"სიონური ოქმების" ანონიმურობა ისევე ამცირებს მათ მნიშვნელობას, როგორც მხატვრის ხელმოწერის არარსებობა მხატვრული ღირებულების მქონე სურათს. უკეთესიცაა იქნებ, რომ უცნობია ოქმების წარმოშობა. ოქმები წარმოადგენენ მსოფლიოს დაპყრობის პროგრამას. ამაში არავის ეპარება ეჭვი; თუ ვის ეკუთვნის პროგრამა - მოცემულია თვით ოქმებში.
მთავარია არა ის, თუ ვინ და როგორ ჩაიგდო ის ხელთ და გამოაქვეყნა "სიონური ოქმები", არამედ ის, თუ როგორ განხორციელდა ეს პროგრამა მომდევნო წლების მანძილზე...
ჩემის მხრივ დავუმატებ, - წერდა ანონიმი ავტორი, - სახელმწიფოსა და ხალხების დაპყრობის პროგრამა არა მარტო განხორციელდა, არამედ განხორციელდა სწორედ იმ ძალის მიერ, რომლის სახელითაც იყო გამოქვეყნებული "სიონური ოქმების" პროგრამა.
და ბოლოს, ჩემო საყვარელო რედაქციავ, - აგრძელებდა უცნობი, - იმედია გეყოფათ პიროვნული გამბედაობა და უცვლელად გამოაქვეყნებთ წინამდებარა ოქმებს". ხელს ამ მცირე ზომის წერილ-მიმართვას ხელს აწერდა ვინმე "სიმართლის თაყვანისმცემელი".
ყოველივე ამას გაზეთმა დაურთო საკუთარი კომენტარიც სადაც აღნიშნავდა, რომ "შემდეგ ფურცლებზე მოცემული ოცდაოთხი საოქმო ჩანაწერის წაკითხვა აუღელვებლად შეუძლებელია... შეუძლებელია აგრეთვე არ გაგიჩნდეს მისი განმეორებით და განმეორებით წაკითხვის სურვილი. მათში ბევრი რამ შემაძრწუნებელია, ბევრი საინტერესო და ბევრიც გასათვალისწინებელია მათთვის, ვინც ოქმების წაუკითხავად თავდაუზოგავად ებრძვის სატანურ ძალთა ზეობის დადგომას.
აი, ერთი ნაწყვეტი ოქმისა: "... ამის შემდეგ ჩვენ ხალხი მოგვყავს ერთი გულის გატეხვიდან მეორემდე, რათა საბოლოოდ დაემორჩილოს სისხლიან მეფე-დესპოტს, რომელსაც ჩვენ ვუმზადებთ მსოფლიოს. დღესდღესობით ჩვენ, როგორც საერთაშორისო ძალა უვნებელი ვართ, რადგანაც გვიცავს ხალხთა ამოუწურავი სისაძაგლე (? - რედ.), რომლებიც ჩვენი ძალის წინაშე მიწაზე ხოხავენ... სუსტების მიმართ - დაუნდობელნი და დანაშაულის მიმართ - შემწყნარებელნი არიან. არ სურთ აიტანონ თავისუფალი წყობის წინააღმდეგობები, თამამი დესპოტიზმის წინაშე მომთმენები არიან... ისინი თანამედროვე პრემიერ-დიქტატორისგან ითმენენ და იტანენ ისეთ ბოროტებას, რისთვისაც თავს მოჭრიდნენ ოც მეფეს..."
ანდა კიდევ: "... საზოგადოებრივი აზრის სადავეების ხელში მოსაქცევად უნდა გავავრცელოთ ურთიერთსაწინააღმდეგო მოსაზრებები ისე, რომ დაიბნენ მის ლაბირინთებში და მიხვდნენ, რომ უმჯობესია არავითარი წარმოდგენა არ ჰქონდეთ პოლიტიკურ შეხედულებებზე, რადგან ამის შესახებ უნდა იცოდეს მხოლოდ მან, ვინც საზოგდოებას ხელმძღვანელობს - ეს არის პირველი საიდუმლო. მართვის წარმატებისთვის აუცილებელი მეორე საიდუმლო მდგომარეობს იმაში, რომ გავამრავლოთ ადამიანური ნაკლოვანებები, რომ ამ ქაოსში ვერავინ გაერკვეს და ხალხმა ვეღარ გაუგოს ერთმანეთს - ეს ღონისძიება გამოგვადგება პარტიებს შორის განხეთქილების დასათესად, კოლექტიური ძალების გასათიშად, ყოველგვარი პირადი ინიციატივის დასათრგუნად, რომელიც ჩვენს საქმეებს შეუშლის ხელს. ყველაზე საშიში პირადი ინიციატივაა, თუ ის გენიალურია მას შეუძლია გააკეთოს ის, რასაც გააკეთებდა ჩვენს მიერ გათიშული მილიონობით ადამიანი".
ხომ არაფერი გეცნო პატივცემულო მკითხველო? - სვამს კითხვას გაზეთის რედკოლეგია და პასუხობს: - დიახ, ჩვენი ყოფაცხოვრებისა და მწარე რეალობის ბევრ ამსახველ ნიუანსს ამოიკითხავთ თქვენს წინამდებარე "კრებების ოქმებში", რომლებთანაც განსამარტოვებლად ხელს აღარ შეგიშლით. ერთს გეტყვით მხოლოდ, იქნებ ყველა დავფიქრდეთ და ბოლომდე გავისიგრძეგანოთ ის საშიშროება, რომელიც ყველა ჩვენთაგანს ელის და ვინ იცის იქნება გამოსავალიც მოიძებნოს იმ დამყაყებული ჭაობიდან, რომელსაც დღევანდელობა ჰქვია..."
გაზეთ "არჩევანის" რედაქცია
* * * * * * *
"სიონელ ბრძენთა ოქმებთან" დაკავშირებით უამრავი სტატია თუ ნაშრომია გამოქვეყნებული. მკვლევართაგან ერთნი მას სიყალბედ და პლაგიატად მიიჩნევენ, სხვები კი მის სინამდვილეს ამტკიცებენ. თხზულება მრავალ სხვადასხვა ენაზეა თარგმნილი და უდიდეს ინტერესს იწვევს. მართლმადიდებლური ესქატოლოგიის ჭრილში თხზულება ნამდვილად იქცევს ყურადღებას და მიუხედავად იმისა, ვინ შეიძლება იყოს მისი ავტორი, ერთი რამ ცხადია, ის ზუსტად ემთხვევა თანამედროვეობის პოლიტიკურ კოლიზიებს. "ოქმებში" აღწერილი გეგმებისა და მომდევნო წლების პოლიტიკური-სოციალური თუ ფსიქოლოგიური ტექნოლოგიების განვითარების ამგვარი გასაოცარი დამთხვევა თანამედროვე საზოგადოებრივ-პოლიტიკურ, ეკონომიკურ, სოციალურ და რელიგიურ განვითარებასთან, შეშფოთებას იწვევს და დამატებით მისტიკურობას მატებს ამ თხზულებას.
მაგალითად, ინგლისურ მას-მედიაში ქრისტეანულ-ნაციონალური ბაირაღის ერთგული ერთ ერთი უდიდესი გაზეთი "Morning Post"-ი ("დილის ფოსტა"), "მსოფლიო მღელვარების მიზეზებთან" და "სიონელ ბრძენთა ოქმებთან" დაკავშირებულ სტატიას, რომელიც 1921 წლის 27 ოქტომბერს გამოქვეყნდა, ასეთი სიტყვებით ამთავრებს: "ყოველ შემთხვევაში უეჭველია, რომ "ოქმები" შესაძლოა მავანთათვის კარგი პრაქტიკული სახელმძღვანელო გახდეს, რადგან გადმოსცემს მეთოდებს, რომლებითაც დაუნგრევიათ და შესაძლოა მომავალშიც დაანგრიონ უდიდესი იმპერიები" ("მსოფლიო საიდუმლო შეთქმულება" ("La Conspiracio Mundial Oculta"), Буэнос-Айрес, 1955, с. 24)).
მეტად საგულისხმოა ერთი ფაქტია, კერძოდ, 1933 წლის 26 ივნისს, "შვეიცარიის ებრაულ თემთა ფედერაციამ" და "ქ. ბერნის ებრაულმა თემმა" საქმე აღძრეს "შვეიცარიის ეროვნული ფრონტის" 5 წევრის წინააღმდეგ, რომლებიც "სიონელ ბრძენთა ოქმებს" ავრცელებდნენ. მათ მიაღწიეს სასამართლოს გადაწყვეტილებას, რომლის მიხედვითაც "ოქმები" ნაყალბევად შეირაცხა, ხოლოდ მისი პრესაში გამოქვეყნება აიკრძალა.
სასამართლო პროცედურა ორი წელი გაგრძელდა, თანაც დაშვებულ იქნა უამრავი დარღვევა, რომელმაც საფუძველი მისცა სააპელაციო საჩივარს. ასე, მაგალითდ, იმ დროს, როდესაც მოსარჩელეების მიერ წარდგენილი 16 მოწმიდან ყველანი დაჰკითხეს, - ბრალდებულთა (ანუ "შვეიცარიის ეროვნული ფრონტის") მხრიდან წარმოდგენლი 40 მოწმიდან ჩვენებებზე მხოლოდ ორი მოწმე დაუშვეს. პროცესის მთელ მსვლელობას სტენოგრაფიულად იწერდა არა სასამართლოს ოფიციალური სტენოგრაფი, არამედ ორი პირი, რომლებიც სასამართლოს მოსარჩელეებმა შესთავაზეს. გადაწყვეტილება მხოლოდ 1935 წლის 14 მაისს გამოიტანეს. "ოქმები" სიყალბედ შერაცხეს, ხოლო შვეიცარიაში მათი პუბლიკაცია აკრძალეს.
ბრალდებულებმა სასამართლოს ეს დადგენილება შვეიცარიის სააპელაციო სასამართლოში გაასაჩივრეს. 1937 წლის 1 ნოემბერს ამ სასამართლომ სრულიად გააუქმა 1935 წლის 14 მაისს, პირველი ინსტანციის მიერ გამოტანილი დადგენილება. პირველი სასამართლოს გადაწყვეტილება "მსოფლიო პრესამ" ფართოდ გააშუქა, ხოლო მის გაუქმებაზე აბსოლუტურად დაიდუმა..." (Дикий А. И. "Русско-еврейский диалог", Нью-Йорк, 1970, с. 82-83).
ჰენრი ფორდი წერდა: "სიონელ ბრძენთა ოქმები" ლიტერატურული ღირსშესანიშნაობაც რომ იყოს, მსოფლიოს დაპყრობის პროგრამის შემაძრწუნებლი სრულყოფილების წყალობით, მაგიურ მიმზიდველობას მაინც ინარჩუნებს. თუმცა, შეხედულება, რომ "ოქმები" სხვა არაფერია თუ არა ლიტერატურული თხზულება, მისი შინაარსითვე უარიყოფა; "ოქმებში" ნათლად გამოსჭვივის სახელმწიფოს მართვის ცოდნის პრეტენზია და მისი ნამდვილი ხასიათი მთელს მის შინარსს წითელ ზოლად გასდევს. მომავლის გეგმების გარდა, "ოქმები" შეიცავენ ყოველივე იმას, რაც უკვე გაკეთდა და იმასაც, რაც მომავალში უნდა გაკეთდეს.
არაფერია საკვირველი იმაში, რომ როდესაც "ოქმების" მიხედვით განიხილავ მსოფლიოს თანამედროვე მდგომარეობას, და მოვლენათა საერთო განვითარებას "ოქმების" პრიზმაში აკვირდები, "ლიტერატურულ ღირსშესანიშნაობას" ადგილს უთმობს დაძაბული ყურადღება, რომელიც ჯერ გაოცებაში, შემდეგ კი ძრწოლაში გადადის" (Форд Г. "Международное еврейство, М.: "Витязь", 1998, с. 118).
იგივე ავტორის თქმით: "როგორც უნდა იყოს სინამდვილეში, ჩვენს წინაშე დევს ხალხთა მატერიალური და სულიერი განადგურების შემაძრწუნებელი პროგრამა და ჩვენ ნათლად ვხედავთ, ერთი რასის მეთვალყურეობის ქვეშ, დღითი დღე როგორ ხორციელდება იგი თუ მთლიანად არა, უმეტესწილად მაინც..." (იქვე. გვ. 128).
მართლმადიდებლური ესქატოლოგიის მიხედვით სამყაროს აღსასრულის წინ უნდა გამოჩდნეს მსოფლიო დიქტატორი, მტარვალი და ქრისტეს ეკლესიის უბოროტესი მტერი - ანტიქრისტე. წმ. მოციქული პავლე იუწყება, რომ მის შემოსვლას წინ "უსჯულოების საიდუმლო" უსწრებს, რომელიც ანტიქრისტეს გზას გაუმზადებს. თუ ვერ ვიტყვით, რომ ეს "ოქმები" მაინცა და მაინც ამ მიზნის უშუალო გეგმაა, რაღაც ანალოგიური რამ ხომ უნდა არსებობდეს, რადგან ანტიქრისტეს მოსვლა სულაც არ არის შემთხვევითობა, ის კანონზომიერება და ამ მოვლენის ხანგრძლივი მზადებაა, რომელსაც წმიდა მოციქულმა პავლემ "უსჯულოების საიდუმლო" უწოდა და, რომლის მოსვლას ქრისტესგან და მისი ჭეშმარიტი ეკლესიისგან კაცობრიობის განდგომილება განაპირობებს. ამ განდგომილებას კი გულდასმით და დაბეჯითებით ახორციელებენ, რაც სადღეისოდ არავის ეეჭვება.
ამდენად, მიუხედავად იმისა, ვისი შემოქმედებაც შეიძლება იყოს "სიონელ ბრძენთა ოქმები", ის მინიმუმ ამ მოსალოდნელი განდგომილებისა და "ცოდვის კაცის" (ანტიქრისტეს) შემოსვლის სცენარს წარმოადგენს (ამ შემთხვევაში მისი ავტორი შესაძლოა ქრისტეანიც კი იყოს, რომელიც ამ განდგომილების ტექნოლოგიას წარმოაჩენს. თუმცა ეს აზრი მკვლევართა შორის არ მუსირებს), მაქსიმუმ კი ნამდვილ გეგმას, რომელსაც დროთა განმავლობაში, მცირეოდენი კორექტირებებით სატანური ძალები ახორციელებენ.
ასეა თუ ისე, გადავწყვიტეთ ფართო საზოგადოებას ინტერნეტით შევთავაზოთ ქართულ პრესაში ერთხელ უკვე გამოქვეყნებული და გაჟღერებული ეს თემა და საკითხის მკვლევართ მასალასთან შეხების შესაძლებლობა მივცეთ. ტექტსი მთლიანად და უცვლელად არის გადმობეჭდილი გაზეთ "არჩევანი"-დან (1995 წლის მარტი).
საიტ apocalypse.ge-ს რედაქცია
*******************************
სიმართლე ძალაშია. თავისუფლების იდეა. ლიბერალიზმი. ოქრო. რწმენა. თვითმმართველობა. კაპიტალის დესპოტიზმი. შინა მტერი. ბრბო. ანარქია. პოლიტიკა და მორალი. ძლიერი სამართალი. მასონურ-ებრაული ძალაუფლების დაუმარცხებლობა. მიზანი ამართლებს საშუალებას. ბრბო ბრმაა. პოლიტიკური ანბანი. პარტიული განხეთქილებები. მმართველობის შედარებით მიზანშეწონილი ფორმა. თვითმპყრობელობა. სპორტი. კლასიციზმი. გარყვნილება. მასონურ-ებრაული მმართველობის პრინციპი და წესი. ტერორი. თავისუფლება, თანასწორობა, ძმობა. დინასტიური მართვის პრინციპი. გოისტური არისტოკრატიის პრივილეგიების მოსპობა. ახალი არისტოკრატია. ფსიქოლოგიური ანგარიშსწორება. თავისუფლების ინსტრუქცია. ხალხთა წარმომადგენლობის შეცვლა
განზე გადავდოთ ფრაზები, ვისაუბროთ ყოველი აზრის მნიშვნელობაზე. შედარებებით და დასკვნებით მოვფინოთ ნათელი გარემოებებს. მაშ ასე, მე ფორმულირებას ვუკეთებ ჩვენს სისტემას ჩვენი და გოისტური თვალთახედვიდან. უნდა აღინიშნოს, რომ ცუდი ინსტიქტების მქონე ადამიანები ბევრად სჭარბობენ კეთილებს. ამიტომ საუკეთესო შედეგებს მათ მართვაში მივაღწევთ შეშინებითა და ძალადობით და არა აკადემიური მსჯელობით. თითოეული ადამიანი მიისწრაფვის ხელისუფლებისკენ, თითოეულს სურს გახდეს დიქტატორი, მაგრამ ამასთანავე ბევრს არ ძალუძს საკუთარი სიამის მიღწევას შესწიროს სხვათა სიამე. რა ხელმძღვანელობს მათ აქამდე?
თვიდან ისინი დაემორჩილნენ საზოგადოებრივი წყობილების უხეშ და ბრმა ძალას, შემდეგ კანონს, რომელიც იგივე ძალაა ოღონდ შენიღბული, ვასკვნი, რომ ბუნებრივი კანონის წესით სიმართლე ძალაშია.
პოლიტიკური თავისუფლება იდეაა და არა ფაქტი. ეს იდეა უნდა გამოვიყენოთ, როცა საჭირო გახდება ხალხთა ძალების მოზიდვა პარტიისკენ, თუ ეს უკანასკნელი გადაწყვეტს სხვა მმართველი პარტიის დამხობას. ეს ამოცანა ადვილი გადასაწყვეტი იქნება, თუ მოწინააღმდეგე თვითონ დაავადება თვისუფლების იდეით, ე. ი. ლიბერალიზმით და იდეისთვის შეელევა თავის ძლიერებას. სწორედ აქ გამოჩნდება ჩვენი თეორიის გამარჯვება.
მმართველობის მოშვებულ სადავეებს ხელთ იგდებს ახალი ძალა, რადგანაც ხალხთა ბრმა ძალას უნარი არ შესწევს, ერთი დღეც კი გასტანოს ხელმძღვანელობის გარეშე და ახალი ხელისუფლება იკავებს ძველის ლიბერალიზმისგან დასუსტებულ ადგილს. ჩვენს დროში ლიბერალ მმართველთა შემცველელია ოქროს ძალაუფლება. იყო დრო, როცა რწმენა მმართველობდა, თავისუფლების იდეა განუხორციელებელია, რადგანაც არავის ძალუძს მისი გამოყენება ზომიერად. საკმარისია ადამიანს მცირე ხნით მიეცეს თვითმმართველობის უფლება, რომ უმალ გადაიზარდოს თავაშვებულობაში. ამ მომენტიდან წარმოიშობა შინა ომები, რომელიც გადაიზრდება სოციალურ ბრძოლებში, რის შედეგადაც სახელმწიფოები ფერფლად იქცევიან.
სახელმწიფო ძაბუნდება საკუთარ კონვულსიებში. ამ საშინაო მდგომარეობის გამო მასზე იმძლავრებს გარეშე მტერი, ყველა შემთხვევაში სახელმწიფო დაღუპულია, ის ჩვენს ხელთაა, ვუწვდი მას ხავსს, რომელსაც სახელმწიფო ეჭიდება. წინააღმდეგ შემთხვევაში ის განწირულია. იმას ვინც ლიბერალური ხასიათის გამო იტყვის, რომ ასეთი მსჯელობა არაზნეობრივია, მე ვეკითხები: თუ სახელმწიფოს ორი მტერი ჰყავს და გარეშე მტერთან ბერძოლაში დასაშვებია ბრძოლის ყოველგვარი ფორმა, მაგ.: არ გაატანო მტერს თავდაცვის და შეტევის გეგმები, თავს დაესხა მათ ღამით, ან მებრძოლთა არათანაბარი რიცხვით, რატომ არ უნდა გამოვიყენოთ იგივე მეთოდი უარეს მტერთან, საზოგადოებრივი წყობილების და კეთილდღეობის დამრღვევთან, და რატომ ჩავთვალოთ ბრძოლის ეს ფორმა მიუღებლად და უზნეოდ?
შეიძლება თუ არა ჯანსაღმა ლოგიკურმა გონებამ იმედი იქონიოს, რომ ბრბოზე წარმატებით იხელმძღვანელებს ჭკვიანური შეგონებით და რჩევა-დარიგებით, შესაძლო წინააღმდეგობის ჟამს? წვრილმანი ვნებებით - ჩვეულებებით, ტრადიციებით და სენტიმენტალური თეორიებით დატვირთულ ადამიანთა ბრბრო ადვილად დაჰყვება პარტიულ განხეთქილებას, რომელიც ხელს უშლის ყოველგვარ შეთანმხებას. ბრბოს ყოველგვარი გადაწყვეტილება დამოკიდებულია შემთხვევით ან წინასწარ განწყობილ უმრავლესობაზე, რომელიც პოლიტიკური საიდუმლოს ძალით ღებულობს აბსურდულ გადაწყვეტილებას, ეს უკანასკნელი მმართველობაში ამკვიდრებს ანარქიას.
პოლიტიკას არაფერი აქვს საერთო მორალთან. მმართველი, რომელიც ხელმძღვანელობს მორალით აპოლიტიკურია. ამდენად, მისი ტახტის საფუძველიც მორყეულია. ვისაც ძალაუფლების სათავეში ყოფნა უნდა, ცბიერიც უნდა იყოს და პირმოთნეც.
უდიდესი ადამიანური თვისებები - გულღიაობა და პატიოსნება პოლიტიკაში მანკია, რადგანაც ამ თვისებებს შეუძლაით ძლიერ მტერზე უფრო ადვილად დაამხონ მმართველი. ეს თვისება უნდა გახდეს გოისტური სამეფოს ატრიბუტები, ჩვენ კი არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ვისარგებლოთ ამით.
ჩვენი სამართალი ძალაშია. სამართლი განყენებული სიტყვაა და არავითარ აზრს არ შეიცავს. ეს სიტყვა ნიშნავს, მომეცით ის რაც მინდა, რათა მივიღო დამამტკიცებელი საბუთი, რომ მე თქვენზე ძლიერი ვარ. სად იწყება სამართალი? სად მთავრდება ის? სახელმწიფოში, სადაც ცუდადაა ორგანიზებული ხელისუფლება, კანონები და მმართველი ლიბერალიზმის წყალობით უგულებელყოფილია წესრიგი, საჭიროდ ვთვლი შემოღებულ იქნას ახალი სამართალი - სამართალი ძლიერისა და ამ უფლებებით შეჩერდეს ძველი კანონები, გარდაიქმნას დაწესებულებები და გაბატონდეს ის, რომელიც წამოგვიყენებს თავის უფლებებს.
ხელისუფლებათა თანამედროვე მერყეობის დროს ჩვენი ძალაუფლება უძლეველი იქნება, რადგან ის შეუმჩნეველი დარჩება მანამდე, სანამ არ მოიკრებს ისეთ ძალას, რომ დაუმარცხებელი გახდეს. დროებითი ბოროტებიდან, რომელიც ჩვენ ამჟამად უნდა ჩავიდინოთ, წარმოიშობა ურყევი მართვის სიკეთე. ეს კი აღადგენს ლიბერალიზმის მიერ დარღვეულ ხალხთა ყოფის სწორი მსვლელობის მექანიზმს. შედეგი ამართლებს საშუალებას. ჩვენს გეგმაში ყურადღება მივაპყროთ არა კეთილსა და ზნეობრივს, არამედ საჭიროსა და სასარგებლოს.
ჩვენს წინაა გეგმა, სადაც სტრატეგიულად გადმოცემულია ხაზი, საიდანაც გადახვევა შუძლებელია, რადგან დავდგებით საუკუნეების მანძილზე ნამუშევარის დანგრევის რისკის წინაშე.
მიზანშეწონილი მოქმედების შემუშავებისას მხედველობაში უნდა ვიქონიოთ ბრბოს სისაძაგლე, მერყეობა, არამდგრადობა, საკუთარი ცხოვრებისა და კეთილდღეობისადმი პატივისცემისა და შეუცნობლობის თვისება. უნდა გავითვალისწინოთ, რომ ბრბო ბრმაა, უგუნური, არა აქვს საკუთარი მყარი შეხედულება. ბრმას სხვა ბრმები უფსკრულისკენ მიჰყავს. ასევე ბრბოს წევრები, ხალხიდან გამოსული მეტიჩრები, თუმც გენიალურად ჭკვიანები არიან, პოლიტიკის მაინც არაფერი ესმით, არ შეუძლიათ უხელმძღვანელონ ბრბოს და ერს ღუპავენ.
მხოლოდ იმ ადამიანს შეუძლია პოლიტიკოსობა, ვინც ბავშვობიდან ემზადებოდა თვითმპყრობელობისთვის, თავის თავზე დამოკიდებული, ე. ი. თავისივე წიაღიდან გამოსულ პიროვნებაზე დაყრდნობილი ბრბო განწირულია პარტიული განხეთქილებისთვის, ძალაუფლებისა და პატივის მოსაპოვებლად გამართული უთანხმოებისთვის. შეუძლია თუ არა ხალხთა მასას მშვიდად, დაპირისპირების გარეშე გადაწყვიტოს საქვეყნო საქმეები და არ აურიოს ის პირად ინტერესებში? შეუძლია თუ არა დაიცვას ქვეყანა გარეშე მტრისგან? ეს შეუძლებელია, რადგან გეგმა კარგავს მთლიანობას, იქცევა გაუგებრად და შეუსრულებლად. მხოლოდ ერთპიროვნულ მმართველს შეუძლია შეიმუშაოს ნათელი გეგმა, რომელიც მოიცავს სახელმწიფო მანქანის მთელ მექანიზმს, აქედან უნდა დავასკვნათ, რომ ქვეყნის კეთილდღეობისათვის მიზანშეწონილია ძალაუფლება თავმოყრილი იყოს ერთი პასუხისმგებელი პირის ხელში. აბსოლუტური დესპოტიზმის გარეშე შეუძლებელია ცივილიზაციის არსებობა, რომელსაც ქმნის არა მასა, არამედ მასის ხელმძღვანელი, ვინც გინდა იყოს ის. ბრბო ბარბაროსია, რომელიც თავის ხასიათს ავლენს ნებისმიერ შემთხვევაში. როგორც კი ბრბო ხელთ იგდებს თავისუფლებას, უმალ აქცევს მას ანარქიად, რაც თავის მხრივ ბარბაროსობის უმაღლესი ფორმაა.
შეხედეთ დასპირტულ ცხოველებს, ღვინით გაბრუებულებს, მათ ალკოჰოლის უზომოდ მიღების უფლება მიეცათ თავისუფლებასთან ერთად. ჩვენ არ უნდა დავუშვათ, რომ აქამდე მივიდეს რომელიმე ჩვენთაგანი. გოი ხალხი გაბანგულია სპირტიანი სასმელებით, ახალგაზრდობა კლასიციზმით და ნაადრევი გარყვნილებით, რისკენაც უბიძგებდა ჩვენი აგენტურა. გუვერნორები, ლაქიები, მოურავები, ქალები გოების გართობის ადგილებში. ამ უკანასკნელთა რიცხვს მე მივაკუთვნებ მაღალი საზოგადოების ქალბატონებს, რომლებიც ნებაყოფლობით მისდეევენ მათ გარყვნილებასა და ფუფუნებაში.
ჩვენი პაროლი - ძალა და თვალთმაქცობაა, მხოლოდ ძალა იმარჯვებს პოლიტიკურ საქმეებში, განსკუთრებით თუ ის იმალება სახელმწიფო მოღვაწისათვის აუცილებელ ტალანტში. ხელისუფლებისთვის, რომელსაც არ სურს გვირგვინი დაუთმოს ახალი ძალის აგენტებს ძალადობა უნდა იყოს პრინციპი, ხოლო ცხოვრება და თვალთმაქცობა - წესი. ეს ბოროტება არის ერთადერთი საშუალება მივაღწიოთ მიზნამდე - სიკეთემდე. ამიტომ ჩვენ უარი არ უნდა ვთქვათ მოსყიდვაზე, მოტყუებაზე, ღალატზე, თუ ისინი დაგვეხმარებიან მიზნის მიღწევაში. პოლიტიკაში აუცილებელია შეგეძლოს სხვისი საკუთრების მითვისება ყოყმანის გარეშე.
მსოფლიოს დაპყრობის გზაზე მიმავალ ჩვენს სახელმწიფოს უფლება აქვს ომის საშინელებები შეცვალოს ნაკლებად შესამჩნევი და მეტად მიზანშეწონილი დასჯის ფორმით, რომელსაც უნდა ახლდეს ბრმა მორჩილებაზე დაფუძნებული ტერორი. სამართლიანი, მაგრამ ულმობელი სიმკაცრე არის სახელმწიფო ძალის უდიდესი ფაქტორი, არა მარტო სარგებლობისთვის, არამედ მოვალეობისთვის. გამარჯვებისთვის უნდა მივმართოთ ძალადობის და თვალთმაქცობის პროგრამას. ანგარიშსწორების დოქტრინა იმდენად ძლიერია, რამდენადაც მისი გამოყენების საშუალება. ამიტომ არა თვით საშუალებებით, არამედ სიმკაცრის დოქტრინით დავუმორჩილებთ ყველა მთავრობას ჩვენს ზემთავრობას. საკმარისია გაიგონ, რომ ჩვენ უძლეველები ვართ, უმალ შეწყდება ურჩობა.
ჯერ კიდევ ძველ დროში წარმოვთქვით ხალხში სიტყვები: "თავისუფლება, თანასწორობა, ძმობა". ეს სიტყვები ბევრჯერ გაიმეორეს შეუგნებელმა თუთიყუშებმა, რომლებიც წამოეგნენ ამ სატყუარაზე და დაანგრიეს ქვეყნის კეთილდღეობა, პიროვნების ჭეშმარიტი თავისუფლება. გონიერმა ინტელიგენტმა გოებმა ვერ იგრძნეს წარმოთქმული სიტყვების განყენებულობა, ვერ შეამჩნიეს მათი მნიშვნელობის დაპირისპირებულობა, ვერ დაინახეს, რომ ბუნებაში არ არის თანასწორობა, არ შეიძლება იყოს თავისუფლება; რომ თვით ბუნებამ დაადგინა გონების, ხასიათების, შესაძლებლობების არათანასწორობა; ვერ განსაჯეს, რომ ბრბო ბრმა ძალაა, რომ მათი ხელმძღვანელობისთვის არჩეული ხალხი პოლიტიკაში ისევე ბრმაა, როგორც თვით ბრბო; რომ კურთხეული, ცხებული, თუნდაც გენიოსი იყოს - პოლიტიკაში უმეცარია - ყოველივე ეს გოებმა ვარ გაითვალისწინეს. მიუხედავად ამისა, დინასტიური მმართველობისას მამა შვილს გადასცემდა პოლიტიკური საქმეების წარმოების ცოდნას, ისე რომ ამის შესახებ არავინ იცოდა გარდა დინასტიის წევრებისა. დროთა განმავლობაში პოლიტიკური საქმეების დინასტიური გადაცემის ტრადიცია დაიკარგა, რამაც ხელი შეუწყო ჩვენი გეგმების გამარჯვებას.
სიტყვის თავისუფლება, თანასწორობა, ძმობა, ჩვენი ბრმა აგენტების საშუალებით ჩვენს რიგებში აყენებდა მთელს ლეგიონებს, ისინი აღტაცებით დაატარებდნენ ჩვენს დროშებს. სინამდვილეში კი ამ სიტყვებმა ჭიებივით გამოხრეს გოების კეთილდღეობა, მოსპეს მშვიდობა, სიმშვიდე, სოლიდარობა. დაანგრიეს სახელმწიფოს საფუძვლები. ყოველივე ამან ხელი შეუწყო ჩვენი გეგმების განხორციელებას. სხვათა შორის ამ მოვლენამ ხელში ჩაგვიგდო უმნიშვნელოვანესი კოზირი - პრივილეგიების გაუქმება, უფრო სწორად გოების არისტოკრატიის გაუქმება, რომელიც ხალხების და ქვეყნების დაცვით ჩვენი ერთ ერთი მოწინააღმდეგე იყო.
ჭეშმარიტი არისტოკრატიის ნანგრევებზე ჩვენ ჩავაყენეთ ჩვენი ინტელიგენცია. ამ ახალი ინტელიგენციის ცენზი განვსაზღვრეთ ჩვენზე დამოკიდებული სიმდიდრით და მეცნიერებით, რომელსაც სათავეში უდგანან ჩვენი სწავლულები. ჩვენი გამარჯვება განაპირობა იმანაც, რომ საჭირო ადამიანებთან ურთიერთობისას ვეხებოდით ადამიანური გონების ყველაზე მგრძნობიარე სიმებს - ანგარებას, სიხარბეს, გაუმაძღრობას. თითოეულ ჩამოთვლილ ადამიანურ სისუსტეს შეუძლია პიროვნებაში ჩაკლას ინიციატივა. თავისუფლების აბსტრაქციამ ბრბოს მისცა საშუალება დარწმუნებულიყო, რომ მთავრობა სხვა არაფერია გარდა ქვეყნის პატრონისა და ხალხის მმართველისა და მისი გამოცვლა ისევე ადვილია, როგორც ნებისმიერი ხელთათმანისა. ხალხის მმართველთა შეცვლა ჩვენს სასარგებლოდ უნდა იყოს მიმართული.
ოქმი 2
ეკონომიკური ომები - ებრაელთა სიჭარბის მაჩვენებელი. მოჩვენებითი ადმინისტრაცია და "საიდუმლო მრჩევლები". დამანგრეველი სწავლების წარმატებანი. შემგუებლობა პოლიტიკაში. პრესის როლი. ოქროს და ებრაული მსხვერპლის ფასი
ჩვენთვის აუცილებელია, რომ ომებმა შესაძლებლობის ფარგლებში არ განსაზღვროს ტერიტორიული უპირატესობა. ეს ომს გადაიყვანს ეკონომიკურ ნიადაგზე, სადაც ერები ჩვენს დახმარებაში დაინახავენ ჩვენი უპირატესობის ძალას. ამასთანავე, ორივე მხარე მოექცევა ჩვენი ინტერნაციონალური აგენტურის გავლენის ქვეშ. მაშინ ჩვენი საერთაშორისო უფლებები წაშლის სახალხო უფლებებს და ხალხებს მართავს ისევე, როგორც, სამოქალაქო სამართალი მართავს ქვეყნის ქვეშევრდომებს.
ჩვენს მიერ პუბლკიდან ამორჩეული ადმინისტრაციები არ იქნებიან მმართველები, ისინი მხოლოდ პაიკის როლს შეასრულებენ ჩვენს თამაშში ჩვენი მეცნერების, გენიალური მრჩევლებისა და სპეციალისტების ხელში, რომლებიც ბავშვობიდან იზრდებიან მსოფლიო საქმეების მმართველებად. როგორც ცნობილია, სპეციალისტები ცნობებს იღებენ ჩვენი პოლიტიკური გეგმებიდან, ისტორიის გამოცდილებიდან და მიმდინარე მომენტებზე დაკვირვებიდან.
გოები მიუკერძოებელი ისტორიული გამოცდილების პრაქტიკით კი არ ხელმძღვანელობენ, არამედ - თეორიული რუდინით, შედეგისადმი ყოველგვარი პრაქტიკული დამოკიდებულების გარეშე. ამიტომ, ჩვენ მათთან არაფერი გვაქვს საერთო. დაე საჭირო ჟამამდე იმხიარულონ, ან იცხოვრონ ახალი მხიარულების იმედით, ან ძველის მოგონებით; დაე, მათთვის მთავარი იყოს, რაც ჩვენ შთავაგონეთ - მეცნიერების (თეორიები) აღიარება. ამ მიზნის მისაღწევად, პრესის საშუალებით, გამუდმებით ვუღვივებთ ბრმა ნდობას მეცნიერების მიმართ. გოი ინტელიგენტები იყოყოჩებენ ცოდნით, მისი ყოველგვარი ლოგიკური შემოწმების გარეშე. აამოქმედებენ მეცნიერებებიდან ამოკრებილ ცნობებს, რომელიც ჩვენი აგენტების მიერ კომბინირებულია გოების ჩვენთვის სასურველი მიმართულებით განვითარებისთვის.
არ იფიქროთ, რომ ჩვენი მტკიცება უსაფუძვლოა. ყურადღება მიაქციეთ ჩვენს მიერ შექმნილი დარვინიზმის, მარქსიზმის, ნიცშეიზმის წარმატებებს. ამ სწავლებათა გამხრწნელი ძალა ჩვენთვის აშკარაა. ჩვენ ანგარიში უნდა გავუწიოთ თანამედროვე ადამიანთა აზრებს, ხასიათებს, ტენდენციებს, რათა მარცხი არ განვიცადოთ პოლიტიკაში და ადმინისტრაციული საქმეების მართვაში. ჩვენი სისტემა, რომლის მექანიზმიც სხვადასხვანაირად წარიმართება ხალხთა ტემპერამენტის გათვალისწინებით, ვერ გაიმარჯვებს თუ მისი პრაქტიკული გამოყენება არ იქნება დაფუძნებული წარსულის შედეგების კავშირზე მომავალთან.
თანამედროვე სახელმწიფოების ხელში უდიდესი ძალა ეს არის პრესა. პრესის როლია მიუთითოს აუცილებელ მოთხოვნილებებზე. გადასცეს ხალხთა მოთხოვნები, გამოხატოს უკმაყოფილებები, პრესაში ზეიმობს თავისუფლების ღაღადისი, მაგრამ სახელმწიფოებს არ შეუძლიათ გამოიყენონ ეს ძალა და პრესა ჩვენს ხელში აღმოჩნდა. პრესის საშუალებით ჩვენ მოვახერხებთ ჩრდილში დარჩენას და მკითხველთა ჩვენი ზეგავლენის ქვეშ მოქცევას. მისი წყალობით დავაგროვეთ ოქრო, მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენ მას ვიღებდით სისხლისა და ცრემლის ნიაღვრიდან... მაგრამ ჩვენ ბევრი მსხვერპლიც გავიღეთ ჩვენი ხალხიდან. თითოეული მსხვერპლი ჩვენი ხალხიდან უტოლდება ათასი გოის სიცოცხლეს უფლის წინაშე.
ოქმი 3
სიმბოლური გველები და მათი მნიშვნელობა. კონსტიტუციის არამდგრადობა. ტერორი სასახლეებში. ხელისუფლება და პატიმოყვარეობა. პარლამენტარული პამფლეტები. ხელისუფლების ბოროტად გამოყენება. ეკონომიკური მონობა. "ხალხის სიმართლე". კულაკობა და არისტოკრატია. მასონო-ებრაული არმია. გოების მასონური სახალხო სკოლების პროგრამის ძირითადი საგანი. სოციალური წყობის მეცნიერების საიდუმლო. საერთო ეკონომიკური კრიზისი. "ჩვენების" უსაფრთხოება. მასონების დესპოტიზმი - გონების მეფობა. ხელმძღვანელის დაკარგვა. მასონობა და საფრანგეთის რევოლუცია. მასონური სისხლის მეფე - დესპოტი. მასონობის შეუცნობლობის მიზეზი. სიადუმლო აგენტთა როლი. თავისუფლება.
დღეს შემიძლია გაცნობოთ, რომ მიზანს თითქმის მივაღწიეთ, რჩება მცირედი სივრცე და ჩვენს მიერ განვლილი გზა შეკრავს იმ სიმბოლური გველის ციკლს, როგორადაც გვაქვს ჩვენ ჩვენი ხალხი წარმოდგენილი. როცა ეს წრე შეიკვრება ევროპის ყველა სახელმწიფო ჩვენს ხელთ აღმოჩნდება.
თანამედროვე კონსტიტუციური სასწორის წონასწორობა დაირღვევა, რადგან ჩვენ ისე დავაყენეთ, რომ არ გაჩერდება, სანამ პირისაგან მიწისა არ აღიგვება მისი მფლობელი. გოები ვარაუდობენ, რომ სასაწორი საკმაოდ მყარად იყო გამოჭედილი და ელოდნენ, რომ გასწონასწორდებოდა, მაგრამ მფლობელი - მბრძანებლები დაჩრდილულნი არიან თვიანთი წარმოდგენებით, რომლებიც საკუთარი უკონტროლო და უპასუხისმგებლო მმართველობით ტყუვდებიან. ხელისუფლების სათავეში ყოფნას სასახლეში მოწყობილ ტერორს უნდა უმადლოდნენ. ხალხთან ურთიერთობის საშუალებას მოკლებულ მმართველებს არ შეუძლიათ ისინი განაწყონ ხელისუფლების მოყვარეთა წინააღმდეგ, ჩვენს მიერ გათიშულმა მეფის ძალამ და ბრმა სახალხო ძალამ ყოველგვარი მნიშვნელობა დაკარგა. ისინი ისევე უძლურნი არიან, როგორც ბრმები ყავარჯნის გარეშე.
ხელისუფლებისმოყვარეებში ხელისუფლების ბოროტად გამოყენების სურვილის გამოსაღვიძებლად ერთმანეთს დაუპირისპირეთ ყველა ძალა, განვავითარეთ მათი ლიბერალური ტენდენციები დამოუკიდებლობისკენ. შევაიარაღეთ ყველა პარტია და ხელისუფლება ყველა ამბიციის სამიზნედ დავაყენეთ. სახელმწიფოები ვაქციეთ არენებად, სადაც არეულობები იმართება.
კიდევ ცოტაც და განმტკიცდება უწესრიგობა და ყველგან გამოჩნდება. დაუღლელმა მოლაპარაკეებმა ორატორულ შეჯიბრებად აქციეს პარლამენტის სხდომები და ადმინისტრაციული კრებები. მამაცი ჟურნალისტები უცერემონიო პამფლეტისტები, ყოველდღე ესხმიან თავს ადმინისტრაციულ პერსონალს. ძალაუფლების ბოროტად გამოყენება საბოლოოდ მოამზადებს ყველა დაწესებულების დაცემას და გონადკარგული ბრბო ყველაფერს თავდაყირა დააყენებს.
სიღარიბემ ადამიანები გაცილებით უფრო ძლიერ მიაჯაჭვა მძიმე შრომას, ვიდრე მონობამ და ბატონყმურმა წყობილებამ. ამ უკანასკნელთაგან შეეძლოთ თვი დაეღწიათ, განთავისუფლებულიყვნენ, გაჭირვებას კი ვერაფრით მოერევიან. კონსტიტუციაში შევიტანეთ ფიქტიური უფლებები, რომლებსაც არანაირი ძალა არა აქვთ. ყველა ეს ე. წ. "ადამიანთა უფლებები" მხოლოდ იდეაში თუ არსებობს, პრაქტიკულად მათი შესრულება შეუძლებელია. რას წარმოადგენს მძიმე შრომისგან წელში მოხრილი პროლეტარისთვის ლაყბობის უფლების მიცემა-მინიჭება, ან ჟურნალისტისთვის - იმ სილაყბეეის წერა, რაც სხვას აძლევს ხელს?! პროლეტარს არავითარი სარგებლობა არა აქვს კონსტიტუციისგან იმ გროშების გარდა, რასაც ჩვენ ვუყრით მათ არჩევნებში ჩვენი აგენტებისთვის ხმის მიცემის სამაგიეროდ!... ღატაკისთვის რესპუბლიკური უფლება მწარე ირონიაა, რადგან შრომის აუცილებლობა არ აძლევს მას მისი ნამდვილი გამოყენების უფლებას, სამაგიეროდ ართმევს მუდმივი და საიმედო საზღაურის მიღების გარანტიას.
ჩვენი ხელმძღვანელობით ხალხმა გაანადგურა არისტოკრატია, რომელიც მისი ერთადერთი დამცველი და დამპურებელი იყო. არისტოკრატიის განადგურების შემდეგ კი მოხვდა კულაკობის უღელქვეშ.
ჩვენ აღმოვჩნდებით მუშების გამათავისუფლებელნი ამ უღლიდან, თუ მათ ჩვენს რაზმში ჩადგომას შევთავაზებთ. ეს რაზმი შედგება სოციალისტებისგან, ანარქისტებისგან, კომუნარებისგან, რომელსაც ვეხმარებით ვითომ სოციალური და საერთო-საკაცობრიო სოლიდარობის ძმური წესიდან გამომდინარე.
არისტოკრატია, რომელიც მუშათა შრომის უფლებით სარგებლობდა, დაინტერესებული იყო, რათა მუშები ყოფილიყვნენ მაძღრები, ჯანმრთელები და ძლიერები; ჩვენ კი პირიქით, - გოების გადაშენებით ვართ დაინტერესებულნი. ჩვენი სურვილია მშრომელი იყოს ქრონიკული შიმშილის და სისუსტის მდგომარეობაში. რადგან ამით მას საბოლოოდ დავიმორჩილებთ. გაჭირვებით და სიძულვილით წარვმართავთ ჩვენ მასებს და მათი ხელებით ვსპობთ ყველაფერს, რაც წინ ეღობება ჩვენი მიზნების შესრულებას. როდესაც ჩვენი მეფის კორონაციის ჟამი დადგება, იგივე ხელები გაანადგურებს ყველა ჩვენს მოწინააღმდეგეს.
გოები გადაეჩვივნენ ფიქრს ჩვენი სამეცნიერო რჩევების გარეშე. ამიტომ ისინი ვერ ხედავენ გარდაუვალ აუცილებლობას იმაში, რაც ჩვენთვის აუცილებელია - კერძოდ, სახალხო სკოლებში ისწავლებოდეს ერთიანი ჭეშმარიტი მეცნიერება, უპირველესად, მეცნიერება ადამიანის ცხოვრების წესის, სოციალური ყოფის, შრომის გადანაწილების შესახებ. შესაბამისად ამისა, მათში დაინერგება სწავლება ადამიანთა კლასებად და მდგომარეობის ნიშნების მიხედვით დაყოფის შესახებ. აუცილებელია ყველამ იცოდეს, რომ თანასწორობა შეუძლებელია, არ შეიძლება კანონის წინაშე ერთნაირად აგებდეს პასუხს ის, ვინც თავისი საქციელით კომპრომეტაციას უწევს მთელს წოდებას, და ის, ვინც მხოლოდ საკუთარ ღირსებას ეხება.
მეცნიერების დღევანდელი მდგომარეობისა და ჩვენს მიერ შექმნილი მისი მიმართულებების ჟამს, პრესას ბრმად აყოლილი ხალხი მტრულად განეწყობა ყველა წოდების მიმართ, რომელსაც თავისზე მაღლა მდგომად მიიჩნევს. აღნიშნული მტრობა უფრო ძლიერდება ეკნომიკური კრიზისის ნიადაგზე, რომელიც საბირჟო გარიგებებს და მრეწველობის განვითარებას შეაჩერებს. ჩვენს ხელში არსებული ოქროს საშუალებით შევქმნით საერთო ეკონომიკურ კრიზისს, უმუშევრად დავტოვებთ ევროპის მთელი რიგი ქვეყნების მუშებს.
ისინი ჩვენებს ხელს ვერ ახლებენ, რადგან თავდასხმის მომენტი ადრევე იქნება გარკვეული და ჩვენ ყოველგვარ ღონეს ვიხმართ, მათ დასაცავად. ჩვენ დავრწმუნდით, რომ პროგრესი გოებს გონიერების გამეფებამდე მიიყვანს. ჩვენს დესპოტიზმს შეუძლია მიზანდასახული სიმკაცრით დააშოშმინოს ყველა ამბოხება, ამოძირკვოს ლიბერალიზმი ყველა დაწესებულებიდან. როცა ხალხი დაინახავს, რომ თავისუფლების სახელით ბევრს უთმობენ წარმოიდგენს, რომ ყოვლის შემძლეა და ხელისუფლებისკენ გაიწევა, მაგრამ როგორც ყველა ბრმა შეხვდება უამრავ წინააღმდეგობებს: დაიწყებს ხელმძღვანელის ძებნა, ვერ მიხვდება, რომ დაუბრუნდეს ძველ ცხოვრებას და თავის უფლებამოსილებას ჩვენ გადმოგვცემს. გაიხსენეთ საფრანგეთის რევოლუცია, რომელსაც ჩვენ "დიდი" ვუწოდეთ. მისი მომზადების საიდუმლო ჩვენთვის კარგადაა ცნობილი, - ის ჩვენი ხელით მომზადდა.
ისინი ჩვენებს ხელს ვერ ახლებენ, რადგან თავდასხმის მომენტი ადრევე იქნება გარკვეული და ჩვენ ყოველგვარ ღონეს ვიხმართ, მათ დასაცავად. ჩვენ დავრწმუნდით, რომ პროგრესი გოებს გონიერების გამეფებამდე მიიყვანს. ჩვენს დესპოტიზმს შეუძლია მიზანდასახული სიმკაცრით დააშოშმინოს ყველა ამბოხება, ამოძირკვოს ლიბერალიზმი ყველა დაწესებულებიდან. როცა ხალხი დაინახავს, რომ თავისუფლების სახელით ბევრს უთმობენ წარმოიდგენს, რომ ყოვლის შემძლეა და ხელისუფლებისკენ გაიწევა, მაგრამ როგორც ყველა ბრმა შეხვდება უამრავ წინააღმდეგობებს: დაიწყებს ხელმძღვანელის ძებნა, ვერ მიხვდება, რომ დაუბრუნდეს ძველ ცხოვრებას და თავის უფლებამოსილებას ჩვენ გადმოგვცემს. გაიხსენეთ საფრანგეთის რევოლუცია, რომელსაც ჩვენ "დიდი" ვუწოდეთ. მისი მომზადების საიდუმლო ჩვენთვის კარგადაა ცნობილი, - ის ჩვენი ხელით მომზადდა.
ამის შემდეგ ჩვენ ხალხი მოგვყავს ერთი გულის გატეხვიდან მეორემდე, რათა საბოლოოდ დაემორჩილოს სიონური სისხლის მეფე-დესპოტს, რომელსაც ჩვენ ვუმზადებთ მსოფლიოს. დღესდღესობით, ჩვენ, როგორც საერთაშორისო ძალა უვნებელი ვართ, რადგანაც ერთი მხრიდან თავდასხმის დროს გვიცავს სხვა სახელმწიფო, - გოი ხალხთა ამოუწურავი სისაძაგლე, რომლებიც ძალის წინაშე მიწაზე ხოხავენ. სუსტების მიმართ დაუნდობელთა და დანაშაულის მიმართ შემწყნარებელთ, არ სურთ აიტანონ თავისუფალი წყობის წინააღმდეგობები. თამამი დესპოტიზმის წინაშე მომთმენნი არიან. აი, რა განაპირობებს ჩვენს დამოუკიდებლობას. თანამედროვე პრემიერ-დიქტატორებისგან ისინი ითმენენ და იტანენ ისეთ ბოროტებას, რისთვისაც თავს მოჭრიდნენ 20 მეფეს.
რითი უნდა აიხსნას თითქმის ერთნაირი მოვლენების მიმართ ხალხთა მასების ასეთი არაერთგვაროვანი დამოკიდებულება? ეს აიხსნება იმით, რომ დიქტატორები თავიანთი აგენტების საშუალებით ხალხს ჩააგონებენ, თითქოსდა სახელმწიფოს ზიანს აყენებენ მაღალი იდეალისთვის - ხალხთა მდგომარეობის გაუმჯობესებისთვის, საერთაშორისო ძმობის, სოლიდარობის, თანასწორობის დამკვიდრებისთვის. რა თქმა უნდა, არ ამბობენ, რომ ასეთი გაერთიანება შესაძლებელია მხოლოდ ჩვენი ძალაუფლების ქვეშ, და ხალხი გმობს მართლებს და ამართლებს დამნაშავეებს. სულ უფრო რწმუნდება, რომ შეუძლია შექმნას ყველაფერი, რასაც მოისურვებს. ასეთი მდგომარეობის წყალობით, ხალხი ანგრევს ყოველგვარ სიმტკიცეს და ყოველ ნაბიჯზე ქმნის უწესრიგობას.
სიტყვა "თავისუფლება" ადამიანთა საზოგადოებას განაწყობს ყოველგვარი ძალის, თვით ღვთისა და ბუნების კანონზომიერებების წინააღმდეგ. აი, ამის გამო უნდა დაიკარგოს ადამიანთა ლექსიკონიდან ეს სიტყვა ჩვენი გამეფების დროს. ეს არის ცხოველური ძალის პრინციპი, რომელიც ბრბოს სისხლისმსმელ მხეცად აქცევს. ეს მხეცები იძინებენ სისხლით დათრობის შემდეგ და ამ დროს შეიძლება მათთვის ბორკილების დადება, მაგრამ თუ მათ არ მისცემთ სისხლს ღვიძავთ და იბრძვიან.
ოქმი 4
რესპუბლიკის სტადიები. შინაური მასონობა. თავისუფლება და რწმენა. საერთაშორისო სავაჭრო-სამრეწველო კონკურენცია. სპეკულაციის როლი. ოქროს კულტი.
ყოველგვარი რესპუბლიკა გადის რამდენიმე სტადიას. პირველი მოიცავს გონაბადაკარგული ბრბოს ბობოქრობის პირველ დღეებს. მეორე - დემაგოგიას. საიდანაც წარმოიქმნება ანარქია, რომელიც აუცილებლად დესპოტიზმთან მიგვიყვანს, მაგრამ ეს დესპოტიზმი კანონიერად ღია და გამოუცნობი, მოქმედებს სხვადასხვა აგენტების ზურგს მიღმა, რომელთა შეცვლა ხელს კი არ შეუშლის, პირიქით, დაეხმარება საიდუმლო ძალას. ვის და რას შეუძლია სძლიოს უხილავი ძალა?! ჩვენი ძალა კი ზუსტად ასეთია. შინა მასონობა ემსახურება მისი მიზნების შენიღბვას, მაგრამ მისი მოქმედების გეგმა, თვით ადგილმდებარეობაც კი ხალხისთვის უცნობია. თავისუფლებაც შეიძლება უსაფრთხო იყოს სახელმწიფოსთვის და ხალხს კეთილდღეობა მოუტანოს თუ მისი პრინციპი იქნება ღვთის რწმენა, ადამიანთა შორის ძმობა, მაგრამ არა ის თანასწორობა, რომელიც ეწინააღმდეგება ბუნების კანონებს. ასეთი რწმენის შემთხვევაში ხალხს მართავს სულიერი მოძღვარი და მრველიც მშვიდად, თვინიერად დაემორჩილება ღვთის განგებულებას. აი ამიტომ უნდა შევცვალოთ რწმენა, გოების გონებიდან ამოვძირკვოთ ღვთის სულიერების პრინციპი და შევცვალოთ არითმეტიკული გაანგარიშებით და მატერიალური მოთხოვნილებებით.
გოების გონებამ ფიქრი და შემჩნევა რომ ვერ მოასწროს, მათი ყურადღება უნდა მივაპყროთ მრეწველობასა და ვაჭრობას. ყველა ერი დაიწყებს გამორჩენის ძებნას და მისთვის ბრძოლაში ვერ შეიმჩნევს საერთო მტერს. იმისთვის რათა თავისუფლებამ საბოლოოდ გახრწნას და გაანადგუროს გოების საზოგადოება, საჭიროა მრეწველობა გადავიტანოთ სპეკულაციურ ნიადაგზე, მრეწველობის მიერ მიწიდან გამოგლეჯილი კაპიტალი გადადის სპეკულაციაში, ე. ი. ჩვენს ხელში.
გამძაფრებული ბრძოლა პირველობისთვის, ეკონომიკური ცხოვრების ბიძგები წარმოქმნიან და უკვე წარმოქმნეს იმედის გაცრუება, ცივი და უფულო საზოგადოება. ეს საზოგადოება აბსოლუტური ზიზღით განეწყობა დიდი პოლიტიკის და რელიგიის მიმართ. მათთვის მთავარი იქნება ოქრო, რომელიც კულტი გახდება იმ მატერიალური სიამოვნების გამო, რასაც მისგან მიიღებენ. მაშინ არა სიკეთის სამსახურისთვის, არა სიმდიდრის მოპოვებისთვის, არამედ პრივილეგირებულთა მიმართ სიძულვილის გამო, გოების დაბალი კლასები დაუპირისპირდებიან ინტელიგენტ გოებს.
ოქმი 5
მართვის გაძლიერებული ცენტრალიზაციის შექმნა. მასონთა მიერ ხელისუფლების ხელში ჩაგდების გზები. სახელმწიფოებს შორის შეთანხმების შეუძლებლობის მიზეზი. ებრაელთა რჩეულობა. ოქრო - სახელმწიფოებრივი მექანიზმის მამოძრავებელი. მონოპოლია ვაჭრობასა და მრეწველობაში. კრიტიკის მნიშვნელობა. "საჩვენებელი" დაწესებულებები. როგორ ჩავიგდოთ ხელში საზოგადოებრივი აზრი. პირადი ინიციატივის მნიშნელობა - ზემთავრობა.
ადმინისტრაციული მართვის რა ფორმა უნდა შევთავაზოთ საზოგადოებას, სადაც მექრთამეობა შეიჭრა ყველა სფეროში, სადაც სიმდიდრეს მოიპოვებენ მხოლოდ ნახევრადთაღლითური გარიგების, მარჯვე სიურპრიზებით; სადაც მეფობს აღვირახსნილობა, სადაც ზნეობას იცავენ არა ნებაყოფლობით მიღებული პრინციპებით, არამედ დამსჯელი ღონისძიებებით და მკაცრი კანონებით. სადაც სამშობლოს და რელიგიის გრძნობა დათრგუნულია კოსმოპოლიტური შეხედულებებით? მართვის როგორი ფორმა უნდა მივცეთ ამ საზოგადოებას თუ არა დესპოტური, რომელსაც ქვემოთ აღვწერ.
ჩვენ შევქმნით მართვის გაძლიერებულ ცენტრალიზაციას, რათა ყველა საზოგადოებრივი ძალა ხელში ავიღოთ, მექანიკურად დავარეგულირებთ ჩვენი ქვეშევრდომების პოლიტიკური ცხოვრების ყველა მოქმედებას ახალი კანონებით. ეს კანონები აღკვეცავს ყველა სისუსტეს და თავისუფლებას, რაც გოების მიერ იყო დაშვებული. ჩვენი მეფობა ისეთ დესპოტიზმზე იქნება დამყარებული, რომ შეიძლება ნებისმიერ დროს და ნებისმიერ ადგილას გაანადგუროს მოწინააღმდეგე და დაუმორჩილებელი გოები. მეტყვით რომ ეს დესპოტიზმი არ ეთანხმება თანამედროვე პროგრესს, მაგრამ მე საპირისპიროს დაგიმტკიცებთ.
იმ დროს როცა ხალხი მბრძანებელს ისე უყურებდა, როგორც ღვთის ნების გამოვლენას, ის უსიტყვოდ ემორჩილებოდა თვითმპყრობელ მეფეს, მაგრამ იმ დღიდან როცა ჩვენ მას ჩავაგონეთ აზრი საკუთარ უფლებებზე ხელმწიფეები უბრალო მოკვდავებად ჩათვალეს, მეფის ცხებულობა და ღვთიური გამორეულობა ხალხისთვის უმთავრესი იყო, მაგრამ როცა მასში ჩავკალით ღვთის რწმენა, ყველა დაემორჩილა ჩვენს ძალას.
გარდა ამისა, ჩვენი ადმინისტრაციული გონების სპეციალობებს განეკუთვნება მოხერხებული თეორიითა და ფრაზეოლოგიით მასებისა და პიროვნებების მართვის ხელოვნება, რომელიც დაფუძნებულია ანალიზზე, დაკვირვებაზე, მხოლოდ იეზუიტები შეიძლება შეგვედარონ, მაგრამ ჩვენ მოვახერხეთ მათი დისკრედიტაცია უაზრო ბრბოს თვალში, როგორც აშკარა ორგანიზაციისა, თვითონ კი საიდუმლო ორგანიზაციის ჩრდილში დავრჩით. თუმც განა სულერთი არ არის მსოფლიოსთვის ვინ იქნება მისი მბრძანებელი - კათოლიკე თუ სიონური სისხლის დესპოტი?! ჩვენთვის კი, რჩეული ხალხისთვის, ამას მნიშვნელობა აქვს. დროებით ჩვენთან ერთად შეეძლოთ ემართა გოების საერთაშორისო კოალიციას, მაგრამ ამ შემთხვევაში ვაწყდებით მათ შორის განხეთქილების ისეთ სიღრმეს, რომლის ამოვსებაც შეუძლებელია.
ჩვენ ერთმანეთს დავუპირისპირეთ გოების პირადი და ნაციონალური ინტერესები, რელიგიური და ტომობრივი სიძულვილი, რომელიც დავთესეთ მათ შორის 20 საუკუნის განმავლობაში. ამის წყალობით არცერთი სახელმწიფო არ მოელის დახმარებას სხვისგან, რადგან იფიქრებს, ჩვენს წინააღმდეგ შეთქმულება უსარგებლოა თვით მისთვის. ჩვენ საკმაოდ ძლიერები ვართ და ანგარიში უნდა გაგვიწიონ. სახელმწიფოებს უმნიშვნელო გადაწყვეტილების მიღებაც კი არ შეუძლიათ ჩვენთან შეთანხმების გარეშე. "Perme rages regnant" – "ჩემი წყალობით მეფობენ მეფენი". წინასწარმეტყველთა მიერ ნათქვამია, რომ ჩვენ თვით ღმერთმა გამოგვირჩია მთელ ქვეყანაზე გასამეფებლად. ღმერთმა დაგვაჯილდოვა ნიჭით, რომ შევასრულოთ ჩვენი ამოცანა. მოწინააღმდეგე ბანაკს ნიჭი რომ ჰქონდეს, შეგვებრძოლებოდა და ბრძოლა იქნებოდა დაუნდობელი, არნახული, მაგრამ დღეს სახელმწიფო მექანიზმი მუშაობს ძრავით, რომელიც ჩვენს ხელთაა. ესაა ოქრო - ჩვენი ბრძენების მიერ გამოგონილი პოლიტკური ეკონომიის მეცნიერება კარგა ხანია მიანიჭებს კაპიტალს სამეფო პრესტიჟს. კაპიტალმა უნდა მიაღწიოს მრეწველობის და ვაჭრობის მონოპოლიის თაისუფლებას, რაც უნდა კეთდებოდეს მთელ მსოფლიოში უჩინარი ხელებით. ეს თავისუფლება პოლიტიკურ ძალას მისცემს მრეწველობას და შეავიწროვებს ხალხს. ახლა უფრო მნიშვნელოვანია განიარაღება ვიდრე მათი ომში წაყვანა.
საჭიროა გამძაფრებული ვნებები ჩვენს სასარგებლოდ გამოვიყენოთ, ვიდრე თვითონ თვითონ გავამძაფროთ ისინი. ჩვენი მმართველობის მთავარი ამოცანა იმაში მდგომარეობს, რომ კრიტიკით დავასუსტოთ საზოგადოებრივი გონება, გადავაჩვიოთ განსჯას, რომელიც წინააღმდეგობას იწვევს, გონებრივი ძალა მივმართოთ ფუჭი მჭევრმეტყველებისკენ. ყველა დროში ხალხიც და ცალკეული ადამიანებიც სიტყვას საქმედ თვლიდნენ, რადგან კმაყოფილდებოდნენ მოჩვენებითობით, იშვიათად ამჩნევდნენ ყოველთვის სრულდებოდა თუ არა დაპირებული. ჩვენ შევქმნით საჩვენებელ დაწესებულებას, რომელიც დაამცირებს თავის კეთილ ზემოქმედებას პროგრესზე. ჩვენ მივისაკუთრებთ ყველა პარტიის ლიბერალურ ფიზიონომიას და მივაწოდებთ მათ ორატორებს, რომლებიც იმდენს ილაპარაკებენ, რომ ხალხს გადაღლიან და თავიანთ საწინააღმდეგოდ განაწყობენ.
საზოგადოებრივი აზრის სადავეების ხელში მოსაქცევად უნდა გავავრცელოთ ურთიერთ საწინააღმდეგო მოსაზრებები ისე, რომ გოები დაიბნენ მის ლაბირინთებში და მიხვდნენ, რომ უმჯობესია არავითარი წარმოდგენა არ ჰქონდეთ პოლიტიკურ შეხედულებებზე, რადგან ამის შესახებ უნდა იცოდეს მხოლოდ მან ვინც საზოგადოებას ხელმძღვანელობს - ეს პირველი საიდუმლოა.
მართვის წარმატებისთვის აუცილებელი მეორე საიდუმლო მდგომარეობს იმაში, რომ გავამრავლოთ ადამიანური ნაკლოვანებები ისე, რომ ამ ქაოსში ვერავინ გაერკვეს და ხალხმა ვეღარ გაუგოს ერთმანეთს - ეს ღონისძიება გამოგვადგება პარტიებს შორის განხეთქილების დასათესად, კოლექტიური ძალების გასათიშად. ყოველგვარი პირადი ინიციატივის დასათრგუნად, რომელიც ჩვენს საქმეებს შეუშლის ხელს, ყველაზე საშიში პირადი ინიციატივაა, თუ ის გენიალურია მას შეუძლია გააკეთოს ის, რასაც გააკეთებდა ჩვენს მიერ გათიშული მილიონობით ადამიანი.
ჩვენ გოების საზოგადოების აღზრდა ისე უნდა განვავითაროთ, რომ ყველა საქმის დაწყების წინ, სადაც საჭიროა ინიციატივა, უიმედოდ ჩაიქნიონ ხელები. მოქმედების თავისუფლებიდან გამომდინარე, დაძაბულობა ასუსტებს ძალებს, აქედან გამომდინარეობს მძიმე ზნეობრივი ბიძგები. იმედის გაცრუება, მარცხი, ყოველივე ამით ჩვენ ისე გადავღლით გოებს, რომ ვაიძულებთ შემოგვთავაზონ საერთაშორისო ძალაუფლება. დღევანდელი მმართველობის ნაცვლად ჩვენ დავსვამთ საშინელებას, რომელიც იქნება ზემთავრობული ადმინისტრაცია. მისი ხელები ყოველ მხარეს იქნება გაშლილი ხალხის დასაპყრობად.
ოქმი 6
მონოპოლიები. "გოების" შეძლების დამოკიდებულება მათზე. არისტოკრატთა დატოვება მიწების გარეშე. მიწის დავალიანება. ვაჭრობა, მრეწველობა და სპეკულაცია. ფუფუნება, ხელფასის მომატება და პირველადი მოხმარების საგნების გაძვირება. ანარქიზმი და ლოთობა. ეკონომიკური თეორიის პროპაგანდა. საიდუმლო აზრი.
მალე ჩვენ დავიწყებთ უზარმაზარი მონოპოლიების - კოლოსალური სიმდიდრის რეზერვუარების დაარსებას, რომელზეც გოები იმდენად იქნებიან დამოკიდებულნი, რომ პოლიტიკური კატასტროფის მეორე დღესვე ისინი დაიხრჩობიან სახელმწიფო კრედიტებში.
ბატონო ეკონომისტებო შეაფასეტ ამ კომბინაციის მნიშვნელობა! ჩვენ ყოველგვარი საშუალებით უნდა განვავითაროთ ჩვენი ხელისუფლების მნიშვნელობა, წარმოვადგინოთ ის ყველა ნებაყოფლობითი დამორჩილებულის მფარველად და დამჯილდოვებლად. გოების არისტოკრატია, როგორც პოლიტიკური ძალა აღარ არსებობს - საჭირო არაა მისთვის ანგარიშის გაწევა, მაგრამ ტერიტორიულ მეპატრონეებად ისინი რჩებიან და ეს ჩვენთვის საზიანოა იმით, რომ შეიძლება დამოუკიდებელნი დარჩნენ. ამიტომაც ისინი მიწის გარეშე უნდა დავტოვოთ, ყოველგვარი ძალის გამოყენებით. ამისთვის საუკეთესო საშუალებაა მიწის ბეგარის გაზრდა. ეს ღონისძიება მიწათმფლობელობას უსიტყვო დაჩაგრულობის ზღვრამდე მიიყვანს. გოების არისტოკრატებს არ შეუძლიათ მცირედით დაკმაყოფილდნენ, ამიტომა ჩქარა გაქრებიან.
ამავე დროს უნდა გავუძლიეროთ მფარველობა ვაჭრობასა და მრეწველობაში. განსაკუთრებით კი სპეკულაციას, რომლის როლია დაუპირისპირდეს მრეწველობას, სპეკულაციის გარეშე მრეწველობა გაამრავლებს კერძო კაპიტალს და დაეხმარება მიწათმოქმედების გაძლიერებას, გაათავისუფლებს მას ბანკების მიერ დადგენილი ბეგარისგან. საჭიროა მოისპოს მიწაც, გლეხიც, კაპიტალიც და სპეკულაციის წყალობით ჩვენს ხელში მოექცეს ფული. ამით პროდუქტთა რიგებში ჩავაყენებთ ყველა ერს, მაშინ კი გოები თაყვანს გვცემენ, რათა მიიღონ არსებობის უფლება.
გოების მრეწველობის გასაღატაკებლად ჩვენ გამოვიყენებთ ფართოდ გავრცელებულ ფუფუნების გრძნობას. ავამაღლებთ ხელფასს, რომელიც მაინც ვერ მოუტანს სიკეთეს მუშებს, რადგან ამის პარალელურად, მიწათმოქმედების და მესაქონლეობის დაქვეითების მომიზეზებით გავაძვირებთ პირველი მოხმარების საგნებს. გარდა ამისა, ჩვენ ხელოვნურად და ღრმად ვუთხრით ფესვებს წარმოებას, მუშებს ვაჩვევთ ანარქიას და ალკოჰოლურ სასმელებს, ყოველგვარ ზომებს მივმართავთ მიწიდან გოების ინტელიგენტური ძალების გასაძევებლად.
გოებისთვის შეუმჩნეველი რომ დარჩეს ჩვენი მოქმედება, ვფარავთ მას მუშათა კლასის ინტერესების დაცვით და დიდი ეკონომიკური პრინციპებით, რომელსაც აქტიურ პროპაგანდას უწევენ ჩენი ეკონომიკური თეორიები.
ოქმი 7
შეიარაღების გაძლიერების მიზანი. მღელვარება. განხეთქილება და მტრობა მთელს ქვეყანაში. "გოების" წინააღმდეგობის ალაგმვა ომებით. საიდუმლო წარმატება პოლიტიკაში. პრესა და საზოგადოებრივი აზრი. ამერიკული, ჩინური და იაპონური ქვემეხები.
შეიარაღების გაძლიერება, პოლიციის შტატის გაზრდა აუცილებელია ზემოთაღნიშნული გეგმების განსახორციელებლად. საჭიროა მივაღწიოთ ისეთ მდგომარეობას, რომ სახელმწიფოში იყვნენ მხოლოდ პროლეტარები, რამდენიმე ჩენი ერთგული მილიციონერი, შემდეგ კი სხვა კონტინენტზე უნდა შევქმნათ უთანხმოება და მტრობა. ამაში ორმაგი სარგებელი იქნება: ჯერ ერთი ხელთ გვეყოლება სახელმწიფო, ისინი შეამჩნევენ, რომ ჩვენი სურვილის შესაბამისად მოვაწყობთ არეულობებს ან ჩავაცხრობთ; მეორეც, ინტრიგებით ავბურდავთ სახელმწიფო კაბინეტში გადაწყვეტილ პოლიტიკურ-ეკონომიკურ მოლაპარაკებებს. ამ მიზნის მისაღწევად უნდა შევიარაღდეთ დიდი ეშმაკობით, ვიმუშაოთ ურთიერთსაწინააღმდეგო ტაქტიკით. გოი ხალხი და მთავრობა ჩაგვთვლის ადამიანთა მოდგმის მხსნელად. ჩვენ მზად უნდა ვიყოთ ყოველგვარ წინააღმდეგობას დავხვდეთ ომით იმ მხარის საწინააღმდეგოდ, რომელიც წინ აღუდგება ჩვენი მიზნების განხორციელებას.
პოლიტიკაში მთავარი საიდუმლო საიდუმლოში მდგომარეობს. სიტყვა არ უნდა ეთანხმებოდეს დიპლომატის მოქმედებას. ჩვენს მიერ ჩაფიქრებული გეგმის შესასრულებლად გოების მთავრობა უნდა ვაიძულოთ გაითვალისწინოს "საზოგადოებრივი აზრი". ერთი სიტყვით, ევროპაში ძალაუფლების ასალაგმავად ერთ-ერთ მათგანს ვაჩვენებთ ჩვენს ძალას ტერორის სახით, სხვებს კი თუ გაბედავენ ჩვენს წინააღმდეგ ამხედრებას, ვუპასუხებთ, ამერიკული, ჩინური და იაპონური ქვემეხებით.
ოქმი 8
მასონური მმართველობის იურიდიული სამართლის ორაზროვანი გამოყენება. განსაკუთრებული სკოლები და ზესაგანმანათლებლო აღზრდა. ეკონომისტები და მილიონერები. ვის მიეცემა საპასუხისმგებლო პოსტები მთავრობაში?
ჩვენ უნდა ვიცნობდეთ ყველა იარაღს, რითც მოწინააღმდეგეები დაგვიპირისპირდებიან. სამართლის ლექსიკონში უნდა მოვძებნოთ ყველაზე ფრთხილი გამოთქმები იმ შემთხვევებისთვის, როცა ჩვენი თამამი და უსამართლო გადაწყვეტილების გაჟღერება მოგვიწევს და ის უნდა წარმოვადგინოთ ისე, როგორც სამართლებრივი ხასიათის ზნეობრივი კანონი.
ჩვენი მმართველობა დაფუძნებული უნდა იყოს ცივილიზებულ ძალებზე, უნდა შედგებოდეს პულიცისტებისგან, იურისტ-პრაქტიკოსებისგან, ადამინისტრატორებისგან, დიპლომატებისგან და ხალხისგან, რომელიც განსწავლული იქნება ჩვენს განსაკუთრებულ სკოლებში. ამ ხალხმა უნდა იცოდეს სოციალური ყოფის ყველა საიდუმლო, პოლიტიკური ასოებით და სიტყვებით შედგენილი ყველა ენა.
გაცნობიერებული უნდა იყონ ადამიანური ბუნების ყველა მხარეში, ყველა მგრძნობიარე სიმებში. ეს სიმები - გოების გონების აგებულებაა, ტენდენცია და მანკია. გასაგებია, რომ ჩვენი ხელისუფლების გენიალური თანამშრომლები გოებიდან არ იქნებიან გამოსულნი, რომლებიც შეჩვეულნი არიან ადმინისტრაციული სამუშაოს შესრულებას იმის ფიქრის გარეშე, რისთვისაა ეს საჭირო და რას აღწევენ ამ მუშაობით.
გოი ადმინისტრატორები ხელს აწერენ ქაღალდებს და არ იციან რა წერია მასში. მსახურობენ ანგარების და პატივმოყვარეობის გამო.
ჩვენს ხელისუფლებას გარს შემოვახვევთ ეკონომისტთა არმიას. ეკონომიკური მეცნიერები წარმოადგენენ ებრაელთა სწავლების ძირითად საგანს. ჩვენს ირგვლივ თავს მოიყრის ბანკირების, მრეწველების, კაპიტალისტების და, რაც მთავარია, მილიონერების მთელი პლეადა.
სანამ ჯერ კიდევ საშიშია სახელმწიფოში საპასუხისმგებლო პოსტის მიღება ებრაელებისთვის, დროებით ჩვენ მას მივცემთ ისეთ ხალხს, რომელთა წარსულის და ხასიათის გამო ადვილად ჩნდება უფსკრული მათსა და ხალხს შორის. ასეთ ხალხს ურჩობის შემთხვევაში ემუქრება სასამართლო და გადასახლება. ამის შიშით ისინი ჩვენს ინტერესებს დაიცავენ უკანასკნელ ამოსუნთქვამდე.
ოქმი 9
ხალხთა აღზრდის საქმეში მასონური პრინციპების გამოყენება. მასონური პაროლი. ანტისემიტიზმის მნიშვნელობა. მასონთა დიქტატურა. ტერორი. ვინ ემსახურება მასონობას? გოების მეფობის "თვალხილული" და "ბრმა" ძალების გამოყენება. ხელისუფლების ურთიერთობა ხალხთან. ლიბერალური თვითნებობა. განათლების და აღზრდის ხელში ჩაგდება. ცრუ თეორიები. კანონების განმარტება. მეტროპოლიტენების გასასვლელები.
ჩვენი პრინციპების გამოყენებისას ყურადღება მიაქციეთ იმ ხალხთა ხასიათს, ვის ქვეყანაშიც იქნებით და იმოქმედებტ. მათი საერთო, ერთნაირი გამოყენება სასურველ შედეგს ვერ მოგვცემს, მაგრამ თუ მათ ფრთხილად გამოვიყენებთ, ვნახავთ, რომ ათეული წლების შემდეგ ყველაზე ჯიუტი ხასიათიც კი გამოიცვლება და ჩვენც ახალ ხალხს ჩავრიცხავთ დამორჩილებულთა რიცხვში. ჩვენი ლიბერალურ-მასონური პაროლის სიტყვებს "თავისუფლება, ძმობა, თანასწორობა" - გამეფების შემდეგ შევცვლით იდეური სიტყვებით: "თავისუფლება, სამართალი, თანასწორობის ვალი, ძმობის იდეალი". De facto ჩვენ უკვე გავაუქმეთ ყოველგვარი მმართველობა, გარდა ჩვენისა თუმც de jure ისინი ჯერ კიდევ მრავლადაა. ახლა თუ რომელიმე სახელმწიფო გამოგვიცხადებს პროტესტს, ესეც ჩვენი გადაწყვეტილებით და განკარგულებით, რადგან მათი ანტისემიტიზმი გვჭირდება ჩვენი უმცროსი ძმების სამართავად. ამ საკითხზე ლაპარას არ გავაგრძელებ, რადგან ეს თემა ჩვენი მრავალი საუბრის საგანი იყო.
სინამდვილეში ჩვენთვის წინააღმდეგობა არ არსებობს, ჩვენი ზე-ხელისუფლება ვითარდება ისეთ ექსტრალეგალურ პირობებში, რომელსაც შეიძლება ენერგიული და ძლიერი სიტყვა - დიქტატურა ვუწოდოთ. მე შემიძლია ვთქვა, რომ დღესდღესობით ჩვენ კანონმდებლები ვართ, განვაგდებთ სასამართლოსა და ანგარიშსწორებას, ვსჯით და შევიწყალებთ, ჩვენს ხელთაა, ოდესღაც ძლიერი, ახლა კი ჩვენს ნებას დამორჩილებული პარტიის ნამსხვრევები. ჩვენს ხელთაა შეუკავებელი პატივმოყვარეობა, მწველი სიხარბე. დაუნდობელი შურისძიება, ბოროტი სიძულვილი. ჩვენგან მოდის ყოველგვარი ტერორი, ჩვენს სამსახურშია სხვადასხვა შეხედულების ხალხი, მონარქიის რესტავრატორები, კომუნარები და ყოველგვარი უტოპისტები. ჩვენ ყველანი ჩავრთეთ მუშაობაში. ყველა მათგანი თავის მხრიდან ლესავს ხელისუფლების უკანასკნელ ნარჩენებს. ცდილობს, დაამხოს ყველა დადგენილი წესი. ამ მოქმედებით ყველა სახელმწიფო შეწუხებულია: ისინი მოუწოდებენ სიმშვიდისკენ, მზად არის მშვიდობისთვის ყველაფერი გაიღონ მსხვერპლად, მაგრამ არ მივცემთ მშვიდობას მანამ, სანამ ისინი არ აღიარებენ ჩვენს ინტერნაციონალურ ზე-მთავრობას, თანაც აშკარად და მორჩილად.
ხალხი ილაპარაკებს სოციალური საკითხის საერთაშორისო შეთანხმების გზით გადაწყვეტის აუცილებლობის შესახებ. პარტიებად განაწილებამ ისინი ჩვენს ძალას დაუმორჩილა. შეჯიბრების მოსაწყობად საჭიროა ფული, რომელიც მთლიანად ჩვენს ხელთაა. ჩვენთვის საშიშია თვალხილული გოების ძალების შეერთება ხალხის ბრმა ძალასთან, მაგრამ უკვე მიღებულია ყველა ღონე ასეთი შესაძლებლობის აღსაკვეთად. მათ შორის ჩვენს მიერ აღმართული კედელი ტერორის სახით. ხალხის ბრმა ძალა რჩება ჩვენს იმედად და მხოლოდ ჩვენ ვხელმძღვანელობთ მათ და წარვმართავთ ჩვენს სასარგებლოდ.
იმისთვის, რომ ბრმების ხელი არ გათავისუფლდეს ჩვენი ხელმძღვანელობისგან, მჭიდრო ურთიერთობა უნდა გვქონდეს მასთან ჩვენი ერთგული ძმების საშუალებით. როდესაც ჩვენ ხელისუფლების სათავეში ვიქნებით მიწვეულნი,ხალხთან ვისაუბრებთ მოედნებზე და ვასწავლით მათ პოლიტიკას იმ მიმართულებით, რაც ჩვენ გვჭირდება.
როგორ შევამოწმოთ, თუ როგორ ასწავლიან ამას სოფლის სკოლებში? ხოლო თუ რას იტყვის მთავრობის წარმომადგენელი ან თვით მბრძანებელი, უმალ გაცხადდება. დროზე ადრე რომ არ მოისპოს გოების დაწესებულებები, ჩვენ ხელთ ვიგდეთ მისი მოქმედების მექანიზმის ზამბარები. ეს ზამბარები მკაცრი, მაგრამ სამართლიანი იყო, ჩვენ კი შევუცვალეთ ლიბერალური თვითნებობით. ჩვენ შევეხეთ იურისდიქციას, არჩევნების წესებს, პრესას, პიროვნების თავისუფლებას და, რაც მთავარია, განათლებას და აღზრდას, როგორც ჩვენი თავისუფალი ყოფის ქვაკუთხედებს. ჩვენ გავასულელეთ, გავბანგეთ და გავრყვენით გოი ახალგაზრდობა ჩვენთვის საჭირო პრინციპებითა და თეორიებით.
მოქმედი კანონების არსის შეუცვლელად, მათი ურთიერთგამომრიცხავი განმარტებებით, ჩვენ მივაღწიეთ გრანდიოზულ შედეგებს, რომ არასწორმა განმარტებამ შენიღბა კანონები, შემდეგ კი საერთოდ მოეფერა მთავრობათა თვალთაგან, რადგან ვერაფერი გაუგეს იმ გადახლართულ კანონმდებლობას. აქედან გამომდინარეობს სინდისის სამართლის თეორია. თქვენ ამბობთ, რომ ჩვენ დაგვიპირისპირდებიან იარაღით, მაგრამ ამ შემთხვეევაში ჩვენს ხელთაა ისეთი ტერორისტული მანევრი, რომელიც ყველაზე მამაც ხალხსაც კი შეაძრწუნებს.
მეტროპოლიტენის მიწისქვეშა გადასასვლელები, მისი დერეფნები გაყვანილი იქნება ყველა დედაქალაქში. მათი აფეთქება გამოიწვევს მთელი ქვეყნის მთავარი ორგანიზაციებისა და დოკუმენტების განადგურებას.
ოქმი 10
მოჩვენებითი პოლიტიკური უნამუსობის "გენიალობა". რას გვპირდება მასონური სახელმწიფო გადატრიალება? საყოველთაო კენჭისყრა. მასონთა ლიდერები. მასონობის გენიალური ხელმძღვანელი. დაწესებულებები და მათი ფუნქციები. ლიბერალიზმის შხამი. კონსტიტუცია - პარტიულ განხეთქილებათა სკოლა. რესპუბლიკანური ერა. პრეზიდენტი - მასონების კლიენტურა. პრეზიდენტთა პასუხისმგებლობა "პანამა". დეპუტატთა პალატის და პრეზიდენტის როლი. მასონობის კანონმდებლობითი ძალა. ახალი რესპუბლიკური კონსტიტუცია. მასონურ თვითმპყრობელობაზე გადასვლა. "მსოფლიო მბრძანებლის" გამოცხადების მომენტი.
დღეს დავიწყებთ უკვე ნათქვამის განმეორებას და გთხოვთ დაიხსომოთ, რომ მთავრობაც და ხალხიც პოლიტიკაში კმაყოფილდებიან მოჩვენებითობით. მათთვის ყველაზე მთავარი მხიარულებაა.
ჩვენი პოლიტიკისთვის კი ფრიად მნიშვნელოვანია ამ მომენტის გამოყენება. ის ჩვენ დაგვეხმარება სხვადასხვა საკითხების განხილვაში, მაგ.: სიტყვის, პრესის, რელიგიის თავისუფლება, ასოციაციის უფლებები, კანონის წინაშე თანასწორობის, საკუთრების ხელშეუხლებლობის, საცხოვრებლის გადასახადის საკითხები. ამ საკითხების ხალხის წინაშე პირდაპირი და ღია განხილვა საჭირო არ არის. დაწვრილებით კი არ უნდა ჩამოვთვალოთ, არამედ ზოგადად განვიხილოთ.
ხალხი განსაკუთრებული სიყვარულით ეპყრობა პოლიტიკოსებს. ჩვენ გადაწყვეტილი გვაქვს ყველა ერი ჩავრთოთ ჩვენს მიერ დაპროექტებული ახალი ფუნდამენტალური შენობის მშენებლობაში. აი რისთვის გვჭირდება გაბედულების და სულის სიძლიერის მოკრება. სწორედ ამით მოვახერხებთ ჩვენს გზაზე ყოველგარი წინააღმდეგობის გადალახვას.
როცა მოვახდენთ სახელმწიფო გადატრიალებას, ხალხს ვეტყვით ყველაფერი ცუდად იყო, ყველა იტანჯებოდა, ჩვენ აღმოვფხვრით თქვენი ტანჯვის მიზეზს: ეროვნულ თავისებურებას, საზღვრებს, ფულის ნიშნის სხვადასხვაობას. თქვენ რა თქმა უნდა შეგიძლიათ გვისაყვედუროთ, მაგრამ განა სამართლიანი იქნება ეს საყვედური, თუ არ გასინჯავთ ჩვენს მიერ შემოთავაზებულ ბედნიერებას?!". მაშინ ისინი ჩვენ ხელში აგვიტაცებენ იმდისა და სასოების აღტაცებით. ჩვენი გამეფების მთავარი იარაღი - კენჭისყრა - თავის საქმეს შეასრულებს და ამჯერად ითამაშებს ბოლო როლს - მიგვიყვანს ერთპირობამდე. ამისთვის საჭიროა ყველა, განურჩევლად კლასისა და ცენზისა ჩავაბათ არჩევნებშო, რათა მივაღწიოთ უმრავლესობის აბსოლუტიზაციას, რომელსაც ინტელიგენტთა კლასებში ვერ მივაღწევთ. ამ გზით, ანუ ბრბოში თვითშეგნების არსებობის ფიქრით, ჩვენ დავაქვეითებთ გოების ოჯახების მნიშვნელობას და მათ აღმზრდელობით მიზანს, გამოვრიცხავთ ინდივიდუალური გონების გამოყოფას, ჩვენს ხელმძღვანელობას დამორჩილებული ბრბო მოგვისმენს მხოლოდ ჩვენ, რადგან ვუხდით მორჩილებისთვის და ყურადღებისთვის. ამ გზით ჩვენ შევქმნით ისეთ ბრმა ძალას, რომელსაც არ შეეძლება არაფრის გაკეთება ჩვენი აგენტების ხელმძღვანელობის გარეშე. ხალხი დაემორჩილება ამ რეჟიმს, რადგან ეცოდინება რომ მის ლიდერებზე იქნება დამოკიდებული მათი ანაზღაურება და ყოველგვარი სიკეთის მოიღება.
მართვის გეგმა უნდა შეიმუშაოს ერთმა გონებამ, რადგან ვერ შეაკავშირებ თუ დაუშვებ მათ დანაწილებას მრავალრიცხოვან გონებაში. ამიტომაც ხელთ უნდა გვქონდეს მოქმედების გეგმა, მაგრამ არ განვიხილოთ, რათა არ დავარღვიოთ მისი გენიალობა, კავშირი შემადგენელ ნაწილთა შორის, ყოველი აგენტის მნიშვნელობის პრაქტიკული ძალა. თუ მას განვიხილავთ და შევცვლით მრავალრიცხოვანი კენჭისყრით, დაეტყობა გაუგებრობის კვალი, ჩვენთვის საჭიროა, რომ ჩვენი გეგმები იყოს ძლიერად და მიზანშეწონილად ჩაფიქრებული, არ უნდა დავუშვათ ჩვენი ხელმძღვანელი გენიალური ნამუშევარი ბრბომ ან თუნდაც განსაზღვრულმა საზოგადოებამ დაფლითოს.
ეს გეგმები ჯერჯერობით თავდაყირა არ დააყენებს თანამედროვე დაწესებულებებს, მხოლოდ შეცვლის მათ ეკონომიკას, შემდეგ კი მისი სვლის კომბინაციას, რომელიც ჩვენი გემგების შესაბამის მიმართულებას მიიღებს.
სხვადასხვა სახელწოდების ქვეშ ყველა ქვეყანაში ერთიდა იგივე სისტემა მოქმედებს - წარმომადგენლობა, სამინისტრო, სენატი, სახელმწიფო საბჭო, საკანონმდებლო და აღმასრულებელი კორპუსი. საჭირო არ არის ავხსნათ ამ დაწესებულებების ურთიერთდამოკიდებულების მექანიზმი. ეს თქვენთვის კარგადაა ცნობილი, ყურადღება მიაქციეთ იმას, რომ თითოეული დაწესებულება რაღაც მნიშვნელოვან სახელმწიფო ფუნქციას ასრულებს. გთხოვთ მიაქციოთ ყურადღება, რომ სიტყვა "მნიშვნელოვანი" ვიხმარე არ დაწესებულებთან, არამედ ფუნქციასთან მიმართებაში. ე. ი.ი მნიშენლოვანია არა დაწესებულება, არამედ მისი ფუნქცია, დაწესებულებებმა გადაინაწილეს მათთვის საჭირო ყველა ფუნქციები - ადმინისტრაციული, საკანონმდებლო, აღმასრულებელი. ამიტომ, ისინი სახელმწიფოს ორგანოში ისევე მოქმედებენ, როგორც ორგანოები ადამიანის სხეულში. თუ დავაზიანებთ სახელმწიფო მანქანის ერთ ნაწილს, სახელმწიფო დაავადდება, როგორც ადამიანის სხეული და მოკვდება.
როდესაც სახელმწიფოს ორგანიზმში შევიყვანეთ ლიბერალიზმის შხამი, მთელი მისი პოლიტიკური კომპლექცია შეიცვალა. სახელმწიფო დაავადდა სახელმწიფო ავადმყოფობით, - სისხლის დაშლით. ისღა დაგვრჩენია, დაველოდოთ აგონიას. ლიბერალიზმისგან იშვა კონსტიტუციური სახელმწიფო, რომელმაც შეცვალა გოების მხსნელი თვითმპყრობელობა, კონსტიტუცია კი, როგორც ვიცით, განხეთქილების, უთანხმოების, კამათის, უნაყოფო პარტიული აგიტაციის, პარტიული ტენდენციის სკოლაა. ტრიბუნამ პრესის მსგავსად მთვრობა მოამზადა უმოქმედობისა და უღონობისთვის და აქცია ზედმეტად და უსარგებლოდ, რის გამოც ბევრ ქვეყანააში დაემხო; მაშინ მოგვეცა რესპუბლიკური ენის დამყარების შესაძლებლობა და ჩვენც სახელმწიფოს მმართველი შევცვალეთ მთავრობის კარიკატურით - პრეზიდენტით, რომელიც ამოვიყვანეთ ბრბოდან, ჩვენი კლიენტურის, ჩვენი მონების წრიდან. ახლო მომავალში დავიწყებთ პრეზიდენტთა პასუხისმგებლობას, მაშინ არავის მოვუბოდიშებთ ჩვენი გადაწყვეტილების გამო, რა გვენაღვლება თუ შეთხელდება ხელისუფლებისთვის მბერძოლთა რიგები, თუ დაიწყება დაბნეულობა პრეზიდენტების არარსებობის გამო, დაიწყება დაბნეულობა, რომელიც საბოლოოდ შეიტანს დეზორგანიზაციას ქვეყანაში.
ჩვენი გეგმა ასეთ შედეგამდე რომ მივიყვანოთ, წამოვატივტივებთ პრეზიდენტობის ისეთ კანდიდატებს, რომელთაც წარსულში ჰქონდათ რაღაც გაუხსნელი ბნელი საქმე. მაშინ ისინი იქნებიან ჩვენი სურვილების ერთგული შემსრულებლები. ჯერ ერთი, მხილების შიშით და, მეორეც, ხელისუფლების სათავეში ყველა ადამიანისთვის დამახასიათებელი თვისების გამო - პრეზიდენტის წოდებასთნ დაკავშირებული პრივილეგიების, უპირატესობებისა და პატივის შენარჩუნების სურვილით.
დეპუტატთა პალატა დაიცავს და აირჩევს პრეზიდენტს, მაგრამ ჩვენ მას წავართმევთ კანონების შემოთავაზების შეცვლის უფლებას, რადგან ეს უფლება ჩვენგან გადაეცემა პასუხისმგებელ პრეზიდენტს, რომელიც ჩვენი მარიონეტი იქნება. მაშინ პრეზიდენტის ძალაუფლება გახდება სამიზნე ყოველგვარი თავდასხმისთვის, მაგრამ ხალხისადმი მიმართვის საშუალებით, მას ჩვენ მივცემთ თავდაცვის უფლებას. გარდა ამისა პრეზიდენტს მივცემთ სამხედრო მდგომარეობის გამოცვხადების უფლებასაც, რაც მოტივირებული იქნება იმით, რომ პრეზიდენტს ქვეყნის არმია უნდა ჰყავდეს თავის განკარგულებაში ახალი რესპუბლიკური კონსტიტუციის დასაცავად, რომლის უფლებაც მას აქვს, როგორც კონსტიტუციის პასუხისმგებელ წარმომადგენელს. გასაგებია, რომ ამ პირობებში ტაძრის გასაღები ჩვენს ხელშია და ჩვენს გრდა ვერავინ უხელმძღვანელებს საკონომნმდებლო ძალას.
გარდა ამისა, ახალი კონსტიტუციის მიღებით ჩვენ პალატას წავართმევთ სამთვრობო ღინისძიებების შეკითხვის წესით გადაწყვეტის უფლებას. ამასთანავე მინიმუმამდე შევამცირებთ წარმომადგენელთა რიცხვს. ამით შემცირდება პოლიტიკური ციებ-ცხელება და სწრაფვა პოლიტიკისკენ. თუ ეს ვნებები გამძაფრდება ამ პირობებშიც, ჩვენ ყოველივე ამას მივმართავთ ხალხის უმრავლესობისკენ.
პრეზიდენტზე იქნება დამოკიდებული პალატისა და სენატის, პრეზიდენტისა და ვიცე-პრეზიდენტის დანიშვნა. პარლამენტის მუდმივ სესიებს შვამცირებთ რამდენიმე თვემდე. გარდა ამისა, პრეზიდენტს, როგორც აღმასრულებელი ხელისუფლების მეთაურს, უფლებები შეუნარჩუნდება პარლამენტის შეკრების დანიშვნამდე, მაგრამ ყოველი უკანონო მოქმედების შედეგი არ უნდა მოეკითხოს პრეზიდენტს ჩვენს მიერ დაგეგმილი პროექტების შესრულებამდე. მინისტრებისა და პრეზიდენტის გარშემო მყოფ სხვა ჩინოვნიკებს მივცემთ საშუალებას საკუთარი პასუხისმგებლობით წარმართონ მოვლენები. ამ როლს ჩვენ განსაკუთებით დავაკისრებთ სენატს, სახელმწიფო საბჭოს ან მინისტრთა საბჭოს და არა ცალკეულ პირს.
პრეზიდენტი განმარტავს იმ კანონთ აზრს, რომელიც არაერთსახოვანი იქნება. ამასთნავე საჭიროების შემთხვევაში, ჩვენი ბრძანების შესაბამისად, ანულირებას გაუკეთებს მათ. გარდა ამისა, უფლება ექნება წამოაყენოს დროებითი კანონები და სახელმწიფო კონსტიტუციის ახალი ცვლილებებიც კი, ქვეყნის უმაღლესი სიკეთის მოტივით.
ამ ხერხით ჩვენ მოგვეცემა შესაძლებლობა თანდათან, ნაბიჯ-ნაბიჯ გავანადგუროთ ყველაფერი, რაც თავიდან ჩვენი მიზნების შესანიღბავად შევიტანეთ კონსტიტუციაში. შემდეგ, როცა დადგება დრო ყველგვარი მართვა მოვაქციოთ ჩვენი თვითმპყრობელობის სადავეებში, შეუმჩნევლად გაუქმდება ყოველგვარი კონსტიტუცია.
ჩვენი თვითმპყრობელობის აღიარება შეიძლება მოხდეს კონსტიტუციის გაუქმებამდეც. ეს აღიარება მოხდება მაშინ, როცა უწესრიგობით და მმართველთა სისუსტით დატანჯული ხალხი იყვირებს, მოგვაშორეთ ესენი და მოგვეცით ერთი საყოველთაო მეფე, რომელიც გაგვაერთიანებს და მოსპობს უთანხმოების მიზეზს - საზღვრებს, ეროვნულობას, რელიგიას, მოგვცემს მშვიდობას, რომელიც ვერ ვპოვეთ ჩვენს მმართველობაში".
თქვენ მშვენივრად მოგეხსენებათ, რომ მსგავსი სურვილების საჯაროდ გამოცხადებისთვის აუცილებელია ყველა ქვეყანაში განუწყვეტლივ ირეოდეს ხალხთა ურთიერთობა და მთავრობა, რათა ხალხი გადაიღალოს გათიშულობით, მტრობით, ბრძოლით, სიძულვილით, ტანჯვით, შიმშილით. ასეთ შემთხვევაში გოებს სხვა გამოსავალი არ ექნებათ გარდა ჩვენი დახმარების იმედისა.
ჩვენ თუ ხალხს ამოსუნთქვის საშუალებას მივცემთ, ჩვენი გეგმების შესრულების სასურველი დრო აღარ დადგება.
ოქმი 11
ახალი კონსტიტუციის პროგრამა. მოსალოდნელი გადატრიალების რამდენიმე დეტალი. გოები-ცხვრები. საიდუმლო მასონობა და მისი საჩვენებელი ლოჟები.
სახელმწიფო საბჭო ხაზს უსვამს მმართველის ძალაუფლებას: ის როგორც საკანონმდებლო კორპუსის საჩვენებელი ნაწილი, იქნება კანონთა და მბრძანებელთა რედაქციის კომიტეტი. აი ახალი კონსტიტუციის პროგრამა, ჩვენ შევქმნით კანონს სამართლის და სასამართლოს: ა) საკანონმდებლო კორპუსის წინადადების სახით: ბ) პრეზიდენტის ბრძანებით, საერთო დადგენილების სახით; გ) შესაბამისი მომენტის დადგომის შემთხვევაში - სახელმწიფო გადატრიალების სახით.
დაახლოებით, დადგენის შემდეგ დავხედოთ ამ კომბინაციათა წვრილმანებს, რომლითაც უნდა დავამთავროთ სახელმწიფო მანქანის მოძრაობის გადატრიალება ზემოთაღნიშნული მიმართულებით. ამ კომბინაციებში ვგულისხმობ პრესის და სინდისის თავისუფლებას, ასოციაციის უფლებას და სხვა მრავალს, რაც უნდა გაქრეს ადამიანური რეპერტუარიდან, ან ძირშივე უნდა შეიცვალოს ახალი კონსტიტუციის გამოქვეყნებისთანავე. მხოლოდ ამ მომენტში იქნება შესაძლებელი ყველა გადაწყვეტილების გამოცხადება, რადგან შესამჩნევი ცვლილებების შემდეგები საშიში იქნება და აი რატომ: თუ ეს ცვლილებები განცოხრციელდება მკაცრად, შეიძლება ამან ხალხი მიიყვანოს ახალი ცვლილებების შემოტანის შიშით გამოწვეულ სასოწარკვეთილებმადე; თუ ეს ცვლილებები შემდგომი მმართველობის შესუსტებას გამოიწვევს, იტყვიან, რომ ჩვენ შევქმენით ახალი სიცრუე, ეს კი ძირს გამოუთხრის ახალი ხელისუფლების უცოდველობის თეორიას; ან იტყვიან, რომ შევშინდით და იძულებული ვართ წავიდეთ დათმობაზე, რადგან არავინ იქნება მადლობელი... ერთიც და მეორეც საშიშია ახალი კონსტიტუციის პრესტიჟისთვის.
ჩვენ გვჭირდება, რომ მისი გამოქვეყნების პირველივე მომენტიდან, როცა ხალხი გაოგნებული და ტერორიზებული იქნება მომხდარი გადატრიალებით, ჯერ კიდევ არ ექნება განჭვრეტილი, თუ რა მოხდა. მან უნდა შეიგნოს, რომ ჩვენ ისეთი ძლიერები და მოუხელთებელნი ვართ, რომ არავითარ შემთხვევაში არ გავითვალისწინებთ მათ შეხედულებებს. ყუარადღებას არ მივაქცევთ მათ სურვილებს. ჩვენ სწრაფად ავიღეთ ის, რაც ჩვენთვის აუცილებელი იყო და არავითარ შემთხვევაში არ გამოვუყოფთ ჩვენს ძალაუფლებას ხალხს... მაშინ ისინი შიშით დახუჭავენ თვალებს და დაელოდებიან მომდარის შედეგს.
გოები ცხვრის ფარაა, ჩვენ კი მგლები, თქვენ იცით რა მოსდით ცხვრებს, როცა ფარეხში მგელი შიეჭრება?
ისინი ყველაფერს მოუხუჭავენ თვალს იმიტომ, რომ ჩვენ შევეცდებით ქვეყნის მტრების დამორჩილების და პარტიების გაუქმების შემდეგ დავუბრუნოთ წართმეული თავისუფლება... ღირს კი ლაპარაკი იმაზე, თუ რამდენ ხანს მოუწევთ ლოდინი? რისთვის მოვიფიქრეთ და ჩავუნერგეთ გოებს მთელი ეს პოლიტიკა, არ მივცეთ საშუალება განეჭვრიტათ მისი კულუარები? იმისთვის, რომ შემოვლით მივაღწიოთ იმას, რაც მიუღწეველია ჩვენი გაბნეული ტომისთვის პირდაპირი გზით. ამან გამოიწვია საიდუმლო მასონური ორგანიზაციის შექმნის აუცილებლობა, რომლის მიზანსაც არ იცნობენ ჩვენ მიერ მასონთა არმიად ქცეულ გოები. ღმერთმა ჩვენ, რჩეული ხალხი, დაგვაჯილდოვა განბნეულობით და ამ სისუსტეში არის მთელი ჩვენი ძალა, რომელმაც მიგვიყვანა მსოფლიო მეუფის კარიბჭემდე. ცოტა დაგვრჩა აღვმართოთ შენობა ჩადებულ საფუძველზე.
ოქმი 12
სიტყვა "თავისუფლების" მასონური განმარტება. პრესის მომავალი მასონურ სახელმწიფოში. კონტროლი პრესაზე. კორესპონდენტთა სააგენტო. რას ნიშნავს პროგრესი მასონური გაგებით? კიდევ ერთხელ პრესაზე. მასონური სოლიდარობა თანამედროვე პრესაში. პროვინციული "საზოგადოებრივი" მოთხოვნების გაღვივება. ახალი რეჟიმის უცოდველობა.
სიტყვა "თავისუფლებას" ჩვენ განვმარტავთ ასე: თავისუფლება არის იმის გაკეთების უფლება, რაც კანონითაა ნებადართული. მსგავსი განმარტება იმისა, რომ სრული თავისუფლება ჩვენს ხელთ იქნება მდგომარეობს იმაში, რომ კანონები შედგენილი იქნება ჩვენი პროგრამის შესაბამისად.
პრესასთან მიმართებაში ჩვენი მოქმედება შემდეგნაირად იქნება - რა როლს ასრულებს დღეს პრესა? ის გვეხმარება ჩვენთვის სასურველი ვნებების გაღვივებაში, სინამდვილეში ის უსამართლო და ცრუა, ხალხის უმრავლესობა კი ვერ გებულობს რა ფუქნცია ეკისრება მას. პრესას მთლიანად ჩვენს სამსახურში ჩავაყენებთ. ასევე მოვექცევით ბეჭდვითი სიტყვის სხვა ორგანოებსაც, რა აზრი აქვს თავი დავიცვათ პრესის თავდასხმისაგან, თუ ბროშურების და წიგნების სამიზნედ ვიქცევით.
საჯაროობის ძვირადღირებულ პროდუქტს ცენცზურის წყალობით შევცვლით ჩვენი სახლმწიფოსთვის სასარგებლო სტატიით. ჩვენ მას დავუწესებთ განსაკუთრებულ სამარკო გადასახადს სიტყვის ბეჭდვითი ორგანოს თუ ტიპოგრაფიის დაარსებისთვის, რათა თავიდან ავიცილოთ თავდასხმა პრესის მხრიდან. შესაძლებელი კრიტიკის ან მწვავე გამოსვლის შემთხვევაში დაუნდობლად დავაჯარიმებთ. ისეთი ღონისძიებები, როგორიცაა მარკები, გადასახადები, ჯარიმები, უაზარმაზარ მოგებას მოუტანს სახლმწიფოს.
პარტიული გაზეთები არ დაზოგავენ ფულს, მაგრამ ჩვენ მეორე თავდასხმისთანავე დავხურავთ მას. ვერავინ გადაურჩება დაუსჯელი ჩვენი ხელყოფის მცდელობას. უნდა აღვნიშნოთ, რომ თავდამსხმელთა რიცხვში იქნება ჩვენი დაარსებული ორგანოებიც, მაგრამ ისინი თავს დაესხმიან იმ პუნქტებს, რომელთა გამოცვლასაც ვგეგმავდით.
არცერთმა შეტყობინებამ არ უნდა გაჟონოს საზოგადოებაში ჩვენი კონტროლის გარეშე. ამას ახლაც ვაღწევთ. ახალი ამბები შემოდის რამდენიმე სააგენტოს საშუალებით. აქ ხდება მათი ცენტრალიზაცია. ეს სააგენტოები მთლიანად ჩვენი ძალაუფლების ქვეშ იქნება და გამოაქვეყნებს მხოლოდ იმას, რასაც ჩვენ დავავალებთ. თუ ჩვენ მოვახერხებთ და დავიმორჩილებთ გოების გონებას ისე, რომ მსოფლიო მოვლენებს უყურონ იმ ფერადი მიზნებით, რომელსაც ჩვენ ავაფარებთ თვალებზე, თუ არცერთ სახელმწიფოში არ იარსებებს ძალა, რომელიც შეგვაფერხებს გოების სულელური სახელმწიფო საიდუმლოებების ჩაწვდომაში, რა იქნება მაშინ, როდესაც გამოვაცხადებთ მსოფლიოს მბრძანებელს?!
დავუბრუნდეთ ბეჭდვითი ორგანოს მომავალს: ყოველი ადამიანი, რომელიც ისურვებს გახდეს გამომცემელი, ბიბლიოთეკარი, ტიპოგრაფიის მფლობელი, მოვალე იქნება მიიღოს შესაბამისი დიპლომი, რომელიც შეცდომის დაშვების შემთხვევაში უმალვე ჩამოერთმევა. ასეთი ღონისძიების გატარებით, აზროვნების იარაღი ჩვენი მთავრეობის ხელში გახდება აღმზრდელობითი საშუალება, რომელიც არ დაუშვებს, რომ ხალხმა იოცნებოს პროგრესის სიკეთეზე. ვინ არ იცის, რომ ეს მოჩვენებითი სიკეთე პიდაპირი გზაა უაზრო ოცნებებამდე, რომლისგანაც წარმოიშობიან ანარქიული ურთიერთობანი ადამიანებს შორის და ხელიუსფლებასთან, რადგან პროგრესმა უფრო სწორად, პროგრესის იდეამ მიგვიყვანა ყოველგვარ ემანსიპაციამდე... ყველა ლიბერალი არსში ანარქისტია თუ საქმით არა, ფიქრით მაინც, რადგან თითოქული მათგანი მისდევს თავისუფლების აჩრდილს და ვარდება თავნებობაში. ე. ი. პროტესტის ანარქიაში.
გადავიდეთ პრესაზე. ჩვენ მას დავაკისრებთ სამარკო ანარიცხებს თითოეულ ფურცელზე, 30-ზე მეტი მოცულობის წიგნებს კი ორმაგ- ანარიცხებს. ჩვენ მათ მივაკუთვნებთ ბროშურებს, რათა ერთის მხრივ შევამციროთ ჟურნალების რაოდენობა; მეორეს მხრივ, ეს ღონისძიება აიძულებს მწერალს შექმნას ისეთი სიდიდის ნაწარმოები, რომ ნაკლებად იკითხებოდეს, განსაკუთრებით სიძვირის გამო. ის, რასაც ჩვენს სასარგებლოდ გამოვცემთ იაფი და ადვილადმისაწვოდმი იქნება. გადასახადი დააშოშმინებს ფუჭ ლიტერატურულ მისწრაფებებს, დასჯის შიშით აიძულებს ლიტერატორებს დაემორჩილონ ჩვენს ნება-სურვილს. თუ ვინმე წავა ჩვენს წინაააღმდეგ, არ მოიძებნება მისი ნაწარმოების გამომცემელი. სანამ დაიბეჭდება ნებისმიერი ნაწარმოები, გამომცემელი და ტიპოგრაფისტი მოვალე იქნება ხელისუფლებისგან აიღოს ამის უფლება. ასე, რომ ჩვენთვის წინასწარ იქებება ცნობილი ჩვენს საწინააღმდეგოდ გამზადებული ხრიკები და ამდენად ადვილად გავანადგურებთ მას.
ლიტერატურა და ჟურნალისტიკა - ორი უმნიშვნელოვანესი აღმზრდელობითი ძალაა. აი, ამიტომ ხდება ჩვენი მთავრობა ჟურნალისტების უმეტესობის მესაკუთრე. ამით განეიტრალდება კერძო, დამოუკიდებელი პრესის საზიანო ზემოქმედება... თუ ჩვენ ნებას დავრთავთ 10 ჟურნალის არსებობას, საკუთრივ შევქმნით 30-ს. მაგრამ ეს უნდა გაკეთდეს ყოველგვარი ეჭვის გაჩენის გარეშე. ამიტომაც ჩვენს მიერ დაარსებული ჟურნალები, ისეთი ურთიერთსაწინააღმდეგო იქნება, რომ ნდობით განაწყობს მკითხველს.
პირველ პლანზე დადგება ოფიციალური ხასიათის ორგანოები, ისინი ყოველტვის დაიცავენ ჩვენს ინტერესებს და ამიტომ მათი ზეგავლენა შედარებით უმნიშვნელო იქნება.
მეორეზე - ოფიციოზები. მათი როლი იქნება გულგრილთა დაინტერესება.
მესამეზე დავაყენებთ ვითომ ჩვენს ოპოზიციას, რომელიც თუნდაც ერთ ორგანოში წარმოჩნდება როგორც ჩვენი ანტიპოდი. ჩვენი ჭეშმარიტი ოპოზიცია ამათ ჩათვლის თავის თანამოაზრედ და გაგვიხსნის თავის კარტებს.
ჩვენი გაზეთები სხვადასხვა მიმართულების იქნება: არისტოკრატული, რესპუბლიკური, რევოლუციური, ანარქიულიც კი და მანამ, სანამ, რა თქმა უნდა, იარსებებს კონსტიტუცია... მას ინდური ღვთაების, ვიშნუს მსგავსად, ასი ხელი ექნება, თითოეული მათგანი გასინჯავს ნებისმიერი საზოგადოებრივი აზრის პულსს. როდესაც პულსი აჩქარდება ეს ხელები საზოგადოებრიფ აზრს წარმართავენ ჩვენთვის სასურველი მიმართულებით, რადგან აღელვებული სუბიექტი განსჯის უნარს კარგავს და ადვილად ემორჩილება ჩაგონებას. ის სულელები, რომლებიც იფიქრებენ, რომ იმეორებენ თავიანთი ბანაკის გაზეთების აზრს, სინამდვილეში გაიმეორებენ ჩვენს შეხედულებებს ან იმას, რაც ჩვენთვის სასურველია. წარმოიდგენენ, რომ მისდევენ თავიანთი პარტიის ორგანოს, სინამდვილეში კი გაჰყვებიან იმ დროშას, რომელსაც ჩვენ ავაფრიალებთ მათ მოსატყუებლად.
ჩვენ გულმოდგინედ უნდა შევიმუშაოთ ეს გეგმა. ბეჭდვითი ორგანოს ცენტრალური განყოფილების სახელით მოვაწყობთ ლიტერატურულ შევსებებს, სადაც ჩვენი აგენტები შეუმჩნევლად გასცემენ პაროლს და სიგნალებს. ჩვენი წამოწყების ზერელე განხილვით და დაპირისპირებით ჩვენი ორგანოები ყალბ სროლას გაუმართავენ ოფიციალურ გაზეთს. ამით მოგვცემენ საბაბს უფრო დაწვრილებით გამოვთქვათ ჩვენი მოსაზრებები. ყოველივე ეს ჩვენთვის ერთობ მომგებიანი იქნება.
ეს თავდასხმები ჩვენთვის მომგებიან იქნება იმითაც, რომ ქვეშევრდომები დარწმუნდებიან აზრის გამოთქმის სრულ თავისუფლებაში, ჩვენს აგენტებს კი მიეცემათ საშუალება დაამტკიცონ, რომ ჩვენს წინააღმდეგ გამომსვლელები ფუჭსიტყვაობენ, რადგან არა აქვთ არსებითი მიზეზი ჩვენი განკარგულების უარყოფისა.
საზოგადოებრივი აზრისთვის შეუმჩნეველი, მაგრამ მნიშვნელოვანი ძიებები წარმოტებით წარმართავს საზოგადოების შეხედულებებს ჩვენი მთავრობის სასარგებლოდ. მათი წყალობით ჩვენ საჭიროების შესაბამისად აღვძრავთ და დავაცხრობთ ადამიანებს პოლიტიკურ საკითხებთან მიმართებაში. დავბეჭდავთ ხან სიმართლეს, ხან სიცრუეს, ურთიერთგამომრიცხავ მონაცემებს. ყოველთვის ფრთხილად მოვსინჯავთ ნიადაგს, სანამ ფეხს დავდგამთ მასზე... ჩვენ აუცილებლად ვაჯობებთ ჩვენს მოწინააღმდეგეს, რადგან მათ განკარგულებაში არ იქნება ბეჭდვითი სიტყვის ორგანოები, სადაც სრულად გამოთქვამენ თავიანთ აზრს. პრესის მესამე ჯგუფში ნასროლი ქვებით ენერგიულად უარვყოფთ ოფიციოზს.
ფრანგულ ჟურნალისტიკაში უკვე არსებობს მასონური სოლიდარობა პაროლში. ბეჭდვის ყველა ორგანო დაკავშირებულია ერთმანეთთან პროფესიული საიდუმლოებებით. არცერთი მისი წევრი არ გასცემს ამსადუმლოს, ვერცერთი ჟურნალისტი ვერ გაბედავს გასცეს ეს საიდუმლო, რადგან არცერთი მათგანი არ დაიშვება ლიტერატურაში, თუ წარსულში არ ექნება რაღაც სამარცხვინო იარა - ეს იარა საიდუმლოს გაცემის შემთხვევაში გაიხსნება. სანამ ეს იარები სიდუმლოა საზოგადოებისთვის ჟურნალისტი უმრავლესობის აზრს ჩვენს სასარგებლოდ განაწყობს.
ჩვენი ინტერესები განსაკუთრებით გადაწვდება პროვინციებს. იქ უნდა გავაღვივოთ ის სასოება და ლტოლვა, რომელიც საჭიროების შემთხვევაში მეხად დაატყდება თავს დედაქალაქს. ჩვენთვის საჭიროა რომ ხანდახან, სანამ მთელი ძალაფულება ხელთ არა გვაქვს, დედაქალაქი ოკუპირებული იყოს ხალხის პროვინციული შეხედულებებით, ანუ უმეტესობის აზრით, რომელიც ჩვენი აგენტის ბრძანებისამებრ იმოქმედებს. ჩვენთვის საჭიროა, რომ მნიშვნელოვანი ფსიქოლოგიური მომენტის ჟამს დედაქალაქმა არ განსაჯოს მომხდარი ფაქტი. როდესაც ჩვენ ვიქნებით ახალი რეჟიმის, ანუ ჩვენზე ხელისუფლების გადმოცემის გარდამავალ პერიოდში, არ უნდა დავუშვათ პრესის მხრიდან მხილების შესაძლებლობა, უნდა იფიქრონ, რომ ახალი რეჟიმი ისე აკმაყოფილებს ყველას, რომ დანაშაულებებიც აღარ ხდება... დანაშულის ჩადენის შემთხვევები ცნობილი უნდა იყოს მხოლოდ შემთხვევითი მოწმეებისთვის.
apocalypse.ge
Комментариев нет:
Отправить комментарий