განა კაცია?!

ვაჟა-ფშაველა

განა კაცია ტვინ-თხელა,
ბევრს რომ ფარფატებს ჰყვირისო.
გვაშორე, ღმერთო, გვაშორე
ერისთავობა ვირისო!
არივა მთელი ოჯახი,
ერთი-მეორეს წაგვკიდა,
მქადაგებელმა ძმობისა
ძმობა პირველმა გაყიდა.

რას სჩადის, არც თითონ იცის,
ვაი რა ფრიად ცეტია!
ვინაც ტვინ-თხელას უგონებს,
იმაზე სიტყვა მეტია.
არ იქნა, როდი შევიგნეთ
თავი და ბოლო ჩვენია.
ისევ ჩვენზედა მართლდება
ნათქვამი ძველის-ძველია,
წინ გვიძეს მაგალითები,
ცხონდა ამისი მთქმელია:
“ციხე როს შიგნიდან ტყდება,
მაშინ იმარჯვებს მტერია”.
ტვინ-თხელაძეთა მიმყოლი
რა გზას გაიკვლევს ერია?!
ღმერთო, გვაშორე, ეს ღვარძლი
საიდან გამოგვერია?
სად გაგონილა, მითხარით,
ნამდვილი მწყემსი ფარისა
რომ მგლებს უსევდეს სამწყსოზე,
საამებელად თვალისა?
ყოფილა, არა მჯეროდა,
მტერობა თავის-თავისა.
ალბათ ყოფილან კაცები,
ვისც თავში ტვინი ჰქავისა.
ვერა შველს ვერა წამალი
და ვერც გამოცვლა ჰავისა…

. . . . .