ახ, ნეტავ, გულით რაც მინდა.

(სიმღერა)

ახ, ნეტავ, გულით რაც მინდა,
ის მომიყვანა ყანადა!
დღე–ღამეს გავასწორებდი,
მარტო მოვმკიდი თავადა,
არავის შველა მინდოდა,
ვიმუშავებდი ცალადა.
გინდ შავჭრილიყავ ნამგალსა,
გინდ გავმხდარიყავ ავადა.
მოუხდებოდა ჩემ გულ–მკერდს,
ოფლი მდენიყო ღვარადა.
მარტო გავლეწდი კალოსა,
დავაგროვებდი ხვავადა.
ზურგით წისქვილში ვზიდავდი
ხორბალსა დასაფქვავადა.
პურს თავად გამოვაცხობდი
ფეხზე მდგომელი მარადა.
დავპატიჟებდი ქვეყანას
მზამზარეულზე ჭამადა,
თავს ბედნიერად ვიგრძნობდი,
არ ვიგლოვებდი კვალადა.

1911 წ.


ვაჟა-ფშაველა