გადარჩენის გზა მხოლოდ ერთია - გიორგი მახარაძე

ვაგლახ, ქართველო! რას დაემსგავსე,
რად დაგიკარგავს ელფერი შენი,
დავიწყებას და წარსულს ჩაბარდა
შენი ღირსება, დიდების დღენი?!
ნუთუ უმეტესთ დავიწყებიათ
შეჭირვებისგან დღევანდელ დღისა
ათი მცნება და ცხრა ნეტარება,
ადათ-წესები ქართველთ მოდგმისა?!
ნუთუ არ გვახსოვს, რომ ჭირსა შიგან
გვმართებს სიმაგრე ჩვენ, ვით ქვითკირსა,
რომ ამ განგებით ვცხოვრობდით მუდამ,
გვქონდა იმედი ხვალინდელ დღისა.
დიდ წინაპართა ამ ანდერძმა ხომ -
ჩვენი ცხოვრების სიმბოლოდ ქმნილმა,
გაუძლო მრავალ ჭირსა და ვარამს
გადაშენებას გადაგვარჩინა.
დღეს კი, როდესაც ჩვენ გვაქვს უფლება
მობრუნებისა ბედის ჩვენისა,
რამ დაგვავიწყა ბრძნული ანდერძი,
რატომ არა გვწამს დღევანდელ დღისა?!
ვგონებ ყველასთვის ცხადზე ცხადია,
ჩვენ შეგვიძლია, დღევანდელ დღესა
აღვდგეთ ჩვენ მკვდრეთით და დავიბრუნოთ,
რასაც ვნატრობდით მრავალსა წელსა.
მაგრამ დღევანდელ ყოფითა ჩვენით
ვერას დავაკლებთ ჩვენ ჩვენსა მტერსა,
ვერასა საქმეს შევიქმთ საშურსა,
ვერ დავიბრუნებთ დიდების დღესა.
მხოლოდ ზემოთა თქმული ანდერძის
შესისხლხორცება და აღთქმა სრულად
მოგვცემს ჩვენ ძალას და შემართებას,
ყველასა დავხვდეთ ვით ეკადრება -
მოყვასს მოყვრულად და მტერსა მტრულად.
დღეს კი რაც ხდება ჩვენს ქვეყანაში
რასაც სჩადიან მეტწილ ქართველნი,
ვერა საშველსა ვერ მისცემს ერსა
და დაგვამონებს კვლავ ჩვენსა მტერსა.
ჩვენს ხალხს, ქვეყანას მრავლად ჰქონია
მტრის შემოსევა და ტანჯვის დღენი,
მაგრამ მონებად ვერვინ გვაქცია
თუმც მაშინც გვყავდნენ ჩვენ ავის მქმნელნი.
მრავალ ურდოთგან ვერავინ შეძლო,
რომ გაეტეხა ქართული სული,
უბოროტო და კაცთა მოყვარე
უსპეტაკესი ვით ქრისტეს რჯული.
ეს იმიტომ, რომ ჩვენში მუდამ ჟამს
სჯობდა სიკეთე ბოროტს და მტრობას,
და ჭეშმარიტი ქართველი მუდამ
თაყვანსა სცემდა სიყვარულს, ძმობას.
მე კი ღრმად მინდა გულით ვირწმუნო,
განიწმინდება ქართველთა სული,
და სიყვარულით სამშობლოს, მოძმის
კვლავ აღივსება დღეს მათი გული.
ბოროტი მუდამ თავგამოდებით
მხოლოდ კეთილსა თან სდევდა მუდამ,
მას ხომ ყოველთვის საშური საქმის
დაკნინება და დაცემა სურდა.
კვლავ გულით მინდა, მე დღეს ვიწამო
ქრისტიანული ჭეშმარიტება -
ვინც კეთილია და წმინდა სულის,
ბოროტი მუდამ მას ეტანება.
მე ასეთ კეთილ და წმინდა სულის
მინდა ვიწამო ყველა ქართველი,
ვისაც სისხლში აქვს მტკიცედ გამჯდარი
წმინდა ანდერძი წინაპართ ჩვენი.
თუმცა ბოროტი დღეს ასე მძლავრად,
მიტანებია მეტ წილ ქართველთა,
მწამს, რომ ვიპოვით გადარჩენის გზას
და მალე ვიხსნით სამშობლოს ჩვენსას.
გადარჩენის გზა მხოლოდ ერთია -
თაყვანისცემა ქრისტეს რჯულისა,
მონანიება ყველა ცოდვების
განწმენდა ტანჯულ, ცოდვილ სულისა.
და მხოლოდ მაშინ მოხედავს ჩვენს ხალხს
დიდი უფალი და ღვთისმშობელი,
წმინდა ნინო და წმინდა გიორგი,
დიდნი წმინდანნი ჩვენზე მლოცველნი.
და მხოლოდ მაშინ განიდევნება
ბოროტი, ბილწი, ყოვლად უხამსი,
დღეს გზააბნეულ ჩვენთა მოძმეთგან
აღორძინდება კვლავ წმინდა სული,
რაც რომ გააჩნდა ჩვენსა წინაპრებს -
ჭეშმარიტ ქართველთ უხსოვარ დროით.
დღეს ყველა ქართველს შევთხოვ ამიტომ,
რომ განიწმინდოს ბილწისგან სული,
მიმტევებლობის, ძმობის გრძნობებით,
კაცთმოყვარებით აღივსოს გული.
გულში ჩავიკრათ ყველამ ერთურთი,
ყველამ გავიყოთ საერთო ჭირი,
როგორც ჩვევიათ ჩვენს წინაპართა,
კვლავ შევდუღაბდეთ ვითა ქვითკირი.
მაშინ ვიწამებ, რომ არ იქნება
ჩვენი მძლეველი ამქვეყნად მტერი,
უმალ მივაღწევთ ჩვენსა საწადელს,
რომ დავიბრუნოთ დიდების დღენი.

08.03.1993


http://www.ambioni.ge/nu-gansjit-cemsa-poeziasa