წუხელ ღამით მიწისძვრის დროს გამეღვიძა, თუ იმ დროს მეღვიძა ...
მოკლედ, ავდექი მიწისძვრის დროს. ფანჯარაში გავიხედე.დავწექი საათზე არ დამიხედავს. შიში ვიგრძენი, აზრი მომეცა რომ დამიჭირეს თუ დაჭერილი ვარ, ...
ფეხებით ვუკავივარ ვიღაცას ოღონდ ჰაერში , ღმერთი ვახსენე გონებაში, და პიროვნება რომელსაც თითქოს ფეხებით ვეკავე აღმოჩნდა მსოფლიოში ძალიან ცნობილი პიროვნება, მაგრამ ღმერთის ხსენების შემდეგ ფეხებით დაჭერილი მამალი განთავისუფლდა და დაიყივლა. ის პიროვნება არ ჩანდა, სიმშვიდე(რაღაც ღვთიური) ვიგრძენი. მამლის ყივილი კი ჰგავდა ყივილ-ცნობას ახალ სოფელში(ქვეყანაში)გათენების, სულ სხვა სოფელში,ქვეყანაში, სამყაროში გათენებას. რაღაც სიახლე უნდა მოხდეს მსოფლიოში თითქოს.
მეორე მიწისძვრის დროს ისევ მეღვიძა ალბათ, ისევ ავდექი,ისევ შიში ვიგრძენი და აზრი მომეცა თითქოს შავი ხარი დგას დედამიწაზე, ძალიან ძლიერი შავი ხარი იყო, თითქოს უნდა გამოექანოს, მებატონესავით იდგა.შიში მქონდა , მაგრამ ვიდექი და ვხედავდი მას , არ გავნძრეულვარ, ეს შიში უფრო ჰგავდა მისი ნახვის(არსებობის შიშს) შიშს და არა იმ შიშს, რომ მისი გამოქანების მეშინოდა.ის არ გამოქანდებოდა ჩემსკენ , თითქოს ჭკვიანი ვიყავი(ღვთისნებით ალბათ).მაგრამ, შიში იყო.
სახლში არ გაგვიგიაო მიწისძვრა, დილას ტელევიზორშიც არაფერი თქვეს და სიცილით ვთქვი აბა, მარტო ჩემთვის იყო მეთქი მიწისძვრა?.თან მაინტერესებდა რა დროის შუალედი იყო პირველსა და მეორე მიწისძვრას შორის. როგორც იქნა გამოცხადდა ტელევიზიით და გავიგე რომ 11 წუთის მერე განმეორებულა მეორე.
ჰმ, ძალიან მცირე დროა..
ისეთი აზრი მაქვს, რომ ჩვენ ვამცნობთ მსოფლიოს ახალ სამყაროში გათენებას და უცებ ის ხარიც მოვა.
დავწრე უბრალოდ ის რაც იყო.ის რაც აზრით მომეცა.
იქნებ უბრალოდ მიწისძვრა იყო.)))
ამის დასაწერად შემოვედი.
მოკლედ, ავდექი მიწისძვრის დროს. ფანჯარაში გავიხედე.დავწექი საათზე არ დამიხედავს. შიში ვიგრძენი, აზრი მომეცა რომ დამიჭირეს თუ დაჭერილი ვარ, ...
ფეხებით ვუკავივარ ვიღაცას ოღონდ ჰაერში , ღმერთი ვახსენე გონებაში, და პიროვნება რომელსაც თითქოს ფეხებით ვეკავე აღმოჩნდა მსოფლიოში ძალიან ცნობილი პიროვნება, მაგრამ ღმერთის ხსენების შემდეგ ფეხებით დაჭერილი მამალი განთავისუფლდა და დაიყივლა. ის პიროვნება არ ჩანდა, სიმშვიდე(რაღაც ღვთიური) ვიგრძენი. მამლის ყივილი კი ჰგავდა ყივილ-ცნობას ახალ სოფელში(ქვეყანაში)გათენების, სულ სხვა სოფელში,ქვეყანაში, სამყაროში გათენებას. რაღაც სიახლე უნდა მოხდეს მსოფლიოში თითქოს.
მეორე მიწისძვრის დროს ისევ მეღვიძა ალბათ, ისევ ავდექი,ისევ შიში ვიგრძენი და აზრი მომეცა თითქოს შავი ხარი დგას დედამიწაზე, ძალიან ძლიერი შავი ხარი იყო, თითქოს უნდა გამოექანოს, მებატონესავით იდგა.შიში მქონდა , მაგრამ ვიდექი და ვხედავდი მას , არ გავნძრეულვარ, ეს შიში უფრო ჰგავდა მისი ნახვის(არსებობის შიშს) შიშს და არა იმ შიშს, რომ მისი გამოქანების მეშინოდა.ის არ გამოქანდებოდა ჩემსკენ , თითქოს ჭკვიანი ვიყავი(ღვთისნებით ალბათ).მაგრამ, შიში იყო.
სახლში არ გაგვიგიაო მიწისძვრა, დილას ტელევიზორშიც არაფერი თქვეს და სიცილით ვთქვი აბა, მარტო ჩემთვის იყო მეთქი მიწისძვრა?.თან მაინტერესებდა რა დროის შუალედი იყო პირველსა და მეორე მიწისძვრას შორის. როგორც იქნა გამოცხადდა ტელევიზიით და გავიგე რომ 11 წუთის მერე განმეორებულა მეორე.
ჰმ, ძალიან მცირე დროა..
ისეთი აზრი მაქვს, რომ ჩვენ ვამცნობთ მსოფლიოს ახალ სამყაროში გათენებას და უცებ ის ხარიც მოვა.
დავწრე უბრალოდ ის რაც იყო.ის რაც აზრით მომეცა.
იქნებ უბრალოდ მიწისძვრა იყო.)))
ამის დასაწერად შემოვედი.
Комментариев нет:
Отправить комментарий