დიდ არს უფალი.

აჰა, ჭეშმარიტება:
დიდ არს უფალი!-
უზომოა ყოვლადწმინდის მოთმინება,
უძიროა ყოვლადძლიერის წიაღი,
რადგან ვცოდავ-
ღმერთი კი მელის!
ბოლოჟამამდე მელის და არც მტოვებს,
ტაატით მატარებს ცოდვილ შვილს:
უსაზღვროა ყოვლადწმინდის მოთმინება,
უძიროა ყოვლადძლიერის მოწყალების წიაღი.
მაგრამ ვინც ბოლომდე წარიწყმიდავს თავს
და ძილს ამჯობინებს ჭეშმარიტებას,
მისთვის მზადაა სასჯელი, ამხელა სულგრძელების შემდეგ,
რადგან ყოველი მოწყალება, ზეციური, ისევ ადამის ძისთვისაა ქმნადი.
მაშ, ვერიდოთ ბოლოჟამის რისხვას,
მაშ, ვერიდოთ ზღვის ზვირთებას.
ვისწავლოთ ცურვა, რომ მეორე ნაპირს გავაღწიოთ დაცემულებმა:
ჩვენ მარტონი არ ვართ,-
ამადაა ჩასაკლავი შიში წუთისოფლის წინაშე!
ვაჟკაცობა სჭირდება ჭეშმარიტებას,
ქრისტესმიერი სიყვარული-ნამდვილ ცხოვრებას.
მაშ, ნუ გეშინია, ადამიანო,
რამეთუ ცაც იგივეს გვმოძღვრავს.

სახელითა მამისათა და ძისათა და წმინდისა სულისათა
შემეწიე, დედაო მარიამ.

კონსტანტინე (კოკა) ვეკუა.