რომელიც ცოდნას (ღვთისმცოდნეობას) შეერთო და მოინაყოფა მისი სიტკბოება,

მეტად აღარ ერწმუნება ცუდმედიდობის ეშმაკს, თუნდაც რომ სოფლის ყველა სიამე წარმოუჩინოს მას, რადგან სულიერ მჭვრეტელობაზე უმჯობესს რაღას დაჰპირდება იგი? მაგრამ ვიდრე ამ ცოდნის გემო არ გაგვიგია, საქმითი ღვაწლი უნდა აღვასრულოთ გულმოდგინებით და ჩვენი მიზანსწრაფვა ვაჩვენოთ ღმერთს, – რომ ყოველივეს ვაკეთებთ მისი ცოდნის გამო.




წმ. ევაგრე მონაზონი