ჯორდანი პირველი მსოფლიო ომის ვეტერანი იყო. სამხედრო გამოცდილების გამო, მან რუსეთში ექსპედიტორის პოსტი და "ლენდ ლიზის" კავშირის ოფიცრობა მიიღო. პირველი ორი წელი ჯორდანმა ნიუფში (აშშ, მონტანა) იმუშავა, ხოლო 1942 წლის 10 მაისიდან მუშაობდა "გაერთიანებული ერების № 8-ე საწყობში, ლენდ-ლიზის განყოფილებაში, ნიუარკის აეროპორტში, ნიუჯერსში, საერთაშორისო განყოფილებაში, საჰაერო მომსახურეობის ჯგუფში, სამხედრო-საჰაერო ძალებში, აშშ-ს არმიაში.
მაიორი რეის ჯორდანი შუამავალი, მეკავშირე იყო აშშ-სა და რუსებს შორის. იგი შეძრული იყო იმ ფაქტით, რომ რუზველტის თანაშემწე ჰარი ჰოპკინსი რუს პოლკოვნიკ ანატოლი კოტიკოვის ძლიერი ზეგავლენის ქვეშ იმყოფებოდა. ყოველთვის, როდესაც საბჭოებს ესაჭიროებოდათ რაიმე სპეციფიკური საგანი, საკმარისი იყო კოტიკოვის ერთი სატელეფონო ზარი ჰოპკინსთან, რომ მომარაგება დაუყოვნებლივ განხორციელებულიყო. შემდეგ, ჯორდანს თვალში მოხვდა პატარა ჩემოდნები, რომლებიც ყოველი მიწოდება-მომარაგების დროს ჩნდებოდნენ ხოლმე. ის დაინტერესდა ამ საკითხით. აქედან კი ნამდვილი სათავგადასავლო ისტორია დაიწყო. ჯორდანმა ყველა ჩემოდანი გახსნა, სადაც აღმოაჩინა დოკუმენტები ბირთვული რეაქციის შესახებ. ეს იყო იმ მასალების სია, რომელიც საბჭოთა კავშირიდან უნდა მიეწოდებინათ. ამასთან ერთად, ორი ფუნტი ურანი-92, ციკლატრონი, პროტონი და დენტირიუმი. იმ დროს მას წარმოდგენაც კი არ ჰქონდა თუ რას ნიშნავდა ეს ყოველივე.
ამის შემდეგ ჯორდანმა, სხვა მსგავს შემთხვევებთან ერთად, ეს ყოველივე დეტალურად აღწერა თავის დღიურში. ჯორდანი, მაგალითად, აღწერს როგორ ჩამოაგდეს ციმბირში ფულით სავსე თვითმფრინავი, რომელშიც ასევე იყო საბეჭდი ფირფიტები, ქაღალდები და ყველა საჭირო მასალა იმისთვის, რათა რუსებს შეძლებოდათ გერმანიაში დაებეჭდათ ისეთივე საოკუპაციო ფული, როგორც აშშ-ს.
"ლენდ-ლიზთან" ხელშეკრულების საშუალებით სტალინმა აშშ-დან მიიღო 2000 თვითმფრინავი, დაახლოებით 40000 სატვირთო მანქანა, ორჯერ უფრო მეტი ტანკი, იმაზე უფრო მეტი ორთქმავალი, რომელიც მას ომამდე ჰქონდა. მსუბუქი მანქანები, სურსათ-სანოვაგე და ასევე საიდუმლო მასალები.
და მაინც, რატომ ცდილობდა აშშ ასე გულმოდგინედ დახმარებოდა რუსებს მეორე მსოფლიო ომის დროს? აქ ხომ მხოლოდ მცირედი მაგალითები მოვიყვანეთ?
იმიტომ, რომ წითელი რეჟიმის შემქმნელებიც ილუმინატები იყვნენ. მათ იცოდნენ რას აკეთებდნენ. საბჭოთა რუსეთი მათი გეგმების (ოქმების) შესრულების შეუცვლელი იარაღი იყო, რომელიც ითვალისწინებდა მთელი მსოფლიოს დამონებას ახალი მსოფლიო წესრიგის ჩარჩოებში.
ოქმები უნდა შესრულდეს!
როგორც გერმანიას უთხრეს უარი კაპიტულაციაზე, ზუსტად ასევე მოექცნენ იაპონიასაც. 1945 წლის მარტში იაპონელები უსიტყვო კაპიტულირებას ითხოვდნენ. ამ თვეში იაპონიის უმაღლესმა სარდლობამ მოსკოვში ამერიკის საელჩოს და ვაშინგტონში პენტაგონს აცნობა, რომ "იაპონიის საიმპერატორო მთავრობას" სურს დათანხმდეს უსიტყვო კაპიტულაციაზე.
ამერიკელებმა ეს შეტყობინება უყურადღებოდ დატოვეს. რატომ? იმიტომ, რომ ვითომცდა შეტყობინება ვერ გაშიფრეს. თუმცა, უფრო ადრე, როგორღაც მოახერხეს და საკმაოდ წარმატებით გაშიფრეს საომარი და დიპლომატიური კოდები. ჩვენთვის ამ "გამოცანის" პასუხი ნათელია. საქმე იმაშია, რომ იაპონიის კუნძულები ჯერ კიდევ ჯეროვნად არ იყო დანგრეული. მთავარი სანახაობა წინ იყო. 29-ში იაპონიაში ჩაატარეს "ქალაქების სკანირება", რომელიც საერთაშორისო ბანკირების ჩანაფიქრი გახლდათ. ამ გეგმის მიხედვით ჯერ ტოკიო დაანგრიეს, შემდეგ კი ატომური ბომბები ჩამოაგდეს ხიროსიმასა და ნაგასაკიში.
ამბობენ, რომ იაპონიის უმაღლესი სამხედრო ხელმძღვანელების უმეტესობა საიდუმლო მისტიკური საზოგადოეიბს, "შავი დრაკონის" წევრი იყო, თუმცა, ამის შესახებ მე პრაქტიკულად არაფერი ვიცი.
გერმანიისა და იაპონიის აღდგენამ საერთაშორისო ბანკების შემოსავალი ასტრონომიული რაოდენობის თანხებით გაზარდა. გერმანელები და იაპონელები ერთ-ერთ ყველაზე ნიჭიერ და მუშა ერებად ითვლებიან. მათ აგრეთვე მაღალ დონეზე აქვთ დაყენებული მმართველობისა და ორგანიზაციის საკითხები. თუმცა, გერმანელების მმართველებსაც ილუმინატები ირჩევდნენ და მათ მარიონეტებივით ათამაშებდნენ. ეს თქვენთვის უფრო ნათელი გახდება თუ მოვლენებს წინ გავუსწრებთ და გადავხედავთ სხვადასხვა ორგანიზაციების სიებს. მრავალი წამყვანი გერმანელი პოლიტიკოსი, ისევე როგორც ამერიკელი ან რუსი, გარკვეულ მნიშვნელოვან ფიგურას წარმოადგენდა ამ თამაშში.
Комментариев нет:
Отправить комментарий