მგრძნობიარე და მოშურნე ადამიანები, რომლებიც ყველაფერს

ზედმიწევნით იმარხავენ, ჩვეულებრივ, უგრძნობელთა მხრიდან უსამართლობას განიცდიან, - თუმცა მათ სიყვარულის გამო ყოველთვის უთმობენ, - მაგრამ სამაგიეროდ მათთან შეუქცევად მყოფობს ღვთის სიყვარული. ხშირად, მაღალი მგრძნობიარობის შედეგად, საკუთარ თავს ისინი თვითონვე ტანჯავენ: გადამეტებულად აღიქვამენ საკუთარ მცირე შეცოდებებს ან სხვის შეცდომებს საკუთარ თავზე იღებენ. მაგრამ ღმერთი კვლავ ატკბობს მათ სამოთხისეული სათნოებებით და სულიერად აძლიერებს.



პაისი მთაწმინდელი