუბლაშვილის ნიღაბჩამოხეული თვითნებობა აგრძელებს.


სასამართლოში «ნაციონალების» პარპაში _ ასე შეიძლება ეწოდოს ემზარ კვიციანის დაპატიმრებას. კაცმა ყველაზე მძიმე ჟამს შეინარჩუნა კოდორის ხეობა და ის აფხაზებთან ძმობის აღდგენის კარიბჭედ აქცია. რა აღწერს იმ ღალატთან წილნაყარი «ნაციონალების» ბოროტებას, რომელიც მათ კოდორის ხეობაში ჩაიდინეს და ბოლოს ისე მოაგლიჯეს საქართველოს, რომ ეს ღალატი გმირობად მიითვალეს, ემზარ კვიციანი კი სამშობლოს მოღალატედ გამოაცხადეს.


შეიცვალა სიტუაცია და კვიციანმაც ავ-კარგის გასარჩევად მიაკითხა «ნაციონალების» ღალატით კიდევ უფრო შემცირებულ სამშობლოს. კუბლაშვილის სასამართლომ კი უამრავი ავტორიტეტული ადამიანის შუამდგომლობა არ გაითვალისწინა და დააპატიმრა. მე, პირადად, არ ვიცნობ კვიციანს, არც მის დედას, ქალბატონ ნორას, მაგრამ არც ცოტნე დადიანს, მღვდელ თევდორეს, მაია წყნეთელსა და სამშობლოსთვის თავდადებულ სხვა უამრავ მამულიშვილს არ ვიცნობდი, ასე რომ ეთაყვანება მათ ხსოვნას მადლიერი ქართველი ხალხი. ემზარ კვიციანი და ქალბატონი ნორა ქართველი ხალხის ღირსეული შვილები არიან, ქვეყნის მოღალატე «ნაციონალთა» სასამართლოს კი დღესაც ვერ შეუგნია, რომ ხალხი არც ისეთი გულმავიწყია, როგორიც მათ ეჩვენებათ.


ნურავის დაავიწყდება, რა სისხლიანი ძალადობა დათარეშობდა ქვეყანაში ნაციონალთა სახით. განა ვლადიმერ ბედუკაძის მიერ ნაციონალთა კაცთმოძულეობის, ჯერ არნახული საქციელის მხილება ხალხისა და ქვეყნისთვის თავდადების ტოლფასი არ იყო?! ბედუკაძის მიერ გამოქვეყნებული ნაციონალთა მხეცობის ფაქტები რომ არა, «ნაციონალური მოძრაობის» დამხობა შეიძლება საეჭვო გამხდარიყო. ციხეებში დატრიალებულ სისასტიკეზე ბევრი რამ არის ცნობილი. მე კი ერთი ყოფილი პატიმრის მიერ მოყოლილს გავიხსენებ: რვაკაციან საკანში ოცდაათი კაცი ძლივს სუნთქავდა. ერთს გული გაუხდა ცუდად, იხრჩობოდა. ზედამხედველებს ეს რომ აცნობონ, შემოცვივდებიან, მომაკვდავს გაიყვანენ და დანარჩენებს კი ცემით მიასიკვდილებენ. იქნებ მოითმინოს, თორემ ჩვენ ცემით ძვალ-რბილს გაგვიერთიანებენ, _ წამოსცდა ერთს. კაცი კვდება, გაიყვანონ, ცემას უნდა გავუძლოთ, ერთხმად გადაწყვიტეს... ასე ცდილობდნენ ადამიანში ადამიანობის ჩაკვლას.


კახელ ტრაქტორისტ ბიჭს ცემით ლამის სული ამოჰხადეს,_ ქურდებს შეაგინეო. ის კიდევ გაჯიუტდა და არ შეაგინა, შედეგად ცოცხალ-მკვდარი შეუგდიათ რომელიღაც საკანში. ეს ქურდებს რომ შეუტყვიათ, თავიანთ საკანში ბიჭის გადაყვანა მოუხერხებიათ. უკითხავთ,_ რისთვის გცემდნენო? ბიჭს არ სცოდნია, ვის საკანში გადაიყვანეს, _ რა ვიცი, მაძალებდნენ, ქურდებს შეაგინეო, პრინციპის საქმეა, რაზე უნდა შემეგინებინა, თორე ქურდების დედაცო... ქურდები სიცილით გადაფიჩინებულან, რადგან ამ ნაცისტებივით მანიაკი კაცთმოძულეები არ ყოფილან.


ხალხს კი გაჭირვებასთან ჭიდილის ძალა შემოელია და იმედის სხივიც უკვე ჩაქრობაზეა. გოგია უიშვილის ამბავი გვიკვირდა. ახლა კი იმაზე უარეს უბედურებას განვიცდით. როგორი სასოწარკვეთილი უნდა იყოს ოჯახის მამა, რომ თავი მოიკლას, მის დასაკრძალავად შეგროვილი ფულით შვილს ოპერაცია რომ გაუკეთონ?!


ამ საზარელი თვითმკვლელობის გამო ქვეყანაში გლოვა უნდა გამოცხადებულიყო, რადგან გაუსაძლის ყოფაში ათასობით ოჯახია. მათი მინისტრები კი ტელევიზორის ეკრანიდან კოპწიაობენ და ტაკიმასხარა შოუებში სიცილით იჭაჭებიან. ან რა გულუხვად იღებენ პრემიებს, რომ აღარაფერი ვთქვათ ხელფასებზე. თუ გინდა, რომ ხალხი გენდობოდეს, მისი ცხოვრებით უნდა იცხოვრო და იმ ჰაერით ისუნთქო, რომლითაც მრავალჭირნახული ქართველი ერი სუნთქავს. ილუზიებს ნუ გამოეკიდებით და მოხვეჭის მურტალი ბაცილა ნუ შეგეყრებათ, თორემ ხალხის ხელშეწყობით «აფრენილებს» ისევ ხალხთან მოგიწევთ «დაფრენა» და ქვეყნის ბიუჯეტი ბებიას სკივრი არ არის, საიდანაც მოპარული «ჩურჩხელისთვის» მარტო ყურის აწევას რომ დაგაჯერონ.


ფრთხილად, ბიძიკოებო! ვიღაც გადამთიელების ჭირვეულობას ქართველი ხალხის ინტერესებს ნუ ანაცვალებთ, თორემ ხალხის ნდობის დაკარგვას ხალხის რისხვაც თან ახლავს.


გივი სომხიშვილი,


მწერალი, დავით აღმაშენებლის სახელობის პრემიის ლაურეატი,


აკადემია «აია»-ს ნამდვილი წევრი


geworld.ge


ლუსტრაცია - Lustratio

ლუსტრაცია -  Lustratio _  მსხვერპლშეწირვის მეშვეობით გაწმენდა; listratio შემოვლა, lustrare შემოვლა, დათვალიერება


1. აღმოსავლეთ ევროპის რიგ ქვეყნებში (უნგრეთი, ჩეხეთი, ესტონეთი, ლატვია, რუმინეთი) მნიშვნელოვანი სახელმწიფო თანამდებობის პირთა, ასევე ამგვარ თანამდებობებზე წარდგენილ კანდიდატთა შემოწმება, რათა გამოვლენილ იქნეს მუშაობდნენ, თუ არა ისინი წარსულში სახელმწიფო უშიშროების ორგანოებში, ან თანამშრომლობდნენ თუ არა მათთან. შემოწმება ხდება სპეციალურად ამ მიზნისათვის მიღებული კანონის საფუძველზე. მაკომპრომეტირებელი მასალების არსებობის შემთხვევაში პირებს ეკრძალებათ გარკვეული სახელმწიფო თანამდებობების დაკავება, ასევე აქვთ არჩევანი: ნებაყოფლობით დატოვონ თანამდებობა გამოვლენილი ფაქტების საიდუმლოდ შენახვის სანაცვლოდ ან მაკომპრომეტირებელი ფაქტების გამოქვეყნების შემდგომ იძულებით იქნენ გადაყენებული თანამდებობიდან;


2. შემოსავლების აღრიცხვის მიზნით სახელმწიფო ქონების პერიოდული აღწერა.


www.gen.ge

Большой Евразийский Союз.

Параллельно с идеей создания Евразийского союза в общественном политическом дискурсе присутствует и идея Большого Евразийского союза. В отличие от первого, сводящегося к «собиранию земель» за счет интеграции со странами бывшего СССР, второй проект подразумевает более широкую интеграцию с Китаем, Индией, Ираном, Македонией и даже другими европейскими и азиатскими странами.

По мнению экспертов, контуры этого союза концептуально не обозначены, и о них пока можно догадываться по подписанным соглашениям, официальным визитам и совместным военным учениям.


ევრაზიული კავშირი.Евразийский Союз.

ევრაზიული კავშირი (ეაკ) — შეთავაზებული პოლიტიკური და ეკონომიკური კავშირი ბელორუსს, ყაზახეთს, ყირგიზეთს, რუსეთს, ტაჯიკეთსა და სხვა, ძირითადად პოსტ-საბჭოთა ქვეყნებს შორის.


იდეა, რომელიც ძირითადად ევროპის კავშირის ინტეგრაციის ანალოგიურია, ყურადღების ქვეშ 2011 წლის ოქტომბერში, მაშინდელი რუსეთის პრემიერ-მინისტრის ვლადიმერ პუტინის წყალობით მოექცა,მაგრამ თავდაპირველად, როგორც კონცეფცია გაჟღერებულ იქნა ყაზახეთის პრეზიდენტის, ნურსულთან ნაზარბაევის მიერ, მისი 1994 წლის, მოსკოვის უნივერსიტეტში გამართული, გამოსვლის დროს. 2011 წლის 18 ნოემბერს, ბელარუსიის, ყაზახეთისა და რუსეთის პრეზიდენტებმა ხელი მოაწერეს სამიზნო ხელშეკრულებას 2015 წლისთვის ევრაზიული კავშირის შექმნასთან დაკავშირებით. ხელშეკრულებამ მოიცვა სამოქმედო გეგმა მომავალი ინტეგრაციისთვის და დააარსა ევრაზიული კომისია (ევრო კომისიის მოდელის მიხედვით), ასევე ევრაზიული ეკონომიკური სივრცე, რომელმაც ფუნქციონირება 2012 წლის 1 იანვრიდან დაიწყო.


Евразийский Союз


რუსეთი, ყაზახეთი და ბელორუსი ევრაზიის კავშირის ხელშეკრულებას მოაწერენ ხელს

დღეს, 29 მაისს, პრეზიდენტი ვლადიმერ პუტინი ასტანაში იმყოფება, სადაც ის, ყაზახეთის პრეზიდენტი, ნურსულთან ნაზარბაევი და ბელორუსის პრეზიდენტი, ალექსანდრ ლუკაშენკო, ხელს მოაწერენ ევრაზიული ეკონომიკური კავშირის ჩამოყალიბების ხელშეკრულებას, რომელიც ფუნქციონირებას 2015 წლის 1 იანვარს დაიწყებს.

რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილემ, ვასილი ნებენზიამ, საინფორმაციო სააგენტოსთვის ITAR-TASS მიცემულ კომენტარში განაცხადა, რომ ეს არის ისტორიული მნიშვნელობის დოკუმენტი, რომელიც ქვეყნებს შორის მაღალი დონეზე თანამშრომლობას ჩაუყრის საფუძველს. მისი თქმით, ეს არის ახალი ფურცელი ევრაზიული ეკონომიკის ინტეგრაციის ისტორიაში.

ევრაზიის ეკონომიკური კავშირის ფარგლებში დაინერგება პროცესის მენეჯმენტის ახალი მეთოდები. ეს იქნება ახალი და უნიკალური შესაძლებლობები წევრი ქვეყნებისთვის, რაც დაეხმარება კავშირის წევრებს გაზარდონ კონკურენტუნარიანობა მსოფლიო ბაზარზე. ევრაზიული კავშირის დაარსება ხელს შეუწყობს ბიზნესშესაძლებლობების გაფართოებას და საერთო საინვესტიციო პროექტების იმპლემენტაციას წევრი ქვეყნებისთვის - აცხადებს ITAR-TASS-თან საუბრისას ნებენზია.

2015 წლის 1 იანვრიდან რუსეთი, ყაზახეთი და ბელორუსი გადავლენ ხელშეკრულებით განსაზღვრულ თანამშრომლობის რეჟიმში, რაც ქვეყნებს შორის საერთო ეკონომიკური სივრცის არსებობას გულისხმობს.


http://www.tabula.ge/ge/story/83747-ruseti-kazaxeti-da-belorusi-evraziis-kavshiris-xelshekrulebas-moatseren-xels



მზადება ევრაზიის ეკონომიკური კავშირისთვის.


ავტორი რობერტ კოლსონი

28.05.2014

29 მაისს რუსეთი, ბელორუსია და ყაზახეთი ხელს აწერენ ხელშეკრულებას, რომლის საფუძველზეც მათი საბაჟო კავშირი რამდენიმე თვეში ევრაზიის ეკონომიკურ კავშირად გარდაიქმნება. ამავე დროს, კიდევ ორი პოსტსაბჭოთა ქვეყანა, სომხეთი და ყირგიზეთი, ამზადებს გეგმებს ევრაზიულ ჯგუფში გასაერთიანებლად. თუმცა უკრაინის კრიზისი ბევრს აძლევს ასეთი ნაბიჯის მართებულობაში დაეჭვების საფუძველს - მით უმეტეს, რომ სტატისტიკა არ ადასტურებს ეკონომიკურ სარგებელს, რომელიც თითქოს საბაჟო კავშირში გაწევრიანებას უნდა უკავშირდებოდეს.

ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი, რომლის შექმნასაც ემსახურება 29 მაისს ყაზახეთის დედაქალაქ ასტანაში ხელმოსაწერი ხელშეკრულება, რუსეთში მოფიქრებული პროექტია - მიჩნეულია კრემლის ძალისხმევად, აღიდგინოს პოსტსაბჭოთა სივრცეში დომინანტური ძალის პოზიცია.

„ეს არის აშკარად პოლიტიკური პროექტი, ეკონომიკა ერთობ ბუნდოვანია. თუ შევხედავთ საბაჟო კავშირის წევრებს შორის ვაჭრობის დინამიკას, ვნახავთ, რომ შარშან 7%-ით შემცირდა რუსეთს, ბელორუსიასა და ყაზახეთს შორის ვაჭრობა. რუსეთში ყაზახეთიდან ექსპორტი, სულ ცოტა, ორი წელია ეცემა. ამავე დროს, შარშან 2,5%-ით გაიზარდა ევროკავშირთან საბაჟო კავშირის სამი წევრის ვაჭრობა. ასე რომ, ბევრი თვალსაზრისით, რუსეთის ან ყაზახეთის ევროკავშირთან ვაჭრობა უფრო ჯანსაღია, ვიდრე მათი ერთმანეთთან ვაჭრობა“, - ამბობს ევროკავშირის სტრატეგიულ კვლევათა ინსტიტუტის ანალიტიკოსი, ნიკუ პოპესკუ. ცხადია, რუსეთს გაუხარდება, თუ ევრაზიული კავშირი ეკონომიკურად წარმატებული იქნება, დასძენს ექსპერტი, მაგრამ თუ ეს არ მოხდა, პოპესკუს აზრით, მოსკოვისთვის სტრატეგიული და პოლიტიკური მიზნები გადასწონის ეკონომიკურ მხარეს.

ბელორუსია და ყაზახეთი, რა ხანია, უკმაყოფილებას გამოთქვამენ იმის გამო, რომ რუსეთს სრულად არ გაუხსნია თავისი ბაზარი მინსკისა და ასტანისთვის, ანუ უკვე არსებული საბაჟო კავშირის წევრებისთვის. 2013 წლის მიწურულს ბელორუსიის პრემიერ-მინისტრმა ვლადიმირ სემაშკომ განაცხადა, რომ რუსეთმა შეზღუდა ბელორუსიის სოფლის მეურნეობის ნაწარმის იმპორტი, რასაც ბელორუსიაში პროდუქციის 2%-ით შემცირება მოჰყვა. სემაშკოს დასკვნა ასეთი იყო: ბელორუსია მეტისმეტად მჭიდროდ არის დაკავშირებული საბაჟო კავშირთან და საჭიროა სხვა ქვეყნებთან სავაჭრო ურთიერთობის განვითარებაო.

რუსეთთან ვაჭრობის სფეროში ურთიერთობით უკმაყოფილო არიან ყაზახეთშიც. ამის შესახებ ბიზნესმენმა ალტაი სანდიბაევმა უთხრა ჩვენს რადიოს:


„ბევრი ბიზნესმენი ჩივის, რომ შეზღუდულია ექსპორტი, მაგალითად, რუსეთში, მიუხედავად საბაჟო კავშირისა. ეს ეხება, კერძოდ, ალკოჰოლის ექსპორტს. ამის გამო ყველგან გამოთქვამენ უკმაყოფილებას, მაგრამ არაფერი იცვლება. ანუ, ყაზახეთმა მთლიანად გაუხსნა თავისი ბაზარი რუსეთისა და ბელორუსიის პროდუქტებს, ისინი კი არ ჩქარობენ ამის გაკეთებას, მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენი ბაზარი ისეთი დიდი არ არის, როგორიც, დავუშვათ, რუსეთის. ჩვენი მეწარმეები რუსეთის დიდ ბაზარზე გასვლას მოელოდნენ, მაგრამ საქმე დეკლარაციებს არ გასცდენია“.


საყურადღებოა ის გარემოება, რომ გლობალურ საფინანსო კრიზისთან დაკავშირებით რუსეთმა გაზარდა პროტექციონისტული ტარიფები და საბაჟო კავშირის სხვა წევრებიც აიძულა ეს გაეკეთებინათ. შედეგად ყაზახეთში „სავაჭრო დივერსიაზე“ ალაპარაკდნენ: საბაჟო კავშირის არაწევრი ქვეყნებიდან იმპორტი, რახან მასზე უფრო მაღალი საბაჟო გადასახადია დაწესებული, განდევნა საბაჟო კავშირის წევრი ქვეყნებიდან იმპორტირებულმა უფრო იაფმა, მაგრამ დაბალხარისხიანმა პროდუქციამ.

და თუ უკრაინის კრიზისის გამო დასავლეთი მასშტაბურ ეკონომიკურ სანქციებს დაუწესებს რუსეთს, სანქციები საბაჟო კავშირის სხვა წევრებსაც დააზარალებს...

უკრაინის კრიზისმა, ბელორუსი ანალიტიკოსის იური ჩაუსოვის აზრით, მკაფიო გახადა ძალთა თანაფარდობა ევრაზიულ ბლოკში: „უკრაინის კრიზისამდე შეგვეძლო იმაზე საუბარი, რომ ევრაზიის კავშირში ძალთა თანაფარდობა ევროკავშირის მოდელით აიგებოდა: ეს იქნებოდა ცალკეულ საკითხებზე ინტერესების მიხედვით მოქმედი ბლოკი და სახელმწიფოებს შეეძლებოდათ ბლოკში შესვლა თავიანთი მიზნების მისაღწევად. ახლა ყველას შესანიშნავად ესმის, რომ მრგვალ მაგიდასთან, სადაც სამი წარმომადგენელი ზის, სინამდვილეში ზის ორი ქვეშევრდომი და ერთი ხელმძღვანელი“.

საეჭვო პერსპექტივის მიუხედავად, სომხეთი და ყირგიზეთი განაგრძობენ მზადებას ევრაზიულ ბლოკში გასაწევრიანებლად. არადა, მაგალითად, ყირგიზეთში არაერთი ბიზნესმენი ხედავს შეშფოთების საფუძველს. მათ შორის არის ფარხად ტოლოგონოვი, მსუბუქი მრეწველობის ასოციაციის პრეზიდენტი:

„იმ ქვეყნებზე, რომლებიც არ არიან საბაჟო კავშირის წევრები, - ჩინეთზე, თურქეთსა და სხვებზე, - ჩვენს შიდა ვაჭრობაში მოდის 60%. ანუ დღესდღეობით საბაჟო კავშირის წევრები ვერ გვთავაზობენ საქონელს, რომელსაც ჩვენი სახელმწიფო მოიხმარს. დღესდღეობით ყირგიზეთი არის იმპორტზე დამოკიდებული ქვეყანა. ჩვენი იმპორტი ორჯერ აღემატება ექსპორტს“.

იმ შემთხვევაში, თუ ყირგიზეთი საბაჟო კავშირში შევა, სულ ცოტა, გაორმაგდება საბაჟო გადასახადი იმპორტზე, რომელიც ამ ქვეყანაში, მაგალითად, ზემოხსენებული ჩინეთიდან და თურქეთიდან შედის.

მაგრამ ყირგიზეთში აცნობიერებენ, რომ ქვეყანას დიდი არჩევანი არა აქვს. სამიტზე, რომელსაც შარშან დეკემბერში უმასპინძლა მოსკოვმა, ყირგიზეთის პრეზიდენტს, ალმაზბეკ ატამბაევს, ეთნუზიაზმი არ ეტყობოდა საბაჟო კავშირში გაწევრიანების პერსპექტივაზე საუბრისას: „უნდა გვესმოდეს ისიც, რომ, სამწუხაროდ, სხვა ალტერნატივა არ გაგვაჩნია. უკრაინას შეუძლია აირჩიოს - ევროკავშირთან ასოცირება თუ საბაჟო კავშირი. ჩვენ დიდი არჩევანი არა გვაქვს..."

29 მაისს ყაზახეთში, ასტანაში, ხელს მოაწერენ ხელშეკრულებას, რომლის საფუძველზეც 2010 წელს შექმნილი საბაჟო კავშირი მომავალი წლის იანვრიდან ევრაზიის ეკონომიკურ კავშირად გარდაიქმნება.


http://www.radiotavisupleba.ge/content/მზადება-ევრაზიის-ეკონომიკური-კავშირისთვის/25402114.html



среда, 28 мая 2014 г.

ვატიკანელი გეი მღვდლების ორგიები - სკანდალური ჟურნალისტური გამოძიება კათოლიკურ ეკლესიაზე

გერმანელმა ჟურნალისტებმა კათოლიკურ ეკლესიაზე სკანდალური ფილმი გადაიღეს. მასში დაწვრილებით არის აღწერილი რეალური ცხოვრება ვატიკანში: ინტრიგები, კორუფცია, ფულის გათეთრება, პედოფილი და გეი მღვდლები და ა.შ. გერმანული მაუწყებლის, ARD-ს ჟურნალისტური გამოძიება იტალიელი რეპორტიორის, კარმელო აბატეს გამოძიებას ეფუძნება.

აბატემ, რომელიც რამდენიმე წელია ვატიკანის ბნელ მხარეებს იძიებს, გეი მეგობრის დახმარებით, ფარულად მოახერხა, გადაეღო სკანდალური ვიდეომასალა: როგორ ერთობიან რომის ერთ-ერთ გეი ბარში კათოლიკე მღვდლები. 2011 წელს აბატე 4 თვის განმავლობაში აკვირდებოდა "დაფარულ ვატიკანს" და ჟურნალისტური გამოძიების შედეგები ერთ წიგნში - "სექსი და ვატიკანი" გააერთიანა.

ამასთან, გარყვნილი მღვდლების მფარველობაში ახლანდელი პაპის წინამორბედს, ბენედიქტ XVI-ს ადანაშაულებენ, რომელმაც გასული წლის თებერვალში საკუთარი ნებით დატოვა პოსტი.

2014 წლის მაისში ვატიკანმა 848 პედოფილ მღვდელს ღვთისმსახურის წოდება ჩამოართვა.


ვიდეო

***

გაერო ვატიკანს პედოფილი მღვდლების მფარველობაში ადანაშაულებს


გაერო ვატიკანს პედოფილი მღვდლების მფარველობაში ადანაშაულებს. გაეროს ბავშვთა უფლებების დაცვის კომიტეტმა ვატიკანს ბავშვებზე მოძალადე ღვთისმსახურების ეკლესიიდან დაუყოვნებლივ ჩამოშორება და მათი მართლმსაჯულების ხელში გადაცემა მოსთხოვა. ეს კომიტეტის რეკომენდაციაშია ნათქვამი, რომელიც წმინდა ეპარქიის ანგარიშის განხილვას მოჰყვა.

"კომისიის ძირითადი დასკვნა ისაა, რომ წმინდა ეპარქიამ ისეთი პოლიტიკა და პრაქტიკა აირჩია, რომელსაც შედეგად დამნაშავეების მიერ ძალადობის გაგრძელება მოჰყვა", - განაცხადა კომიტეტის თავმჯდომარემ კირსტენ სანდბერგმა. კომიტეტმა სერიოზული შეშფოთება გამოთქვა იმის გამო, რომ ვატიკანს ბავშვებზე სექსუალური ძალადობის აღსაკვეთად აუცილებელი ზომები არ მიუღია - სკანდალში გახვეული პედოფილი მღვდლები უბრალოდ სხვა სამრევლოებში გადაჰყავდათ.

2011 წელს პედოფილი მღვდლების გარშემო ამტყდარ სკანდალში რომის კათოლიკური ეკლესიის იერარქებიც აღმოჩდნენ გახვეული. მათ თავიანთი ხელქვეითების დანაშაულების დაფარვაში და ბავშვებზე ძალადობის შემთხვევების მიჩქმალვაში სდებდნენ ბრალს.



ვიდეო




Сенсационное расследование немецких журналистов: ватиканские священники-геи вновь предаются сексуальным утехам, а покрывал их, как оказалось, отрекшийся папа Бенедикт XVI.

Миллионы верующих по всему миру наблюдают за развитием нового грандиозного скандала в лоне католической церкви. В те дни, когда папа римский Франциск совершает паломничество на Святую землю, немецкие журналисты выпустили документальный фильм, в котором подробно рассказывают, как на самом деле устроена жизнь священников Ватикана.

Нетрадиционный секс, интриги, отмывание денег — и это, если верить авторам фильма, лишь вершина айсберга. По словам корреспондента НТВ Константина Гольденцвайга, коррупция, кумовство и сексуальные скандалы — упреки из темного прошлого, от которого Ватикану, казалось бы, не привыкать очищаться. Но авторы фильма «Ватиканский заговор», показанного на канале ARD, доказывают: все это — не прошлое, а по-прежнему настоящее католической церкви.

Три года назад итальянский журналист Кармело Аббате, узнав от друга-гея о том, что у того был секс с одним из сановников Ватикана, вышел на целую группу таких священников, а вскоре раздобыл и впечатляющие съемки скрытой камерой из закрытого клуба. На одной из таких секс-вечеринок в Риме монсеньоров развлекают заказанные ими же юноши по вызову.

Кармело Аббате, журналист: «А потом наступил момент, который меня шокировал больше всего. Тогда я полностью осознал, что на самом деле творилось, что речь тут не просто о сексе. Священнослужитель из Франции, переспавший ночью с моим другом, на утро извлек из своей дорожной сумки церковную утварь и начал богослужение — в том самом доме, где только что он и другие священники занимались всем этим».

В этом и для толерантного европейского зрителя — главное потрясение. С кем вступают в связь геи, их личное дело, но, выходит, они же читают у алтарей проповеди о грехе мужеложства. Об одном из таких святош, заставлявшем своих подопечных «подавлять в себе плоть» и сделавшем на рьяной борьбе с церковным развратом карьеру, в фильме рассказывает его бывший любовник.

Высокопоставленные священники-геи, жертвы церковной педофилии и кардиналы, тщетно пытавшиеся бороться с коррупцией и отмыванием денег в самом закрытом в мире банке Ватикана, — тут чуть ли не весь итальянский уголовный кодекс, который Святой престол, разумеется, не признаёт.

Со скандалами, сотрясавшими Ватикан, авторы фильма напрямую увязывают и отречение Бенедикта XVI в прошлом году. Бывший папа, публично обещавший начать новую страницу в жизни католиков, не только знал о том, что творилось при его понтификате, но как глава комиссии по изучению сексуальных преступлений церкви и сам, как выясняется, препятствовал полномасштабным расследованиям.


Подробнее на НТВ.Ru: http://www.ntv.ru/novosti/995459/#ixzz335F8arN2



ნატოს შემდეგ ევროკავშირმაც განგვიმარტა.

  ჩემს ბავშვობაში გამოცანა იყო ასეთი: «მიდის, მოდის, ადგილზე დგას...» ისე არ გამოვიდეს, პოლიტიკაში დაბრუნებული მოქალაქე «ადგილზე იდგეს» და აღარ მიიღონ; თანაც, ძალაუფლებამ ტკბობა იცის და, შორიდან ისე ჩანს, ამ ტკბობის ყველა სიამეს ამჟამინდელი ხელისუფლება ძნელად თუ დათმობს... მით უმეტეს _ მოქალაქეზე...




თამამად შეიძლება ითქვას, რომ ქართული პოლიტიკის მთავარი თემა ის კი არ არის, რა მოხდება თვითმმართველობის არჩევნებზე, არამედ ის, თუ ვინ მოაწერს ხელს ევროპასთან ასოცირების ხელშეკრულებას. თავდაპირველად ითქვა, რომ ამის გაკეთება პრეზიდენტს ევალებოდა, მერე ის თქვეს, პრეზიდენტის ხელმოწერილ დოკუმენტს იურიდიული ძალა არ ექნებაო(?!), ბოლოს კი წერტილი პრემიერმინისტრმა დასვა და განაცხადა, ხელშეკრულებას ხელს მე მოვაწერო.


ახლა საკითხავია, ხელს რას ვაწერთ და მიგვიყვანს თუ არა ეს გზა ევროკავშირამდე?! ჩვენს ხელისუფლებას (წინასაც და ახლანდელსაც) თუ ვენდობით, ნიადაგი უკვე მომზადებულია და ევროკავშირამდე ნაბიჯიღა დაგვრჩა (როგორც ნატომდე), თუმცა, ნატოს თუ ანდრეს ფოგ რასმუსენი ჰყავს თავისი პირდაპირობით, ევროპას ევროკომისიის პრეზიდენტი ჟოზე მანუელ ბაროზო ჰყავს და სწორედ ამ კაცმა გვითხრა მწარე სიმართლე.


«ამ ეტაპზე საქართველოს ევროკავშირის წევრობას ვერ შევთავაზებთ, მაგრამ მაქსიმალურ დაახლოებას ვთავაზობთ», _ განაცხადა ბაროზომ. როგორ გგონიათ, ევროპელები თუ ამერიკელები ადრე არ ამბობდნენ ასეთ რაღაცებს და წინა ხელისუფლებას არ უხსნიდნენ, რომ ნატომდე და ევროკავშირამდე ძალიან შორია და ქართველ ხალხს დიდი იმედი არ უნდა ჰქონდეს?! ეუბნებოდნენ კი არა, წერილობით მიმართვებსაც ავრცელებდნენ; «ნაციონალური მოძრაობის» წევრები კი ამ წერილებს ჯიბეში საქართველოს ბიუჯეტივით იკუჭავდნენ და მერე ასევე საქართველოს ბიუჯეტივით რომელიმე ხუთვარსკვლავიანი სასტუმროს ნომრებში აქრობდნენ.


რადგან ბიუჯეტის გაქრობაზე მივედით, ისიც ვთქვათ, რომ ინტერნეტში მიხეილ სააკაშვილის ფოტოები გავრცელდა. ექსპრეზიდენტი ამერიკის ერთ-ერთ რესტორანშია გადაღებული და გვარიანად გამომთვრალიც. ატყდა სოციალურ ქსელში ერთი ამბავი, _ მიშა დათვრაო, თუმცა მე არ გამკვირვებია _ ეს კაცი მთელი ცხრა წლის განმავლობაში საქართველოს მოსახლეობას ტყუილებით ათრობდა და დიდი რამე, ახლა, მოცალეობის ჟამს, თავადაც რომ მიიღოს ალკოჰოლი. აბა, როგორ გინდათ?! ბიუჯეტი _ აღარ, ქართული შოუბიზნესი _ აღარ, თვითმფრინავი _ აღარ, ყოველდღე ტელევიზორში _ აღარ და... რომ არ გალოთდა ეს კაცი, არ გიკვირთ?! სააკაშვილი ტყუილად არ გვიხსენებია. მან გასულ კვირას განაცხადა, უკრაინას ნატოში ვერ მიიღებენ, რადგან ყირიმის სახით სადავო ტერიტორია აქვსო და ის კი მიივიწყა, 9 წელი ნატოს კარზე რომ აკაკუნებდა (ყოველ შემთხვევაში, ჩვენ გვეუბნებოდა, _ ვაკაკუნებო) და ამ დროს ტერიტორია კი არა, ტერიტორიები ჰქონდა სადავო, რომლებსაც კიდევ დაამატა და 2008 წელს ომის ექო მავთულებს დღემდე ხლართავს ჩვენს საზღვარზე.


ფრიად დასანანია, რომ ტყუილების ხლართვას ახალი ხელისუფლებაც არ ეშვება. თითქოს ესტაფეტა ჩაიბარაო, ისიც «ნაციონალებზე» მეტად თავგამოდებულია ცრუპენტელობაში, _ აგერ დღედღეზე, წუთიწუთზე ნატოშიც მიგვიღებენ და ევროკავშირშიცო. არადა, ცალკერძ ნატოს ხელმძღვანელი, ცალკერძ ევროკავშირი მკაფიოდ და გასაგებად გვეუბნება: არავითარი _ ნატო! არავითარი _ ევროკავშირი!


საზოგადოებამაც მშვენივრად იცის, რომ ნატოც და ევროკავშირიც ქიმერაა. «საქართველო და მსოფლიოსთან» ინტერვიუში ჯერ კიდევ როდის თქვა ალექსანდრე ჭაჭიამ, რომ «პოლიტიკოსი, რომელიც საქართველოს ნატოსა და ევროკავშირში შესვლას გვპირდება, ან ბრიყვია ან უნამუსოდ გვატყუებს...»


სათავისოდ სიბრიყვის არაფერი ეტყობათ, მაგრამ, რომ გვატყუებენ ეს ნასყიდი უნამუსოები, ცხადია. საკითხავი მხოლოდ ის არის, ვისგან არიან მოსყიდულნი. დასავლეთმა გამოგვიყენა და... მოკლედ, ნატოსა და ევროკავშირის თავკაცებს ნატოსა და ევროკავშირზე ტყუილისმფრქვეველი ქართველების მოსყიდვა არაფერში სჭირდებათ. მათი მოსყიდვა ისევ იმ პოლიტელიტას აძლევს ხელს, რომელსაც სურს, რომ საქართველოს შიგნით მაინც შეინარჩუნოს დასავლეთისთვის საჭირო და მნიშვნელოვანი ძალის სტატუსი... ასე რომ, როგორც ჩანს, ამჯერად უკვე «ნაციონალების» მიერ ნასყიდი «მეოცნებენი» გვაბითურებენ!


დავით მინდიაშვილი


P.S. ჩემი რჩევა იქნება, ხელშეკრულების ხელმოწერამდე პრემიერმა ქართული ცეკვის კურსები გაიაროს. თუ გახსოვთ, მაია ფანჯიკიძეს ევროპელებმა «შალახო» ჩაურთეს და არ არის გამორიცხული, ახლა «კინტაური» ან «მთიულური» შეუბერონ. მარგველაშვილი კი ამბობს, ხელი მე რომ მომეწერა, «ტაში, ბიჭო გიორგუნა» იქნებოდა და ამ ერთ ცეკვას კი ავითვისებდი როგორმეო, მაგრამ, ამ საქმიდან რომ არაფერი გამოვა, უკვე გითხარით.


geworld.net



ლევან ჩაჩუა: თუ ხელისუფლება თავის ნებაზე მივუშვით, ერთსქესიანთა ქორწინების დაკანონება გარდაუვალია


ბოლო დროს განვითარებულ მნიშვნელოვან მოვლენებზე «საქართველო და მსოფლიოს» ესაუბრება ყოფილი პოლიტპატიმარი, მოძრაობა «ქართული იდეის» ლიდერი და დამფუძნებელი ლევან ჩაჩუა.


_ მიუხედავად საზოგადოებისა და სამღვდელოების წინააღმდეგობისა, ხელისუფლებამ ანტიდისკრიმინაციული კანონი მაინც მიიღო. ეს კანონი ძალაში მალე შევა. რას ელოდებით ამის შემდეგ?


_ ეს ხელისუფლება ყველანაირად ეცდება, ნელ-ნელა დანერგოს ქვეყანაში გარყვნილება და აღვირახსნილობა. რაც შეეხება იმას, კონკრეტულად რას იზამს მმართველი გუნდი მას შემდეგ, რაც ის ე. წ. კანონი ძალაში შევა, დარწმუნებული ვარ, ყველაზე უზნეო და ამორალურ რამეს მოიმოქმედებს, მაგრამ საზოგადოება ამას არ შეეგუება. მათ ისეთ უზნეობაზე მოაწერეს ხელი, რომ საკუთარი თავი და მთელი შთამომავლობა დაწყევლეს. კიდევ ვიმეორებ: მათ ღვთის რისხვა არ ასცდებათ, თუ ამას საჯაროდ არ შეინანებენ და არ დაუბრუნდებიან ეკლესიას.


_ თქვენ როგორ ფიქრობთ, შეინანებენ?
_ ღმერთმა ქნას, რომ შეინანონ. მე ყველას ცხონება მინდა, ბიძინა ივანიშვილის თაოსნობით, რომელიც იმ უზნეო კანონის მთავარი მომხრე იყო და მისგან მოდიოდა ზეწოლა პარლამენტარებზე.


_ მისგან მოდიოდა თუ თვითონაც განიცდიდა ვინმეს ზემოქმედებას?


_ რა თქმა უნდა, ადამიანი, რომელიც არის მილიარდერი, ყოველთვის ზის მსოფლიო პოლიტიკურ კონიუნქტურაში. ეს არის გლობალისტური ძალების მიერ მართული პროცესი, მაგრამ ღვთის დაშვებით ხდება ხოლმე, რომ მათი გეგმები ვერ ხორციელდება. ბაბილონის გოდოლსაც აშენებდნენ ძლიერნი ამა სოფლისანი და თქვენ იცით, მათ რა ბედი ეწიათ. ესენიც გოდოლს აშენებენ და ღვთის რისხვა, რომელსაც მოიწევენ, მერწმუნეთ, არანაკლებ საშინელი იქნება...


_ 27 ივნისს საქართველო ასოცირების ხელშეკრულებას აწერს ხელს. წინა კვირას ევროსაბჭოს პრეზიდენტი ვან რომპეი იმყოფებოდა თბილისში და განაცხადა, დოკუმენტის გაფორმების შემდეგ ჩვენ საერთო მომავალი გვექნებაო. რას ნიშნავს ეს განცხადება, რას მივიღებთ სანაცვლოდ?


_ არ ვიცი, რა კონტექსტში იგულისხმა მან საერთო მომავალი _ პოლიტიკურში, ეკონომიკურში თუ სულიერში, მაგრამ ეს ის რომპეი გახლავთ, რომელიც ცნობილია გამონათქვამით: დროა, ცნებები _ ხალხი და ტრადიციები ისტორიის სანაგვეზე მოვისროლოთო. რაც შეეხება ასოცირების ხელშეკრულებას, ეს უკვე კულისებს მიღმა მოწყობილ რაღაც შეთქმულებას დაემსგავსა, როგორც ანტიდისკრიმინაციული კანონი. დანარჩენი ძნელი სათქმელია; რა იქნება, ვნახოთ. ვშიშობ, ჩვენ შეიძლება ისევ პოსტფაქტუმ მივხვდეთ იმას, რომ მორიგი მზაკვრობის მსხვერპლი გახდა საქართველო...


_ ხელისუფლების წარმომადგენლები აცხადებენ, რომ ეკლესია და სახელმწიფო გამიჯნული უნდა იყოს, ანუ ეკლესიამ შეიძლება რაღაცას ცოდვა დაარქვას, მაგრამ სახელმწიფომ ის აღიაროს ადამიანის უფლებად. რა აზრის ხართ ამაზე?
_ მსგავს განცხადებებს აკეთებენ წულუკიანი, ბესელია და სხვები. ახლა _ რატომ ამბობენ ამას: ისინი ეკლესიას და მართლმადიდებლობას აცალკევებენ, ხდიან ობიექტს და, როცა ობიექტად ხდი ეკლესიას, უკვე მასთან შეიძლება დაპირისპირება. აი, ასე მიუსიეს სასულიერო პირებს «იდენტობა» და სხვა მსგავსი ახალი წარმონაქმნები. ამას კი პროვოცირება გაუკეთა პირადად ბიძინა ივანიშვილმა, როცა განაცხადა, რომ უნდა ვაკრიტიკოთ ეკლესიაც და პატრიარქიცო.


_ ბევრი საუბრობს იმაზე, რომ ასოცირების ხელშეკრულების ხელმოწერის შემდეგ ერთსქესიანთა ქორწინების დაკანონების საკითხიც დადგება დღის წესრიგში. როგორ ფიქრობთ, რამდენად რეალურია ეს?
_ რეალური კი არა, თუ ხელისუფლება თავის ნებაზე მივუშვით, ერთსქესიანი ქორწინების დაკანონება გარდაუვალია, მაგრამ საზოგადოება არასოდეს შეეგუება უსუფაშვილების, ხიდაშელების, ბერძენიშვილებისა და ზურაბიშვილებისნაირი ხალხის დამტკიცებულ კანონს. ამათ ჰგონიათ, რომ ყველაფერმა ჩაიარა, სწორედ აქ ცდებიან. ელემენტარული პრაგმატიზმი არ ეყოთ, ფაქტობრივად, პოლიტიკური ხარაკირი გაიკეთეს...


_ ხელისულების წარმომადგენლები ხშირად აცხადებენ, რომ ეკლესია შეცდომაშია შეყვანილი, რომ მას არ აქვს სწორი ინფორმაცია ანტიდისკრიმინაციულ კანონზე და ა.შ. რას უპასუხებთ მათ?


_ ამას წინათ ქალბატონი ბესელია გამოვიდა და განაცხადა, კანონპროექტში უმნიშვნელოვანესი დამატება შევიტანეთო _ ტერმინი «საზოგადოებრივი ზნეობის დაცვა». მე შევედი საკონსტიტუციო სასამართლოს საიტზე და ვნახე ამ ტერმინის განსაზღვრება. იქ წერია შემდეგი: «ზნეობრიობის საკითხების სასამართლო წესით განსჯადობა უარყოფით ეფექტს იქონიებს. უმეტეს შემთხვვევაში, ძნელია, ობიექტურად იმის განსაზღვრა, რა შეესაბამება ზნეობრივ ნორმებს და რა არა». ახლა რა გამოდის? სასამართლო ამბობს, კანონი ვერ განსაზღვრავს, რა არის და რა არა ზნეობაო; ბესელიები, წულუკიანები და გუგული მაღრაძეები კი აცხადებენ, _ რამხელა ზნეობრივი რამე ჩავწერეთ კანონშიო. გეკითხებით, ეს არ არის მზაკვრობა და ფარისევლობა?! აი, ამ მზაკვრობით ცდილობენ ჩვენი ე. წ. კანონმდებლები მიზნის მიღწევას და ამიტომ ვამბობ, რომ, სანამ დროა, სანამ ქვეყანა თავზე დაგვქცევია, ესენი უნდა მოვიშოროთ. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ის ანტიდისკრიმინაციული კანონი შეიძლება არაფრად მოგვეჩვენოს იმასთან შედარებით, რასაც მომავალში გვიზამენ. მერე «წადი, წადის» და «გადადექის» ყვირილი ვერ გვიშველის.


_ წელს ანაკლიაში მუსიკალური ფესტივალი «კაზანტიპი» ჩატარდება და, როგორც ამბობენ, 20 ათასამდე უცხოელი ჩამოვა. რა აზრის ხართ ამ ღონისძიებასთან დაკავშირებით?


_ ჯერ სად ვართ. «კაზანტიპი» კი არა, მალე აქ ისეთი ამბავი იქნება, ძაღლი პატრონს ვერ იცნობს. ამ ხელისუფლებას გეზი აღებული აქვს გარყვნილების პროპაგანდისკენ და, რაც უფრო მეტ სიბინძურეს შემოიტანენ ქვეყანაში, ეგაა მათი მიზანი. ეს არის ყოვლად მიუღებელი რაღაც, ამიტომ ვფიქრობ, რომ ღმერთი ამას არ დაუშვებს; ასევე არ დაუშვებს ურჯულოების ბოგინს ქვეყნის სათავეში; დედა ღვთისმშობელი დაგვიფარავს და მოგვაშორებს ამ უზნეო ხელისუფლებას.


_ ამას წინათ სექსუალური უმცირესობის წარმომადგენელმა გიორგი ჩხარტიშვილმა, იგივე მაცაცომ, ბერად აღკვეცის სურვილი გამოთქვა და ამისთვის ერთ-ერთ სასულიერო პირს მიმართა. როგორც თავად თქვა, უარი მიიღო, რადგან ის, როგორც სოდომის ცოდვით შეპყრობილი, ეკლესიიდან მოკვეთილია. როგორ ფიქრობთ, ეს ყველაფერი ხომ არ არის პროვოკაცია ანტიდისკრიმინაციული კანონის ფონზე, რომელიც ძალაში 30 დღეში შევა და იმ შემთხვევაში, თუკი იგივე ჩხარტიშვილი კონკრეტულ სასულიერო პირს უჩივლებს, შესაძლებელია, მის წინააღმდეგ ამოქმედდეს ახალმიღებული კანონი?


_ რა თქმა უნდა, პროვოკაციებს უნდა ველოდოთ, ეს გარდაუვალია, რადგან ამ ხელისუფლების მიზანი, ისევე, როგორც მისი წინამორბედის, იყო და კვლავ არის ეკლესიის დისკრედიტება. ახლა ესენი ყველაფერს აკეთებენ იმისთვის, რომ მრევლი გააღიზიანონ, გამოიყვანონ ქუჩაში და უბიძგონ გარკვეული მოქმედებისკენ. მერე იტყვიან, _ აი, როგორ ძალადობენ სასულიერო პირები, ეს არ არის ჭეშმარიტი მართლმადიდებლობა, ქრისტე ამას არ ქადაგებდაო. არაერთხელ მითქვამს და კიდევ გავიმეორებ: ასეთმა პოლიტიკამ დაღუპა «ნაცმოძრაობა» და დაიღუპებიან ესენიც. «ქართული ოცნებისგან» ბუნდღაც აღარ დარჩება, იმიტომ, რომ მათ დაატყდებათ ღვთის რისხვა, რომელიც პოლიტიკურ სამარეში ჩაიტანს ყველა ურჯულოს და ფარისეველს.


ესაუბრა ჯაბა ჟვანია 


28 05 2014


geworld.net

В пещере Рождества Христова в Вифлееме случился пожар

Возгорание произошло от перевернувшейся лампады на серебряной Рождественской звездe

ИЕРУСАЛИМ. Ранним утром 27 мая в Вифлееме, в пещере Рождества, под базиликой Рождества Христова, случился пожар.

Возгорание произошло от перевернувшейся лампады на серебряной Рождественской звездe, укрепленной на белом мраморе, обозначающей место, где родился Спаситель мира, сообщило агентство KNA.

Загорелись завесы вокруг звезды. Огонь быстро распространился в направлении гобеленов, затем — на лестницы пещеры.

Пожар был потушен еще до приезда пожарных в базилику. Ущерб, нанесенный огнем, незначителен.


сообщает «Седмица.Ru»

NASA-ში უცხოპლანეტელებთან საკომუნიკაციო სახელმძღვანელოზე მუშაობენ

წიგნის გარეკანი


NASA-ს თანამშრომლებმა სააგენტოს საიტზე გამოაქვეყნეს უფასო წიგნი, რომელშიც მეცნიერები შეეცადნენ განეხილათ არამიწიერ ცივილიზაციებთან შესაძლო კონტაქტის თეორიული მომენტები. წიგნი მისაწვდომია PDF ფორმატში, MOBI-სა და EPUB-ში (ელ. წიგნებისთვის - რედ.).

წიგნის, რომლის სახელწოდებაა "არქეოლოგია, ანთროპოლოგია და ვარსკვლავთშორისი კომუნიკაცია" (Archaeology, Anthropology and Interstellar Communications) ავტორები ცდილობენ მოამზადონ სახელმძღვანელო იმ სიტუაციისთვის, როდესაც კაცობრიობა მიიღებს სიგნალს არამიწიერი ცივილიზაციისგან ან პირველ კონტაქტში შევა მასთან. ამასთან წიგნი დაწეერილია არქეოლოგიურ და ანთროპოლოგიურ გამოკვლევათა საფუძველზე. მაგალითად, მისი ავტორები დასაშვებად მიიჩნევენ, რომ პირველყოფილი ტომების კედლის ნახატები ანუ გეოგლიფები პლანეტის ზოგიერთ რეგიონში უცხოპლანეტელების შექმნილია. ეს დაშვება ეფუძნება იმ აზრს, რომ თანამედროვე მეცნიერებას არ ძალუძს მათი წარმომავლობის ზუსტი ახსნა.

ამ მონაცემთა საფუძველზე მეცნიერებს გამოჰყავთ პრობლემები და უცხოპლანეტური სიგნალების დაშიფრვის მეთოდები, მსჯელობენ ორივე ცივილიზაციის "კროს-კულტურულ პერსპექტივებზე", აანალიზებენ შესაძლო შორეულ კომუნიკაციებს ძველი ცივილიზაციების (მაგ.: ძველი საბერძნეთისა და მაიას) გამოცდილების საფუძველზე, ასევე განიხილავენ არამიწიერი ორგანიზმების ევოლუციის საკითხს. წიგნის რეცენზიის ავტორი H+ Magazine-სთვის მიიჩნევს, წიგნის ზოგიერთი თავი დააინტერესებს ლინგვისტებს, ტექსტებისა და კომპიუტერული ლინგვისტიკის დამუშავების სპეციალისტებს, ასევე კრიპტოგრაფებსა და სტენოგრაფებს.

წიგნი დაწერილია დუგლას ვაკოჩის (Douglas Vakoch) რედაქციით. დუგლას ვაკოჩი არის პროგრამა SETI-ის (არამიწიერი ცივილიზაციების ძიების პროექტი) ერთ-ერთი ლიდერი და მეცნიერი. ამერიკული კოსმიური სააგენტოს წარმომადგენლებმა Gizmodo-ს აცნობეს, რომ წიგნი საიტზე დროზე ადრეა გამოქვეყნებული. მოცემულ მომენტში NASA გამოცემის ბეჭდვით ვერსიაზე მუშაობს.

წყარო:
http://www.lookatme.ru/mag/live/experience-news/204511-seti


apocalypse.ge


ამოუცნობ მფრინავ ობიექტთა პრობლემა და გაერთიანებული ერების ორგანიზაცია



ფ. ი. ზიგელი

შინაარსი:

1. შესავალი

2. ამო-ს შემსწავლელი VII საერთაშორისო კონგრესის გადაწყვეტილება

3. ამოუცნობი მფრინავი ობიექტები, როგორც გლობალური პრობლემა


4. ამო-ს პრობლემა და გაერო

5. ამო-ს პრობლემა გაერო-ში კვლავ წამოსწიეს.



***


1. შესავალი

 ფელიქს იურის ძე ზიგელი (1920 წ. 20 მარტი - 1988 წ. 20 ნოემბერი) - საბჭოთა მათემატიკოსი და ასტრონომი, მოსკოვის საავიაციო ინსტიტუტის (МАИ) დოცენტი, რომელმაც სახელი გაითქვა, როგორც კოსმონავტიკის პოპულარიზატორმა და მიჩნეულია რუსული უფოლოგიის დამფუძნებლად (თუმცა, ნახევრად ოფიციალურად, რადგან საბჭოთა პერიოდში უფოლოგია და მასთან დაკავშირებული თემატიკა გასაიდუმლოებული იყო). ზიგელს დაწერილი აქვს 43 სამეცნიერო და სამეცნიერო-პოპულარული წიგნი, ასევე 300-ზე მეტი სტატია ასტრონომიასა და კოსმონავტიკაზე, მან პირველმა დაიწყო სერიოზულად ამოუცნობი მფრინავი ობიექტების შესწავლა, სახელი გაითქვა საჯარო ლექციებით მოსკოვის პლანეტარიუმში, რომელიც ეძღვნებოდა არამიწიერ ცივილიზაციებს, ასევე თავისი გამოსვლებით 1967 წლის ნოემბერში ცენტრალური ტელევიზიით. ამ გამოსვლებმა დასაბამი მისცა ამო-ს შესახებ ინფორმაციის მასობრივ შეგროვებას საბჭოთა კავშირში. საბჭოთა კავშირის მეცნიერებათა აკადემიის ეგიდით გამოვიდა მისი წიგნი "დასახლებული კოსმოსი".

წინამდებარე პუბლიკაციას ვაქვეყნებთ ამო-ს თემატიკის ირგვლივ არსებული ოფიციალური ინფორმაციის შესწავლის მიზნით.

მკითხველს ვთხოვთ გაითვალისწინოს, რომ ჩვენს საიტზე ყველა სტატია და ვიდეო (წმიდა მამათა სწავლებების გარდა) წარმოდგენილია ანალიზისა და განსჯისათვის. საიტის ადმინისტრაციისა და თქვენი აზრი, შესაძლოა ნაწილობრივ ან სრულიად არ დაემთხვეს პუბლიკაციათა ავტორების შეხედულებას.  

__________

ის უეჭველი ფაქტი, რომ ამო-ს ფენომენს გააჩნია გლობალური ხასიათი, და "მფრინავი თეფშები" ყველა კონტინენტზე შეუნიშნავთ (ანტარქტიდის ჩათვლით), საერთაშორისო თანამშრომლობის სტიმული უნდა გახდეს ამ სამეცნიერო პრობლემის შესწავლის საქმეში.

ამო-ს პრობლემა სულაც არ წააგავს რომელიმე მიწიერ საქმეთაგან განყენებულ სამეცნიერო პრობლემას, რომელსაც შეიძლება მშვიდად სწავლობდე აკადემიურ კაბინეტებში. ეს პრობლემა უფრორე არა იმდენად მეცნიერულია, რამდენადაც სოციალური, რომელიც გადაწყვეტისთვის მთელი კაცობრიობის ძალისხმევას ითხოვს. მიუხედავად ამისა, მრავალ უფოლოგს მრავალი წლის წინ მიაჩნდა, რომ ამო-ს პრობლემაში გაერო-ს მონაწილეობის ბედი წინასწარ არის გადაწყვეტილი. ასეთ უფოლოგთა რიცხვს განეკუთვნებიან კოლმენ ფონ კევიცკი, "იკუფონის" (ICUFON) დამაარსებელი (იკუფონი - ამო-ს კვლევისა და ანალიზის საერთაშორისო საკონტინენტთაშორისო ქსელი).

კოლმენ ფონ კევიცკი - უნგრული წარმოშობის ამერიკელი, გადამდგარი მაიორი, რომელმაც ჯერ კიდევ 1952 წელს დაიწყო ამო-ს პრობლემატიკის შესწავლა. 13 წლის შემდეგ, ანუ 1965 წ. მან გაერო-ს შესთავაზა გაეროს სამდივნოში შეექმნათ ანალიტიკური ჯგუფი "მფრინავი თეფშების" გლობალური შესწავლის მიზნით. იმ ხანად ამო-ს პრობლემა მთელს მსოფლიოში და განსაკუთრებით აშშ-ში გაძლიერებულ დისკრედიტაციას განიცდიდა (პენტაგონის მხრიდან) და მეცნიერთაგან ჯერაც კრინტსაც კი არავინ ძრავდა მის დასაცავად. თვით ჯ. ა. ჰაინეკი, დღეისთვის მსოფლიოს ერთ-ერთი წამყვანი უფოლოგი, რომელიც იმ დროს აშშ-ს სამხედრო-საჰაერო ძალების მეცნიერ-კონსულტანტი იყო, მთელი სიმართლითა თუ უსამართლობით ცდილობდა განემარტა ამო-ს შესახებ ცნობები და მიეწერა ისინი ბუნებრივი მოვლენებისთვის.

გასაგებია, რომ კ. ფონ კევიცკის წინადადებამ მხარდაჭერა ვერ ჰპოვა, მაგრამ უფლოგიის ეს პიონერი საკმაოდ მედგარი ადამიანი აღმოჩნდა და, საქმეს, რომელიც თითქმის მარტოკამ დაიწყო, დღეს, უამრავი მიმდევარი ჰყავს მსოფლიოს მრავალ ქვეყანაში.

უნდა აღინიშნოს, რომ თავიდან კევიცკის ეჭვიც კი არ ეპარებოდა ამო-ს უცხოპლანეტურ წარმომავლობაში. დარწმუებულმა იმაში, რომ კაცობრიობა იმყოფება კონტაქტში მაღალგანვითარებულ არამიწიერ ცივილიზაცისთან, კევიცკი თავის დაუღალავ ენერგიას ამო-ს სოციალური პრობლემის კვლევისკენ მიმართავდა. მისთვის არასოდეს არსებულა ალტერნატივა ჰიპოთეზებში ამო-ს ბუნების შესახებ. მისთვის ამო იყო გალაქტიკური სპეცდანიშნულების რაზმთა კოსმიური, პილოტირებული და ავტომატური ხომალდები. აი, რას წარმოადგენდნენ მისი აზრით ე. წ. "მფრინავი თეფშები".

ამგვარ თვალსაზრისზე თუ დავდგებით, მაშინ ამო-ს ყოველგვარი ოპტიკური თუ პლაზმური თეორიული მოდელები ამაო წყლის ნაყვად წარმოჩნდება, რომლებიც რეალობასთან იქნებიან არაადეკვატურნი. არა ამო-ს აკადემიური შესწავლა, არამედ კაცობრიობის პრაქტიკული გაერთიანება დედამიწაზე შემოჭრილი უცხოპლანეტური ძალების წინააღმდეგ, აი რა იყო კევიცკის აზრით ნომერ პირველი პრობლემა თანამედროვე ცივილიზაციისთვის.

ეს არის უკიდურესი, მაგრამ საკმაოდ მკაფიო პოზიცია, რომელსაც, როგორც უკვე ვთქვით, მეცნიერთაგან მხარი არავინ დაუჭირა. მსოფლიოში ცნობილ ავტორიტეტთაგან მას მხოლოდ კოსმონავტიკის ერთ-ერთი ფუძემდებელი, გერმან ობერტი გამოეხმაურა.


1996 წელს კოლმენ ფონ კევიცკიმ დააფუცნა "იკუფონი" ((ICUFON — Intercontinental UFO Network. ამო-ს კვლევისა და ანალიზის კონტინენტთშორისი ქსელი) და გაერო-ს წარუდგინა მკითხველისთვის უკვე ცნობილი პროექტი "გლობი". ამ პროექტს თან ერთვოდა 135 დოკუმენტი, რომელიც გაერო-ს სამდივნოში იყო რეგისტრირებული. იმავე წელს "სავლედან პავლედ" გარდაქმნილმა პროფესორმა ჯ. ა. ჰაინეკმა ჟურნალ "მეცნიერებაში" გამოაქვეყნა სტატია, რომელშიც მთელი მსოფლიოს მეცნიერებს მოუწოდა სერიოზულად მოჰკიდებოდნენ ამო-ს პრობლემას. თითქმის ამ მოვლენების პარალელურად დაიწყო ამო-ს პრობლემის შესწავლა ატმოსფეროს ფიზიკის სპეციალისტმა, არიზონას (აშშ) უნივერსიტეტის პროფესორმა ჯ. მაკდონალდმა, რომელიც 1971 წელს ტრაგიკულად დაიღუპა. ის ძალზედ ნელა და ფრთხილად მუშაობდა, იმის შიშით როგორმე დისკრედიტაცია არ გაეწია თავისი მეცნიერული ავტორიტეტისთვის. ამო-ს პრობლემატიკას ყურადღება მიაპყრეს სხვა მეცნიერებმაც.

ამო-ს შესწავლის საქმეში საერთაშორისო თანამშრომლობისკენ მოუწოდა მსოფლიო საზოგადოებას ამო-ს შესწავლის გერმანულმა საზოგადოებამაც, რომელსაც კარლ ვეიტი მეთაურობდა.

1967 წლის თებერვალში დ-რი კურტ ვალდჰაიმი, რომელიც იმ დროს გაერო-ს ერთ-ერთი კომიტეტის თავმჯდომარე გახლდათ, კეთილგანწყობით მოეკიდა იკუფონ-ის წინადადებას გაერო-ში კოსმოსის კვლევისა და გამოყენების კონფერენციაზე მეცნიერ-უფოლოგებიც მოეწვია (1967 წლის აგვისტო).

1967 წლის 5 ივნისს პროფ. ჯ. მაკ-დონალდმა წერილით მიმართა გაერო-ს გენერალურ მდივანს უ ტანს (სრული სახელი: მახა ტხრაი სიტხუ უ ტხანტ - რედ.), რომელშიც წერდა:

"ძვირფასო სერ უ ტან!

მინდა კიდევ ერთხელ გადაგიხადოთ მადლობა იმისთვის, რომ შესაძლებლობა მომეცით 7 ივნისს შევხვედროდი გაერო-სთან არსებულ კოსმოსის კვლევის ჯგუფს იმისთვის, რათა ამო-ს საერთაშორისო მეცნიერული პრობლემების ასპექტები განმეხილა.

ჩემს წერილს თან დავურთე 7 ივნისის განცხადების ასლი, რომლითაც მივმართე კოსმოსის კვლევის ჯგუფს. ის ზოგადად მიმოიხილავს ჩემს არგუმენტებს გაერთიანებული ერების ორგანიზაციაში ამო-ს პრობლემის დაუყოვნებლივ შესასწავლად. ეს საკმაოდ მოცულობითი პრობლემაა და ამიტომაც ჩემი ანგარიში მხოლოდ ზოგადად წარმოადგენს პრობლემის არსს და მისი მეცნიერული დამუშავების შესაძლო გზებს. მე მწამს, რომ გაერო-ს მხრიდან სერიოზული და გადამწყვეტი ძალისხმევა ამო-ს შესახებ აუცილებელი ინფორმაციის მოკვლევისა და ამ თემისადმი გაერო-ს ყველა წევრის ყურადღების მიპყრობის საქმეში მნიშვნელოვანი იქნება ამო-ს მკვლევართაგან "მასხარას ქუდის" მოსაცილებლად, რომელიც ასე თრგუნავს ენთუზიასტებს, რომლებიც ამო-ს შესახებ უტყუარ ცნობებს იუწყებიან. გაერო-ს სხვა მრავალი ღონისძიებები ამ მხრივ მიმართული უნდა იყოს იმისკენ, რათა გაძლიერდეს მსოფლიო სამეცნიერო საზოგადოების ყურადღება ამო-ს პრობლემატიკისადმი.

როგორც ჩემს დანართში აღვნიშნე, რომელიც კოსმოსის კვლევის ჯგუფს წარვუდგინე, მწამს, რომ ძალზედ სერიოზული ყურადღება უნდა დაეთმოს ჰიპოთეზას იმის შესახებ, რომ ამო წარმოადგენს უცხოპლანეტური ზონდების გარკვეულ ტიპს. დღემდე, სანამ თვითონ არ გავეცანი ამ პრობლემას, ხსენებული ჰიპოთეზისა თვითონაც არ მჯეროდა. მთელი წლის ზედმიწევნითი შესწავლის შემდეგ მას ჯერაც ჰიპოთეზად განვიხილავ. მაგრამ უნდა აღვნიშნო, რომ ჩემმა კვლევებმა იმ დასკვნამდე მიმიყვანა, რომ დღეს ერთადერთ მისაღებ ჰიპოთეზად მანქანების მსგავს ობიექტთა გასაოცრად დიდი რაოდენობის მიმართ, ამ მექანიზმთა მხოლოდ უცხოპლანეტური წარმომავლობის ჰიპოთეზა გახლავთ.

ჩემის მხრიდან, შემიძლია შემოგთავაზოთ ნებისმიერი სახის დახმარება ან რჩევა თქვენი და თქვენი კოლეგების მიმართ, რომლებსაც შეუძლიათ ისარგებლონ ჩემი გამოცდილებით. ამო-ს პრობლემა - უმნიშვნელოვანესი საერთაშორისო სამეცნიერო პრობლემაა. მე მიმაჩნია, რომ გაერო პასუხს აგებს მთელს მსოფლიოში ამო-ს პრობლემის სერიოზული სამეცნიერო შესწავლის დაჩქარების საქმეში. თუ უმცირესი შანსი მაინც არსებობს იმისა, რომ ასეთი თვალსაზრისი მართალია, მაშინ ჩვენი ამჟამინდელი გულგრილობა მსგავსი გამოკვლევების მიზნებისა და გეგმების მიმართ რაც შეიძლება სწრაფად უნდა შეიცვალოს მაქსიმალურ გაგებად იმისა, თუ რა ხდება. მოვლენის ბუნება თუ სხვაგვარია, - ჩვენ ეს უნდა ვიცოდეთ. ახლანდელი გულგრილობა, უმეცრება, ახლანდელი დაცინვები მხოლოდ სამწუხარო ნიშნებია ჩვენი საერთო დამოკიდებულებისა იმისადმი, რაც შესაძლოა მთელი კაცობრიობისთვის გადაუდებელი მნიშვნელობის საქმე იყოს.

ჩემის ღრმა რწმენით, გაერო-მ ყველა ეს საკითხი აუცილებლად უნდა განიხილოს.

პატივისცემით,

პროფესორი ჯეიმს ი. მაკდონალდი".

ამ წერილს თან დაერთო ვრცელი "მიმოხილვა საერთაშორისო სამეცნიერო საკითხებისა ამო-ს პრობლემატიკასთან დაკავშირებით", სადაც მოცემულია არა მარტო პრობლემის ისტორია, არამედ კრიტიკულად არის დამუშავებული ამო-ს წარმომავლობისა და ბუნების სხვადასხვა ჰიპოთეზები. თავისი მიმოხილვის დასასრულს მაკ-დონალდი კვლავ გამოთქვამს შეხედულებას, რომ "გარო-მ დაუყოვნებლივ უნდა დაიწყოს ამო-ს პრობლემის შესწავლა, რომლის მსოფლიო მნიშვნელობა შეიძლება გრანდიოზული აღმოჩნდეს".


2. ამო-ს შემსწავლელი VII საერთაშორისო კონგრესის გადაწყვეტილება



1967 წლის ივნისში უ ტანმა გააკეთა ცნობილი განცხადება, რომ გაერო-ს წინაშე არსებულ პრობლემათაგან, ამო-ს პრობლემა უმნიშვნელოვანესია ვიეტნამის პრობლემის შემდეგ. 1967 წლის ნოემბრის დასაწყისში ქ. მაინცში (გფრ) შედგა ამო-ს შესწავლის VII საერთაშორისო კონგრესი, რომელმაც მიიღო შემდეგ გადაწყვეტილება:

ამო-ს კვლევისა და ანალიზის საკონტინენტთაშორისი ორგანიზაცია

ამო-ს შესწავლის VII საერთაშორისო კონგრესის გადაწყვეტილება

1967 წლის 3-6 ნოემბერი (გფრ)

საზოგადო მოსაზრება

აშშ-ს მთავრობამ, საბჭოთა კავშირმა, კანადამ, ჩეხოსლოვაკიამ, ბრაზილიამ, არგენტინამ და სხვა ქვეყნებმა თავიანთ ქვეყნებში უკვე შექმნეს კვლევითი ჯგუფები, რათა დაამტკიცონ ან უარჰყონ უცხოპლანეტური სიცოცხლის არსებობა.

მრავალი ფართოდ ცნობილმა მეცნიერმა, დაკვირვებათა ფიზიკურ რეალობაზე დაყრდნობით, მთავრობებისგან და გაერო-სგან მოითხოვეს დაუყოვნებლივ იქნეს გამოძიებულ ეს მსოფლიო პრობლემა.

ამის გათვალისწინებით, ამო-ს კვლევისა და ანალიზის საკონტინენტთაშორისო ორგანიზაციამ (ხელმძღვანელი კოლმენ ფონ კევიცკი, აშშ-ს წარმომადგენელი, ამო-ს შესწავლის VII საერთაშორისო კონგრესის უმთავრესი მომხსენებელი მაინცში, გერმანია, 3 - 6.XI.1967 წ.) კონგრესს შესთავაზა დადებითი, მეცნიერულად გაანალიზებული მტკიცებულებები იმისა, რომ ჩვენს საჰაერო სივრცეში არსებობენ გონების მიერ მართვადი აპარატები და საცდელი დაშვებები, რომლებიც კოსმიური სივრციდან ხდება.

ამის შედეგად კონგრესმა, რომელსაც ესწრებოდნენ ამოს მკვლევარები და მეცნიერები 24 ქვეყნიდან, საკონტინენტთაშორისო ქსელს სთავაზობს წინამდებარე რეზოლუციას: მსოფლიოს 131 კანონიერ მთავრობას; მის აღმატებულებას, გაერო-ს გენერალურ მდივანს უ ტანუს; გაერო-ს გენერალურ ასამბლეას; იუნესკო-ს; გაეროს მისიის წარგზავნილებს და დამკვირვებლებს; გაეროს წარგზავნილს ავსტრიაში და საგარეო კოსმოსის საქმეთა კომიტეტის თავმჯდომარეს, მის აღმატებულებას დ-რ კურტ ვალდჰაიმს; გამოჩენილ მეცნიერებს; ამო-ს მკვლევარებს და ბეჭდვითი მედიის გამოჩენილ წარმომადგენლებს, ასევე სხვა საინფორმაციო საშუალებებს:

რეზოლუცია

ამოს კვლევის VII საერთაშორისო კონგრესი ერთხმად ამტკიცებს და აცხადებს, რომ ამოუცნობი მფრინავი ობიექტები (ამო) აღიარებულია კოსმიური ხომალდებიდან და რომ ეს საკითხი სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია - უმნიშვნელოვანესი პრობლემაა, რომელიც მთელს მსოფლიოს ეხება.

ყველა ეროვნება უნდა გაერთიანდეს კვლევით და სამეცნიერო თანამშრომლობაში, რათა ყველა ადამიანის სახელით გამოკვლეულ იქნას და საბოლოოდ გადაწყდეს ეს პრობლემა გარე კოსმოსთან ჩვენი მშვიდობიანი ურთიერთობის განვითარებისთვის.


3. ამო - როგორც გლობალური პრობლემა


ბოლო 20 წლის განმავლობაში ზოგიერთი მთავრობა, სახელმწიფო მოხელე და წამყვანი მეცნიერი ამო-ს განსაზღვრავდა მისი გარეგანი სახის მიხედვით, როგორც საჰაერო ხომალდებს, "რომლებიც არ უწარმოებია მსოფლიოს არც ერთ ეროვნებას" და წარმოსდგებიან სხვა ზეციურ სხეულთაგან.

გაერო მხარს უჭერს ამ განსაზღვრებას, მაგრამ, ამ ფაქტის მიუხედავად, უსაფრთხოების საბჭოში არ შემოსულა პროტესტის არც ერთი ნოტა, სადაც ამო შეფასდებოდა, როგორც ცნობილი ან უცნობი ძალა, რომელიც შესაძლოა დაემუქროს რომელიმე ქვეყნის უსაფრთხოებას.

სამწუხაროა, რომ 20 წლიანი დაკვირვების შემდეგ მსოფლიოს შეშფოთებული მოსახლეობა არ ღებულობს არანაირ ოფიციალურ განმარტებას ამ უცხოპლანეტური კოსმიური ხომალდების შესახებ.


II

ამის შედეგად, ბოლო ორი წლის განმავლობაში, კოსმოსის ჩვენეული კვლევების პარალელურად, მნიშვნელოვნად გაძლიერდა ამო-ს სადაზვერვო საქმიანობაც, რომელიც ერწყმის მუდმივ საცდელ დაშვებებს დედამიწის ზედაპირზე. ყოველივე ამან "შეუცნობელი" მოვლენის წინაშე მოსახლეობის პანიკის თავიდან აცილების მიზნით, პუბლიკის საშიშ დეზინფორმაციამდე მიგვიყვანა. ყველა სახელმწიფოში სწრაფად გაიზარდა "მკაცრად გასაიდუმლოებულ" დოსიეთა რიცხვმა, ამან კი პრობლემა კიდევ უფრო გაართულა. შექმნილი საგანგაშო სიტუაცია ითხოვს დაუყოვნებლივ და კომპეტენტურ გამოკვლევას, რათა სანამ გვიან არ არის, დამშვიდდეს საზოგადოება.


III

ზემოთ მითითებული გლობალური სადაზვერვო მოქმედებები, რომელსაც კოსმოსიდან ახორციელებენ, როგორც ჩანს, მიმართულია სადამკვირვებლო ღონისძიებებისკენ, ზოგჯერ ეს საფრთხეს უქმნის ამა თუ იმ ქვეყნის საჰაერო სივრცეს, მის ატომურ და სამხედრო დანადგარებს, საჰაერო, საზღვაო და სახმელეთო გზებს, კომუნალური მომსახურეობის სისტემებს და კავშირგაბმულობას.

ზოგიერთი დამკვირვებელს მათი მოქმედება დედამიწასთან მოახლოებისას მტრულად ეჩვენება, ვიდრე მეგობრულად, რადგან ისინი არანაირად არ ამჟღავნებენ თავიანთ მიზნებს და, როგორც ჩანს, არანაირ ოფიციალურ მცდელობასაც არ მიმართავენ დაამყარონ კავშირი ჩვენს მთავრობებთან.

მსოფლიო უსაფრთხოება დაბეჯითებით ითხოვს საერთაშორისო ორგანიზაციის შექმნას ამო-ს ყველა დაკვირვების შეფასებისა და კომპეტენტური სამეცნიერო განხილვისთვის, რათა:

მივიღოთ საპასუხო ინფორმაცია;

დავამყაროთ ოფიციალური კონტაქტი უცხოპლანეტურ არსებებთან და მათ მთავრობებთან.

გლობალურად მოვემზადოთ უცხოპლანეტელი არსებების დედამიწაზე დაშვებისთვის;


IV

ამო და მათი პილოტები ზოგჯერ ეძებენ კონტაქტებს მოსახლეობასთან და ახორციელებენ კიდევაც მას, მაგრამ სამხედრო-შეიარაღებულ ძალებთან შეტაკებას გაურბიან.

შედეგად, მსოფლიო დაკვირვების ქსელი უნდა დაეყრდნოს მოსახლეობას და იმოქმედეს მასთან მჭიდრო ურთიერთობით მთავრობებთან, მეცნიერებთან და ამო-ს იმ პირველ მკვლევარებთან ერთად, რომლებიც უკვე ათეულობით წლებია მუშაობენ მთელი კაცობრიობის საკეთილდღეოდ. არავითარ კერძო ორგანიზაციას, არავითარ ცალკე აღებულ პირს არა აქვს უფლება გამოიკვლიოს გლობალური პრობლემა მხოლოდ თავის და სხვა სახელმწიფოთა სასარგებლოდ.


V

კონტაქტის შემთხვევაში, ამო-ს დაკვირვებათა კომპეტენტური გამოკვლევის გზით, ფაქტები მკაფიოდ უნდა იქნეს გამოცალკევებული ფანტაზიებისგან, რითაც კაცობრიობას მხოლოდ სიკეთე მიადგება.


VI

ამო-ს გლობალურ გამოკვლევებს ხელს არ უნდა უშლიდეს არანაირი მტრული დამოკიდებულება სახელმწიფოებს შორის, ან რასული განსხვავება, რელიგია და პოლიტიკური თუ სამთავრობო სტრუქტურა.

ამო-ს საქმიანობის სამეცნიერო რეგისტრაციისა და პუბლიკაციისთვის, ასევე უცხოპლანეტურ გონთან ყოველგვარი შესაძლო ოფიციალური კონტაქტისთვის უნდა შეიქმნას საერთაშორისო ინსტიტუტი, რომელიც განლაგდება ტერიტორიაზე, რომელსაც ყველა სახელმწიფო და ერი ექსტერიტორიალურად გამოაცხადებს.


გაგრძელება იქნება

apocalypse.ge