ხელისუფლების შეცვლის შემდეგ პირველად მოხდა, რომ მოქმედ ხელისუფლებას მადლობას ვეუბნები ასე საჯაროდ და მოურიდებლად. საქმე იმ კანონპროექტს ეხება, რომელიც პარლამენტში განსახილველად შევიდა და, მათი ამბავი რომ ვიცი, მალე დაამტკიცებენ. კანონპროექტს «დისკრიმინაციის ყველა ფორმის აღმოფხვრის შესახებ» აქტიურად იხილავენ და, იურიდიული ტერმინებით რომ არ დაგღალოთ, მარტივად გეტყვით: ამ კანონის მიხედვით, დაისჯება ყველა, ვინც სექსუალური უმცირესობის დისკრიმინაციას მოახდენს. კიდევ უფრო მარტივად: თუ თქვენ დაინახავთ გეის (გასაგებ ენაზე _ პედერასტს) და აგრესიას გამოხატავთ, დაგიჭერენ და, ყველაზე კარგ შემთხვევაში, მსუყე ჯარიმას გამოგიწერენ. როგორია? ვიღაც იტყვის, _ კარგია, რადგან ისინიც ადამიანები არიანო, თუმცა კარგი კი არა, საუკუნის აღიარებაა და ძალიან კარგია.
საქართველოს საკანონმდებლო ბაზას თუ გადავხედავთ, ვნახავთ, რომ ადამიანზე ფიზიკური ძალადობა ისედაც ისჯება, ანუ, თუ ვინმეს სცემთ, პასუხისმგებლობას ავტომატურად დაგაკისრებენ. მაშ, რა საჭირო იყო სექსუალური უმცირესობებისთვის ცალკე კანონის მიღება?! ეს იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ სექსუალურ უმცირესობებს ადამიანებისგან განსხვავებული კანონი უნდა იცავდეს, ისევე, როგორც ცხოველებს, ფრინველებს, შენობებსა თუ უძრავ-მოძრავ ქონებას?! ხომ არ ნიშნავს ეს იმას, რომ პარლამენტი არაპირდაპირ, მაგრამ მაინც აღიარებს, რომ ისინი ადამიანები არ არიან და ცალკე კანონმდებლობა სჭირდებათ?! ახლა ვიღაც მეტყვის, _ არაო, მაგრამ მაშინ იმ ვიღაცამ უნდა ახსნას, რატომ არის საჭირო მათთვის ცალკე კანონმდებლობა! უფრო კონკრეტულ მაგალითს გეტყვით.
საქართველოს და, საზოგადოდ, პოსტსაბჭოთა ქვეყნების ციხეებში ყველაფერი იერარქიულად არის გაწერილი. ყველაზე დაბალ ფენად ამ იერარქიაში, ე. წ. ქათმები ითვლებიან. «საქათმეში» ხვდებიან უმძიმესი დანაშაულისთვის (გაუპატიურება, გაუმართლებელი მკვლელობა, წამება) გასამართლებული ადამიანები და კიდევ ისინი, ვინც თავისუფლებაზე ე. წ. არატრადიციული ორიენტაციის წარმომადგენელნი იყვნენ. «ქათმები» რომ იცნო, მათ ხელზე სპეციალური ლენტი უკეთიათ და ახლა იკითხავთ: მათი ცნობა რისთვის გჭირდებათო?! რისთვის და შემთხვევით რომ არ შეეხო, შემთხვევით მხარი რომ არ გაჰკრა, ანუ ციხეში «ქათამი» უწმინდურია, მისი ცემაც რომ გინდოდეს, ხელს ვერ დაარტყამ, ფეხსაცმლით, ბოთლით, ჯოხით ან რაიმე ნივთით უნდა შეეხო, რადგან «ქათამზე» ხელის შეხება «გრეხია».
ჰოდა, სწორედ ასეთ დაუწერელ კანონს ჰგავს ის, რასაც ახლა პარლამენტი იღებს და, თუ ვინმე იტყვის, რომ ეს ცუდია, მისი პრობლემაა. პირიქით, ხელზე ლენტის რა გითხრათ, მაგრამ კარგი იქნება, თუ ამ ადამიანებს (ვიდრე კანონი ძალაში შევა, ადამიანებად მოვიხსენიებ, მერე კი ამას კანონი ამიკრძალავს და რამე სხვას დავარქმევ) რამე ამოსაცნობი ნიშანი ექნებათ. ეს ჩვენთვისაც კარგი იქნება და მათთვისაც. ჩვენთვის იმიტომ, რომ მეცოდინება, მას უნდა ვერიდო, რადგან, მათი ნაზი ბუნებიდან გამომდინარე, შესაძლოა, ქუჩაში შემთხვევით მხრის გაკვრამაც კი გააღიზიანოს და პოლიციაში გაიქცეს, _ მხარი ჩამილურჯდაო და ხომ დამიჭერენ?! მოვერიდები, ამით პასუხისმგებლობასაც ავარიდებ თავს და ისიც მშვიდად იქნება, _ არ შემეხო, გეი ვარო, რომ ეწერება ხელზე თუ შუბლზე.
დარწმუნებული ვარ, გამოჩნდებიან ადამიანები, რომლებიც ჩემს მოსაზრებას არ დაეთანხმებიან და გამაკრიტიკებენ, მაგრამ პირიქით, ხალხო (ჯერ კიდევ _ ხალხო), მე თქვენ მხარეს ვარ და ლოზუნგიც კი მოგიფიქრეთ, ძველი, მაგრამ კარგად აპრობირებული: «პედერასტებო, ყველა ქვეყნისა, შეერთდით!». ხედავთ, რა ყოვლისმომცველი და საინტერესო ლოზუნგია?! ჰოდა, თუ დამიჯერებთ, მალე ჰიმნსაც მოვიფიქრებ და თქვენზე ზრუნვაში გავათენებ ღამეებს. მერე კი, ევროკავშირში რომ მიგვიღებენ, წინა რიგებში თქვენ დაგაყენებთ, დროშებს მოგცემთ (ტარები გექნებათ) და ასე, დროშის ფრიალ-ფრიალით და იმ ჰიმნის სიმღერით, მე რომ მოგიფიქრებთ, ამაყად შეაბიჯებთ ევროპაში, განსაკუთრებით წარჩინებულები კი საჩუქრად ევროპული გეიაღლუმის მონაწილეებიც გახდებით!
მერე რა, რომ მაგ დროისთვის პარლამენტს ოფიციალურად არაადამიანებად ეყოლებით გამოცხადებული...
დავით მინდიაშვილი
30 04 2014
geworld.net
Комментариев нет:
Отправить комментарий