ძველ აღთქმაში - სახლემწიფო , ოჯახი , ადამიანის სული , ერი , პიროვნება

http://www.youtube.com/watch?v=UHPE_HJEmlI

გახსოვდეს, რომელ არა შესაძლო არს კაცი შეუდგეს ქრისტესა, ნამდვილად სურდეს

აღსრულება სჯულისა ქრისტესისა და არ შეემთხვიოს მრავალსა განსაცდელსა. ამისთვის შენც აღიღე ჯვარი ქრისტესი და ესრეთ შეუდეგ კვალსა მისსა. შენც მოითმინე ჭირი და განსაცდელი, გამომავალი ვითარცა გულისა შენისაგან, ეგრეთვე სოფლისა და სულიერისა მტერთაგან. თავსა შენსა მარადის უნდა აიძულებდე, ვნებათა და ცოდვათა შენთა, რომელნი არიან ასოთა შინა შენთა, აღვირუსხმიდე, სოფლის მწუხარებათა და გაჭირვებათა წინა აღუდგებოდე, განსაცდელთა სულიერისა მტერისაგან გამომავალთა განარჩევდე და განაქრობდე ლოცვითა და მოთმინებითა.



წმ. ეპისკოპოსი გაბრიელი(ქიქოძე)

არ გამოცდი საკუთარ თავზე ბოროტი, მზაკვარი სულების მოქმედებას და არ გეცოდინება,

ვერ დააფასებ ჯეროვნად კეთილი სულის მიერ მონიჭებულ სიკეთეებს. თუ არ გეცოდინება შენი სულის მკვლელი, ვერც სულის მაცოცხლებელს იცნობ და რომ არა სრულიად საწინააღმდეგო, პირდაპირ ურთიერთგამომრიცხავი მიზეზები - სიკეთე და ბოროტება, სიცოცხლე და სიკვდილი, არცერთზე არ გექნება სრული წარმოდგენა. არ გამოივლი გაჭირვებას, ხორცის, სულის სიკვდილის შიშს? არ გეცოდინება გულით მაცხოვარი, ცხოვრებისმომნიჭებელი შენი, რომელსაც ამ ყოფიდან გამოყავხარ და სულიერი სიკვდილისაგან გიფარავს. მაცხოვარია ნუგეშინისმცემელი, სიხარული, სიცოცხლე, სიმშვიდე, მხიარულება ჩვენი გულებისა. დიდება უფალს, ყოვლადბრძენს, ყოვლადკეთილს, რომელიც ბოროტის, სიკვდილის ხელს მიგვცემს ხოლმე გამოსაცდელად და სატანჯველად! სხვანაირად, რანაირად დავაფასებდით ცხოველსმყოფელ მადლს ნუგეშინისმცემელისას, ნუგეშს, ნუგეშინისმცემელი სულისას.




წმ. იოანე კრონშტადტელი

როგორ უნდა ვიქცეოდეთ განსაცდელსა შინა? დიდის ყურადღებით და გონიერებით

უნდა მოვიხმარდეთ და ვისარგებლებდეთ ყოველთა განსაცდელთა. თუ მრავალგზის გეწვია განსაცდელი და არ მოიხმარე იგი, სრულიად დაიღუპები. დიდი დაფიქრება და მოთმინება გმართებს განსაცდელსა შინა; იგინი მოივლინებიან ჩვენდა გასაუმჯობესებლად. პირველი საქმე ის არის, რომ არ დაჰღონდე დღესა ბოროტსა, მხნეობა არ დაჰკარგო; მეორე, ეცადო, რომ განსაცდელი გარდაიქცეს შენდა სასარგებლოდ. დიდი ჭკუა და მხნეობა იქნება, რომ მწუხარებიდგან სიხარული გამოიყვანო, უბედურებიდგან გამოიყვანო შენი სულისათვის სიკეთე და წარმატება. და ეს ნამდვილად მოხდება, თუ შენ არ დაჰღონდები დღესა ბოროტსა, არამედ აღჭურვილი საჭურველითა საღმრთოითა, ესე იგი სასოებითა, სარწმუნოებითა ეცდები, რომ გაისწორო ყოფა–ქცევა, უმჯობესი შეიქმნე, წინ წაიწიო სულიერითა ცხოვრებითა. კიდევაც მადლობა შესწირე ღმერთსა, თუ გეწია განსაცდელი. მოითმინე იგი, დაიმდაბლე თავი: „ჩემი ცოდვით იყო თქო, მე ვარ დანაშაულითქო, ჩემი ცოდვის კითხვა არისთქო“. თუ ესრედ მოიქეცი, ყოველი განსაცდელი შეიქმნება შენდა სასარგებლოდ.




წმ. ეპისკოპოსი გაბრიელი(ქიქოძე)

განსაცდელები-პაისი მთაწმინდელი

ღვთისაგან დაშვებული განსაცდელები ჩვენი ძალების შესაბამისია, მაგრამ, სამწუხაროდ, ამ განსაცდელებს ხშირად თან სდევს უმოწყალო ადამიანების მხრიდან დაცინვა ან უგუნური მსჯელობა, რის შედეგადაც ჩვენი სისუსტის გამო ვიდრიკებით. ძლიერი ქარი წვრილ ხეებს ამტვრევს და მიწიდან ძირფესვიანად თხრის იმათ, რომლებსაც ღრმა ფესვები არ გააჩნიათ, მაშინ როდესაც ღრმად ფესვებგადგმულ ხეებს იგი ფესვების უკეთ გამაგრებაში ეხმარება.
ღმერთი არ იწყნარებს ველურ და უგუნურ დამოკიდებულებას სხვების მიმართ, - როცა ზოგს ძირიანად თხრიან, ზოგს კი თრგუნავენ, რამეთუ ღმერთს წყალობა ნებავს, რადგან თავად არის მოწყალე. მას სურს, რომ ადამიანში მოყვასის მიმართ დახმარების სურვილი, სიყვარული და თანაგრძნობა სუფევდეს, რადგან ისინი ხეები კი არა, ღვთის ხატები არიან. თუმცაღა, რა თქმა უნდა, კაცს, საკუთარი თავის გარდა, ვერავინ ავნებს.
ღვთისაგან მოვლენილი განსაცდელებით თითოეული ადამიანი გამოიცდება და თვითონვე შეიმეცნებს საკუთარ სულიერ მდგომარეობას. მათი საშუალებით ჯერ მორჩილებაში მოიყვანება და მხოლოდ ამის შემდეგ მიეტევება მას, თუ სიმდაბლითა და სიხარულის გრძნობით იწყნარებს ყველა მასზე მოწეულ განსაცდელს, როგორც სულის საკურნებელ წამალს, და მოთმინებით შემოსილი ადიდებს და მადლობს უფალს. ბედნიერებაა, რომ ღმერთი ჩვენზე განსაცდელებს უშვებს, რადგან სხვაგვარად საშინელ სამსჯავრო ჟამს დაფარული ვნებები და გადაჭარბებული მოთხოვნილებები აღმოგვიჩნდებოდა. ღმერთს რომ ამაზე თვალები დაეხუჭა და სამოთხეში ისეთები დავემკვიდრებინეთ, როგორებიც მაშინ ვიქნებოდით, იქაც გამოვავლენდით საკუთარ თავს. ამიტომ უფალი აქ, ამ სოფელში, უშვებს ჩვენზე განსაცდელებს, რათა ამ განსაცდელებმა მტვერი ჩამოგვიბერტყოს, ჩვენი სული მწუხარებისა და ცრემლების ხელშეწყობით განწმინდოს და ხსნის გზა ღვთის ძიებაში დაგვანახოს.
ყველაზე უბედურნი ამქვეყნად ღვთისაგან განდგომილი ადამიანები არიან. ისინი ვერც ამ და ვერც მომავალ ცხოვრებაში ბედნიერები ვერ გახდებიან, მაგრამ იმათზე უბედურნი ეშმაკები არიან, ათასობით წლის უკან რომ განშორდნენ ღმერთს, კვლავ მოუნანიებელნი დარჩნენ და, ბოროტებითა და ამპარტავნებით ღმერთს დაშორდნენ.
ყველაზე ნეტარნი კი ისინი არიან, რომლებმაც უაღრესი სინანული აჩვენეს სულიერი ტკივილითა და შინაგანი გულშემუსვრილობით განზავებული, და ამგვარად დაამხეს ამპარტავანი მტერი; საკუთარი დაუმორჩილებელი ხორცი მოღვაწეობით დათრგუნეს და სულს დაუქვემდებარეს, თავიანთი სინანულით კი (ღვთისაკენ მოქცევით) ზეცას უდიდესი სიხარული მოუვლინეს.
როცა ცოდვა სულში დიდი ხნის განმავლობაშია დამკვიდრებული, მაშინ ეშმაკი ადამიანზე გაცილებით დიდ უფლებას იხვეჭს, და იმისათვის, რომ მან დაგვტოვოს, ძველი (სულიერი) სახლი უნდა დავანგრიოთ და ახლის აშენებას შევუდგეთ.
ვისაც თავისთავში დაბადებიდან ჰყავს ეშმაკი, მას უდიდესი მისაგებელი ელოდება, თუ არ იწუწუნებს, და ღვთის მადლით გათავისუფლებას დაელოდება. ხოლო, ვინც თვითონვე გახდა საკუთარი შეპყრობის მიზეზი, გასათავისუფლებლად თავად უნდა იმოღვაწეოს.
უსამართლო მოპყრობებმა, რომლებიც ამ ცხოვრებაში ადამიანებისა და ეშმაკებისაგან შეგვხვდება, არ უნდა შეგვაწუხოს, რადგან ეს ღმერთსაც არ აწუხებს, რამეთუ იგი ყველა ამ უსამართლობას იწერს და მათ სანაცვლოდ ასწილად მიაგებს ზეციური სალაროდან.
უგუნურია კაცი, რომელიც ადამიანურ სიმართლეს დაეძებს, ხოლო კიდევ უფრო უგუნურია, ვინც არც სხვებისგან მიყენებულ შეურაცხყოფებს ივიწყებს და არც სხვების მიმართ გაწეულ სიკეთეს.
უფრო მეტი მადლიერება იმ პირის მიმართ გვმართებს, ვინც უმადურად მოგვეპყრა, ვიდრე – ვინც მუდმივად გვმადლობს და ამით საზღაურს უკვე ამ ცხოვრებაშივე მოგვაგებს.
ასევე, საუკეთესო სურვილი ჩვენთვის დაუმსახურებელი წყევლა უნდა იყოს, რასაკვირველია თუ მას მშვიდად და კეთილგანწყობით ვიწყნარებთ.
რა თქმა უნდა, ღმერთთან თანამყოფები არ შეიძლება დაწყევლილნი იყვნენ, რადგან მათში ბოროტება არ არის და მხოლოდ სიკეთეა, ამიტომ რა ბოროტებაც არ უნდა შეამთხვიონ ამ ღვთივკურთხეულ ადამიანებს, იგი ძალას კარგავს, შეურაცხყოფილნი კი შინაგანად უდიდეს შეფარულ სიხარულს განიცდიან.
მათგან განსხვავებით ღვთისგან განშორებულნი, ყოველთვის უნუგეშონი არიან და ორმაგად იტანჯებიან, რადგან ვისაც ღვთისა და მომავალი ცხოვრების არ სწამს, ის არა მხოლოდ უნუგეშო რჩება, არამედ თავის სულს მუდმივ სატანჯველსაც უმზადებს.
ვინც ღმერთს არ ერწმუნება, ან ერწმუნება უფრო ნაკლებად, ვიდრე საკუთარ "მე"-ს, მას ქვეყნიერებისათვის დანგრევა მოაქვს. თუმცა, ასეთები ვერ ახერხებენ თავიანთი ეშმაკისეული გეგმების შესრულებას. იმიტომ, რომ თუნდაც მათ ერთად თავმოყრა შეძლონ, მაშინვე ერთმანეთის ღრღნას შეუდგებიან და დემონების მიერ დაიფანტებიან. რამეთუ ეშმაკს, რომელიც მათ კრიბავს, სიყვარული არ გააჩნია და მათ ვერ დაამეგობრებს; სიმდაბლე არ გააჩნია, რომ ერთმანეთი გაატანინოს; მოუთმენელია და ამიტომაც ბოროტება ისე იფანტება, რომ დიდი ბოროტების ჩადენას ვერ ასწრებს.
ამსოფლიური სული, სამწუხაროდ, მუდმივად წვრთნის ადამიანთა გონებას მზაკვრობაში, და ისინი, როცა თანამოძმეებს შეურაცხყოფენ, თვლიან, რომ ამით წარმატებას მიაღწიეს, და ამავე დროს საკუთარ თავზე ესმით: "როგორი მოხერხებულია! ისე, როგორც ეშმაკი", - თუმცა, ამასთან, სინდისის შინაგანი ქენჯნით (ამ პატარა ჯოჯოხეთით) მაინც იტანჯებიან.
არ არსებობს იმაზე მხურვალე ცეცხლი, ვიდრე სინდისისაგან გამოწვეული შინაგანი წვა. იგი სულს გამუდმებით აწვალებს და როგორც მატლი, მთელი ცხოვრება ხრავს, მაგრამ კიდევ უფრო გამეტებით იმქვეყნიურ, მომავალ ცხოვრებაში დახრავს, "სადა-იგი მატლი მათი არა მოაკლდების..." (მარკ. 9, 44), თუ ადამიანი ამ ცხოვრებაშივე არ მოინანიებს და არ გამოისყიდის თანამოძმეთათვის მიყენებულ შეურაცხყოფებს, თუნდაც კეთილი განწყობის გამოხატვით, თუკი მას არ შეუძლია ეს სხვანაირად გააკეთოს.
მოუნანიებელი ადამიანი ყველაზე უგუნურია ამ ქვეყნად, არა მხოლოდ იმიტომ, რომ მუდამ სიმძიმე ადევს გულზე, რადგან არ ინანიებს, რომ გათავისუფლდეს ამ პატარა ჯოჯოხეთიდან, კიდევ უფრო უარესისკენ რომ მიაქანებს – მარადიული ჯოჯოხეთისკენ, - არამედ იმიტომაც, რომ მიწაზე სამოთხისეულ სიხარულს იკლებს, სიხარულს, რომელიც გრძელდება და სამოთხეში ღვთის სიახლოვეში უფრო მეტად ძლიერდება.
არაფერია იმ სიხარულზე ძლიერი ამ ქვეყნად, რასაც ღვთის სიყვარული ჰქვია, რომელიც ჯერ კიდევ ამ ცხოვრებაში საღვთო სათნოებებთან ერთად უხვად გვეძლევა ღვთის მოშურნე შვილებს, და რომლის მხოლოდ განცდაა შესაძლებელი და არა სიტყვებით გამოხატვა; მაგრამ უმეტესია ის სიყვარული, რომელსაც ღმერთი სამოთხეში გვიმზადებს და ამჟამად არ გვანიჭებს, რადგან მის დატევას ჩვენი თიხიერი გულებით ვერ შევძლებთ!

თუ დევნა დაიწყო, როგორ მოვიქცე, დავრჩე თუ განვერიდო?

ჰკითხე სულიერ მამებს და როგორც ისინი გეტყვიან, ისე მოიქეცი; შენს მსჯელობას კი ნუ გაჰყვები, რათა უგუნურებამ უბედურება არ შეგამთხვიოს.

მაგრამ თუ საჭიროების დროს ვერ ვნახავ იმ მამებს, რომლებსაც სრულიად ვენდობი და რომელთაც ვკითხავ ამის შესახებ, მაშინ როგორ მოვიქცე: დავრჩე, რწმენის მოღალატედ რომ არ გამოჩნდე, თუ წავიდე? რადგან, მეშინია რწმენის შეცვლა არ მაიძულონ.

დადექი სალოცავად, გულის სიღრმიდან კაცთმოყვარე ღმერთს შეევედრე და შეღაღადე: „მეუფეო, შემიწყალე შენი სიკეთის გულისთვის, არ დაუშვა შენი ნებიდან ჩემი გადახრა და მოსალოდნელი განსაცდელის ჟამს ნუ დამღუპავ“. ეს სამჯერ აღასრულე, ისევე როგორც მაცხოვარმა მისი გაცემის ჟამს და თუ ამის შემდეგ შენში უეჭველ გულმოდგინებას შეიგრძნობ, რომ დარჩე და ღვთის მადლის დახმარებით მოსალოდნელი უბედურებები თვით სიკვდილამდე დაითმინო, მაშინ დარჩი. ხოლო, თუ გულში შიშს იგრძნობ, მაშინ წადი და ნუ იფიქრებ, რომ ასე რწმენას ღალატობ. ღმერთი არ ითხოვს ჩვენგან იმას, რაც ჩვენს ძალებს აღემატება. რამეთუ, როდესაც შენში შიშს იგრძნობ და დარჩები, მაშინ შესაძლოა შემდგომში ვეღარ გაუძლო შენზე მოწეულ ჭირსა და წამებას, ჭეშმარიტების მოღალატე გახდე და საკუთარი თავი სამუდამო ტანჯვისთვის გაწირო. 

თუ ჩემი ნების საწინააღმდეგოდ, ამ განსაცდელში აღმოვჩნდები, მაშინ როგორ მოვიქცე?

მთელი შენი საზრუნავი კაცთმოყვარე ღმერთს მიანდე და თქვი: „მეუფეო! მე არ ჩამიგდია თავი განსაცდელში, იმ იმედით, თითქოსდა შევძლებდი მის დათმენას, არამედ უნებურად შევხვდი მას. ამიტომ, შენი სიკეთით და წმინდანების ლოცვით, არ დაუშვა, რომ წმინდა სარწმუნოებას ვუღალატო.’’



წმ. ბარსანოფი დიდი და იოანე

ჩვენი ერი ავადაა,შველა სჭირდება!!!

კაცმა რომ პატიოსანს და კეთილს საქმეს თავი შესწიროს, ერთი ჩვენგანი არ დაიჯერებს.

რატომ? იმიტომ რომ ყოველი ჩვენგანი იმ კაცის ალაგას თავის თავს დააყენებდა და იტყოდა: მე უანგაროდ ამას ვიქმოდი? ამის პირდაპირი პასუხი "არა" იქნებოდა რასაკვირველია... "მაშ, არც ის იქმოდა", - დაასკვნის გონიერი ქართველი; და გამოვიდა, რომ პატიოსანი თავგანწირული კაცი გაუპატიურებული იქნებოდა ქართველის თვალში. თითონ რომ სიკეთეს გადაჩვეულა, სხვისაგანც სიკეთე აღარა სჯერა; აღარა სჯერა, რომ იმ დედამიწაზედ, საცა თითონა სცხოვრობს და ათასი კიდევ მის მსგავსი, აღარა სჯერა – რომ იმ დედამიწაზედ კაცი არის, რომელსაც სიკეთე სიკეთისათვის უყვარს, რომელსაც იმოდენა სულის ძალაცა აქვს, რომ თუ გაჭირდა, სიკეთისათვის თავსაც დასდებს. ქართველი, როგორც თითონ არის, ისე თავის მოძმეც ჰგონია; ამიტომაც ყოველი პატიოსანი საქმე პატიოსნობის სიყვარულისაგან კი არა ჰგონია წარმომდგარი, არამედ რომელიმე დაბალი და სამარცხვინო გრძნობისა და წადილისაგან. ამით ჩვენში ყოველ ბრწყინვალე საქმეს სამარცხვინო ფერს მოაცხობენ ხოლმე, ყოველს კეთილშობილურს განზრახვას, ლაფით მოსვრიან, ყოველს თავგამოდებითს ხალისს ადრე და მალე ჭუჭყიანის ხელით ფრთას მოჰკვეთენ ხოლმე. დიდი სულის ღონე უნდა, რომ კეთილმა კაცმა თავი შეიმაგროს და საზოგადო განკიცხვის კიჟინამ არ შეაყენოს თავის დანიშნულ საგნის შუა-გზაზედა.




წმ. ილია მართალი

ნეტარ არს კაცი იგი, რომელმან არა დაიძინა ცოდვათა შინა თვისთა,

ადვილად არ უყურებს შეცდომათა თვისთა, არამედ ყოველს წამს სცდილობს თავი გამოისწოროს და უმჯობესი შეიქმნეს. ოდესცა შენ მიხვალ გზაზედ ფერხით, თუ წარეცი ქვასა და დაეცი მიწასა ზედა, მაშინვე ადგები და სცდილობ, რომ გამაგრდე ფეხებზედ... სწორედ ეგრედვე უნდა ჰყო სულითაცა შენითა: უკეთუ შეგემთხვია რაიმე ცოდვა, მაშინვე უნდა აღსდგე სულითა და განმტკიცდე გზასა ზედა სათნოებისასა.



წმ. ეპისკოპოსი გაბრიელი(ქიქოძე)

ქრისტიანეთა გვმართებს ყოველთვის და ყოველი,

რაიცა მოგვცა ღმერთმან ქონება, ნიჭი, გარეგანი თუ შინაგანი, დიდი თუ მცირე, არა წარვწყმიდოთ, არამედ ვიხმაროთ გონივრად და სასარგებლოდ. ხოლო უმეტესად უნდა გვახსოვდეს ის, რომელნიც არიან უძვირფასესნი, ღვთისაგან მოცემულნი ნიჭნი: სიცოცხლე, სიმრთელე, ჭკუა, უკვდავი სული და არ დავღუპოთ, არ წარვწყმიდოთ იგინი, არამედ გონივრად მოვიხმაროთ, სადიდებელად ღვთისა და სასარგებლოდ მოყვასთა ჩვენთა.



წმ. ეპისკოპოსი გაბრიელი(ქიქოძე)

აპოკალიფსი.(ვერსია)

1*.იოანეს აპოკალიფსის შვიდთავიანი და ათრქიანი მხეცი.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/04/1_17.html


2.წრე. შვიდი მხეცის წრე.

http://elasevenia.blogspot.com/2012/04/blog-post_21.html


3.ხოლო როდესაც იხილავთ გაპარტახების სიბილწეს.......
http://elasevenia.blogspot.com/2012/07/blog-post.html


4.წარმართობიდან წარმართობისკენ და ერთღმერთიანობიდან ერთღმერთიანობისაკენ.
http://elasevenia.blogspot.com/2012/12/blog-post_4915.html


5.შენი გრძნეულებით ცთუნებულ იქნა ყოველი ხალხი.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/01/blog-post_9400.html


6.ერთი ენა და ერთი აზრი. მრავალი ენა და ერთი აზრი...
http://elasevenia.blogspot.com/2013/01/blog-post_449.html


7.მხეცი საიდან შეიძლება მოვიდეს.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/01/blog-post_9744.html


8.მსჯელობა.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/03/blog-post_15.html


9.ამ დილის ნააზრევი.............
http://elasevenia.blogspot.com/2013/03/blog-post_30.html


10.ჯერ ბაბილონი არ დანგრეულა , ესეიგი ჯერ არც მერვე მხეცი მოსულა.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/04/blog-post_1469.html


11.რადგან ბოლო მხეცს აქვს დათვის ფეხები, ტანი ავაზის და ხახა ლომის.....
http://elasevenia.blogspot.com/2013/04/blog-post_3.html


12.უფლის მკვლელი იმპერია.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/04/blog-post_5446.html


13. რატომ არ არის ამერიკა ბაბილონი...
http://elasevenia.blogspot.com/2013/04/blog-post_5364.html


14.თუ აპოკალიფსი და საერთოდ, უფლის გვწამს.......
http://elasevenia.blogspot.com/2013/04/13.html


15. რატომ ვაქცევ მე ყურადღებას ........
http://elasevenia.blogspot.com/2013/04/14_19.html

16.მერვე შვიდთაგანი.

http://elasevenia.blogspot.com/2013/04/15.html

17. ავაზის ლიდერი.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/05/blog-post_4744.html


18.აქ საჭიროა გონება, რომელსაც აქვს სიბრძნე;
http://elasevenia.blogspot.com/2013/05/blog-post_9594.html


19.ვართ თუ არა ჩვენ წარმართული იმპერიის შექმნის ხანაში?
http://elasevenia.blogspot.com/2013/05/blog-post_8301.html

20.ვინ არის მეორე მხეცი, რომელსაც კრავის რქა აქვს და ლაპარაკობს როგორც ურჩხული?
http://elasevenia.blogspot.com/2013/05/blog-post_16.html


21.სიბილწეთა დედა.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_2671.html


22. ჰგავს თუ არა?
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_1420.html



23.რომს მივალ, რათა კვლავ ჯვარს ვეცვა!
http://elasevenia.blogspot.com/2013/05/blog-post_2530.html



24. ბაბილონამდე, ანუ , რა ხდებოდა წარღვნამდე..
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_6.html

25.რატომ დავპოსტე მე დღეს თემა მოლეკულა , ატომი.....
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_3449.html


26.საინტერესოა ათი რქა შვიდ თავზე როგორ უნდა გადავანაწილოთ?
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_5450.html


27.ჰერმაფროდიტი ბაბილონი და კრავისრქიანი ჰომოსექსუალი მხეცი.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_1138.html


28.რატომ წერია რომ 666 არის კაცის რიცხვი?
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/666.html


29.მეექვსე დღის ანტი სახე.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/07/blog-post.html

30. ღვთის ხატი და მხეცის ხატი.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/07/blog-post_632.html


31. ქალი აჩრდილი..........
http://elasevenia.blogspot.com/2013/07/blog-post_2363.html


32.ორი სპილო.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/07/blog-post_2479.html

33. ადამიანმა ღმერთს პირადობა(პირადული) მოპარა.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/07/blog-post_4921.html


34.ტერორისტი ბაბილონი?
http://elasevenia.blogspot.com/2013/07/blog-post_8155.html


35.История вычислительной техники.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/07/blog-post_6367.html


36.რატომ უნდა ამხილოს ქართულმა ენამ სამყაროს სხვა ენები?
http://elasevenia.blogspot.com/2013/07/blog-post_7451.html

37.როცა რუსეთი დაუშვებს .................

http://elasevenia.blogspot.com/2013/07/blog-post_7587.html

38.დედა გველი.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/07/36.html

****

ამავე თემაზე:

რას ნიშნავს ხე კეთილისა და ბოროტის შეცნობისა.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/03/blog-post_21.html


იყო ღმერთი, იყო წყალი , იყო ბნელი(სიბნელე).
http://elasevenia.blogspot.com/2013/03/blog-post_25.html


თუ ასეთ პატარა ადამიანებს შეუძლიათ ჩაიდინონ საშინელებები, მაშინ ....
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_5809.html


მიაგეთ მას, როგორც მან მოგაგოთ და, მისი საქმისამებრ, ორმაგადაც მიაგეთ; სასმისით, რომლითაც გასმევდათ, ორმაგად ასვით მას.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/04/blog-post_7126.html


კარგად დავფიქრდები და მერე დავწერ.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_4881.html


რომელი ჰგავს?
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_7616.html


ეშმაკის ზონა.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_7657.html


პირველად შევამჩნიე ეხლა ეს...
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_2509.html


მკვდარი ინფორმაციის აღდგენა.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/07/blog-post_1307.html


დავუშვათ ასეთიც..............
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_9070.html


ის ბაძავს ღმერთს.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_2948.html


ნაბუქოდონოსორის სიზმარში ოქრო, ვერცხლი და სპილენძი.(რკინა?)
http://elasevenia.blogspot.com/2013/07/blog-post_3114.html


შემდეგში მე დავწერ რატომ მივეცი უფლება თავს , მეწერა..
http://elasevenia.blogspot.com/2013/06/blog-post_78.html

*****

39.აპოკალიფსის მხეცები,ბაბილონი და სატანა-გველი.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/09/blog-post_29.html


40. რვა მსოფლიო იმპერია.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/10/40.html


41.ყველა გზა ბაბილონში მიდის.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/10/41.html


42. ეშმაკის სამზარეულო და კანონიერი ქურდები.
http://elasevenia.blogspot.com/2013/11/42.html


43. ბაბილონის უკანასკნელი სტრიპტიზი.(დასასრული)
http://elasevenia.blogspot.com/2013/11/43.html


43. ბაბილონის უკანასკნელი სტრიპტიზი. (ა)
http://elasevenia.blogspot.com/2013/11/43_28.html

***


ბაბილონის უკანასკნელ სტრიპტიზს თანდათან კიდევ ჩავამატებ , რადგან მგონია რომ სწორედ მისი უკანასკნელი სტრიპტიზის მოწმენი უნდა გავხდეთ....  არაფერი ახალი არ მოხდება, არაფერი ისეთი რაც პირველი ადამიანების აღრეულ ცხოვრებაში არ მომხდარა.დღეს ჩვენ ვხედვათ ბაბილონელთა სტრიპტიზს, მაგრამ, ეს ადამიანები ვინმეს თუ მხოლოდ ფულის საშოვარზე გამოსული მეძავი ჰგონია, რომელიც მხოლოდ საკუთარი სხეულის ხიბლით შოულობს ფულს, ცდება, რადგან ჩვენ ჯერ არ ვხედავთ ნამდვილ ბაბილონს_ მკვლელ ბაბილონს , ანუ იმას, ვინც მზად იყო და არის ღვთისმორწმუნეთა-ქრისტიანთა მოსაკლავად.ის მკვლელია, და მისი სტრიპტიზიც მომაკვდინებელი სტრიპტიზია. მე ვფიქრობ, რომ თემა ,,აპოკალიფსი’’ არ არის საბავშვო თემა, მაგრამ საბავშვო თემა არის ის, რასაც დღეს სკოლებში უპირებენ(უკვე ასწავლიან ევროპაში) ბავშვებს ასწავლონ?

ეს პროცესი გაგრძელდება და დამთავრდება ბაბილონის გამარჯვებით , რომელიც საბოლაოდ მოგვევლინება მერვე მხეცზე მჯდომი.(ბაბილონური გარყვნილება მსოფლიოს მოედება.) მე არ ვფიქრობ რომ ჩინელს ან ინდოელს, არაბს ან თურქს, ებრაელს ან აფრიკის ზანგს ქრისტიანზე ნაკლები ღირსეული შეფასება და აზრი გააჩნია ამ გარყვნილების დანერგვის წინააღმდეგ, მაგრამ ეს პროცესი ქრისტეს და ქრისტიანობის წინააღმდეგ იმოქმედებს. მერვე მხეცი, მსოფლიო მპყრობელი, ალბათ არცერთ რელიგიას არ გაახარებს, მაგრამ ის მომართული სწორედ ქრისტიანების წინააღმდეგ იქნება.

მკითხაობა არ არის საჭირო, როცა ფაქტები სახეზეა. ამიტომ ჩვენ გვაქვს დრო დავფიქრდეთ, რა მოხდება და რა დღეში ჩავარდებიან ქრისტიანები თუ მალე მართლმადიდებელ ქვეყნებშიც იგივე დაინერგება, რა დარჩა შემდეგ ნიშნის მიღებამდე? ფაქტიურად, ეშმაკს ნება ეძლევა ნებისმიერ ადამიანზე, ზოგზე ნებით, ზოგზე ძალით. ბაბილონელები მალე ეშმაკს თეთრ  დროშას აუფრიალებენ, რომ დედამიწაზე ყველა ერი დაეცა (სულიერად)  და მზად არის ჩაბარდეს მსოფლიო კერპს. ბაბილონელებმა იყიდეს მსოფლიო , მას უძლიერესი არმია_მერვე მხეცი ჰყავს(ეყოლება) და მოდის(მოვა) უშიშრად, უნიღბოდ. ბაბილონი_ მსოფლიო იმპერიათა დედაბოძი _ჩვენ ზუსტად არ ვიცით ვინ არის, ანუ ის კი ვიცით, რომ ისინი არიან პირველი ბაბილონელები მაგრამ თანამედროვე დროში ისინი ვინ არიან , მათი ქალაქი-ადგილსამყოფელი არ ვიცით, ეს არ ნიშნავს რომ ისინი, მართლა მუდამ მიწისქვეშეთში ზიან და იქედან მართავენ, უბრალოდ ჩვენ ეჭვი არ გვაქვს მათზე, ისინი კი ალბათ ჩვენ წინ ტრიალებენ, მაგრამ რამდენად ვართ ქრისტიანები იმდენად ვხედევათ-ვამჩნევთ ბაბილონელთა სისტემას, კარკასს. მსოფლიო ლამაზდება , პროგრესია, უდიდესი ტექნიკური მიღწევები და ჩვენ მოგვწონს ბაბილონის ლამაზი სხეული, მაგრამ მის სულზე არ ვფიქრობთ, მისი ძვლოვანი სისტემა  უღმერთობაზეა აგებული.ჩვენ ჯერ კიდევ ვერ ვხვდებით მათ(ბოლო) ჩანაფიქრს. არადა, ისტორიულად ქრისტიანობის დევნა რომის იმპერიის მერე , ისლამური იმპერიით გაგარძლებეული და დამთავრებული სსრკს სასტიკი მდევნელობით ქრისტიანთა მიმართ რას მივაწეროთ, რატომ ასეთი დევნა ქრისტიანებს, ასეთი დევნა არც ინდუიზმისა  და ბუდიზის წინააღმდეგ არ ყოფილა, არ ყოფილა ასეთი სისასტიკე მუსულმანთა წინააღმდეგ, და რაც მთავარია, მოძებნეთ ერთი ქვეყანა მაინც, რომელმაც ისეთი სისასტიკით გაიბრძოლა საკუთარი რელიგიის წინააღმდეგ როგორც ეს რუსეთის იმპერიაში მოხდა. ეს არ მომხდარა ინდოეთში , ჩინეთში, მუსულმანურ სამყაროში, ეს მოხდა ისევ ქრისტიანულ-მართლმადიდებელ ქვეყანაში . დღესაც საშიშრობა ისევ ქრისტიანული ქვეყნებიდან მოდის და დამთავრდება რუსეთის დაცემით, რაც ნიშნავს რომ ანტიქრისტესთვის წითელი ხალიჩა დაგებული იქნება.

ბაბილონელები ჩადგებიან ღმერთსა და ადამიანებს შორის, ისე როგორც გველი შემოიჭრა ადამიანების ცხოვრებაში_მომხიბვლელი წინადადებით_ კარგი-ღმერთივით ცხოვრება აკრძალული ხილის-666 შემთავაზებით-ჭამით. ეს  უკანასკნელი  და მომაკვდინებელი ტყუილია, რომელსაც ისინი ადამიანებს აჭმევენ.

საინტერესოა, ბაბილონელების გენეტიკა განსხვავდება თუ არა  ჩვეულებრივი ადამიანებისაგან  ,ისინი თითქოს არ არიან ადამიანები და სხვასაც ურღვევენ სუფთა გენეტიკას, ფაქტიურად შლიან ყველაფერს უმცირეს ნაწილაკამდე,იკვლევენ და ცდებს ატარაბენ, ეს არის მათი განათლება,  ეს არის მათი გამოგონება და პროგრესი. შემდეგ ამ სწავლებებით ადამიანთა მოხიბვლა...
მერვე მხეცი, რომელსაც ვერცხლის ფეხები, ოქროს ხახა და სპილენძის ტანი აქვს სწორედ ელექტრონული პროგრესის უმაღლესი მწვერვალი იქნება.

არ ვიცი რატომ ჰგავს ბაბილონის კავშირი სატანასთან(თუმცა ბაბილონი უკვე თავისთავში სატანას _ურჯულოებას მოიაზრებს) სპილენძის ფირფიტას , სპილენძის მავთულს. რატომ არის ეს მკვლელი კავშირი, თუმცა ჩვენ ელექტროენერგიის გარეშე ცხოვრება დღეს არც წარმოგვიდგენია, ძალიან ვაფასებთ ამ მიღწევას.ჩემი აზრით,  ბაბილონი კლავს სულიერად, როგორც დენი.ბაბილონელები სულიერად კლავდნენ ადამიანებს,ურჯულოდ აქცევდნენ მათ. ის მომხიბვლელი მკვლელია რომლის წინაშეც ადამიანს ზნეობრივი წესები ეკარგება და ემსგავსება უსირცხვილო შიშველს, ბედნიერ მსხვერპლს, რომელიც თავადაც აცეკვდა მეძავის მუსიკაზე, მაგრამ მე რატომღაც მგონია რომ ის სისწრაფე ,დანიშნულება, საშიშროება  რაც გააჩნია ელენერგიას, რაღაც მსგავსი ბაბილონელებს ყოველთვის ჰქონდათ, ოღონდ ჩვენ არ ვიცით. მე ვფიქრობ, რომ მათ ისეთივე სწრაფი კავშირგაბმულობა , როგორიც გვაქვს დღეს, ჰქონდათ უძველეს ხანაში როცა პირველებმა გაავრცელეს ცრუსწავლებები, ცრურელიგიები, მსოფლიოს ყველა კუთხეში და გააკეთეს ეს ერთდროულად და მსგავსი, ყველა(იმ დროის ყველა) ერში და ენაში. მაგრამ რა იყო მათი დამაკავშირებელი მე არ ვიცი.

ბაბილონი,ეს ფარული ან შეუმჩნეველი_ვისზეც ეჭვი არ არის, ან თუ არის, დამტკიცებული არ არის_ორგანიზაცია, დღეს, წესით, ქრისტიანულ ქვეყანაში უნდა იყოს. მათი შტაბბინა შიგნიდან ტეხავს  ღვთიურ იმუნიტეტს ადამიანებში.ბურუსი, რომელიც ჯერჯერობით ფარავს ნამდვილ დამნაშავეს, მალე უნდა გაიფანტოს, მაგრამ მე მგონია დამნაშავეების დანახვა არ იქნება სასიამოვნო პროცესი,ეს შინაურების ღალატის გამოვლენას ჰგავს, რომელიც უფრო მეტად მტკივნეულია, ვიდრე მტრობა გარეშე მტრისაგან. თუმცა ეს  გარდაუვალია.

მე ჩემს თავს ვეკითხები, ხომ არ ვუსწრებ დროს, მაგრამ როგორ არ დავინახო ასეთი ღია ანტიღვთიური პროცესები მსოფლიოში და განსაკუთრებით ქრისტიანულ ქვეყნებში.
ასევე მე ჩემს თავს ვეკითხები, დროს ხომ არ ჩამოვრჩი, მაგრამ ჯერ ხომ 666 არ ყოფილა......

ამიტომ, დავაკვირდეთ მოვლენებს, ეს ყველა ქრისტიანის თემაა.

როგორ ვიცხოვროთ ქვეყანაზე, მეტყვის ვინმე, თუკი არაფერი

ქვეყნიური არ მიყვარს და არაფერზე ვზრუნავ? არა, ძმაო, ღმერთმა არ აღგვიკრძალა ზრუნვა და შეძენა ყოვლისა, რაიცა არს შენთვის სახმარი. ქვეყანა ღმერთმა შენთვის შექმნა. ყოველივე, რასაც ხედავ, შენია, გარნა შენ კი ქრისტესი ხარ. ვითარცა იტყვის მოციქული: „ყოველივე თქვენი არს, ხოლო თქვენ ქრისტესნი და ქრისტე ღვთისა“ (I კორინ. 3.22); ყოველივე იხმარე, ყოვლითავე ინუგეშე, გარნა სიყვარული ღვთისათვის შეინახე.



წმ. ეპისკოპოსი გაბრიელი(ქიქოძე)